เมียมาเฟีย
...( กึ๊กๆ! )...
เสียงฝีเท้าดังขึ้น เมื่อได้ยินเสียงใครบางคนที่ไม่รู้จักดังขึ้น ในซอยเปลี่ยวเล็กๆ ชายหนุ่มที่มีนามว่า "อาคาชิ ฮารุจิโยะ ซันสุ "ได้วิ่งอย่างเอาเป็นเอาตาย เพราะกลัวว่าคนผู้นั้นจะตามมามันซะก่อนเขาวิ่งไปตามล่องเล็กๆที่ดูสกปรกและน่าสะอิดสะเอียนเป็นอย่างมาก เมื่อเขาไม่ได้ยินเสียงแล้ว ก็หยุดพักหายใจเสียก่อน เพราะเขาวิ่งหนีชายผู้นั้นตั้งแต่ ตี5! จนตอนนี้ก็เกือบจะทุ่มแล้วด้วย คงสงสัยกันว่า ทำไมเขาถึงวิ่งนานขนาดนี้ ก็เพราะเขาวิ่งไปพักไป หรือไม่ก็หาที่หลบและวิ่งหนีต่อ จนกว่าจะละสายตาจากชายคนนั้นไปได้
" บัดซบ! ที่นี้สกปรกซะมัด! "
เขาได้ร้องออกมา เมื่อที่ ที่เขาหลบอยู่นั้น มันสกปรกจนจะอาเจียน แถมก็ยังมีหนูท่ออีกต่างหาก เขามองรอบๆที่บริเวรนั้น ก็สังเกตได้ว่า มีชายคนหนึ่ง ร่างสูง ผิวออกขาวๆแทนๆ กำลังยืนจ้องมาที่เขา เขาจึงได้รีบหาที่หลบโดยเร็วเนื่องจาก คนที่จ้องมาที่เขาอย่างไม่ละสายตา นั่นคือ " ไฮทานิ รัน" พี่ชายของคนที่เขากำลังวิ่งหนีอยู่ ซึ่งเขาทั้งสามเป็นคู่อริกันมาตั้งแต่ยังเด็กๆ เนื่องจากเขาไปหาเรื่องพี่น้องทั้งสอง พร้อมกับไปท้าทายไว้ว่า ถ้าเกิดโจขึ้น ได้เจอกันอีก จะยอมเป็นเมียของ " ไฮทานิ รินโด" น้องชายของ รัน ซันสุเมื่อเห็นวาาพี่ของรินโดมายืนดักซะขนาดนี้ คงจะไม่ให้เขาหนีเลยมั้ง
" แม่งเอ้ย! ดักทางขนาดนี้ จับกูไปเถอะ! "
เขาได้สบมคำออกมาเบาๆก่อนที่จะกิ่งไม้โยนใส่รัน ฝั่งรันที่รู้อยู่แล้วว่าซันสุจะทำอะไร อยู่ตรงไหน อย่างไร เขาก็ได้หลบกิ่งไม้ที่ซันสุปามาใส่เขา ก่อนจะเดินเข้าไปหาอีกฝ่ายอย่างใจเย็น พร้อมกับพูดออกไปว่า...
" หลบอยู่ตรงนั้น...เหมือนนายวิ่งไปหาน้องฉันเลยนะ ฮารุจิโยะ:) "
" !!! "
ซันสุได้ฉุกคิดขึ้นได้ว่า ตรงที่เขาหลบอยู่ คือที่ ที่รินโด ยืนอยู่ แต่มันคงสายไปแล้วล่ะ เพราะเขาโดนรินโดล็อกตัวไว้เรียบร้อย เขาตอนนี้ในสมองคิดอยู่เพียงสิ่งเดียวว่า วิ่งทำเหี้ยอะไรตั้งตี5จนเกือบทุ่ม สุดท้ายก็โง่วิ่งมาหามันเองเสียดื้อๆ เขาคิดอยู่อย่างนั้นจนทำให้รินโดที่ล็อกตัวอยู่ ก็ได้วางยาสลบเขา จนทุกอย่างที่เขาคิด และมองเห็นนะปัจจุบัน ก็ขาวโพลน....
...คฤหาสน์ ไฮทานิ...
" อ..อื้อ.. "
เขาตื่นมาก็พบห้อง ห้องหนึ่งที่เต็มไปด้วย ของเล่นผู้ใหญ่ แถมในห้องก็แอบมีกลิ่นคาวนิดๆ เหมือนจะเป็นกลิ่นของคาบนํ้ากาม เขาได้มองรอบๆแล้ว เขาก็ร้องออกมา แต่มันดันไม่มีเสียงมีแต่เสียง อื้อๆ อ่าๆ เท่านั้น เพราะเขาโดนปิดปากอยู่ แถมเขาก็ไม่ได้ใส่เสื้อผ้าอีก เขาจึงดิ้นไปมา เพื่อจะทำให้เชื่อกที่มัดแขน,ขาของเขาหลุดหรือขา แต่เสียดาย มันดันไม่ใช่เชือกแต่มันคือ โซ่ ที่กำลังล่ามเขาเอาไว้..
" อื้อ!! "
...เดี๋ยวมาต่อ...
...บายยยยย...
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
กกาวน์โหลดทันที
ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
Comments