ทำความรู้จัก

...(มิโอะ)...

...วันนี้ เป็นวันที่ชั้นและแม่ย้ายมาอยู่ที่ไทยกับพ่อครั้งแรก ด้วยการพูดที่ไม่แข็งแรงมากแต่รู้หมดของชั้น ชั้นจึงพบปะกับผู้คนแบบเกร็งๆ...

..."สวัสดีน้องสาว เธอชื่ออารัยหรอ"(:...

..."ฉันชื่อ มิโอะ" ...

..."พูดไทยไม่ได้หรอ?"...

..."ได้ค่ะ แต่ไม่ค่อยจะคร่องน่ะค่ะ"😅...

..."อ๋อ "...

..."พี่ชื่อเฮนรี่นะ ยินดีที่ได้รู้จัก"...

..."ค่ะ"...

..."มิโอะ พ่อเก็บของเสร็จแล้ว เข้าไปพักสิ"(เดินมาหา)...

..."ค่ะ พ่อ"...

..."เพื่อนบ้านหรอเราน่ะ"...

..."ครับ"😊...

..."ยินดีที่ได้รู้จักนะ น้าชื่อพีช เป็นพ่อของมิโอะ"...

..."ผมชื่อเฮนรี่ ยินดีที่ได้รู้จักเช่นกันครับ"...

..."มีอะไรเรียกผมได้นะครับ ผมอยู่ข้างๆบ้านนี่เอง"...

..."อ๋อ ดีเลย มีไรให้น้าช่วยก็บอกได้เหมือนกันนะ"...

..."จะมาเล่นกับน้องก็ได้ น้องยังไม่รู้ภาษาน่ะ'...

..."ได้เลยครับ"😊...

..."พ๊ออออ ไปเรียกคนแปลกหน้ามาบ้านทำไม"😩...

..."😅โทษด้วยนะ เธอยังเด็กน่ะ ยังไงก็ช่วยกันสอน ช่วยกันอบรมได้นะ"...

..."ครับ งั้นผมขอตัวก่อนนะครับ"(😊)...

..."(มองดูอีกคน)"...

..."งั้นหนูขึ้นห้องก่อนนะคะ"(เดินขึ้นห้อง)...

...วันต่อมา...

...วันเปิดเทอมวันแรก...

..."นี่เธอ"...

..."เรียกเราหรอ?"...

..."ใช่ เธอชื่ออะไร"...

..."มิโอะค่ะ"...

..."เป็นคนญี่ปุ่นหรอ?"...

..."แม่เป็นคนญี่ปุ่นค่ะ"...

..."เมคเฟรนกันป่ะ เรายังไม่มีเพื่อน"...

..."เราชื่อหนึ่งนะ"...

..."ค่ะ" ☺...

..."พูดไม่เก่งเนาะ"...

..."ยังพูดไม่คร่องค่ะ'...

..."มิโอะ"...

..."ทำไมรู้จักชั้นล่ะคะ?"...

..."ก็เธอเพิ่งบอกยัยหนึ่งนั่นไปหนิ"...

..."อ่า" (ยื่นขนม)...

..."เมคเฟรนไง บ้านชั้นขายขนมน่ะ"...

..."อย่าลืมอุดหนุนด้วยนะที่xxx"...

..."😊ขอบคุณค่ะ น่ารักจังเมคเฟรนด้วยขนมด้วย"...

..."ทีกับชั้นล่ะพูดน้อยจัง"...

..."ขอโทษค่ะ"😅...

..."อืม"...

...ตอนเย็น...

...เวลากลับบ้าน...

...ตื๊ดดด ตื๊ดดด 📲...

..."เอ๊ะ แม่โทรมาทำไมนะ"(รับสาย)...

...📱...

..."ค่ะแม่"...

..."วันนี้เรามีนัดทานข้าวกับข้างบ้านเพื่อเป็นการผูกมิตรนะ"...

..."แม่จะให้พี่เค้าไปรับ รออยู่นั่นแหละ"...

..."โถ่แม่ จะไปรบกวนพี่เค้าทำไม"...

..."แม่ไม่ได้ใช้นะ เค้าอาสาเอง อย่าเถียง ห้ามสายด้วย"...

..."ค่ะ"😑...

...📱...

...ไม่นานเฮ็นรี่ก็ขับรถมาถึง...

..."โห่ ยิ้มมาแต่ไกลเลยนะ"(บ่นอุบอิบ)...

..."สวัสดีค่ะ รอนานมั้ยคะ"☺...

..."ไม่หรอกค่ะ"...

..."งั้นไปกันเถอะนะ เดี๋ยวพวกท่านรอนาน"...

..."ค่ะ" ...

...บ้านเฮนรี่...

.......

...หลังจากกินข้าวเสร็จมิโอะก็เดินออกมาจากบ้านเฮนรี่ทันที แต่เฮนรี่ตามออกมาด้วย...

..."อย่าไปถือสาพวกท่านเลยนะ พวกเค้าคงไม่เคยเห็นเพื่อนบ้านที่มีลูกสาวน่ะ"😅...

..."หรอคะ"...

..."หนูไม่คิดมากหรอกค่ะ"...

..."งั้นหนูขอตัวกลับบ้านก่อนนะคะ"(เดินไป)...

...(ดึงไว้)"เดี๋ยวสิ อยู่เป็นเพื่อนพี่ก่อนสิ"...

..."อยู่ทำไม? มันค่ำแล้ว"...

..."หนูจะทำการบ้านแล้ว"...

..."เดี๋ยวช่วยทำ"...

..."ไม่ค่ะ หนูทำเองได้ค่ะ"...

..."ดีมากมิโอะ"...

..."?????"...

..."อารัยคะ?"...

...หน้าตาของมิโอมีแต่เครื่องหมายคำถามเต็มไปหมด...

..."ไม่มีอารัย พี่แค่ลองดูเฉยๆ"...

..."ดีแล้ว กับคนที่ยังไม่สนิทห้ามไปไหนมาไหนด้วยเด็ดขาด"...

..."ซึ่ง หนูทำถูกแล้วลูก"(ลูบหัว)...

..."ดูแลตัวเองดีๆนะ ห้ามไว้ใจใครแม้กระทั่งพี่" ...

..."อ๋อ ค่ะ" ...

..."ขอบคุณที่อุตส่าสั่งสอนนะคะ"...

..."ตั้งใจทำการบ้านนะ ฝันดี" 😊...

..."☺ฝันดีค่ะ"...

...และนั่นคือรอยยิ้มแรกจากมิโอะที่ชายหนุ่มอย่างเฮนรี่ได้รับจากหญิงสาวที่แอบปลื้ม แม้จะเพิ่งเจอกันก็ตาม...

...1เดือนต่อมา...

..."พี่เฮนรี่หนูสายแล้วนะ"...

...หญิงสาวได้ตะโกนพร้อมวิ่งเข้าไปในบ้านผู้เป็นพี่อย่างสนิทสนม...

..."เดี๋ยวสิ แป๊บเดียว พี่กลัวไม่หล่ออ่า"...

..."คนขี้เหร่แบบพี่ทำยังไงก็ไม่หล่อหรอก"...

..."แหม ดูถูกจัง วันหน้าจะพาแฟนมาให้รู้จัก จะได้รู้ว่าหล่อไม่หล่อไง" ...

..."จ้าา หนูจะคอยดู"...

...ทั้งสองได้พูดจาท้าทายกันไปมา โดยลืมไปแล้วว่าสายแล้ว...

...แอ๊ดดด...

...ในห้องของเฮนรี่...

..."เอ๊ย สายแล้ว งั้นหนูโทรให้เพื่อนมารับนะคะ"...

..."ม่ายยย พี่จะไปส่ง รอก่อน"...

..."ก็ได้ ไหนๆก็สายแล้วหนิ"...

...เธอทำหน้างอและนั่งลงบนเตียงรอพี่ชายแต่งองค์ทรงแป้งหน้ากระจกอย่างเรียบร้อย...

...(มิโอะ)...

...เป็นเวลาหนึ่งเดือนที่ชั้นได้ทำความรู้จักและทำความคุ้นเคยกับพี่ชายคนนี้ ปรากฎว่าพี่เค้าไม่เห็นมีพิษมีภัยอะไรเลย จึงสนิทกันอย่างที่เห็น...

...ส่วนเรื่องการพูดก็เริ่มคร่องขึ้นมากเลย ...

...จริงๆชั้นรู้หมดนะ แต่แค่ขาดประสบการในการพูดแค่นั้นเอง...

..."อ่า เสร็จแล้ว พี่หล่อรึยัง"...

...เฮนรี่เอ่ยถามคนตรงหน้าพร้อมกับหันหน้ามาให้ดูความหมั้นหน้านี้...

..."หล่อ พี่หล่อที่ซู๊ดดดเลยค่ะ รีบไปกันได้แล้วค่ะ"...

...มิโอะพูดพร้อมลากอีกคนพร้อมสาวเท้าอย่างเร่งรีบลงมายังที่จอดรถของบ้านอย่างเร่งรีบ...

..."รีบเลย เร็วๆ"...

...เธอพูดพร้อมยัดพี่ชายจอมอืดอาดของเธอเข้าไปในรถและเอ่ยปากเร่งเร้าทันที...

..."จ้าๆ" (สตาร์ทรถ)...

...โรงเรียน...

..."สวัสดีค่ะ ขออนุญาติเข้าห้องเรียนค่ะ เฮ้อๆ"...

...เธอวิ่งมาอย่างเร่งรีบจนหอบเหนื่อยและเหงื่อโชค...

..."กรรวี ก้องวัฒนะกุล"...

..."เอ๊ะ? ชื่อเธออ่านยังไงนะ?"...

..."กอนระวีค่ะ"...

..."อ๋อ ครูมาใหม่น่ะ โทษที"...

..."มาสายสินะ ออกไปยืนหน้าห้องเลยนะ"...

..."ค่ะ" ...

...เธอได้แต่ทำหน้างอแล้วรีบเดินออกไปหน้าชั้นเรียนและกางแขนออก...

...(มิโอะ)...

...ชั้นทำท่าชะเง้อมองคุณครูเห็นว่าทางสะดวกเลยหยุดทำท่านั้นแล้วหยิบโทรศัพท์ออกมาจากกระเป๋าของกระโปรงนักเรียนและแชทหาคนๆหนึ่ง...

...(แชท)...

...มิโอะ/ พี่เฮนรี่อ่า เห็นมั้ยโดนทำโทษเพราะมาสายเลย😩...

...เฮนรี่ / หรอ? พี่ขอโทษ...

...เฮนรี่ / พี่มันไร้สาระเนาะ ...

...เฮนรี่ / คราวหน้าจะแต่งตัวรอตั้งแต่ตี5...

...มิโอะ / ไหนบอกไม่ไร้สาระไง...

...มิโอะ / นี่ไรท์สาระกว่าเดิมอีก😑...

...มิโอะ / พอแล้วเดี๋ยวครูเห็น...

...(มิโอะ)...

...หลังจบประโยคนั้น ชั้นก็รีบเก็บโทรศัพท์ลงกระเป๋าทันที เดี๋ยวโดนหนักกว่าเดิม ...

... ...

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***