ไม่รู้ใจตัวเอง

บ้านริมน้ำ 

“ โห้…..บ้านน่ารักจังน้ำริน “  มด กับ อ้น สองพี่น้องที่ขับรถเก๋งแต่งสวยเข้ามาเมื่อเห็นบ้านของเพื่อนรู้มากว่าคุณป้าของเพื่อนให้มาอยู่ที่นี้ น้ำรินยิ้มหวานออกมาอย่ารู้สึกเอ็นดูเพื่อนรักที่ก่อนจะพาเพื่อนและพี่ชายของเพื่อนเดินเข้ามาในบ้าน โดยมีสายตาของ4หนุ่มมองอย่างสนใจ 

“ เชี้ยยยยย นี้มันบ้านหลังแรกของพ่อแม่มึงเลยนี่หวา ไหนว่าพ่อกับแม่มึงรักมากเลยเก็บไว้ยามที่ตัวเองเหนื่อย “  เวย์ อึ้งมากที่บ้านหลังนี้ของคุณหญิงบัวที่บอกว่ารักนักรักหนากับทำให้เวย์ถึงกับมองอย่างแปลกใจมีแค่นนท์ที่รู้ดีกว่าใครว่าทำไมท่านถึงให้น้ำรินมาอยู่ที่นี้เพราะท่านเคยบอกว่าจะยกบ้านหลังนี้ให้ลูกสะไภ้กับเขา นนท์เมื่อเห็นแบบนั้นเขาก็ยกยิ้มมุมปากเล็กน้อยอย่างพอใจ แต่สิ่งที่เขาไม่พอใจคือเธอพาไอ้หน้าหล่อนั้นเข้าไปด้วย 

 “ ฮ่าๆฮ่าๆ ฮ่าๆ “  เสียงหัวเราะของทั้งสามดังออกมาถึงหน้าบ้านเลยก็ว่าได้ นนท์กับเพื่อนที่แอบดูอยู่ไม่ไกลจากบ้านเมื่อได้ยินเสียงหัวเราะของหญิงสาวเป็นครั้งแรกเขาก็รู้สึกแปลกใจเป็นอย่างมาก ส่วน3หนุ่มเมื่อเห็นท่าางเพื่อนมาด้อมๆมองๆบ้านของตัวเอง เขาก็รู้สึกรำคาญว่าทำไมต้องมาแอบดูบ้านตัวเองด้วย ก่อนที่ดินจะพูดออกมา 

“ มึงทำไมไม่เข้าไปว่ะ ทำไมมึงต้องมาแอบดูบ้านของตัวเองด้วยว่ะแล้วอีกอย่างนั้นก็เด็กในปกครองมึง กูไม่เข้าใจว่าทำไมมึงไม่เข้าไป “  ดินพูดออกมาอย่างหมดความอดทนทั้งที่เขาอยากจะด่าเพื่อนว่าไอ้สัตว์รักเขามากขนาดนั้นมึงก็เข้าไปบอกเขาเลย แต่ก็ยอมไม่พูดออกมาเพราะรู้นิสัยเพื่อนรักของตัวเองดีว่ายังไงก็ไม่มีทางยอมรับแน่นอน  

ในบ้านริมน้ำ 

“ น้ำริน ปิดเทรอมนี้อยากทำอะไร “ มดที่นั่งทานอาหารฝีมือของน้ำรินที่อหร่อยเป็นอย่างมากแค่อาหารธรรมดา ที่มีแค่ไข่เจียว ผัดผักบุ้ง แล้วก็น้ำพริกตาแดงเท่านั้นแต่กับอหร่อยเป็นอย่างมากเพราะคนรวยๆอย่างมดกับอ้น ไม่ค่อยได้ทานออะไรแบบนี้มากนักนอกจากว่าอยากทานแล้วสั่งให้แม่บ้านทำให้ทานเท่านั้น แต่ว่าส่วนมากสองพี่น้องก็ไปกินนอกบ้านมากกว่าเพราะบ้านรวย 5555 

“ เราว่าจะขายของหารายได้ช่วงปิดเทรอม แล้วเธอกับพี่อ้นละทำอะไรกัน”  น้ำรินพอบอกเรื่องของตัวเองเรียบร้อยแล้วเธอก็เลยถามเรื่องของเพื่อนบ้าง 

“ เรากับเฮียว่าจะไปดที่ยวญี่ปุ่นน่ะ น้ำรินไปกับเราไหม”  มดเอ้ยชวนเพื่อนทั้งที่รู้อยู่แล้วว่าเพื่อนคงไม่ไปอย่างแน่นอน แต่เป็นเพราะเธอรู้ว่าพี่ชายของเธอชอบเพื่อนของตัวเอง ก็เลยรองชวนเพื่อนรักไปเผื่อว่าพี่ชายกับเพื่อนรักจะสานสัมพันธ์กัน อ้นที่ได้ยินแบบนั้นเขาก็เงยหน้ายิ้มให้น้ำรินก่อนจะพูดสัมทับออกมาว่า 

“ ไปเถอะนะน้ำริน เดี๋ยวพี่จ่ายค่าทุกอย่างให้เอง “  อ้น ที่อยากให้คนที่ตัวเองรักไปเพราะว่าเขาจะต้องไปเรียนที่อเมริกาแล้วกลัวว่าจะไม่ได้เจอน้ำรินอีกนาน เขาก็เลยจะเปย์หญิงสาวให้ไปเที่ยวกับเขา น้ำรินเมื่อได้ยินแบบนั้นเธอก็รีบเอ้ยปฎิเสธทันทีเพราะ ว่าค่าใช้จ่ายที่จะไปญี่ปุ่นมันไม่น้อยเลย แล้วอีกอย่างเธอที่เตรียมตัวไปเรียนโรงเรียนใหม่ก็จำเป็นต้องใช้เงินเยอะเธอไม่อยากเสียเวลาแล้วก็รบกวนพี่ชายเพื่อน เธอก็เลยเอ้ยปฏิเสธไป 

“ น้ำรินต้องขอโทษด้วยนะคะ น้ำรินคงไปด้วยไม่ได้จริงๆเพราะต้องเตรียมตัวเข้าเรียนที่ใหม่”  น้ำรินบอกเพื่อนเรื่องที่เรียน นั้นยิ่งทำให้มดกับพี่ชายตกใจมากเพราะทั้งคู่ไม่เคยรู้มาก่อนเลยว่าหญิงสาวจะออกจากโรงเรียนนี้ 

“ น้ำรินจะไปเรียนที่ไหนทำไมเราไม่เห็นรู้เลย / นั้นนะสิ “  มด กับ อ้น ต่างก็ตกใจเป็นอย่างมากที่ได้รู้ว่าน้ำรินจะไปเรียนที่อื่น รวมทั้งนนท์ที่กำลังจะหันหลังกลับไปหาเพื่อนที่รออยู่ที่รถตอนแรกนนท์กะว่าจะเข้ามาดู แต่พอได้ยินเรื่องไปเที่ยวญี่ปุ่นนนท์ก็เลยหยุดฟังเขาอยากรู้ว่าหญิงสาวจะพูดว่ายังไง ก่อนจะต้องตกใจเรื่องงานกับเรื่องเรียน น้ำรินเมื่อเห็นท่าทางตกใจของเพื่อนกับพี่ชายเพื่อนเธอก็ยิ้มออกมาจนตาหยี๋ ก่อนจะบอกเพื่อนรักออกไป

“ เราอยากเรียนสายอาชีพน่ะ มดพี่อ้นอย่าโกรธน้ำรินเลยนะคะน้ำรินแค่ไม่อยากรบกวนคุณลุงกับคุณป้า แล้วอีกอย่างเรียนสายอาชีพเราก็ทำงานได้ด้วยมดกับพี่อ้นไม่ต้องเป็นห่วงหร่อกนะ น้ำรินแค่อยากรองยืนด้วยขาของตัวเองดูถ้าวันนี้น้ำรินผ่าน มันไปได้ ไม่ว่าเรื่องอะไรต่อไป น้ำรินก็ไม่กลัวแล้วคะ”  น้ำรินเอามือจับที่มือน้อยๆของมด กับอ้นพร้อมกับยิ้มหวานบอกเพื่อนทั้งที่ในใจของเธอบอบช้ำจนแทบกระอักเลือดด้วยความที่เป็นลูกสาวเพียงคนเดียวของบ้านถึงแม้ว่าเธอจะเป็นลูกสาวคนเดียวของบ้าและก็เป็นคนบ้านนอก แต่ว่าพ่อกับแม่ของเธอก็เลี้ยงเธอมาอย่างดี เหมือนกับไข่ในหินไม่เคยให้เธอลำบากเลยแม้แต่น้อย แต่วันนี้วันที่ท่านไม่อยู่แล้วเธอน้ำรินก็ต้องเข้มแข็งและก็ยืนให้ได้ด้วยขาของตัวเองใช้ชีวิตที่พ่อแม่สร้างมาด้วยความรักให้ดีและมีความสุขให้ได้ต่อไป อ้นเมื่อโดนมือน้อยๆของน้ำรินสำผัสหัวใจแกร่งของเขาก็รู้สึกเป็นกังวลและเป็นห่วงน้ำรินเป็นอย่างมาก มากจนเขาไม่อยากไปเรียนที่อเมริกาเลย ก่อนจะพูดบางอย่างออกมา 

“ น้ำริน ถ้าน้ำรินรู้สึกเหนื่อย ท้อ หรือว่ามีปัญหาอะไรพี่อยากให้น้ำรินคิดถึงพี่เป็นคนแรก หรือแม้แต่เดือดร้อนต้องการความช่วยเหลืออะไร พี่ขอให้น้ำรินคิดถึงพี่ได้ไหม “  อ้น พูดออกมาด้วยความรู้สึกจริงที่ในใจของตัวเองคิด พร้อมกับเอามือหนาจับที่มือที่ผอมแห้งแต่เรียวสวยของหญิงสาวพร้อมกับมองหน้าของเธอด้วยสายตาที่มีแต่ความรักและความห่วงใยซึ่งนั้นก็ทำให้น้ำรินรู้สึกดีกับชายหนุ่มเป้นอย่างมาก เธอก็เลยยิ้มออกมาพร้อมกับเอามือของเธออีกข้างจับที่มือของชายหนุ่มแล้วก็พูดออกมาด้วยเสียงหวาน

“ ได้คะพี่อ้น น้ำรินจะโทรหาหรือไม่ก็แมสเสดหาพี่นะคะน้ำรินสัญญา แล้วพี่อ้นก็ไม่ต้องเป็นห่วงว่าน้ำรินจะอยู่ไม่ได้เพราะน้ำรินจะอยู่ให้ได้อยู่รอวันที่พี่อ้นกับมา “  น้ำรินเอามือจับที่มือของชายหนุ่มพร้อมกับมองหน้าของเขาด้วยสายตาที่เปลี่ยนไปจากเมื่อก่อน เมื่ออ้นเห็นสายตาคู่นั้นที่มองเขาเปลี่ยนไปภายในใจของชายหนุ่มก็รู้สึกเหมือนกับว่ามีน้ำหวานหยาดชะโลมลงที่เกสร

ดอกไม้เพื่อให้เหล่าฝูงผึ้งมาลุมกิน นนท์ยืนมองอยู่ด้านนอกด้วยสายตาอาฆาตและพยาบาททั้งคู่ไม่รู้ว่าทำไมเหมือนกัน จากนั้นเขาก็เดินกระฟัดกระเฟียดออกไปด้วยท่าทางหัวเสีย 

“ เป็นอะไรของมึงไอ้นนท์ “  หินเมื่อเห็นท่าทางแบบนั้นของเพื่อนรักที่เดินมาอย่างกับหมีกินผึ้ง ก็เลยถามออกมาแบบนั้นแต่ เวย์ที่ยืนดูดบุหรี่อยู่ก็แสยะยิ้มออกมาทำเหมือนกับรู้ว่าอาการของเพื่อนรักทำท่าอย่างกับหมีกินผึ้งแบบนี้คืออะไร 

“ มันจะเป็นอะไรก็แค่ไม่รู้ใจตัวเองละสิ หึหึหึ “  เวย์พูดออกมา พร้อมกับแสยะยิ้มมุมปากก่อนจะโยนบุหรี่ลงกับพื้นก่อนจะเปิดประตูรถแล้วเดินขึ้นไปปล่อยให้ วิชัย หิน และนนท์ มองตามไปด้วยสายตางุนงงสงสัยก่อนจะเดินตามขึ้นมาบนรถ 

บรื้น…บรื้น….บรื้น 

“ จะไปไหนอีกไหมเนี่ย กูจะได้เลี้ยวถูก” วิชัยที่เป็นพลขับ ถามเพื่อนออกมาด้วยเสียงเรียบนิ่งนนท์ที่นั่งอยู่ด้านข้างก็พูดออกมาด้วยความหัวร้อนของตัวเองเมื่อภาพสายตาอขงหญิงสวกับไอ้หน้าหล่อนั้นสบตากัน 

“ ไปผับ “  นนท์พูดออกมาเสียงเข้มโดยที่ไม่หันไปมองหน้าของวิชัยด้วยซ้ำ เวย์ หิน วิชัยหันมองหน้ากันพร้อมกับยิ้มมุมปากเหมือนกับรู้ทันว่าเพื่อนว่ากำลังเป็นอะไร จากนั้นรถหรูที่แอบตามน้ำรินมานานก็ได้เวลาไปที่จุดหมายที่ต้องการแล้ว

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***