ชาตินี้ขอใช้ชีวิตอย่างสงบ(ละมั้ง)

บทที่1 บทนำ

แคว้นจ้าว ณ จวนสกุลไป๋

อุแว้!!!!!!!

ผู้นำตระกูลไป๋เมื่อได้ยินเสียงของเด็กร้องออกมาก็รีบผลักประตูก้าวเข้าไปในเรือน ด้านหลังมีคุณชายน้อยทั้งสองของตระกูลไป๋ตามมาด้วย หมอหลวงที่เห็นหน้าผู้มาใหม่ก็อุ้มห่อผ้าที่มีเด็กน้อยตัวสีแดงเดินเข้าไปหาพร้อมกับกล่าว‘‘ยินดีด้วยขอรับนายท่านไป๋ เป็นบุตรเกอขอรับ’’

รอยยิ้มถูกแต่งแต้มบนใบหน้าของทั้ง 3 คน เด็กน้อยทั้งสองโผกอดเข้าหากันอย่างดีใจ ผู้นำตระกูลไป๋รับเอาห่อผ้าจากท่านหมอมา ซึ่งจังหวะนั้นบุตรชายทั้งสองก็ได้เดินเข้ามาดูผู้ที่ได้ชื่อว่าเป็นน้องของตน

‘‘ช่างน่ารัก น่าชังยิ่งนัก’’

‘‘ช่างน่ารักยิ่งนัก’’

ไป๋ฮ่าวหรานและไป๋ฮ่าวอู๋เอ่ยเสียงเบา ใบหน้าน่ารักหลับตาพริ้มแก้มซาลาเปาทั้งสองข้างแดงก่ำเหมือนสีผิวปากกระจับอ้าออกเล็กน้อยอย่างน่ารัก ท่าทางหลับสบายเช่นนี้ทำให้สองแฝดไม่กล้าพูดเสียงดังกลัวจะไปรบกวนการนอนของน้องน้อยเข้า ไป๋ฮ่าวหยู่เดินถือห่อผ้าไปหาไป๋รั่วซีที่ตอนนี้แทบจะไม่มีแรงลุกขึ้นจากเตียงเนื่องจากความเหนื่อยล้าหลังคลอดบุตร

‘‘น้องหญิงดูสิเราได้บุตรเกอละน่ารักน่าชังยิ่งนัก’’ไป๋ฮ่าวหยู่กล่าวพรางยื่นห่อผ้าให้แก่ฮูหยินของตน ไป๋รั่วซีรับเอาห่อผ้าที่มีเด็กน้อยมาไว้ในอ้อมแขนแล้วกล่าวตอบ‘‘จริงด้วยท่านพี่ช่างน่ารักยิ่งนัก ท่านพี่แล้วท่านคิดจะให้บุตรของเราชื่อว่าอันใดรึ’’ซีกล่าวถามนามของมี

ในระหว่างนั้นเองเปลือกตาของเด็กเกอตัวน้อยในห่อผ้าก็เปิดขึ้น นั้นทำให้คนที่อยู่นะที่แห่งนั้นหยุดชะงักรอบข้างนิ่งสนิทไม่มีใครกล้าขยับตัว ดวงตาสีฟ้าน้ำทะเลสดใสเปล่งประกายและน่าดึงดูดชวนให้ผู้คนลุ่มหลงมัวเมาไปกับมัน ดวงตากลมโตช่างงดงามราวกับน้ำทะเลที่ตกผลึก ตอนนี้ในหัวสมองของทุกคนต่างคิดเป็นเสียงเดียวกันว่า

[ช่างงดงามยิ่งนัก]

''...ลี่หยาง...''

...----------------...

ตัวอย่างตอนต่อไป

‘‘ลี่หยางน้องพี่ ต่อไปนี้พี่ชายคนนี้จะปกป้องเจ้าเอง’’

‘‘ลี่หยางที่น่ารักของพี่ต่อไปนี้พี่จะดูแลเจ้าเอง’’

แอ้!!(ลี่หยางหรอ??)

[แต่ก่อนอื่นก็คงต้อง...]

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***





novel PDF download