ตอนที่ 2

"จะอยู่ได้มั้ย...ฮึกคุณแม่เทียนกลัว..ฮือๆๆ" สีเทียนนั่งร้องไห้อยู่ในบ้านเล็กป้าอุ่นเดินเข้ามาก็เห็นสีเทียนนั่งร้องไห้อยู่ "คุณหนูของป้าร้องไห้ทำไม" ป้าอุ่นเดินเข้ามากอดเทียน "หนูกลัวป้าอุ่น..ทำไมคุณพ่อให้หนูมาอยู่ที่นี่ท่านไม่รักหนูแล้วหรอ" สีเทียนร้องไห้จนหลับไป สีเทียนโดนย้ายโรงเรียนให้มาอยู่โรงเรียนรัฐธรรมดาและเปลี่ยนนามสกุลให้มาใช้นามสกุลแขไขโดนสั่งห้ามไม่ให้ไปเหยียบบ้านใหญ่แต่กวีก็ให้เงินเธอจ่ายเดือนละหมื่นอาหารก็คอยให้ป้าอุ่นเอาจากบ้านใหญ่มาให้ทาน กวินไปเรียนต่างประเทศหลังจากเผาศพแขไขแล้วจนตอนนี้ก็ 5 ปีแล้ว สีเทียนเมื่อรู้ว่าวันนี้กวินกลับมาก็รีบไปแอบดูข้างสวนเธอเห็นกวินลงมาจากรถและเดินเข้าบ้านไป "พี่วินกลับมาแล้ว" เมื่อเห็นแบบนั้นสีเทียนก็เดินกลับเข้าบ้านเล็ก "หนูเทียนวันนี้บ้านนู้นเขามีงานเลี้ยงต้อนรับคุณชายหนูอย่าเข้าไปล่ะเดี๋ยวคุณท่านจะดุเอา" ได้ยินแบบนั้นสีเทียนก็เศร้าทันที "ค่ะป้าอุ่น" บ้านใหญ่กวินเดินเข้าไปก็เดินขึ้นห้องทันที "แม่...ผมจะทำให้เธอต้องชดใช้ที่ทำกับครอบครัวของเราแบบนี้" กวินมองรูปแม่ของเขาที่ตั้งไว้ตรงหัวเตียง ตกเย็นกวีก็จัดงานเลี้ยงต้อนรับลูกชายคนเดียวของเขางานเลี้ยงดำเนินไปอย่างราบรื่นสีเทียนไม่ได้เข้ามาวุ่นวายในงานเธอได้แต่แอบมองกวินอยู่ห่างๆ กวีที่เห็นเข้าก็ให้ป้าอุ่นไปตามสีเทียนไปพบตนที่ห้องหนังสือ "ค่ะ..คุณท่าน" สีเทียนยืนก้มหน้าอยู่ตรงหน้ากวี "ฉันเคยบอกเธอไปแล้วนิว่าอย่าเข้ามาเหยียบที่นี่" กวีนั่งมองสีเทียนด้วยสีหน้าเรียบเฉย "หนะ....หนู..ขอโทษค่ะ" เธอยืนก้มหน้าอยู่แบบนั้น "แค่ขอโทษหรอ" สีเทียนนั่งคุกเข่าลง "อย่าตีหนูเลยนะคะคุณ..พะ..คุณท่าน" สีเทียนยกมือไหว้คนตรงหน้าเธอไม่เข้าใจอะไรหลายๆอย่างไม่เข้าใจว่าคนตรงหน้าที่เป็นพ่อของเธอทำไมไม่ให้เธอเรียกว่าพ่อตั้งแต่แม่ของเธอจากไป ไม่เข้าใจว่าสิ่งที่เกิดขึ้นมันคืออะไรแม้แต่กวินเองก็เปลี่ยนไปจากที่เมื่อก่อนกวินจะอ่อนโยนกับเธอมากแต่ตอนนี้เขาไม่แม้แต่จะมองเธอด้วยซ้ำ สีเทียนโดนกวีตีจนกวีพอใจแล้วก็ปล่อยเธอ ออกมาสีเทียนเดินร้องไห้ออกมาเนื้อตัวมีแต่รอยแดงเธอตัวสั่นเทารีบเดินกลับบ้านเล็กของตัวเองแต่ระหว่างทางก็เจอเข้ากับกวินเธอรีบเดินก้มหน้าไปทันทีต่อให้เธออยากเจอพี่ชายของเธอแค่ไหนเธอก็ไม่สามารถมองหน้าเขาได้เหมือนเมื่อก่อนอีกแล้ว......

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***







บทที่แล้ว

ตอนที่ 1

บทต่อไป

ตอนที่ 3

