ความสามารถของฉัน

"Skill Open!!!"

ความสามารถติดตัว : ความเข้าใจ ความรู้ ความว่องไว

สกิล : เเทรกเเทรง(+1) ความสามารถสกิล สามารถเเฝงตัวในองค์กรนั้นๆ โดยทําให้คนรอบตัวคุ้นชินกับคุณ เเล้วรู้สึกเป็นมิตร

"นี่มันสกิลอ่ะไรเนี่ยดูเเปลกๆยังไงไม่รู้ ทําไมฉันไม่มีสกิลที่ดูเทพกว่านี้หล่ะ!!"

"เป็นไงบ้างนายได้สกิลอ่ะไรบ้างไหม"

"ได้ครับ เเต่ผมคิดว่ามันคงไม่ดีเท่าไหร่"

"ไม่เป็นไรหรอก มันก็ยังดีที่มีเเหละนะ"

"เเล้วอย่างผู้มาเยือนคนเเรกนี่เขา มีสกิลอ่ะไรหรอครับ คุณพอทราบไหม"

"น้ำเเข็งไงละ"

"อ่ะไรนะครับ น้ำเเข็งหรอครับ"

"ใช่เเล้วหล่ะ สกิลน้ำเเข็งที่ เยือกเยน เเละ โหด จนทําให้เขาผู้นั้น โดนคําสาปของสกิลตนเอง"

"คําสาปอ่ะไรกันละครับ นั่นหน่ะ ผมจะโดนด้วยไหมครับเนี่ย"

"ไม่โดนหรอก นามตํานานก็มีเพียงเขาคนเดียวที่โดน skill ตัวเองเล่นงาน"

"เเล้วไปครับ รู้สึกโล่งใจขึ้นเยอะ"

"ขอบคุณสําหรับทุกอย่างนะครับ ผมขอตัวออกเดินทางต่อก่อนนะครับ"

"เดินทางปลอดภัยนะเจ้าหนู มีอ่ะไรก็กลับมาได้ตลอด"

"ได้ครับไว้เจอกัน"

"นี่เป็นผลจากสกิลของฉันรึป่าวนะ"

"เเล้วจากนั้น ผมก็คิดได้ว่า ไหนๆผมก็มีสกิลที่ดูน่าสนใจขนาดนี้ ผมว่าจะลองเเทรกตัว เข้าไปที่อาณาจักรเพื่อที่จะ หาข้อมูล เเละ ส่งอาหาร ของที่จําเป็นไปให้หมูบ้านสัตว์ที่ผมจากมา เพื่อเป็นการขอบคุณ สําหรับสิ่งที่เขามอบให้ผม"

"อาณาจักรอยู่ห่างจากเราประมาณ 70กิโลเมตรได้สินะ เอาละกว่าจะถึงก็คงมืดเลย รีบเดินทางดีกว่า"

...~5 ชั่วโมงผ่านไป~...

"ในที่สุดถึงสักที ที่นี่เป็นอาณาจักรที่ใหญ่ มีชื่อว่า เทอเรีย มีการป้องกันอย่างเเน่นหนา เเละมีทหารคอยสอดส่องตลอดเวลา ทําให้การเข้าออกเป็นเรื่องที่ยาก ถ้าจะเข้าไป ต้องมีใบอนุญาตการค้า อย่างสุจริต ซึ่งหาได้ จากหอการค้า ที่ไกลถึง 80กิโลเมตร ซึ่งผมไม่มีเวลาขนาดนั้นผมจึงต้องใช้ skill ที่ได้มา"

"สวัสดีครับ คุณนักรบ"

"สวัสดี นายมาเข้าเมืองนี้สินะ"

"ใช่ครับ"

"ฉันขอตรวจใบการค้า ของนายหน่อยสิ"

"ผมขอหาเเปปนะครับ"

"เหมือนผมจะทําหายระหว่างมานะครับ ผมขอเข้าไปก่อนได้ไหมครับ คุณนักรบ"

"อืม จะว่าไงดีละ มันผิดกฎนะนายรู้ใช่ไหม ครั้งหน้านายจะต้องอย่าลืมหล่ะเข้าใจไหม"

"ได้ครับคุณนักรบ ขอบคุณมากๆเลยครับ"

"ใครจะไปคิดหล่ะว่ามันจะง่ายขนาดนี้ บ้าเอ้ย บ้ามาก55555"

"ฉันต้องเริ่มสํารวจจากตรงไหนก่อนดีนะ"

...ทันใดนั้นก็มีเสียงดังขึ้น!!...

..."ช่วยด้วยค่ะ มีคนขโมยของ!!!"...