บทที่ 3 ข้ามมิติสู่โลกอสูร (1)

...ณ ป่าแห่งหนึ่ง...

ในป่าลึกที่เต็มไปด้วยต้นไม้สูงใหญ่มีร่างบางของหญิงสาวคนนึงนอนไม่ได้สติอยู่กลางป่า มันเป็นช่วงที่พระอาทิตย์ใกล้จะตกดินแล้ว หยวนหยวนเริ่มได้สติขึ้นมาและดวงตาของเธอก็ค่อยๆเปิด ความคิดของเธอว่างเปล่าไปครู่หนึ่ง เธอค่อยๆลุกนั่งและกวาดสายตามองไปรอบๆแต่ก็เห็นได้อย่างชัดเจนว่ารอบๆเธอนั้น 'มีแต่ต้นไม้ใบหญ้า' เธอยังคงอยู่ในอาการมึนงงและเธอก็นึกออกว่าเธอนั้นโดนรถชนขณะที่เธอวิ่งไปที่โรงพยาบาล

" ทำไมฉันถึงไม่รู้สึกเจ็บปวดอะไรเลยฉันโดนรถชนไม่ใช่เหรอ? หรือว่าฉันจะตายไปแล้ว? แล้วที่นี่คือนรกหรือว่าสวรรค์กันล่ะ? " เธอถามคำถามมากมาย

"หรือว่านี่จะเป็นความฝัน? ต้องใช่แน่ๆเลย" เธอใช้มือของเธอหยิกแขนของเธอเองและเธอก็ได้รู้ว่านี่ไม่ใช่ความฝัน

"โอ๊ย...เจ็บจังเลยนี่ไม่ใช่ความฝันนี่นา แล้วมันยังไงกันแน่เนี่ยฉันอยู่ที่ไหนกัน"

เธอลุกขึ้นยืนและมองไปรอบๆอีกครั้ง ในใจเธอสับสนเป็นอย่างมากกับเรื่องที่เกิดขึ้นตอนนี้ เธอไม่รู้ว่านี่มันคือเหตุการณ์อะไรแต่ว่าเธอก็เลือกที่จะเดินไปทางใดทางหนึ่ง

"แล้วนี่ฉันจะต้องไปที่ไหนกันละเนี่ย"

"หรือว่าคนที่ขับรถบรรทุกคนนั้นกลัวความผิดก็เลยพาฉันมาทิ้งไว้ที่ป่าลึกอย่างนั้นเหรอ"

เธอเดินมาถึงต้นไม้ใหญ่ต้นนึงและเธอก็นั่งลงตรงนั้น

จ๊อกๆ...เสียงท้องร้อง

"หิวข้าวจังเลย ป่านนี้คุณแม่จะเป็นยังไงบ้างนะ"

และสายตาของเธอก็เหลือบไปเห็นบางสิ่งบางอย่างที่คุ้นเคย

"นั่นกระเป๋าของฉันนี่" เธอรีบวิ่งไปเอากระเป๋าของเธอ หลังจากนั้นเธอก็เปิดดูข้างในพบว่าทุกอย่างยังอยู่ครบ ในกระเป๋ายังเหลือขนมปังอยู่ 2 ชิ้น

"รอดแล้วเราโชคดีนะที่ยังมีของกินเหลืออยู่"

เธอได้หยิบขนมขึ้นมากินแล้วก็พลางคิดไปด้วยว่า

"ป่านนี้คุณแม่จะเป็นยังไงบ้างนะ, มือถือก็ไม่มีแบตเตอรี่เหลือแล้ว เราจะหาทางกลับได้ยังไง"

แซ่ก แซ่ก...เสียงพุ่มไม้

หยวนๆหันไปดูด้วยความตกใจ

"นั่นเสียงอะไรนะ อย่าบอกนะว่ามีสัตว์ร้าย"

เธอลังเลอยู่เล็กน้อยแต่ว่าสุดท้ายเธอก็ตัดสินใจเดินเข้าไปดู เธอค่อยๆเดินย่องเข้าไปดูอย่างช้าๆ

ในมือของเธอถือมีดสั้นที่เธอหยิบออกมาจากกระเป๋า เธอค่อยๆเดินไปอย่างกล้าๆกลัวๆ

ที่ใต้พุ่มไม้มีมือใครบางคนที่ยื่นออกมา

"นั่นมือคนนี่นา" ถึงแม้ว่าเธอจะกลัวแต่ในที่สุดเธอก็เดินเข้าดูในพุ่มไม้ดูว่าคนที่อยู่ในนั้นคือใคร

สิ่งที่เธอเห็นนั้นมันทำให้เธอตกใจเป็นอย่างมาก คนที่นอนอยู่ตรงนั้นใส่ชุดโบราณสีขาวนอนคว่ำหน้า และ ก็มีผมสีขาวที่ยาวมาก ร่างกายเต็มไปด้วยเลือด แต่ที่ทำให้เธอตกใจมากกว่านั้นก็คือ 'คนๆนั้นมีหูของสัตว์อยู่บนหัวด้วย'

"นี่มันอะไรกันเนี่ย คนๆนี้ไม่ใช่มนุษย์หรอ? หรือว่าจะเป็นคอสเพลย์กันนะ?"

"แต่มันจะเหมือนจริงเกินไปไหม" เธอพูดไปด้วยแล้วก็ยื่นมือไปจับหูนั่น

"ของจริงนี่นา, ถ้างั้นก็หมายความว่าคนคนที่เป็นปีศาจนะสิ" เธอพูดด้วยสีหน้าที่ตกใจและกำลังจะลุกหนีไปจากตรงนั้น

ทันใดนั้น ...

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***







บทที่แล้ว

บทที่2 กำไลหยกแดง

บทต่อไป

บทที่ 4 ข้ามมิติสู่โลกอสูร(2)