งานของวองโกเล่รุ่นที่ 10

หลังจากกินอาหารเสร็จอิ่มหนำสำราญแล้วเด็กๆก็พากันเข้านอนทันทีเพราะความง่วงที่ไม่รู้มาจากไหนน่าแปลกใจริงๆที่พวกเขาง่วงนอนพร้อมกันแบบนี้เพราะปกติพวกเขาจะไม่นอนเร็วขนาดนี้เพราะต้องทำงานเอกสารหรือไม่ก็งานกำจัดศัตรูหรือไม่ก็งานสอดแนมก็นะพวกเขาคือมาเฟียนี้น้า

พวกเขาจะถูกปลุกขึ้นมาด้วยสภาพโทรมเหมือนศพที่ถูกปลุกขึ้นมาใช้งานยังไงล่ะโดยเฉพาะสึนะที่เรียกได้ว่าแทบจะไม่ได้นอนเพราะต้องจัดการเอกสารของบอสมาเฟียที่มีเยอะซะจนแทบจะท่วมห้องของบอสอยู่แล้ว

และที่สำคัญที่สุดต้องอ่านทั้งหมดเซ็นอนุมัติห้ามขาดตกบกพร่องเด็ดขาดเป็นคำสอนที่อาจารย์มักจะบอกเขาประจำแถมยังมีงานเลี้ยงของกลุ่มพันธมิตรและยังมีร่วมปรึกษาคุยธุรกิจกันแล้วก็ยังมีการประชุมหารือเรื่องเกี่ยวกับว่องโกเล่ซะจนหัวหมุนเพราะฉะนั้นทุกคนจึงอดเป็นห่วงกันไม่ได้

แต่เขาก็ฝืนยิ้มสู้กลับไปเอาแต่บอกว่าไม่เป็นอะไรทั้งๆที่ในใจกรี๊ดร้องจนแทบจะเป็นสายเลือดแต่จะแสดงด้านนั้นออกมาให้ลูกน้องเห็นกันก็ไม่ได้

เพราะฉะนั้นเวลาที่สึนะจะได้ผ่อนคลายก็คือเวลาประชุมผู้พิทักษ์ที่จะมีแต่ผู้พิทักษ์เท่านั้นที่จะเข้าห้องประชุมได้และคนสนิทของผู้พิทักษ์และบอสและก็เวลาดื่มชาระหว่างทำงานไปด้วยกลิ่นชาหอมกรุ่นทำให้บอสว่องโกเล่รุ่น 10 ผ่อนคลอยลงบ้าง

ถึงแม้คิ้วจะขมวดจนยุ่งเหยิงไปหมดก็ตามและตอนนี้สึนะกำลังปีนขึ้นเตียงนอนที่สูงตระหง่านแต่ด้วยความที่ว่าเตียงมันกว้างพอจึงทำให้นอนได้หลายคนแต่มันก็ไม่พอให้คน 17 คนกับอีก 1 ตัวนอนได้หรอกบางคนเลยนอนที่พื้นโดยจัดเรียงกันแบบนี้

...ซันซัส โกคุเดระ สึนะ ยามาโมโตะ สคอลโล่...

...เลวี่ เบล ดีโน่ เบียคุรัน เอ็มมะ...

นี้คือคนที่ได้นอนเตียงโดยจะแบ่งเป็นเตียงฝั่งล่ะ5คนโดยเอาเท้าชนกันส่วนคนที่ได้นอนพื้นก็คือ แรมโบ้ เรียวเฮ มาม่อน ฟราน ลูซซูเรีย

ส่วน เคียวยะ ดูเหมือนว่าจะนั่งเฝ้ายามให้เผื่อมีใครไม่น่าไว้ใจเข้ามาในห้องเพราะตั้งแต่มาที่นี้เขาไม่เคยไว้ใจใครเลยล่ะนะ

โครมและมุคุโร่ ดูเหมือนจะได้รับสิทธพิเศษที่ทุกคนร่วมด้วยช่วยกันเทคะแนนให้นอนโซฟาด้วยความว่าเป็นผู้หญิงเพียงคนเดียวในกลุ่มจะนอนรวมกับผู้ชายมันก็จะดูไม่งาม

และด้วยความที่ว่าปราสาทแห่งนี้ไม่ได้เตรียมสำหรับรับแขกไว้มันเตรียมไว้ให้พวกผู้ใหญ่ใช้งานกันผ้าห่มของห้องก็เลยบางๆแต่ก็พอหลบความหนาวได้อยู่บาง

ผ้าห่มถูกเตรียมไว้แค่ 5 ผืนคือบนเตียงเป็นผ้าห่มผืนกว้างมากๆโดยพวกเขาจะได้ไม่ทะเลาะกันเรื่องผ้าห่มเลย(ซะที่ไหนกันล่ะ)ให้โครม 1 ผืนเอาไว้นอนโซฟา

ให้พวกนอนพื้น 2 ผืนกันการเจ็บหลังโดยปูผ้าห่มผืนหนึ่งลงบนพื้นส่วนอีกผืนก็เอาไว้ใช้ห่มกันให้ เคียวยะ 1 ผืนวางไว้บนตักโดยเจ้าตัวจะนั่งเฝ้านอนเฝ้าอยู่ตรงประตู

และห่มสำหรับพวกเขา 1 ผืนแค่นั้นก็พอมันอาจจะเหนื่อยนิดหน่อยตอนที่ไม่รู้ว่าใครจะนอนไหนเพราะว่ามันคงนอนเตียงไม่ได้ก็ใช่ว่าเตียงมันใหญ่แต่นอนได้ไม่ครบคนแน่ๆ

เพราะฉะนั้นพวกเขาจึงทะเลาะกันนิดหน่อยเรื่องที่ใครจะนอนเตียงจนสุดท้ายเขาก็ต้องไปพูดห้ามแน่นอนคำสั่งของบอสรุ่นที่ 10 ย่อมเป็นคำขาดทุกคนหันมาตั้งใจฟังเขาอย่างดี

เขาจำเป็นต้องใช้อำนาจจริงๆนะเพราะถ้าไม่ใช้อำนาจเรื่องนี้มันก็คงไม่จบจริงมั้ยล่ะสุดท้ายเขาเองก็ต้องเป็นคนแบ่งกันว่าใครจะนอนไหนซึ้งทุกคนก็ดูเหมือนจะทำตามเขาอย่างไม่มีเงือนไข(ละมั้ง)

"หาว"และตอนนี้เขาก็ขึ้นมานอนบนเตียงได้แล้วและกำลังจะหลับอยู่เขาก็หาวขึ้นมาซะอย่างนั้นบรรยากาศตอนกลางคืนเนี้ยเงียบสงบดีจังเลยน้า~

"รุ่นที่ 10 ง่วงนอนแล้วหรอครับให้ผมปิดไฟเลยมั้ยครับ"พอโกคุเดระได้ยินก็หันมาถามผมด้วยดวงตาเป็นประกายราวกับหมาที่ได้เล่นกับเจ้าของ

"อืม..ฝากด้วยนะโกคูเดระคุง"ผมพูดออกไปด้วยความง่วงนอนเลยสลึมสลือนิดหน่อยแต่ผมก็ง่วงนอนจริงๆนี่แปลกแหะปกติไม่ได้นอนมา 7 อาทิตย์ผมก็ยังไม่เป็นอะไรเลยสงสัยพอร่างกายกลับกลายเป็นเด็กเลยมีความต้องการนอนรึป่าวนะ

"ครับ!!..รับทราบครับรุ่นที่ 10"โกคุเดระตอบด้วยความขึงขังก่อนจะรีบกุจีกุจอลงจากเตียงเพื่อไปปิดไฟให้ผมได้นอนหลับเต็มอิ่มอย่างสบาย

และพอปิดไฟปุ๊ปโกคุเเระก็กระโดดขึ้นเตียงปัปโดยทันทีและพอไฟปิดลงกับบรรยากาศที่แสนจะเงียบสงบทำให้พวกผมหลับลงไปได้ไม่ยากเย็นเลย

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***