ตอนที่ 5 nc20+ ยิ่งด่าก็ยิ่งจะโดน

เช้าวันรุ่งขึ้น

อังซินยังนอนหลับอยู่บนเตียงอย่าง

อ่อนเพลีย ส่วนทางด้านอลันก็ลงไปทาน

ข้าวเช้ากับคุณนมอย่างปกติทำเหมือน

เมื่อคืนไม่มีอะไรเกิดขึ้น

"นมครับ​ ไอ้เจ้าลอนยังไม่กลับอีกหรอครับ

นี่ก็เจ็ดโมงเช้าแล้วนะครับ" 

"โทรมาบอกเมื่อคืนว่าจะกลับตอนสายๆค่ะ" 

"พอถึงวันหยุดผมมันก็กลับช้าแบบนี้ตลอด

ไม่รู้จะเที่ยวไปอีกถึงเมื่อไหร่  อายุก็ไม่ใช่

น้อยๆแล้วยังทำตัวเป็นเด็กอยู่ได้" 

"อย่าไปว่าเธอเลยนะคะ​  โตไปอีกหน่อยคง

จะคิดได้เอง"

​​​​​​" อ้อ!! ​  ผมลืมบอกไป​ครับ​  ผู้หญิงที่มาเมื่อ

วานนี้ห้ามให้เธอออกไปข้างนอกนะครับ

ห้ามเด็ดขาดนี่เป็นคำสั่งจากคุณ​พ่อครับ

ห้ามให้ใช้เครื่องมือสื่อสาร​ทุกชนิด​ ไม่ว่า

เธอจะอ้อนวอนหรือหาข้ออ้างใดๆก็ตาม

ห้ามให้เธอออกไปนอกอาณาเขต​บ้านเรา

คุณ​พ่อสั่งให้ดูแลเธอเป็นอย่างดี​ ฝากนม

บอกทุกคนด้วยนะครับ"

​​​​​​" ในส่วนตัวบ้านอยู่ได้หมดใช่มั้ยคะ"

​​​​​​" ครับ​  อ้อ!!  เธอมาอยู่ในฐานะ​คนงานนะครับ

ให้เธอทำงานเหมือนคนทั่วๆไป"

​​​​​​" อ้อ​   ค่ะ​  นมจะช่วยสอนงานเธอค่ะ"

***

อลันเปิดประตูเข้าห้องไปเขายังเจออังซิน

นอนหลับอยู่ด้วยใบหน้าที่อ่อนล้า

"นี่​  เธอ​  ตื่นได้แล้ว​ จะนอนกินบ้านฉัน

ให้หมดหลังเลยรึไง​  ลุกไปอาบน้ำแล้ว

มากินข้าวซะ"

อังซินถูกปลุกให้ตื่นทั้งๆที่เธอยังอยากจะ

นอนให้นานกว่านี้

" ไม่อยากกิน​ ไม่หิว" 

"ไม่หิวก็ต้องกิน​ ถ้าไม่กินจะมีแรงทำงาน

ได้ไง​ ไปอาบน้ำแล้วมานั่งกินข้าวซะ"

อังซินที่เหนื่อยทั้งกายและใจที่ลุกนั่งอยู่

เธอก็ทิ้งตัวลงนอนอีกครั้งอย่างไม่ฟังอะไร

อลันเห็นแบบนั้นอารมณ์​ก็เริ่มจะเดือด

เขาอุ้มตัวอังซินเดินเข้าห้องน้ำไป​แล้ว

เปิดน้ำจากฝักบัวราดลงมาอาบให้อังซิน

เธอที่แค้นเขาอยู่แล้วเป็นทุนเดิม​ เธอแหก

ปากร้องลั่นห้องเมื่อถูกราดน้ำ

"คนเมื่อคืนหายไปไหน​  ทำไมคนเก่ากลับ

มาอีกแล้วล่ะ​  คนเมื่อคืนได้ยินแว่วๆว่า

จะทำตัวเป็นเด็กดีจะเชื่อฟังทุก​อย่าง

พอตื่นเช้ามากับจำอะไรไม่ได้งั้นหรอ

สงสัยสี่ครั้งของเมื่อคืนคงไม่พอล่ะมั้ง

ในการสั่งสอนเธอให้ปรับปรุง​นิสัยนี้ได้" 

"คนที่มันดีมันตายไปแล้วตั้งแต่เมื่อคืน

ตอนนี้มันเหลือแค่คนที่นิสัยนี้นี่แหละ

ถ้ารับไม่ได้ก็ส่งฉันกลับบ้านไปสิวะ"

​​​​​​" ฮึ่!!!  จะขอให้ส่งกลับบ้านว่างั้น?  ง่ายไปรึ

เปล่าเด็กน้อย​  เสียตัวแค่นี้ถึงกับจะลงทุน

อดข้าวอดน้ำเลยหรอ  ถ้าเธอได้เจอเจ้าของ

ตัวจริงเธอจะต้องกรี๊ด​สลบวันละร้อยครั้ง

ละมั้ง"

ชายหนุ่มเมื่อเห็นเนื้อเนียนนวลขาวผ่อง

ของสาวตรงหน้าก็แอบกลืนน้ำลาย​อึกใหญ่

เพราะอังซินไม่ได้สวมชุดชั้นในเลยแม้แต่ชิ้น

เดียว​ เธอได้ใส่แค่เสื้อเชิ้ต​สีขาวตัวเดียว

เพราะเมื่อคือเธอเจอศึกหนักถล่ม​คืนเดียว

สี่ครั้ง​ จนไม่ได้ใส่อะไรเลย​

อลันอดใจไม่ไหวกระชากเอวคอดเข้ามากอด

แนบชิด​ ใช้นิ้วมือที่เรียวยาว​ปลดกระดุมออก

ทีละเม็ด​ๆ​ เสียงลมหายใจกระเซ่า​ ใบหน้าที่

เรียวยาวคมเข้ม​ตอนนี้เริ่มรู้สึกร้อนผ่าว​ขึ้น

มาอีกครั้ง​ อลันเลื่อนมือจากการปลดกระดุม

เปลี่ยนมาลูบคลำ​เนินอกขาวที่อวบอั๋น​แทน

จากนั้นก้มหัวลงมาใช้ปากอุ่นๆประกบจุกอวบ

สีชมพู​อย่างใจเย็น​  มือน้อยของอีกฝ่าย

ตอนนี้กำหมัดแน่นทุบเข้าไปที่แผ่นหลังใหญ่

อย่างสุดแรง เธอส่งเสียงร้องอ้อนวอนให้คน

ช่วย​ แต่ไม่มีใครกล้าเลยสักคน​ อลันประกบ

ปากหนาเข้าหาริมฝีปาก​บางทั้งขยี้และ

บดเบียด​ ปากหนางับล่างทีบนทีสลับกันไป

มือน้อยๆทำได้เพียงผลักแผ่นอกหนาออก

ให้ห่างจากตัวเธอ​ แต่ยิ่งพยายาม​เท่าไหร่

แผ่นอกนั้นกลับแนบชิดร่างเล็กเธอมากขึ้น

เรื่อยๆ​ แขนใหญ่ยาวที่แข็งแรงช้อนขาวเรียว

ขึ้นแล้วเดินอุ้มร่างบางที่เปลือยเปล่าไปอ่าง

น้ำใหญ่สีขาว​ เขาใช้ร่างอันแข็งแรงกดทับ

ร่างเล็กไว้​ ใช้มือลูบไล้ลงต่ำไปเรื่อยๆจนถึง

กลีบบัว​แสนอวบอิ่มสีชมพูอ่อน​ จากนั้นใช้นิ้ว

ยาวสอดเสียบเข้าไปข้างในอย่างช้าๆ​ คนที่

ถูกกระทำในตอนนี้มีเพียงเสียงอู้อี้ในลำคอ

กับน้ำตาที่อาบลงสองแก้มขาว​ เธอพยายาม​

สุดฤทธิ์​ที่จะดิ้นให้พ้นเงื้อมมือ​เขา​ แต่ยิ่งดิ้น

หนีก็ยิ่งถูกรัดแน่น​ แท่งเนื้อบิ๊กเบิ้มตอนนี้

ชี้ชันตั้งผงาดเต็มที่​ พร้อมที่จะใช้งานเต็มที

ถูกเสียบเข้าไปใจกลางกลีบบัวอย่างร้อนแรง

ร่างใหญ่โก่งตัวเล็กน้อยค่อยๆสอดเสียดเข้า

ออกข้างในอย่างเป็นจังหวะ เสียงลม

หายใจเฮือกใหญ่​ๆค่อยๆถี่ขึ้นๆเรื่อยๆ​ 

สองร่างที่เปลือยเปล่าเบียดเสียดกันอยู่

ภายในอ่าง

"ฮื้ออออ​  เจ็บ​ ไม่เอา​  เจ็บบบ!!!" 

"อย่าดิ้นสิ  แย่งดิ้นจะยิ่งเจ็บนะรู้มั้ย" 

"ปล่อยกูนะเว้ย​ ไอ้ชาติชั่ว​ ไอ้ระยำ​ 

มึงมันไม่ใช่คน​ มึงมันปีศาจ​ ไอ้คนป่าเถื่อน" 

"ยอมให้ด่า​ แต่เมื่อไหร่ที่ด่า​ เธอจะได้ขาชี้

ฟ้าแบบนี้ตลอดนะ​  ด่าทุกวันก็จะโดนทุกวัน

เข้าใจตรงกันนะคะ​  สาวน้อย​  อ้าาา!!! "

​​​​​​" แกมันคนโรคจิต​  ไอ้โรคจิต​ จิตวิตถาร

ไอ้บ้ากาม​  ไอ้คนเลว​  ฮื้ออออ​ ปล่อยฉันน"

เสียงครางเพราะความสุขดังขึ้นสลับกับ

เสียงหายใจที่ผิดจังหวะ​ปกติ​ หัวใจเต้นรัว

บั้นท้ายที่สวยขาวถูกยกขึ้นให้เป็นท่าคุกเข่า

ทั้งคอคางแขนเธอไปเกาะที่ขอบอ่าง

ปากหนาแตะที่แผ่นหลังขาวเนียน​ 

ประทับจูบลงบนร่างกายเธอแทบจะทุกที่

แท่งเนื้อใหญ่ยาวถูกจับเสียบเข้าไปอีกครั้ง

ใบหน้าที่เล็กสวยบิดเบียวเพราะรู้สึกเจ็บแสบ

ทุกการโยกตัวไปมาเสียงครางจะดังขึ้น

ทุกครั้ง​ มือหนาสองข้างบีบนวดเนื้อเนินที่

อวบอั๋น​ไปพร้อมกับจังหวะโยกตัว​ ทุกการ

ย้ำเน้น​ ปัป​ ปัป ปัป​ แท่งเนื้อใหญ่ก็ยิ่งพองตัว

ทำให้กลีบบัว​ที่พึ่งถูกใช้งานบวมเปล่งขึ้น

เรื่อยๆ​ การฟิตเกรงของกล้ามเนื้อช่องท้อง

ทำให้อลันหลงไหลและรู้สึกอยากจะสัมผัส​

มันอยู่เรื่อยๆ

"มันฟิตมากเลยอะ​  อื้ออออออฮือออ" 

​​​​​​จังหวะรสกามราคะถูกเร่งให้ถี่ยิ่งขึ้น

เมื่อ​ร่างกายบ่งบอกสัณญาณ​ว่าใกล้

จะถึงจุดสูงสุดของสวรรค์​แล้ว

แท่งเนื้อยาวกระตุกตึก​ ตึก​ 

น้ำสีขาวข้นที่เหนียบหนึบถูกปลดปล่อย

เข้าไปในช่องท้องของอังอีกครั้ง​ 

"ฉันเกลียด​แก​  ไอ้คนสารเลว​ ฉันขอสาบแช่ง

ให้แกไม่ตายดี​ ขอให้โดนฟ้าผ่าตาย​ ขอให้

มีดแทงจนร่างพรุนตายอย่างทรมาน​ที่สุด" 

*

*

*

*

*

โปรด​ติดตาม​ตอน​ต่อไป​

​​​​

​​​​​​

​​​

​​​​​

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***