องค์ชายตัวร้ายกับนางคณิกา
แคว้นฉีเมืองเล็กๆทางตอนเหนือของประเทศ มีประชากรจำนวนไม่น้อยอาศัยอยู่ ปกคลุมไปด้วยพื้นที่สีเขียวอุดมสมบูรณ์ เป็นศูนย์กลางของการค้าขายของแคว้นใกล้เคียง
ฮ่องเต้แคว้นฉี มีนามว่า "เหวินฉิง" มีพระโอรส 2 พระองค์ นามว่า "เหวินเทียน" "เฟยเทียน" ทั้งสองมีนิสัยที่ต่างกันราวฟ้ากับเหว "เหวินเทียน" อบอุ่นใจดี อ่อนน้อมถ่อมตน ส่วน "เฟยเทียน" เจ้าเล่ห์ สร้างแต่ชื่อเสีย
องค์ชายเหวินเทียน เก่งกาจในเรื่องราชกิจบ้านเมืองการต่อสู้ แข็งแกร่งดุดัน แต่ก็ยังไม่ละทิ้งความอบอุ่น ใจดี สมกับเป็นที่รักใคร่ของฮ่องเต้แคว้นฉี
ส่วนองค์ชายเฟยเทียน รูปงามหาที่เปรียบมิได้ วันวันเอาแต่เที่ยว ไม่สนราชกิจบ้านเมือง เป็นที่หนักใจของฮ่องเต้แคว้นฉีเป็นยิ่งนัก
"เหวินเทียน เจ้าต้องมีความเด็ดขาด ในการตัดสินใจ ห้ามใจอ่อน ดังเช่นที่ผ่านมา"
"พะย่ะค่ะเสด็จพ่อ" บุรุษรูปงาม สายตาอ่อนโยน ดวงตาสีน้ำตาลเข้ม ตอบรับด้วยน้ำเสียงอบอุ่น นุ่มนวล สายตาจ้องมองพระบิดา อย่างตั้งใจฟัง
"ส่วนเจ้า เฟยเทียน ข้าหวังว่าเจ้าจะปรับปรุงนิสัยมาสนใจราชกิจบ้านเมือง เช่น พี่ชายเจ้า มิใช่วันๆไม่เอาการเอางานเอาแต่เที่ยว หาเหมาะสมไม่ หักเอาพี่เจ้าเป็นเยี่ยงอย่าง"
"พะย่ะค่ะ" บุรุษรูปงานผมสีดำ ดวงตากลมโตสีดำมันวาว รูปโฉมราวกับเทพบุตรในนิยาย ตอบด้วยน้ำเสียงที่แข็งกระด้าง เบา มิได้ใส่ใจคำพูดของพระบิดาเลยสักนิด
"ตอนนี้แคว้นโจ จ้องจะเล่นงานแคว้นฉีเรา เพราะเห็นว่าเราเป็นแคว้นเล็กๆ เพื่อยุบติดการเกิดสงคราม จำเป็นต้องส่งสาสน์เชื่อมสัมพันธไมตรี กับแคว้นโจ เพื่อความสงบสุขของบ้านเมือง หวังว่าเจ้าทั้งสองจะทำหน้าที่ของตัวเองให้ดีอย่าให้ข้าต้องเป็นกังวล"
เหวินเทียน "พะย่ะค่ะ"
เฟยเทียน "พะย่ะค่ะ"
นับจากวันที่สนมลี่เฟย จากไป เวลาได้ล่วงเลยมานับสิบปี สิบปีแล้วที่องค์ชายเฟยเทียนได้สูญเสียเสด็จแม่ไป เฟยเทียนเป็นองค์ชายรอง ของแคว้นฉี ต้องดิ้นรนเอาชีวิตรอดมาอย่างยากลำบาก
"มู่เฉิน เจ้าว่าเสด็จพ่อมีราชโองการเชื่อมสัมพันธไมตรีกับองค์หญิงเข่อซิง แห่งแคว้นโจ ในครั้งนี้ ตัวเลือกของเสด็จพ่อจะมีข้าหรือไม่"
"องค์ชาย อย่าทรงกังวลไป กระหม่อมคิดว่า อาจไม่ใช่ท่านก็เป็นไปได้ขอรับ"
"เจ้าพูดถูก ในสายตาของเสด็จพ่อ ข้าก็เป็นแค่ลูกที่ไม่เอาไหน ดี งั้นคืนนี้พวกเราไปหอโคมแดงกัน"
"ขอรับ"
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
Comments