ภรรยาอย่างเธอฉัน(ไม่)ต้องการ!

ภรรยาอย่างเธอฉัน(ไม่)ต้องการ!

ภรรยาอย่างเธอฉัน(ไม่)ต้องการ#1

จ๊วบ จ๊วบ จ๊วบ ~~~

"ทะ..ทำอะไรกันน่า"

ทั้งสองคนหันไปมองทางประตู

"ใครอนุญาตให้เข้ามา"

"ไม่มีค่ะ"

"แล้วเข้ามาทำไม"

"เข้ามาเอาของค่ะ นั่นใครเหรอคะ"

"ไม่ต้องยุ่งเรื่องของกู ออกไป"

"พี่วินคะ เขาอยากรู้ก็บอกไปเถอะค่ะ"

"แล้วแต่แล้วกัน"

"ฉันเป็นคู่หมั้นของพี่วิน"

"จะเป็นไปได้ยังไง ในเมื่อวินไม่เคยมีคู่หมั้น"

"แล้วเธอมีสิทธิ์อะไรมาพูดแบบนี้"

"ก็ฉันเป็นภรรยาของวิน"

"อ๋อเหรอ คงเป็นภรรยาที่เขาไม่รักน่าสิ"

"นี่!เธอ"

"ออกไปซะ"

"แคทกลับก่อนนะคะ"

"ไม่ไปส่ง ส่วนเธอมานี่"แคทยิ้มมุมปากใส่ณิชา

"กูบอกกี่ครั้งแล้วว่า อย่ามายุ่งเรื่องของกู"

"จะไม่ให้ยุ่งได้ไง สามีตัวเองกำลังมีชู้จะให้อยู่เฉยๆไปได้ไง"

"หุบปาก!! รำคาญ"

"ทีอยู่กับคนอื่นไม่เห็นรำคาญ"

ภวินทร์เดินไปบีบคอณิชา

"ที่กูยอมแต่งเพราะกูถูกบังคับแต่ง กูไม่อยากแต่งกับมึงหรอ"

"ปะ..ปล่อยชาหายใจไม่ออก"

"ใครอนุญาตมาเรียกกูว่าพี่!"

"กูแต่งกับมึงเพื่อให้มึงมาเป็นคนรับใช้กูต่างหาก อย่าสำคัญตัวเองให้มาก"ปล่อยมือจากณิชา เดินชนณิชาจนล้มก่อนจะเดินออกจากห้อง

"ฮึก..ก็จริงอย่างที่เขาว่านั่นแหละ"

ก่อนหน้านั้น

"หนูชาย่าจะให้หนูแต่งกับตาวินหนูจะแต่งมั้ย?"

"หะ..หนูไม่อยากบังคับพี่วินแต่งกับหนูค่ะ"

"บังคับอะไรกัน ตาวินเขาเต็มใจ"

"ผมไม่แต่ง"

"ตาวิน!"

"ผมโตพอที่จะหาภรรยาเองคุณย่าไม่ต้องลำบากหา"

"ถ้าแกไม่แต่งกับหนูชา แกอย่ามาเสียเสียดายทีหลัง"

"ผู้หญิงแบบนี้ ผมไม่เสียดายหรอก"

"ไม่ว่ายังไงแกต้องแต่ง"

"ผมไม่แต่งเลิกบังคับกันซะที!!"พูดพร้อมกับทุบโต๊ะเสียงดัง"แก!!"

ติ้ด ติ้ด ติ้ด~~

"คุณย่าเป็นอะไรรึเปล่าคะ"

"อาการกำเริบหรอคะ"

"ถอยไป"พลัดณิชาออก

โรงพยาบาล

"คุณหมอคุณย่าเป็นยังไงบ้างคะ"

"อาการไม่ได้ร้ายแรง แต่อย่าทำให้ท่านโกรธอาจทำให้อาการร้ายแรง"

"ตาวินคุณย่าเป็นยังไงบ้างลูก"

"ไม่เป็นอะไรมาก"

"แกไปทำอะไรให้คุณย่าโกรธรึเปล่า"

"เปล่า จะโทษก็โทษคุณย่าที่บังคับแต่งงาน พอบอกไม่แต่งก็ทำให้อาการกำเริบ"

"ให้มันน้อยๆหน่อย แต่งๆไปเถอะ"

"ใครอย่าแต่งก็ไปแต่งเอง"

"หนูณิชาออกจะสวยขนาดนี้ไม่แต่งเสียดายหน้าดู"

"ก็บอกแล้วไงว่าไม่แต่ง"หันไปมองณิชาทำตาดุๆๆใส่ ณิชาเห็นถึงกับรู้สึกกลัว "เอ่อ..ถ้าไม่มีอะไรแล้วชาขอตัวกลับก่อนนะคะ"

"อย่าพึ่งกลับสิ เดี๋ยวคุณย่าตื่นมาไม่เจอหนู แม่เองจะโดนบ่นเอา"

"นั่นสิอย่าพึ่งกลับเลย อยู่ต่ออีกหน่อย"

"ก็ได้ค่ะ"

ห้องพักฟื้น

"คุณแม่เป็นอะไรมากรึเปล่าคะ"

"ดีขึ้นแล้ว ณิชาอยู่ไหน"

"อยู่นี่คะคุณย่า"

"ตาวินมานี่"

"มีอะไรครับ"

"แกต้องแต่งกับหนูชาเท่านั้น"

"ตอบคุณย่าสิลูก''

"ครับ"ตอบด้วยความไม่พอใจ

"แล้วหนูล่ะ"

"เอ่อ..ค่ะ"

กกาวน์โหลดทันที

ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
กกาวน์โหลดทันที

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ
NovelToon
เปิดประตูต่างภพ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!