บทการถือกำเนิดแห่งน้ำค้างวิสุทธิ์ ตอนที่1 จุดเริ่มต้นของจุดจบ

ณ ดินแดนแห่งเทพเจ้า

   ท้องฟ้าสว่างไสว เหล่าทวยเทพ16องค์ ประกอบไปด้วยเทพเจ้าแห่งด้านสว่าง/ด้านมืดกลุ่มละ4องค์และเทพเจ้าในอาณัติของแต่ละฝ่ายกำลังสังสรรค์กันบนสถานที่ซึ่งเต็มไปด้วยความสวยงาม พื้นสีขาวนวล แสงสีทองอร่าม ทุกองค์ดื่มสุราเนื่องในโอกาสที่พวกเขาช่วยกันดูแลโลกใบนึงจนสงบสุขมาเป็นเวลา2000พันปีบริบูรณ์ แต่ความสุขไม่จีรัง หลังจากงานสังสรรค์นั้นเทพเจ้าแห่งด้านมืดทั้ง4และเทพเจ้าในอาณัติอีก4องค์เกิดคุ้มคลั่งและเริ่มโจมตีเทพเจ้าองค์อื่น และปลดผนึกที่ทำให้ดวงจิตไม่โจมตีมนุษย์แล้วด้วย

"พวกเองจะทำกระไรหยุดเสียเถอะ มิเช่นนั้นอย่าหาว่าพวกข้าไม่เห็นแก่ความสัมพันธ์"เหล่าเทพปรามสหายของตนเป็นครั้งสุดท้ายก่อนจะใช้กำลังหยุดพวกเขาโดยไม่เต็มใจนัก

การต่อสู้ของเทพเจ้าสร้างความวุ่นวายและความสูญเสียอย่างแสนสาหัสแก่มนุษย์....และทวยเทพ

หลังจากนั้นได้เกิดภัยพิบัติครั้งใหญ่ขึ้นภูติผีปีศาจหรือดวงจิตทั้งหลายได้อาละวาดไปทั่วโลก พวกมันพรากชีวิตของมนุษยชาติไปนับไม่ถ้วน แต่เทพเจ้าด้านสว่างทั้ง4องค์ แบ่งพลังบางส่วนให้มนุษย์เรียกว่าไสยะ และ ก่อตั้งคณะไสยพิทักษ์ขึ้นเพื่อกำจัด กักขัง และศึกษาพวกมัน เด็กที่มีพลังวิเศษต้องเข้ารับการศึกษาและฝึกฝนเพื่อเป็นกองกำลังในการปกป้องมนุษย์จวบจนตอนนี้ แม้จะผ่านมานานแล้วก็ตามดวงจิตก็ยังไม่หายไป

วันจันทร์ ที่13 เดือนมกราคม เทพอนุเคราะห์ศักราชที่5000

ณ เมืองชายแดนของอาณาจักรเมตธานี เมืองแพร อาณาจักรนี้เคยถูกเทพแห่งลมและความเมตตา 'ท่านมารุต' ดูแลร่วมกันกับราชวงศ์และรัฐบาล แต่หลังจากเหล่าเทพเจ้าหายไป ทิ้งให้มนุษย์ปกครองกันเอง ความเสื่อมโทรมของอาณาจักรเมตธานีและอาณาจักรอื่นๆซึ่งเคยมีเทพเจ้าปกครองจึงเกิดขึ้น

เด็กชายผมสีดำทมิฬ ผิวสีแทนได้ตื่นขึ้นจากภวังค์ด้วยความตื่นเต้นในเรือนไม้ วันนี้เขาอายุ9ขวบบริบูรณ์ มันเป็นวันสำคัญสำหรับทุกคนเนื่องจากเขาและครอบครัวจะได้ลุ้นว่าเขาจะสามารถเป็นหนึ่งในคณะไสยพิทักษ์ได้หรือได้หรือไม่ พวกเขารอรับจดหมายจากกระทรวงเวทมนต์ซึ่งจะมาในเพลาเช้า

"เขาทำยังไงถึงรู้ว่าผมจะมีไสยะหรือเปล่าขอรับ"เด็กน้อยถาม ดำและนิ่ม ผู้เป็นพ่อและแม่ด้วยความใคร่รู้ขณะที่ตนกำลังย่างออกมาจากห้องนอน

"เขาตรวจจากการตอบสนองของเลือดที่เขาขอเจาะไปต่อดอกเทพา ถ้าเลือดสัมผัสกับดอกเทพาแล้วเปล่งแสงก็ถือว่าลูกใช้ไสยะได้"พ่อตอบกลับขึ้นมาจากใต้ถุนบ้าน

หลังจากรอจนถึงเที่ยงวัน จดหมายจากกระทรวงศึกษาธิการก็มาถึง "ลูกชายของท่านจะได้รับการศึกษาไสยะและความรู้ทั่วไป ณ สถานที่ฝึกสอนต่างๆและเมื่อผ่านบททดสอบทั้งหมดเขาจะได้รับการศึกษาต่อที่โรงเรียนประจำตามผลสอบที่ได้ และทางกระทรวงศึกษาธิการจะรับผิดชอบค่าเล่าเรียนใหั ส่วนสถานที่ฝึกสอนขอความร่วมมือให้หาเอาเอง" เมื่ออ่านจดหมายจบ กาลยิ้มออกมา ด้วยความเป็นเด็กเรื่องเช่นนี้ย่อมน่ายินดีแม้ว่ามันจะเป็นการยัดเยียดความรับผิดชอบให้เด็กที่ไม่รู้ประสีประสา เมื่อหาครูฝึกได้ในอีก2วันต่อมา พ่อแม่ของเขาก็พากาลไปฝากไว้กับครูทันที

ในระหว่างทาง

"ดูสินั่นตระกูลตรีโลกนาถ ตระกูลที่ผู้ใดมีไสยะก็เป็นดวงจิตทุกคนไง"ระหว่างทางชาวบ้านต่างซุบซิบนินทาเกินความจริงเพราะถ้าไม่นับกาลผู้ที่ใช้ไสจะได้ในตระกูลก็มีแค่คนเดียว

"ตระกูลนั้นไม่มีผู้ใดมีไสยะมานานแล้ว ถ้าเด็กคนนี้โตขึ้นมาเป็นดวงจิตจะไม่ชิบหายกันหมดหรอ"ชาวบ้านส่วนใหญ่เกลียดคนจากตระกูลนี้อย่างมาก

พ่อแม่ลูกเดินไปที่พักของครูฝึกด้วยกันโดยไม่ได้ยินคำซุบซิบนินทาใดๆ

                      อากาศเย็นในช่วงฤดูเหมันต์พบได้ทั่วไปในเขตชายแดนเหนือ ลมพัดอ่อนๆราวกับคำอวยพรของเทพแห่งลม

"ครูที่ผมต้องฝึกด้วยคือใครหรอขอรับ" กาลถามในขณะที่ดำกำลังจูงมือของตนอยู่

"ชื่อ พชรพล เป็นครูฝึกที่มีความสามารถ"ดำตอบและลูบหัวกาลด้วยความเอ็นดู

"ถึงแล้วล่ะ"พ่อหยุดเดินเมื่อถึงหน้าบ้านของครูฝึก

"ฉันไหว้เจ้าค่ะ/ขอรับ"พ่อและแม่เคาะประตูบ้านหลังนั้นพร้อมทักทาย

หลังจากประตูเปิดออก ชายผมสีน้ำตาล ในชุดสีน้ำตาล หน้าตาหล่อเหลาได้ทักทายทันที

"ฝากลูกของพวกเราด้วยนะขอรับ/เจ้าคะ" พ่อและแม่ได้รีบฝากฝังกาลไว้กับพชรพลและกลับไปยังบ้านของตน

"จะดูแลอย่างดีเลยขอรับ"พชรพลตอบด้วยความยินดีและพากาลเข้าบ้านของตน

หลังจากที่ทำความรู้จักกาลแล้ว พชรพลก็เริ่มต้นสอนความรู้พื้นฐาน

"อย่างแรกเลยนะ คณะไสยพิทักษ์จะถูกแบ่งเป็น4คณะ คณะละ2แผนก แยกด้วยปลอกแขน ทำหน้าที่ต่างกัน แต่ก็ต้องเรียนกับอาจารย์ที่ โรงเรียนนั้นๆ อีกที"

คณะปราพก แผนกชาด มีหน้าที่ไล่ล่าและต่อสู้กับดวงจิต

คณะปราพก แผนกบุษราคัม มีหน้าที่สนับสนุนการไล่ล่าของแผนกชาด เช่น ส่งเสบียงในการต่อสู้ที่ยืดเยื้อ

2.คณะสุวารี แผนกไพร มีหน้าที่ทดลองและวิจัยดวงจิตและสิ่งแปลกปลอม

คณะสุวารี แผนกโอรส มีหน้าที่สำรวจ จับ และเก็บ สิ่งแปลกปลอมหรือดวงจิตมาให้แผนกไพรตรวจต่อไป

3.คณะเมทนี แผนกกรมท่า มีหน้าที่กระจายข่าวสารให้คนในโรงเรียนรู้

คณะเมทนี แผนกกากี มีหน้าที่สร้างสิ่งต่างๆ ซึ่งอำนวยความสะดวกในการทำงานและการป้องกันสถานที่ต่างๆ ซึ่ง จะได้รับคำแนะนำจากอาจารย์และแผนกไพร

4.คณะมารุต แผนกสีเผือก มีหน้าที่รักษาบุคลากรและผู้ที่บาดเจ็บในโรงเรียน และบางครั้งก็เป็นแพทย์สนามในการต่อสู้ครั้งใหญ่ หรือการต่อสู้ที่ยืดเยื้อ

คณะมารุต แผนกบัวโรย มีหน้าที่ตรวจตรารอบเมืองพาผู้บาดเจ็บจากดวงจิตไปส่งโรงพยาบาล

หลังจากนั้นพวกเขาก็นั่งคุยกัน

"ได้เตรียมหนังสือตำรามาหรือไม่"พชรพลไถ่ถามกาล

" นี่ขอรับ "เด็กชายยื่นหนังสือให้ผู้เป็นครู

"ตำราคาถาเบื้องต้นสำหรับเด็กงั้นหรอ" พชรพลเปิดมาบทแรกของหนังสือ

"อยู่ๆ ก็มาคาถาแรกซะงั้น เอาเป็นว่าหัดควบคุมไสยะให้ได้ก่อนเถอะ"พชรพลปิดหนังสือและแนะนำให้ไปเรียนเรื่องอื่นก่อน

"ยังไงหรอขอรับ"กาลถามด้วยท่าทีที่สงสัย

"นี่คือยาที่จะกระตุ้นให้จิตใจของนายปล่อยไสยะออกมา"พชรพลยื่นยาเม็ดให้กาล

"ขอบคุณขอรับ" เด็กน้อยกลืนยาเข้าไป และดื่มน้ำจากขันตาม

"ยานี้ท่านมารุตเป็นผู้คิดค้น เนื่องจากไสยะคือพลังส่วนหนึ่งของทวยเทพ สิ่งที่จะกระตุ้นหรือทดสอบไสยะ จึงต้องเป็นสิ่งที่สัมพันธ์ต่อเทพน่ะ"พชรพลอธิบายและรอดูอาการ

"เอ๊ะ! แมวตัวนั้นเดินช้าแปลกๆ นะครับ "กาลบอกพชรพลด้วยความประหลาดใจเมื่อเขามองไปนอกบ้างแต่แมวกลับเดินช้าลงผิดปกติ

"ก็จริงแฮะ ต้องเกี่ยวกับไสยะของนายแน่ๆ มันทำให้เป้าหมายเคลื่อนไหวช้าลง แต่บริเวณรอบๆยังเหมือนเดิม"พชรพลพูดและมองไปที่กาล

"แบบนี้เองหรอขอรับ"กาลพูดด้วยความตื่นเต้น

"แต่มันก็ต้องมีเงื่อนไขในการใช้งาน"พชรพลครุ่นคิดอยู่สักพักนึง

"ฉันเคยอ่านในตำราไสยะฉบับเก่าแก่มา ไสยะประเภทนี้เงื่อนไขในการใช้ไสยะคือความแข็งแกร่งของเป้าหมาย ถ้าเป้าหมายแข็งแกร่งมากเกินไปผู้ใช้จะได้รับความเสียหาย"ในที่สุดพชรพลก็คิดออกหลังจากที่เท้าคางระหว่างคิดอย่างยาวนาน

"จริงหรอขอรับ"กาลตาลุกวาวทันที

"จริงสิ แต่ว่าถ้านายควบคุมพลังไม่เป็นอาจเกิดความเสียหายหนักได้ ยิ่งนายมีสายเลือดตระกูลตรีโลกนาถ ด้วย..."อยู่ๆ สีหน้าของพชรพลก็ซีดขึ้นมา

"ทำไมถึงสีหน้ากังวลอย่างนั้นล่ะขอรับ"กาลถามด้วยความเป็นห่วง

"พ่อกับแม่นายไม่ได้บอกหรอว่าตระกูลนายโดนชาวบ้านรังเกียจน่ะ"พชรพลสงสัยว่าทำไมพ่อและแม่ของกาลไม่เล่าประวัติอะไรให้บุตรของตนฟังเลย

"ได้โปรดเล่าให้ผมฟังเถอะขอรับ"กาลที่แสนไร้เดียงสาขอร้องครูฝึก

"ได้ ฉันจะเล่าให้ฟัง"พชรพลดื่มน้ำก่อนจะเริ่มเล่า

"รู้ใช่ไหมว่านายต้องฝึกฝนเพื่อปราบดวงจิตน่ะ"พชรพลสร้างพื้นฐานความรู้ก่อนเล่า

" รู้ขอรับ"

"ต้นตระกูลของนายน่ะ มีดวงจิตที่เกิดจากมนุษย์ถึงเดิมทีเขาเป็นไสยพิทักษ์ก็ตาม เขาแข็งแกร่งมากเป็นดวงจิตที่น่ากลัวที่สุดสำหรับไสยพิทักษ์ จนถึงตอนนี้ก็ยังไม่มีใครที่กำจัดเขาได้  ทุกคนถึงไม่ยอมรับตระกูลตรีโลกนาถถึงแม้จะไม่เด็กคนไหนในตระกูลนี้มีไสยะมานานแล้วก็เถอะ พ่อแม่ของเธอเคยไปหาครูตั้งหลายสำนักแต่พอรู้ว่าเธออยู่ตระกูลอะไรก็ไม่มีใครกล้ารับเธอจนเจอฉัน"พชรพลเล่าประวัติตระกูลตรีโลกนาถให้กาลฟัง

*สกุลเงินของทวีปนี้เรียกว่า เมน*

"จริงหรอขอรับครู"แทนที่จะอึ้งหรือตกใจเหมือนเด็กทั่วไปกาลกลับมีท่าทีที่ปกติ

"ไม่ตกใจเลยหรอ"พชรพลรู้สึกประหลาดใจเมื่อเห็นท่าทีของกาล

"ไม่ตกใจขอรับ เพราะมันเป็นเรื่องที่ผ่านไปแล้ว"เด็กชายวัย9ปี กลับมีทัศนคติที่ดีผิดกับเด็กรุ่นเดียวกัน

"อย่างนั้นเองหรอ"พชรพลยิ้มออกมาอย่างโล่งใจ

"เอาล่ะๆ เข้าบทเรียนดีกว่า อยากเรียนทฤษฎีหรือปฏิบัติก่อน"พชรพลให้กาลเลือก

"ทฤษฎีขอรับ"กาลเลือกสิ่งที่น่าจะง่ายในตอนนี้

"ถ้างั้นเริ่มเรื่องคาถาเลยนะ การท่อง ร่าย เสกคาถาและไสยะจะใช้พลังงานจิตของนาย ถ้าพลังจิตหมดนายจะใช้พวกมันไม่ได้ นายจะรู้ปริมาณพลังจิตที่เหลือได้ความรู้สึก"พชรพลกำลังจะสอนทฤษฎี

เดิมทีคาถา มาจากคำสวดต่อสิ่งศักดิ์สิทธิ์ ซึ่งเมื่อท่องแล้วสัมฤทธิ์ผล

คาถาพื้นฐานมี 4 อย่าง ผลัก ดึง ป้องกัน สะท้อนกลับ

1.คาถาผลัก มีสมาธิกับสิ่งที่ต้องการผลักแล้วท่องว่า 'จงไปให้ไกล'

2.คาถาดึง มีสมาธิกับสิ่งที่ต้องการดึงแล้วท่องว่า 'จงเข้ามาหาเรา'

3.คาถาป้องกัน ท่องว่า 'แคล้วคลาดมรณา'

4.คาถาสะท้อนกลับ ท่องว่า 'กรรมใดใครก่อ กรรมนั้นคืนสนอง' ลองฝึกปฏิบัติดูนะ"

พชรพลบอกก่อนจะพากาลไปห้องสำหรับฝึกซึ่งมีอุปกรณ์มากมาย

ในการฝึกปฏิบัติของกาลถือว่าทำได้ค่อนข้างดีสำหรับเด็กวัยเดียวกันเพียงแต่ในส่วนของคาถาป้องกันและสะท้อนกลับ กาลทำได้เพียงเล็กน้อย

"ไม่เป็นไรหรอกน่า สำหรับเด็กที่พึ่งเรียนแค่วันเดียวก็ดีแล้ว ปกติต้องใช้เวลาหลายเดือนกว่าจะใช้ได้คล่องขนาดนี้" พชรพลปลอบกาลที่ดูไม่ค่อยพอใจกับฝีมือตนเอง

"ครั้งหน้าจะทำให้ดีขึ้นขอรับ"กาลยิ้มให้พชรพล

"เอาล่ะๆ กลับบ้านได้แล้วพรุ่งนี้มาใหม่นะ "ชายหนุ่มเห็นว่าเริ่มโพล้เพล้แล้วจึงปล่อยให้กาลกลับบ้าน

"สวัสดีขอรับ" กาลเดินกลับบ้านในเวลาโพล้เพล

พชรพลที่เป็นห่วงจึงแอบตามกาลไปด้วย

เมื่อถึงบ้าน

"กลับมาแล้วค-" กาลได้แต่อึ้งกับสิ่งที่อยู่ตรงหน้า

พ่อและแม่ของกาลโดนเหล็ก แ-งทะลุอยู่ในหน้าประตู ซึ่งไม่ใช่พฤติกรรมของดวงจิต บางทีอาจเป็นฝีมือเพื่อนบ้าน

กาลร้องไห้แบบไร้สติ ก่อนจะรู้สึกตัวอีกทีที่บ้านของพชรพล

"ครูขอรับ พ่อแม่ผม........" กาลพูดก่อนจะร้องไห้อีกครั้ง

"โอ๋ๆ เดี๋ยวเรื่องนั้นครูจัดการให้ ตั้งแต่ตอนนี้อยู่กับครูนะ" พชรพลกอดกาลด้วยความสงสาร

หลังจากนั้น 2 เดือน กาลจึงเริ่มฝึกต่อ

"เรื่องที่ 2 ดวงจิต

ตามจริงแล้วเหล่าทวยเทพได้สร้างดวงจิตขึ้นมาอยู่ร่วมกับมนุษย์ จนวันหนึ่งดวงจิตเกิดบ้าคลั่งและโจมตีมนุษย์

ดวงจิตนั้นตามชื่อเลยร่างจริงของมันคือดวงจิตหรือวิญญาณ จึงปรับเปลี่ยนรูปร่าง รักษาบาดแผลได้ตามใจนึก วิธีฆ่ามันคือการโจมตีจุดตายอย่างหนักได้แก่ ศีรษะ กลางอกหรือหัวใจ คอ หรือบาดแผลที่สาหัสจนแน่ใจว่าดวงจิตจะห้ามเลือดได้ไม่ทัน สิ่งที่กล่าวมาจะสะท้อนความเสียหายไปถึงร่างจริงของดวงจิตได้

พวกมันส่วนใหญ่จึงเกลียดมนุษย์เข้าไส้โดยดวงจิตแบ่งได้ 2 ประเภทใหญ่ๆ คือ

1.ดวงจิตที่เกิดตามธรรมชาติ

พวกมันเป็นจำพวกที่มีเยอะที่สุด เกิดได้ตามปกติ

2.ดวงจิตที่เกิดจากมนุษย์

เป็นจำพวกที่มีค่อนข้างน้อย แข็งแกร่งว่าพวกที่เกิดจากธรรมชาติ เพราะดวงจิตที่เกิดจากมนุษย์เกิดจากความแค้นที่สะสมขณะเป็นมนุษย์เมื่อตายไป พวกเขาจึงกลายเป็นดวงจิตและด้วยเหตุนั้นดวงจิตเหล่านี้มีพลังและปัญญาสูงกว่าพวกที่เกิดตามธรรมชาติ

ดวงจิตแบ่งเป็น 5 ระดับตามความอันตราย

ระดับ1เป็นมิตร \= ไม่โจมตีมนุษย์

ระดับ2อันตรายน้อย \= ถึงไม่ใช่คณะไสยพิทักษ์ก็จัดการได้

ระดับ3อันตราย \= ต้องจัดการโดยคณะไสยพิทักษ์ที่พอมีประสบการณ์

ระดับ4อันตรายมาก \= คณะไสยพิทักษ์ระดับเชี่ยวชาญเท่านั้นที่จัดการได้

ระดับ5อันตรายที่สุด \= แม้คณะไสยพิทักษ์ระดับเชี่ยวชาญยังต่อกรได้ยากต้องใช้คณะไสยพิทักษ์จำนวนมากจัดการ"

"ครูขอรับ ทำไมคณะไสยพิทักษ์ถึงไม่กำจัดดวงจิตที่อันตรายให้หมดล่ะขอรับ"

"เพราะว่าดวงจิตที่พอมีสติอยู่คือดวงจิตระดับ3ขึ้นไป อย่างเช่นบรรพบุรุษของนาย รวมกลุ่มกันคอยไล่ล่าผู้พิทักษ์กลับ สร้างความเสียหายเยอะมาก"พชรพลตอบก่อนจะพูดต่อ

"กลุ่มนั้นมีดวงจิตระดับ5อยู่ 4 ตน ซึ่งแน่นอนว่าแค่ตนเดียวก็จัดการยากแล้ว ไม่ต้องพูดถึง4ตนหรอกนะ"

"เข้าเรื่องดีกว่า สัปดาห์นี้จะให้แบบฝึกหัดการแยกประเภทของดวงจิตละกันนะ"พชรพลให้การบ้านกาลเหมือนปกติ หลังจากที่กาลเดินกลับห้อง เขาก็มีลางสังหรณ์ที่ไม่ดีเกี่ยวกับอนาคตอันแสนไกล

โปรดติดตามตอนต่อไป

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***