กาฝาก
"ผู้หญิงคนนี้ใครคะคุณ" เสียงวิวถามขึ้นมา "คือ..." กวีไม่ทันได้พูดก็มีเสียงของแขไขพูดขึ้นมา "ฉันกำลังท้องลูกของคุณกวี" วิวได้ยินแบบนั้นก็อึ้งไปพักนึง "หมายความว่าไง!!" สิ้นเสียงวิวเธอก็เดินออกไปทันที "เธอจะท้องได้ไงเราไม่ได้มีอะไรกัน" กวีพูดขึ้น "คุณเมาคุณจะไปจำอะไรได้คะ...หรือคุณจะไม่รับผิดชอบแข..ฮึก...." ตอนนั้นกวีมีลูกชาย 1 คนอายุ 10 ขวบ ชื่อ กวิน เขาจำได้คืนนั้นเมื่อ 2 เดือนก่อนเขาเมามากจนหลับไปตื่นขึ้นมาอีกทีก็เจอแขไขสภาพนั่งร้องไห้อยู่ข้างๆเขาและบอกว่าเขาข่มขืนเธอจนมาวันนี้ก็ว่าว่าเธอตั้งท้องลูกของเขา เขามั่นใจมากว่าเป็นไปไม่ได้ส่วนวิวตอนนี้ก็ไม่ได้สนใจเขาเหมือนแต่ก่อนได้แต่ขอหย่าจนกวีต้องยอมหย่าเพราะกลัวว่าเธอจะหอบลูกหนีไป กวินจากเด็กที่อารมณ์ดีร่าเริงกลับเป็นเด็กเก็บตัวไม่เหมือนก่อน แขไขก็ใช้ชีวิตของเธอปกติจนวันคลอดก็มีกวีไปอยู่ดูแล เวลาผ่านล่วงเลยมา 5 ปี สีเทียนเด็กสาวที่ไม่รู้ประสีประสาก็ได้ออกมาวิ่งเล่น "พี่วิน....พี่วินมาเล่นกับหนูมั้ยคะ" กวินเห็นเด็กสาวที่วิ่งเล่นอยู่เรียกตน "พี่ไม่ว่าง" สิ้นเสียงกวินเด็กสาวก็มองตามหลังกวินที่เดินออกไป เด็กสาววิ่งตามกวิน "พี่วินจะว่างตอนไหนหนูเล่นคนเดียวไม่สนุกเลย" กวินเมื่อได้ยินสีเทียนพูดแบบนั้นก็ยอมเล่นด้วย "อย่าวิ่งล่ะเดี๋ยวล้มมาจะเจ็บเอา" เมื่อสาวน้อยลุกวิ่งกวินก็ดุทันที เวลาความสุขที่เขาบอกว่ามันมักจะผ่านไปเร็วเสมอก็คงจะจริง สีเทียนอายุครบ 10 ขวบ แขไขก็เสียแต่ก่อนจะเสียเธอได้บอกความจริงทุกอย่างกับกวีและได้ขอโทษเขาเธอได้ฝากให้กวีดูแลสีเทียนแทนเธอด้วย "แขฝากด้วยนะคะ" กวีได้ยินความจริงจากปากเธอก็โกรธเพราะมันทำให้เขาเสียคนที่รักไป "ฮึก...คุณแม่อย่าทิ้งเทียนไป" สีเทียนร้องไห้เหมือนโลกทั้งใบของเธอแตกสลายกวินที่ได้ยินทุกอย่างก็เดินออกไปทันที งานศพของแขไขก็เสร็จเรียบร้อยด้วยความเสียใจของสีเทียนเมื่อเธอกลับมาบ้านกวีได้ให้แม่บ้านขนของในห้องเธอไปไว้บ้านเล็กที่อยู่ท้ายสวนหลังบ้านเขา "ต่อให้ฉันเลี้ยงเธอมาแต่สุดท้ายแล้วแม่เธอก็หลอกว่าเธอคือลูกฉัน....ต่อไปนี้เธอก็ไปอยู่บ้านเล็กแล้วกัน" สีเทียนที่ไม่เข้าใจก็ถามขึ้น "หมายความว่าไงคะคุณพ่อ" กวีไม่อธิบายต่อได้แต่เดินออกไป...เธอเป็นแค่เด็ก 10 ขวบที่ต้องแบกรับอะไรหลายๆอย่างไว้คนเดียว
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
Comments