“ หึหึหึ ไม่ยอมจริงๆสินะ เธอมันแสร้เองนะมะลิฉันอุตส่าห์จะเก็บเธอไว้ข้างกายแท้ๆ แต่เธอก็ดันเข้ามาแสร้ทุกเรื่องแต่ก็ขอบใจนะที่เคยช่วยฉันแต่ในเมื่อเธอมันเข้ามายุ่งเรื่องที่เธอไม่สมควรยุ่ง ก็คงช่วยไม่ได้ฉันคงเก็บเธอไวไม่ได้เหมือนกัน” อดัมที่ล็อกคอเปียโนอยู่เขาก็เปิดเผยตัวจริงออกมา มะลิเมื่อได้ยินแบบนั้นเธอก็ยกยิ้มมุมปากด้วยความที่ไม่ต้องรู้สึกผิดอีกต่อไปถ้าเธอจะจัดการคนตรงหน้าระหว่างที่มะลิกำลังจะพุ่งเข้าหาอดัม อเล็กกับลูกน้องก็เดินเข้ามาทันที โดยสั่งให้ทางมหาวิทยาลัยกันนักศึกษาและคนที่ไม่เกี่ยวข้องออกไป พร้อมกับสั่งให้ปิดมประตูทางเข้าด้วยโดยกันทั้งคนเข้าและคนออก
“ มึงปล่อยน้องสาวกูซะ ถ้าน้องกูมีรอยขีดแม้แต่ปลายเล็บกูสาบานเลยว่ากูจะระเบิสมองของมึง” อเล็กเดินล้วงกระเป๋าเข้ามาอย่างกับมาเฟียในซี่รี่ย์จีนเลยละ มะลิเมื่อได้ยินเสียงของคนที่เธอหลบหน้าบอกว่าเปียโนเป็นน้องสาวเธอถึงกับหันมองหน้าเปียโนและก็อเล็กสลับกันด้วยความแปลกใจและโกรธเพื่อนที่โกหกเธอ เปียโนที่เห็นสายตาตัดพ้อของเพื่อนเธอก็มองมายังเพื่อนด้วยสายตาขอโทษ แต่ที่เธอไม่อยากบอกเพราะฐานะของเธอเพิ่งจะมาตกลงเป็นพี่น้องกัน เพราะฐานะของเธอคืออาของอเล็กไม่ใช่พี่น้อง แต่ด้วยความที่เธออายุน้อยเลยต้องเป็นน้อง
“ ฮ่าๆฮ่าๆฮ่าๆ คนอย่างมึงนะเหรอจะระเบิดสมองกู เอาตัวเองให้รอดก่อนเถอะมึง “ เมื่อพูดจบอดัมก็ยกปืนขึ้นมาเล็งและทำเหมือนจะลั้นไก อเล็กเมื่อเห้นท่าไม่ดีเขาก็รีบพุ่งตัวเข้าหามะลิ จากนั้นทั้งคู่ก็ล้มกลิ้งลงกับพื้น ภาพของ
มะลิที่อยู่ในออ้มกอดของอเล็กทำให้อดัมรู้ได้ทันทีว่าเขาพลาดเรื่องหัวใจให้กับอเล็กอีกแล้ว พอเขารู้แบบนั้นเขาก็กัดกรามแน่นด้วยความโกรธ ก่อนจะลากตัวเปียโนขึ้นมาบนรถตู้ด้วยแล้วก็สั่งให้ลูกน้องออกรถทันที ประตูรั้วที่อเล็กสั่งให้มหาลัยปิดกันอยู่ก็ไม่สามารถกันรถของอดัมได้
“ ชนมันเลย ใครขวางฆ่ามันให้หมด ชนมัน” อดัมสั่งลูกน้องให้ขับรถพุ่งชนประตู และก็ยังสั่งออกมาอีกว่ใครที่ขวางทางเขาอยู่ให้ฆ่าได้เลย เปียโนที่โดนจับเป็นตัวประกันเธอก็รู้สึกกลัวมากด้วยความที่เธอยังเด็กและอีกอย่างเธอก็ไม่เคยตกอยู่ในเหตุการณ์แบบนี้มาก่อน มะลิที่โดนอเล็กเอาตัวมาบังเธอ หัวใจของเธอก็เปลี่ยนไปทันทีแต่ด้วยความห่วงเพื่อนเธอเลยไม่มีเวลาคิดอะไรอีก อเล็กก้เช่นเดียวกันเขาหันมาบอกมะลิให้กลับบ้านไปก่อน
“ มะลิเธอกับฉันเราค่อยมาเครียกันทีหลังตอนนี้เธอไปรอฉันที่บ้าน” อเล็กพูดจบเขาก็ทำท่าจะเดินหันหลังให้หญิงสาวมะลิเธอก็เป็นห่วงทั้งเขาและก็เพื่อนเธอไม่สนว่าเขาจะให้เธอไปรอที่บ้านหรือไม่ แต่คนอย่างเธอไม่มีทางยอมอย่างแน่นอน
“ พี่ซอนญ่า พี่เจน หนูฝากเพื่อนด้วยนะคะ” มะลิหันไปบอกพี่ผีที่รอคำสั่งของหญิงสาว อเล็กเมื่อได้ยินชื่อที่เธอเรียกเขาก็หันมามองมะลิด้วยสายตาที่มีแต่คำถาม แต่มะลิก็รีบวิ่งเข้าหาเขาพร้อมกับพูดกับเขา
“ อย่าเพิ่งถามอะไร ให้ฉันไปด้วยฉันไม่ให้คุณไปคนเดียวหรอกในเมื่อคุณได้ฉันแล้วดังนั้นฉันก็เป็นคุณ คุณก็ป็นฉันเราสองคนเป้นของกันและกันตกลงนะ” มะลิเธอไม่รู้จะพูดอะไรเพื่อให้ชายหนุ่มยอมให้เธอไปด้วย อเล็กเมื่อได้ยินคำพูดที่หามแต่ก็จริงใจดีเขาก็อดยิ้มกริ่มไม่ได้ ลูกน้องที่เห็นแบบนั้นก็อดยิ้มตามไม่ได้จากนั้นทั้งมะลิและก็อดัมก็นั่งรถหรูไปด้วยกัน ส่วนลูกน้องก็ขับตามมาติดๆ
บรื้น….บรื้น….บรื้น
“ เธอมันโชคร้ายเองที่เกิดมาเป็นน้องของไอ้อเล็ก ฉันคงช่วยเธอไม่ได้ในเมื่อมันแย่งทุกอย่างที่ควรจะเป็นของฉันไป ฉันก็จะทำให้มันเสียน้องสาวญาติเพียงคนเดียวของมันเช่นกัน ฮ่าๆฮ่าๆฮ่าๆ “ อดัมที่อยู่ในรถตู้ เขาหันเอาปืนมาจ้อที่หัวของเปียโน พร้อมกับพูดออกมาอย่างกับคนที่เสียสติ เปียโนถึงแม้ว่าเธอจะกลัวแต่แล้วไงในเมื่อเธอเป็นลูกของเสือเลือดของเสือที่ไหลอยู่ในตัวเธอ เธอก็เชิดหน้าขึ้นมาพร้อมกับมองชายหนุ่มด้วยสายตาเรียบนิ่งก่อนจะพูดอะไรออกมา
“ หึหึหึ คุณนี้มันโง่จริงจัง โง่เหมือนกินแต่หญ้าไม่เคยกินข้าว” ระหว่างที่เปียโนกำลังด่าอดัมอยู่นั้นซอนญ่าที่อยู่ข้างๆของเด็กสาวตามคำสั่งของมะลิ เธอหันมาถามเจนว่า
“ เจนเธอเคยเข้าสิงใครไหม “ ซอนญ่าหันมาถามเจน เจนพอได้ยินแบบนั้นเธอก็หันมาอ้าปากค้างมองเพราะตั้งแต่เธอตายเธอไม่เคยเข้าสิงใครเลย เมื่อเธอเห็นสายตาจิงจังของซอนญ่าเจนก็เลยแสยะยิ้มออกมาอย่างเจ้าเล่ห์ก่อนจะพูดอะไรออกมา
“ ไม่เคย แต่ก็ไม่ใช่ว่าจะไม่ได้นิจริงไหม…. หึหึหึ “ เมื่อเจนพูดจบเธอก็แสยะยิ้มก่อนจะพุ่งวิญญาณเข้าหาคนขับรถทันทีและก็ได้ผล เมื่อซอนญ่าเห็นว่าเจนเข้าสิงคนได้ผลเธอก็ยิ้มกริ่มออกมาอย่าพอใจก่อนจะพุ่งเข้าสิงร่างของร่างของเปียโน เจนที่เข้าสิงร่างคนขับรถได้แล้วเธอก็หันไปมองที่กระจกหลังพร้อมกับยิ้มกริ่มออกมาอย่างรู้สึกสนุก
“ เธอ…” อดัมเมื่อโดนเด็กสาวด่าว่าเป็นควาย เขาก็โมโหจนฟิวขาดแล้วก็ทำท่าจะอ้าแขนตบหน้าเด็กสาวแต่ด้วยความที่นักฆ่าซอนญ่าเข้าร่างแล้วมีเหรอว่าเธอจะยอมไอ้ชั่วที่ครั้งหนึ่งเธอเคยโง่ยอมตกเป็นของมันมาก่อน จนโดนมันหลอกใช้แต่พอเธอรู้ เธออยากจะเลือกชีวิตของเธอบ้างเธอก็โดนมันตามล่า ตามจองเวรยิ่งกว่าเงา
ปึก
“ หึหึหึ ไอ้สารเลว อดัมมึงนี้สมชื่อจริงๆเลยนะไอ้สารเลว ฮ่าๆฮ่าๆฮ่า “ ซอนญ่า เอามือของเธอจับข้อมือของอดัมไว้ก่อนจะเงยหน้าขึ้นพร้อมกับจ้องหน้าของเขาด้วยสายตาดุกัน เมื่ออดัมเห็นสายตาคู่นั้นของหญิงสาวเขาถึงกับสะดุ้งเล็กน้อยเพราะสายตาที่มองมายังเขานั้นเหมือนสายตาของผู้หญิงที่เขาเคยรัก
“ หึหึหึ ทำไมตกใจเหรอ อัด “ เมื่อซอนญ่าเห็นสายตาของอดัมที่จ้องมายังเธอ เธอก็รู้ได้ทันทีว่าเขาคงตกใจเธอก็เลยแสยะยิ้มออกมาพร้อมกับเรียกชื่ออัดชื่อจริงของเขา ที่มีแค่เธอกับเขาเท่านั้นที่รู้ชื่อนี้เมื่ออดัมได้ยินชื่อที่หญิงสาวเรียกออกมาเขาถึงกับหน้าเหวอ แล้วโผล่เข้าบีบคอเด็กสาวทั้งน้ำตาเพราะเขารัก ซอนญ่ามากแต่ก่นที่เขาหลอก ใช้เธอเพื่อผลประโยชน์ของตัวเองแต่พอรู้ว่าเขากำลังจะเสียเธอไปเขาก็เลยรู้หัวใจของตัวเองทันทีว่าเขาไม่อาจขาดเธอได้
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 24
Comments