เปลี่ยนความคิดครั้งที่1

-เปลี่ยนความคิดครั้งที่ 1 -

ทุกคนเชื่อในพรหมลิขิตและความรักหรือไม่ สำหรับผมผมไม่เคยเชื่อเลยจนมาเจอเขา เขาทำให้ผมเชื่อว่าพรหมลิขิตและความรักมีอยู่จริง

เบนซ์เด็กเพลย์บอยปี 2 คณะเทคโนโลยีสารสนเทศกำลังนั่งยิ้มโปรยเสน่ห์ให้สาวรุ่นน้องปีหนึ่ง

" ไอ้เบนซ์!!" เสียงดังขนาดนี้ไม่ต้องถามว่าใคร

" มึงจะแหกปากทำไมวะ ไอ้สัสบีม" ยูเพื่อนชายหน้าหวานที่นั่งอยู่ข้างๆผมพูดขึ้นพร้อมกับ หน้าเซ็งๆของมัน

" ก็ไอ้เบนซ์มันสนใจแต่กับสาวๆอ่ะ มันไม่สนใจกูเลย" เสียงมันโครตตอแหล

"น้อยใจ?" เคนหรือเคนนี่สาวประเภทสอง กลุ่มผมถามบีม

"อืม.." มันตอบพร้อมกับทำหน้าอ้อนๆหันมาทางผม

"อย่าไปทำหน้าแบบนี้ให้ใครเห็นนะ" ผมบอกมัน

"มึงหวงกูอ่ะดิ" ผมนี้นะหวงมัน ฝัน

"ป่าว กูกลัวเขาวิ่งหนีมึง" ทั้งโต๊ะหันไปหัวเราะให้บีม

"มันดูแย่ขนาดนั้นเลยหรอวะ" ไอ้บีมมันพูดพร้อมกับทำหน้าไม่มั่นใจ

"ก็ไม่นะ มันก็แค่ไม่เหมือนมึงอ่ะ" เคนมันพูด

"ออกจะน่ารัก"บีมเพื่อนในกลุ่มยังเข้าข้างตัวเองอยู่

"กูก็ว่าน่ารัก" ผมพูดขึ้น ตอนเเรกก็ว่าจะไม่เข้าข้างมันแต่ตอนนี้ก็ไม่รู้ห่าพูดออกไปได้ไง

ฟอดดดดด เชี่ย!!

"ไปเรียนเเล้วนะ เบนซ์น้องรักรัก" บีมมันชิงหอมแก้มผมแล้ววิ่งหนีไปเลย

"ไอ้บีม มึงมารับผิดชอบเเก้มกูเลย แก้มกูมีให้เเค่สาวๆเท่านั้นเว้ย" ผมพูดออกไป มันคงไม่ได้ยินเพราะคนในโรงอาหารเยอะ เสียงค่อนข้างดัง บีมมันเป็นแฝดผมครับ

พวกผมขึ้นเรียน หรือพูดให้ถูกคือขึ้นไปนอน เห็นผมนอนทุกคาบแต่ คะแนนผมดีทุกปี

"นักศึกษาครับ วันนี้พอแค่นี้นะครับ แยกย้ายครับ"เสียงสวรรค์พูดขึ้นนักศึกษาทุกคนย้ายบ้าง บางคนก็ยังนั่งทบทวนในห้อง ผมไม่เข้าใจเลยจะขยันไปไหน

"พวกมึงไปแดกข้าวกัน" บีมมันชวน

"เออๆ ป่ะกูโครตหิวเลยวะ" ผมบอกมัน

พวกผมเดินไปโรงอาหารของคณะพร้อมกัน

"ไอ้เบนซ์มึงหยุดเดินทำไมวะ" ไอ้ยูถามผม

"....." ผมเงียบไม่ตอบมันแต่หันหน้าไปทางไอ้เหี้ยที่เคยแย่งผู้หญิงผม ผมกับมันเคยมีเรื่องกันครั้งหนึ่ง แน่นอนครับผมชนะ

แปะ! ไอ้บีมมันรู้ใจผมที่สุดมันตบหัวไอ้ยูแล้วชี้ไปทางไอ้พี่บอล

"เรื่องมันนานแล้วนะเว้ยมึงยังไม่ลืมอีกหรอ?" ไอ้เคนถามผม

" กูไม่กินแล้วนะ ลาคาบบ่ายให้กูด้วย บอกอาจารว่ากูไม่สบาย 2ทุ่มเจอกันที่ร้านร้านเดิม" ผมไม่ได้ตอบคำถามเคนแต่นัดพวกมันกินเหล้า แล้วเดินออกไปจากโรงอาหารไป

-บอล-

ผมเห็นเบนซ์ แน่นอนครับมันเห็นผม มันไม่ชอบผมเพราะว่าผู้หญิงของมันหนีจากมันมาหาผม แต่ก็อย่างว่าแหละครับ ผมไม่ได้ชอบผู้หญิง มันคงไม่รู้ ผมยังจำได้ดีครั้งที่มีเรื่องกันมันชนะ ไม่ใช่ผมอ่อนอะไรนะวันนั้นผมเมาเลยสู้มันไม่ได้

"ไอ้บอล!! " เพื่อนผมก็แหกปากอยู่ได้

"แม่งมึงกลัวคนอื่นไม่ได้ยินรึไง"ผมพูดกับมัน

"กูเรียกมึงหลายครั้งแล้ว มึงเหม่ออะไรห่ะ!?"นิกมันถามผม

"มึงเห็นคนนั้นไหม?" ผมถามแล้วชี้ไปที่เบนซ์คนที่เกลียดผมนักหนา

"เชี่ย ไอ้เบนซ์ น้องปี 2 คณะเทคโนโลยีสารสนเทศ ประธานชมรมดนตรี " คิงมันตอบ

"กูถามไอ้นิกกูไม่ได้ถามมึงไอ้คิง"ผมหันไปพูดกับคิงเเทน

"กูอยากเสือก"

"เออแล้วไงต่อกูรอฟังอยู่" ไอ้ม่อนมันพูดขึ้น

"กูเคยมีเรื่องกับมัน.."ผมยังพูดไม่จบพวกมันก็....

"ห่ะ!"

"ยังไง"

"ใครชนะ"

"กูกำลังเล่า"ผมบอกพวกมันแบบเบื่อหน่าย

"ผู้หญิงของมันหนีจากมันมาหากู...."ผมยังพูดไม่จบมันก็

"มันไม่รู้ว่ามึงเป็นเกย์?"

"หมัดหนักไหม?"

"กูอยากรู้ว่าใครชนะ"

"กู กำ ลัง เล่า " ผมเน้นทีละคำแล้วพูดต่อ " มันไม่รู้ว่ากูเป็นเกย์ หมัดมันหนักมาก กูแพ้เพราะกูเมา"

"พูดถึงเมาแล้ว วันนี้ไปเเดกเหล้าป่ะ?"นิกมันหาแต่เรื่องแดก

"เออกูก็อยากแดกว่ะ" เอกผู้ที่ขายหม้อในร้านเหล้า

"ตกลงตามนี้ 2ทุ่มครึ่งเจอกันร้านเดิม"คิงพูดขึ้น

"เอ้า แล้วทำไมไม่ถามความคิดกูด้วยละ" ผมพูดติดจะน้อยใจ

"ลืมวะ มึงไปไหม" ไอ้นิกมันพูดแล้วหันมามองผมก่อนจะเดินไปหาข้าวเเดก ผมก็ยืนงงอยู่ที่เดิมคือมันถามแล้วไม่รอคำตอบคืออะไร?

#ผับy

-เบนซ์-

"ไงพวกมึง" เฮียวูดเจ้าของร้านพูดขึ้น พวกผมมาบ่อยจนรู้ทุกซอกทุกมุมของร้านแล้วเป็นกันเองกับเจ้าของร้านมาก

"ก็ดีเฮีย" ยูมันพูดพร้อมกับหน้าเซ็งๆของมัน

ครื่น~ครื่น~

เสียงโทรศัพท์เฮียวูดดังขึ้นเฮียมันเลยขอแยกตัวออกไปรับ

พวกผมนั่งอยู่โต๊ะประจำเพราะเหลือโต๊ะสุดท้าย

"มึง" เฮียมันเดินกลับมาหาผม

"ผมหรอ?" ผมถามออกไปแล้วชี้นิ้วมาที่ตัวเอง

"เออมึงนั้นแหละ" เฮียมันตอบเซ็งๆ

"มีอะไรเฮีย"

"ช่วยไรหน่อยดิ" หือ?

"ช่วยไร!"พวกผมทั้งโต๊ะถามพร้อมกันเสียงดังจนโต๊ะข้างๆหันมามอง

"โอ้ย กูไม่ได้ให้ไปทำอะไรไม่ดีสักหน่อย ก็แค่ไปเล่นกีตาร์ให้หน่อย ไอ้นุเกิดอุบัติเหตุ" เฮียมันพูดด้วยน้ำเสียงเรียบกับหน้าเบื่อๆของมัน

"ทำไมผมต้องไป" ผมยิ้มหล่อไปให้เฮียมัน ผมช่วยแน่แต่ขอแกล้งก่อน

"กูให้โต๊ะมึงแดกฟรี" พวกผมยิ้มมุมปากไปให้เฮียมัน

"ตกลง" ผมบอกเฮียมัน ตอนแรกก็แค่จะแกล้งเล่นแต่ข้อเสนอเฮียแม่งดี

"ไวเชียวนะมึง" เฮียมันบอกเสียงเรียบ

"ก็ของฟรี ใครไม่ชอบละ" ผมบอกออกไปแล้วเดินไปรอกับวงดนตรีของเฮียมัน

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***