บทที่ 2 ไปเที่ยวตรอกไดแอก้อน

ที่นี้ทั้งเขาและพี่สาวต่างนิ่งเงียบทันที

งาขาว : น้องชายคิดเหมือนพี่ไหม

นาคา : ครับพี่

งาขาวและนาคาพูดพร้อมกับ คุณคือแมวในที่ชื่ออสูรน้อยในตะเกียงแก้วรึป่าว

(มักกอนกันเหมือนนักแสดงป้าแม่มดที่สอนจินนี่นิดหน่อย)

มักกอนกัน รู้สึกงงงวยจริง

(จึงแปลงกายเป็นหญิงแก่ใช่ชุดแม่มดโดยใส่แว่นเหมือนนักวิชาการหรือครูที่เคร่งครัด)

และเธอก็ถามว่าอดสูตรน้อยในตะเกียงแก้วคืออ่ะไร

พี่สาวจึงอธิบายว่ามันคือรายการทีวีที่พวกเขาเคยดูและเห็นว่าผู้ช่วยนางเอกในทีวีเป็นแมวดำที่พูดภาษามนุษย์ได้

เมื่อมักกอนกันได้ยินจึงพึมพำกับตัวเอง

(โลกมักเกิ้นไปใกล้ขนาดนั้นแล้วหรอเธอจึงสายหัวและเริ่มแสดงเวทมนตร์ให้สองพี่น้องเห็น)

ซึ่งทำให้เขาและพี่สาวต่างตื่นตาตื่นใจจากนั้นเขาจึงถาม มักกอนกัน ว่า

นาคา : อาจารย์ครับผมมีคำถามครับ

มักกอนกัน ตอบอย่างอารมณ์ดี เพราะงานนี้ง่ายกว่าของครอบครัวอื่นซะอีก

คือผมเคยอ่านนะครับว่าพ่อมดแม่มดมีเวทมนตร์มิติจริงหรือเปล่าครับ

มักกอนกัน มันเรียกว่าเวทขยายร่องรอยไม่ใช่เวทมิติแต่ก็ใกล้เคียง แล้วเธออยากรู้อะไรเกี่ยวกับเวทมนตร์นี้หล่ะ

(เธอค่อนข้างสงสัยเพราะต้องรู้ก่อนว่าเด็กปกติจะไม่ถามเวทมนตร์ที่น่าจะมีแต่ในนิยายของมักเกิ้น)

นาคา : คือถ้าผมไปเรียนผมกลัวว่าพวกสัตว์ตัวน้อยในบ้านจะหิวตายจึงอยากเลี้ยงพวกนี้ตอนอยู่ในโรงเรียนครับ

มักกอนกัน โอ้วถ้างั้นเดียวฉันพาไปซื้อกระเป๋ามิติแต่ก่อนน่านั้นพวกเธอต้องแรกเงินซะก่อน

นาคา : เดี๋ยวครับอาจารย์

มักกอนกัน เตรียมรุกจากที่นั่งก็รุกขึ้นและถามราคาอย่างใจเย็น

มีอะไรหรอ คุณนาคา

นาคา : ผมคิดว่าเงินประเทศเราไม่มากพอที่จะแรกกับธนาคารได้

เมื่อมักกอนกัน ได้ยินอย่างนั้น จึงตอบอย่างใจเย็น ไม่ต้องห่วงทางโรงเรียนจะออกเงินใช้จ่ายให้พวกเธอเอง

จากนั้นมักกอนกันก็จับไหล่ของ 2 พี่น้องและหายไปในห้อง

...ต้มหม้อรั่ว...

จู่ๆก็มีสามคนโผล่ออกมา โดยคนกลางไม่รู้สึก แต่อีกสองคนนั้น อวกเต็มที่

และหลังจากนั้นทั้งคือก็เริ่มดีขึ้นและเริ่มเช็ดปากและเข้าไปในบาของพ่อมดแม่มดทั้งที

...ภายในร้าน...

มีพ่อมดแม่มดอยู่บ้างแต่ ส่วนมากที่เห็นคือคนแก่ๆที่ใส่ชุดพ่อมดแม่มดแบบเก่าๆ

จากนั้นก็มีลุงคนหนึ่งพูดภาษาที่เราฟังไม่ออก

(ก็ไม่แปลกใจคนหนึ่งยังหาโรงเรียนอยู่ ส่วนอีกคนไม่สนใจเรียนภาษาอังกฤษ แต่ทำงานเกี่ยวกับกฎหมายในกรมตำรวจ)

มักกอนกัน เห็นว่าเด็กๆทำหน้างง งวยราวกับไม่เข้าเธอก็ลืมไปว่าพวกเธอมาจากต่างประเทศเพราะงั้นจึงเป็นเรื่องปกติที่เด็กๆจะไม่เข้าใจสิ่งที่พวกเขาพูด

เธอจึงร่ายเวทย์มนต์แปลภาษา

ติ่ง ท่านได้รับเวทมนตร์เข้าใจภาษาทุกชนิดท่านได้รับความสามารถเข้าใจภาษา

ติ่ง ท่านได้รับทักษะของดูลิเติ้น เข้าใจภาษาสัตว์

จากนั้นมักกอนกันจึงบอกโอทอมไปว่า ฉันพาเด็กจากต่างประเทศมาซื้อของ

โอทอม : โอ้ใช่ ถ้างั้นของให้โชคดีครับศาตราจารย์

จากนั้นมักกอนกันจึงพาเด็กไปหลังร้านของบาทันที

หลังจากมาถึงหลังร้านจะเห็นถังขยะสามอันตรงซ้ายจากนั้น มิโนว้าหยิบไม้แปลกๆแล้วพูด ดูไว้เพื่อภายหลังเธอจะมาด้วยตัวเองในอนาคต

หลังจากนั้นกำแพงก็ม้วนออกด้วยตัวเองและเราจะได้เห็นร้านค้ามากมาย

จากนั้นพวกเราก็ไปซื้อของตามรายการโรงเรียน

ติ่ง ท่านได้รับความรู้การออกแบบเสื้อผ้าด้วยเวทย์มนต์

ติ่ง ท่านได้รับ

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***