วันที่ 2 ในรั้วมหาวิทยาลัยของฉัน

ตอนที่ 2

วันนี้เป็นวันที่ 2 ขอให้ ฉันจะเลือกอีกวิชาที่จะเข้าเรียนในคลาสเรียนต่อไป

ขอโทษนะ ฉันขอนั่งข้างตรงนี้ได้ไหม

อ๋อได้ครับรุ่นพี่ เจอหน้าไหมครับ

!@!( ไม่คิดว่ารุ่นพี่ สมณะข้างๆฉันในคลาสวิชานี้ด้วยแฮะ)

นางก็คือรุ่นน้องของฉันในปีนี้ นายชื่ออะไร

ผมชื่อ โทมิยะครับ

อ๋อ หรอ ( เสียงพระเอก)///

ยินดีที่ได้รู้จักละกันนะ ขอฝากตัวด้วยนะ รุ่นน้องปี 1

ครับรุ่นพี่ผมก็ขอฝากตัวด้วย นะครับ

หลานฮัก นักศึกษา เงียบๆกันหน่อยนะคะ เพราะเราจะต้องเรียนวิชาแรกกันแล้ว คนที่นั่งคู่กันก็นั่นให้เรียบร้อย ส่วนคนที่ยืนคุยด้วยนะคะ กุลนันนั่งที่ออกพวกคุณด้วยนะคะ

ในปีนี้ฉันจะเป็นอาจารย์ที่ปรึกษาและเป็นครูสอนวิชานี้ค่ะ ตัวครูชื่อมิ้นเยอะ ขอฝากตัว กับนักศึกษาด้วยนะกันนะคะ หากมีเรื่องอะไรที่อยากจะปรึกษาอาจารย์ ได้เลยค่ะ ยกเว้นเรื่องเงินอย่าปรึกษากันนะคะ

//555 ฮ่า อิอิ ///

นักศึกษา ภาควิชานี้ให้เปิดหน้าที่ 1 ในบทที่ 1 ได้ไงคะ

เศรษฐศาสตร์วันนี้ก็เป็นเศษๆจากสัตว์ที่คนคุ้นเคยมาชวนปฐมมัธยมแล้วนะคะ เราจะเรียนหนักสุดเพิ่มเติมขึ้นมา ให้มันยากหน่อยน่ะค่ะ

แต่อาจารย์เชื่ออยู่แล้วว่าความสามารถของนักศึกษา ต้องทำได้แน่

เพราะอย่างนั้นอาจารย์จะให้นักศึกษา ทางสัก 30 ข้อแล้วจากนั้นรวบรวมกันมาส่งที่โต๊ะได้เลยนะคะ

ตัดมาตอนที่นางเอกนึกอยู่ในใจจ้า

( ชิบหายแล้ว เศรษฐศาสตร์เป็นวิชาที่เราไม่ชอบเลยและไม่ถนัดด้วย และข้อที่ดูมันน่าปวดหัวจริงๆเลยเชียว)

เตรียมพระเอกเอ่ย ดูนายซีเรียสจังเลยนะ ทำไม่ได้เหรอ รุ่นน้อง

เสียนางเอกตอบ คือวิชานี้ผมไม่ค่อยถนัดเท่าไหร่ครับรุ่นพี่

อ๋อเหรอ แต่ดูแล้ว นายก็คงไม่ได้โง่เท่าไหร่นี่ ก็ควรจะทำได้อยู่มั้ง

เสียนางเอกตอบพระเอก อันที่จริงมัน ก็ไม่ได้เห็นว่าทำไม่ได้หรอกครับ แต่ผมไม่มั่นใจเลยว่าจะทำถูกไหม

เสียงพระเอกเอ่ย ทำไมไม่เข้าใจอันไหนเดี๋ยวฉันจะบอกเอง ถามฉันได้ ฉันไม่กัดคอนายอ่ะ