บทที่2 กำไลหยกแดง

...ณ โรงพยาบาล...

ผู้หญิงอายุประมาณ 50 ปีที่แขนของเธอมีสายน้ำเกลือกำลังนั่งปอกผลไม้อยู่

แอ๊ด เสียงเปิดประตู

หยวนหยวน:"แม่คะ หนูมาแล้ว"

แม่:"หยวนหยวน มาแล้วเหรอจ๊ะเป็นไงบ้างลูก?"

หยวนหยวน:"ก็ดีค่ะ" เธอตอบพร้อมวางข้าวของลงบนโซฟา "หนูซื้อเกาลัดที่แม่ชอบมาด้วยนะคะ เดี๋ยวหนูแกะให้"

ในสายตาของผู้เป็นแม่ที่มองลูกตัวเองในตอนนี้ มีแต่ความภูมิใจแต่ก็อดสงสารลูกไม่ได้ เพราะตัวเธอเองรู้ดีว่าชีวิตของตัวเองนั้นเหลืออีกไม่นานแล้ว เธอเอาแต่คิดถึงว่าถ้าเธอไม่อยู่แล้ว หยวนหยวน จะอยู่ยังไงเพราะชีวิตนี้ของเธอมีแค่แม่เพียงคนเดียวเท่านั้น

แม่:"หยวนหยวน เรากลับบ้านที่บ้านนอกกันเถอะนะ"

หยวนหยวน:"รอให้แม่หายดีก่อนนะคะแล้วเราจะกลับบ้านด้วยกัน"

"คุณแม่ไม่ต้องกังวลนะคะ ตอนนี้หนูเก็บเงินเกือบจะพอค่าผ่าตัดแล้ว คุณแม่ต้องเข้มแข็งนะ อีกเดี๋ยวก็หายแล้ว"

แม่: "งั้นเหรอจ๊ะ"คุณแม่พูดพลางยิ้มไปด้วย

หยวนหยวน:"นี่ค่ะแม่เสร็จแล้ว "

หยวนหยวน พูดพร้อมยื่นเกาลัดที่แกะแล้วให้กับแม่

แม่:"ขอบคุณนะลูก"

หยวนหยวน:"จริงด้วยนะ มีคุณตาคนนึงให้ของหนูมาด้วย เพราะว่าหนูช่วยคุณตาเดินข้ามถนนค่ะ" หยวนหยวน เปิดห่อออกมาข้างในคือกำไลหยกสีแดงที่ดูเหมือนจะไม่มีค่าอะไรเหมือนที่ชายชราคนนั้นบอกจริงๆ และ เธอได้ใส่ไว้ที่แขนซ้ายของเธอ

หยวนหยวน:"สวยไหมคะแม่" หยวนหยวน ยกแขนให้แม่ดู

แม่:"สวยมากเลย"

หยวนหยวน:"หนูต้องไปทำงานก่อนแล้วนะคะแม่"

แม่:"ไปดีมาดีนะลูก"

...เวลา 18:30 น...

...-...

...ร้านอาหารแห่งหนึ่ง...

เสียงดังที่อยู่ในร้านอาหารทำให้รู้ว่ามีลูกค้าเข้าร้านเยอะมากแค่ไหน, หยวนหยวน หญิงสาวที่ตั้งใจทำงานรับแขกอย่างไม่ย่อท้อ เธอเป็นคนที่ทุ่มเทกับงานมากไม่ว่าจะเป็นงานแบบไหนเธอก็จะทำอย่างเต็มที่อยู่เสมอ

หลังเลิกงาน

หยวนหยวน จับมือถือขึ้นมาดูพบว่ามีเบอร์จากโรงพยาบาลโทรเข้ามาหลายสายมาก หยวนหยวนเริ่มใจไม่ดี สีหน้าของเธอซีดลงในทันที เธอเปิดอ่านข้อความที่หมอส่งมาด้วยมือที่สั่นเทาในข้อความเขียนว่า

“ คุณหยวนหยวน ถ้าคุณเห็นข้อความนี้แล้วกรุณาติดต่อกลับด้วย ตอนนี้อาการคุณแม่ของคุณไม่ค่อยดี ต้องทำการผ่าตัดด่วน ” หลังจากที่เธอเห็นข้อความนั้นเธอก็รีบวิ่งออกไปในทันที

ในตอนที่เธอวิ่งมาเกือบถึงโรงพยาบาลจังหวะที่เธอกำลังวิ่งข้ามทาง เพราะเธอรีบมากจนไม่ทันได้สังเกตเห็น รถบรรทุกที่กำลังวิ่งมาทำให้เธอโดนรถชนเข้าอย่างจัง

หยวนหยวน:/นี่ฉันต้องตายแล้วเหรอ/ จากนั้นภาพทุกอย่างก็กำลังจะมืดลงก่อนที่ทุกอย่างจะมืดสนิทได้มีแสงสีแดงประหลาดสว่างจ้าขึ้นมา

และก็มีเสียงปริศนาพูดขึ้นมาว่า:

{คำตอบที่ถูกต้องนั้นมีเพียงแค่หนึ่งเดียว}

หยวนหยวน:/เสียงใครน่ะ? เสียงคุณตาหรอ?/ หยวนหยวน คิดพร้อมดวงตาที่กำลังปิดลง

......................

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***







บทที่แล้ว

บทที่1 ชายชรา