แล้วเจอกันใหม่

16:00น.

ซ่า~ๆๆๆๆๆๆ

เสียงฝนที่ตกลงมาแบบไม่แรงแต่ตกลงมาเเรื่อยๆ และไม่มีทีท่าจะหยุด ในวันที่ลืมพกร่มนี้ ทำให้ชั้นเดินกลับบ้านอย่างยากลำบาก เพราะต้องวิ่งฝ่าฝนกลับบ้าน

"เฮ้ออ เฮ้อๆๆๆ"

"เหนื่อยจัง ดีนะบ้านไม่ไกลเท่าไหร่น่ะ เฮ้อๆๆ"

แล้วทันใดนั้นชั้นก็เห็นใครไม่รู้นอนหนาวอยู่หน้าเซเว่นโดยไม่มีใครสนใจเลย

"ทำไงดีนะ จะเข้าไปถามไถ่ดีมั้ยนะ?"

"แต่ถ้าเค้าเกิดเป็นไรขึ้นมาล่ะ?"

คิดได้ดังนั้นชั้นก็เดินเข้าไปดูเผื่อมีไรไม่ดีก็รีบวิ่งไง แต่ตอนนี้ขอดูก่อน เผื่อเค้าต้องการให้ช่วยแต่ไม่มีใครช่วยไง

"ลุงๆ"

ภายใต้เสื้อคลุมเหมือนคนแก่ที่ใส่คลุมแม้กระทั่งใบหน้า ทำให้ชั้นใช้คำเรียกคนตรงหน้าแบบนั้นออกไป

"คุณลุงคะ เป็นอะไรรึเปล่าคะ?"

"หิววว หิวเหลือเกิน~~" "หนาวด้วย"

"หรอคะ? งั้นรอแป๊บนึงนะคะ"

ด้วยความที่ที่นี่คือหน้าเซเว่น ชั้นจึงไม่รอช้าที่จะเดินเข้าไปซื้ออาหารและน้ำออกมาให้คนตรงหน้า

5นาทีผ่านไป

"นี่ค่ะ อาหารและน้ำ ทานให้อร่อยนะคะ"

"เท่าไหร่?" พูดทั้งที่ปิดหน้าอยู่

"ไม่เป็นไรค่ะ หนูอยากช่วยจริงๆ หนูต้องไปแล้ว บ้ายบ้ายย"

ไม่รอให้อีกคนตอบ ชั้นก็วิ่งออกมาทันที

"หึ แล้วเจอกันนะ พี่สาวววว" ยิ้มมุมปาก

"กลับมาแล้วค๊าาาา"

"มาพอดีเลยพาย พ่อกับแม่มีเรื่องคุยด้วยน่ะ"

"มีอารัยหรอคะ??" บนหน้าที่มีแต่เครื่องหมายคำถาม

"คือว่า......พ่อเค้า...ตกงานน่ะลูก" "เงินที่มีก็กะจะเอาไว้เป็นทุนทำอาชีพต่อไปน่ะจ่ะ ถ้าลูกยังอยากเรียนอยู่ แม่ขอให้หนูหาเงินเรียนเองได้มั้ย?"

"ไม่ก็ดรอปเรียนไว้ก่อน หาเงินได้แล้วค่อยเรียนต่อ ได้มั้ยลูก?"

ชั้นที่มีสีหน้าเศร้าลงอย่างเห็นได้ชัด ก็ตอบออกไปอย่างไม่เต็มใจนักแต่ก็พอจะเข้าใจ

"ค่ะ หนูจะดรอปเรียนและไปทำงานก่อนค่ะ"

"ขอบใจมากนะลูก" ทำท่าดีใจและก็เศร้าในเวลาเดียวกัน

"ขอโทษนะลูก ที่พ่อไม่สามารถส่งหนูถึงฝั่งฝันได้" พ่อที่นั่งเงียบมานานพูดขึ้น

"ไม่เป็นไรค่ะ หนูเข้าใจ เดี๋ยวหนูไปหาข้อมูลเกี่ยวกับงานก่อนนะคะ เริ่มเร็วก็ไปได้เร็วน่ะค่ะ" พายพูดพร้อมกับรอยยิ้มที่บ่งบอกว่าเธอไม่ได้โกรธเคืองพวกท่านเลย

21:00น.

แต๊กๆๆๆๆๆ

เสียงนิ้วเรียวที่กำลังกดลงที่แป้นพิมพ์บนคีย์บอร์ดของเธอทำให้รู้ว่า เธอกำลังตั้งใจหางานทำแค่ไหน

"เฮ้ออ อันนั้นก็ไกลไป อันนี้ก็ยากไป ไม่มีอันไหนเวิร์คสำหรับเราเลยแฮะ" พายพูดขึ้นด้วยสีหน้าที่เบื่อหน่าย

ติ๊ง! 

เสียงข้อความแชทจากโทรศัพท์ดังขึ้น ทำให้นิ้วเรียวทั้งสองข้างหยุดการกระทำทันที

...แชท...

...พิมพ์...

"เป็นไงบ้างมึง"

^^^"อ้าว พิมพ์นี่นา"^^^

^^^"หายหัวไปเลยนะคะ"^^^

"กูก็การงานกำลังรุ่งเนาะ"

"มึงเถอะเป็นไง?"

^^^"ก็ดรอปเรียนอยู่อ่า"^^^

^^^"กำลังหางานทำ"^^^

"หรอ?"

"กูแนะนำมั้ย?"

"งานพี่เลี้ยง"

^^^"เฮ้ย เอาดิ งานขนัดเลย"^^^

"แต่เด็กนี่ไม่ใช่เด็กธรรมดา"

^^^"หรอ?"^^^

^^^"เป็นไงอ่า?"^^^

"ไปดูเองเถอะ"

"เห็นว่าเป็นเด็กที่อายุ21น่ะ"

"แต่เงินเดือนดีมากกกนะเว้ย"

"มึงเก็บเงินไม่กี่เดือนได้เรียน

ต่อแน่นอน"

^^^"ขนาดนั้นเลยหรอ?"^^^

^^^"แกคิดว่าชั้นจะไหวหรอวะ?"^^^

^^^"เด็กที่โตแต่ตัวอ่านะ"^^^

"เงินดีมาก 

มึงเก็บไปคิดดูแล้วมาบอกกู"

"ok"

^^^"K"^^^

"อุ๊ย ผัวเรียก

"ไปก่อนนะ"

...จบแชท...

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***