การปรากฏตัวของคุณหญิงกลอย

" เวลาคุณพี่ คุณพี่มาแล้วเหรอเจ้าคะ ข้าคิดถึงคุณพี่ทุกวันทุกคืนเลยนะเจ้าคะ คุณพี่มาทำไมไม่บอกข้า ข้าจะได้ให้อีหอมไปเตรียมตัวทำของอหร่อยไว้รอคุณพี่นะเจ้าคะ" ชบาที่กลับมาเรือนเมื่อเห็นว่าขุนเดชมาถึงเรือนก่อนตัวเอง นางดีใจเป็นอย่างมากที่ขุนเดชกลับมาเพียงคนเดียว ไใ่ได้กลับมากับเมียใหม่เหมือนอย่างที่ไอ้บ่าวจัญไรนั้นพูดมา เมื่อชบาเห็นแบบนั้นเธอก็รีบเข้าไปออเซอะชอเราะขุนเดชทันที ขุนเดชที่รู้อยู่แล้วว่าหญิงสาวไปอยู่ที่ไหนมา ด้วยความที่กลอยขอไว้แล้วว่าอย่าเพิ่งทำหรือว่าพูดอะไรให้รอเธอมาซะก่อน แล้วท่านอยากพูดอยากทำอะไรค่อยพูดค่อยทำ เมื่อขุนเดชได้รับปากเมียที่เขารักสุดหัวใจไว้แล้ววต่อให้นางชบากับมะลิพูดออกมาด้วยน้ำเสียงที่หวานชวนขนหัวลุกมากเพียงใดก็ตาม เขาก็ต้องอดทนเพื่อที่แผนของกลอยสำเร็จ 

เวลาต่อมา 

" ขุนหลวงเสด็จแล้ว " หลังจากที่กลอยมาถึงอยุทธยาเธอก็ให้คนส่งข่าวเกี่ยวกับการมาของเธอให้ขึนหลวงรู้เพื่อที่จะได้ทำตามความต้องการของเธอกับขุนเดชที่ เพราะถ้าจะให้เธอได้เป็นถึงเมียเอกของขุนเดชนั้นต้องเป็นขุนหลวงเป็นผู้ประทานให้เท่านั้น เพราะการที่เธอกลับมาครั้งนี้เธอต้องการอำนาจเพื่อที่จะได้ถอนรากถอนโคลนของศัตรูและก็พ่อของพวกนางที่คิดจะกบฏ เมื่อเสียงประกาศกล่าวขององคลักค์ผู้ติดตามของขุนหลวงประกาสว่าขุนหลวงเสด็จแล้ว เมื่อเสียงดังลั้นพร้อมกับการประกาศ ทำให้คนทั้งเรือนของขุนเดชต่างวก็ตื่นเต้นและตกใจที่ขุนหลวงวให้เกีรยติมาเยือนที่เรือนของตน เมื่อเสียงประกาศจบลงการปรากฎตัวของขุนหลวงและกลอยก็ทำให้ทุกคนในเรือนตกใจและแปลกใจเป็นอย่างมากโดยเฉพาะ ชบา และมะลิ ที่ไม่คิดว่านางจะมีชีวิตรอดมาได้และมาพร้อมกับขุนหลวงอีกต่างหาก 

" นี้มันเรื่องบ้าอันใดกันว่ะ ทำไมอีกลอยมันถึงได้มากับขุนหลวงได้ว่ะ" มะลิที่ก้มติดพื้นอยู่เธอพูดออกมาเบาๆด้วยความตกใจ แปลกใจและความคับแค้นใจที่อยู่ๆกลอยศัตรูหัวใจของนางได้ปรากฎตัวพร้อมกขุนหลวง 

" นั้นนะสิทำไม..." ชบาพูดออกมาด้วยความแปลกใจเมื่อนางส่งมือสังหารให้ไปเก็บนางที่เรือนบุพผาแล้ว แต่ทำไมนางถึงมาปรากฎตัวที่นี้นั้นยิ่งทำให้นางแปลกใจและก็ตกใจเป้นอย่างมาก เพราะเธอกลัีวว่าเรื่องที่เธอสั่งมือสัหารให้ไปจัดการเธอจะมีคนรู้และยิ่งกลอยมากับขุนหลวงแบบนี้นั้นหมายความว่าเธอเป็นคนของขุนหลวงและนั้นยิ่งทำให้ชบาเริ่มรู้สึกกลัวเป็นอย่างมากเมื่อกลอยเดินมากับขุนหลวงและเดินมาใกล้ชบากับมะลิ กลอยก็ได้นั่งลงตรงหน้าที่ชบากับมะลิหมอบกราบอยู่โดยที่เธอเอาเท้าไปใกล้ๆมือของชบากับมะลิ  ชบาที่รู้สึกว่ามีอะไรบางอย่างมาใกล้ๆมือนางก็ได้เงยหน้าขึ้นมองก่อนจะตกใจแต่ก็เปลี่ยนเป็นมองหน้าของกลอยด้วยสายตาเรียบนิ่ง เมื่อกลอยเห็นสายตานั้นแล้วนางก็แสยะยิ้มออกมาอย่างเหี้ยมเรียม พร้อมกับพูดบางอย่างออกมา

" คนที่เจ้าส่งไปจัดการข้า ข้าเสียใจด้วยนะที่มันไม่สามารถรอดชีวิตมาบอกเจ้าได้ว่าผู้ใดเป็นคนฆ่ามัน แต่เจ้าไม่ต้องกลัวนักดอกว่าจะไม่รู้ว่าเป็นผู้ใดฆ่ามันเพราะเจ้าจะได้ตามไปหามันเร็วๆนี้ หึหึหึ " สิ้นคำพูดกลอยก้ยืนขึ้นพร้อมกับเดินออกไปพร้อมกับเตะมือของชบาที่ก้มกราบเธออยู่ เมื่อชบาได้ยินแบบนั้นความกลัวก็ผุดขึ้นมาเพราะคนที่ไม่สู้คนอย่างกลอยถ้ากล้าปากดีแบบนั้นกับเธอ นางรู้ได้เลยว่าเรื่องที่กำลังจะตามหลังมาหลังจากนี้คืออะไร เมื่อเธอคิดได้แบบนั้นเหงื่อเป็นเม็ดๆก็ผุดขึ้นมา พร้อมกับกลองเพลที่เต้นอยู่หน้าอกด้านซ้ายอย่างดังและแรง จนเหงื่อของเธอผุดเต็มกรอบหน้า เมื่อมะลิเห็นสีหน้าของชบาที่ดูซีดเผือดด้วยความที่สนางไม่รู้เรื่องอะไรมาก่อน นางก็เลยมองด้วยความสงสัยและแปลกใจเพราะทั้งกลอยกับชบาคุยกันเสียงเบาโดยที่ไม่ให้เธอหรือว่าใครรู้เรื่องด้วยเลยแม้แต่คนเดียว

" มึงว่าอีกลอยกับ อีชบามันคุยเรื่องอันใดกันว่ะอีเย็นเหตุใดอีชบามันถึงได้หน้าซีดแบบนั้นเอ็งว่าเหมือนกูหรือไมว่ะอีเย็น " มะลิหันมาถามบ่าวของตนด้วยสีหน้าสงสัยแต่ก็ดูเยาะเย้ยเพราะที่ผ่านมาถึงแม้ว่ามะลิจะร้ายแต่ว่าเธอร้ายแบบแสดงออก แต่คนที่ร้ายลึกและชอบทำอะไรลับหลังอยู่ตลอดเวลานั้นคือชบา นางทั้งให้คนกลอกยาแม่กลอย จ้างคนไปสืบว่ากลอยอยู่ที่ไหน สืบมาให้ได้ว่าเจ้าของเรือนบุพผาเป็นผู้ใด และที่สำคัญมือสังหารที่เธอส่งไปเก็บกลอยนั้นก็มาจากชบาทั้งสิ้น และนี้คือสิ่งที่หญิงสาวหน้าซีดเพราะหางที่เธอซ้อนเอาไว้กำลังจะโผล่ออกมาทีละน้อย กลอยเมื่อเห็นว่าเธอจัดการข่มขวัยชบาได้แล้วเหลือแต่เธอกำลังจะเปิดตัวว่าเธอมาเป็นเมียเอกตำแหน่งที่เธอหวังหนักหวังหนา กลอยก้อยากรู้เหมือนกันว่าถ้าชบากับมะลิรู้เรื่องนี้ทั้งสองจะทำหน้ายังไง กลอยเมื่อคิดได้แบบนั้นเธอก็หันมาหาชบาเป็นจังหวะเดียวกันที่ชบาก็หันมามองกลอยพอดี กลอยแสยะยิ้มอย่างเหี้ยมเกรียมอีกครั้งให้กับชบา ชบาที่เห็นท่าทางแบบนรั้นของกลอยในใจเธอรู้สึกกลัวแต่เป็นเพราะเธอคิดว่าตัวเองเป็นนางพญามาโดยตลอดเลยทำให้เธอไม่สามารถแสดงสีหน้าว่าตัวเองหวาดกลัวได้ 

" หึหึหึ เก่งให้ตลอดนะชบา เพราะวันนี้กูอีนีน่าจะมาเด็ดหัวมึง" กลอยแสยะยิ้มพูดกับตัวเองเบาๆก่อนจะหันหน้าไปเมื่อขุนหลวงคุยด้วย จากนั้นเธอก็หันมาสนทนากับขุนหลวงโดยที่มีสายตาของคนที่มองอย่างตกตะลึงในความงามและการแต่งตัวที่แปลกและทันสมัยของเธอ พร้อมกับเสียงซุบซิบของบ่าวไพร่ที่ไม่เคยเห็นแม่นางงามขนาดนี้มาก่อนในโลก

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***