Chapter 3 - I'm literally a villain don't you think?

หลังจากเหตุการณ์ที่เซริกะถูกลักพาตัวผ่านไป เซริกะก็ทำตัวสนิทสนมกับแทเนียนมากขึ้น เรียกได้ว่าความซึนเดเระของเซริกะจะหายไปเกือบทั้งหมดเมื่ออยู่ต่อหน้าแทเนียนเลย ต่อมาในขณะที่แทเนียนกำลังนอนพักผ่อนอยู่ในโรงเรียน เหล่าคณะกรรมการแผนงานก็ไปที่ร้านชิบะราเมงเพื่อไปรับประทานอาหารกลางวันด้วยกัน ได้มีเด็กนักเรียนผมสีม่วงท่าทางดูหวาดกลัวได้เดินเข้ามาในร้าน "สวัสดีค่ะคุณลูกค้ารับอะไรดีคะ?" เซริกะถาม เด็กสาวคนนั้นตอบว่า "เอ่อ...เอ่อ..ราเมงที่ถูกที่สุดราคาเท่าไหร่คะ?" เจ้าของร้านจึงตอบไปว่า "480 เยนจ่ะหนู"

เด็กสาวได้ยินดังนั้นจึงออกนอกร้านไปสักพักก่อนที่จะเดินกลับเข้ามา "งั้นฉันขอชาม 1 ค่ะ" ก่อนที่จะพาคนอีก 3 คนเข้ามา คนหนึ่งมีผมสีแดงอมชมพู (ผมไม่รู้ว่ามันเรียกว่าสีอะไรอ่ะ) คนหนึ่งมีผมสีขาวและสวมเสื้อสีแดง และอีกคนมีผมสีขาวและสีดำพร้อมทั้งเสื้อลายวงดนตรีร๊อก (ใช่ไหม ผมไม่รู้มันคือเสื้ออะไร) "ขอ 1 ชามเหมือนเดิมนะคะ พอ..พอดีพวกเราไม่มีเงิน..." เจ้าของร้านเห็นดังนั้นก็เลยทำเป็นชามใหญ่แบบพิเศษให้พวกนาง ก่อนที่พวกนางจะแนะนำตัวว่า สาวผมแดงมีชื่อว่า ริคุฮาชิมะอารุ สาวผมขาวและมีผมดำปิดหน้าผมชื่อ โอนิคาตะ คาโยโกะ สาวผมขาวเสื้อแดงมีชื่อว่า อาซากิ มุซึกิ และเด็กสาวผมม่วงมีนามว่า อิกุสะ ฮารูกะ

หลังจากนั้นไม่นานแทเนียนก็เดินทางมายังร้านชิบะราเมง พอเข้ามาแล้วก็สบตากับคาโยโกะเป็นคนแรก และนิ่งไปซักพัก "ผู้ใหญ่งั้นเหรอ....มองหน้าของฉันมีอะไรต้องการจากฉันหรือเปล่า" แทเนียนได้ยินดังนั้นจึงบอกไปว่า "เอ่อ...ไม่มีอะไรหรอก ผมแค่เห็นเธอเป็นคนแรกและไม่คุ้นหน้าเท่าไหร่น่ะ เหะๆ" ก่อนที่แทเนียนจะไปนั่งที่โต๊ะและสั่งราเมงมากิน ก่อนกลับก็ได้แนะนำตัวให้ทั้ง 4 คนรู้จักก่อนที่จะกลับไปพร้อมกับคณะกรรมการแผนงาน "ใน 4 คนนั้น คนที่ชื่อคาโยโกะน่ารักดีนะ" แทเนียนพูดขึ้นก่อนที่จะถูกเซริกะและชิโรโกะดึงหูกันคนละข้าง "ครูคะ อย่าให้ได้ยินอีกนะคะ" ชิโรโกะกล่าวขึ้นด้วยน้ำเสียงที่หึงหวง แทเนียนก็เลยเงียบไป

วันต่อมาโรงเรียนอบิดอสถูกรุกรานจากกลุ่มทหารรับจ้างเอกชน แทเนียนจึงสั่งการให้ทุกคนลงสนามรบทันที แต่พอลงไปแล้วกลับเจอพวกอารุ ก่อนที่จะสรุปได้ว่า กลุ่มของอารุคือกลุ่มสารพัดรับจ้าง 68 และได้ถูกจ้างมาถล่มโรงเรียนอบิดอส ทั้ง 2 ฝ่ายจึงเริ่มเปิดฉากต่อสู้กัน โดยที่แทเนียนจะยืนสั่งการอยู่ห่างๆและไม่เข้าร่วมสู้ด้วย หลังจากยื้อกันอยู่นาน แทเนียนจึงตัดสินใจทำสิ่งที่บ้าที่สุดที่คนจะทำกันคือการกระโดดพุ่งเข้าหาคาโยโกะแต่แน่นอนว่าไม่ได้ทำการโจมตี แทเนียนแค่มอบบางอย่างให้ก่อนวิ่งไปช่วยพวกโนโนมิ "เอะ...เอ๋ะ...ผู้ใหญ่คนนี้นี่..." หลังจากนั้นฝั่งอบิดอสก็สามารถเอาชนะมาได้ ทำให้พวกอารุต้องล่าถอยกันไปก่อน

สิ่งที่แทเนียนมอบให้คาโยโกะไปคือเหรียญเก่าไปยุคโบราณจากโลกของแทเนียน แต่กลับกันมันคือเซนเซอร์บอกพิกัด ทำให้แทเนียนตามหาที่อยู่ของหน่วยรับจ้างสารพัด 68 เจอ และก็ได้แอบเข้ามาในห้องด้วยพลังพิเศษบางอย่าง ก่อนที่จะเปิดเผยตัวตนดื้อๆกลางห้องเลย "แกมาจากไหนกันน่ะ" อารุกล่าวขึ้นด้วยอาการตกใจ "ครูแค่มาตามเช็คนักเรียนนิดหน่อยน่ะ" แทเนียนมองไปรอบๆห้องซักพักก่อนที่จะหันไปหาคาโยโกะ "เหรียญนั้นน่ะ เก็บไว้ให้ดีๆล่ะ" ก่อนที่จะออกไปแทเนียนได้หันกลับมา "พวกเธอน่ะ ถ้าต้องการอะไรก็มาบอกครูได้นะ"

และชิโรโกะที่สะกดรอยตามแทเนียนมาได้ดักอยู่ที่ทางออก "นี่ครูคะ นี่มันหมายความว่ายังไงกันคะ? ตอบหนูมาเลย" แทเนียนเองก็นิ่ง "ครูก็แค่มาดูว่านักเรียนโอเคกันหรือเปล่าก็แค่นั้นเอง ไม่มีอะไรซักหน่อย" ชิโรโกะได้ยินดังนั้นก็เลยเดินจากไปแบบงงๆ ก่อนที่คาโยโกะที่อยู่ข้างหลังจะทักแทเนียน "นี่ คุณครูคะ มากับฉันหน่อยสิ" คาโยโกะได้พาแทเนียนมาที่ลับตาคนกันสองต่อสอง "คุณเป็นใครกันแน่คะ" "ก็คุณครูจากองค์กรชาเล่ต์ไง" คาโยโกะเดินเข้ามาใกล้ๆแทเนียน "รอยแผลนี่ ครูได้มาจากไหนงั้นหรอ" แทเนียนนิ่งไปพักนึง "เอ่อ...ครูคงบอกไม่ได้หรอกนะ รอยแผลนี้น่ะมันเปรียบเหมือนความอัปยศของครูก่อนที่จะเข้ามาในเมืองนี้น่ะ...ขอโทษทีนะ" "ไม่เป็นไรหรอก ถ้าครูไม่อยากเล่าหนูก็ไม่ได้ติดอะไร" คาโยโกะได้ถามแทเนียน "ครูคะ หนูขอทราบชื่อของครูหน่อยได้ไหมคะ" แทเนียนนิ่งอยู่พักนึง "ชื่อของครูหรออืม... Ta'nyan... Nekomaru Ta'nyan น่ะ" "งั้นหรอคะ ชื่อแปลกดีนะคะ แต่กลับกันมันสื่อถึงแมวเกือบทั้งหมดเลยนี่คะ" แทเนียนเงียบไปพักหนึ่งก่อนที่จะตอบไปว่า "งั้นเหรอ.."

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***