ตอนที่ 3 จูบตั้งแต่แรกเจอ

เช้าของวันส่งตัว​  อังซินงอแงไม่ยอม

ทำตามที่เคยตกลงกันไว้

"แม่สั่งให้ลูกไปขึ้นรถเดี๋ยว​นี้​ อย่าดื้อกับ

แม่นะลูก​ พอไปอยู่บ้านเขาให้ลูกทำตัวดีๆ

เขาสั่งให้ทำอะไรก็ทำไปนะ" 

เมื่ออังซินได้ฟังคำพูดแบบนั้น​ มันก็สามารถ​

การันตี​ได้100%แล้วว่า​ เธอไม่ได้ไปแค่

ทำงานอย่างแน่นอน​ 

"ป๊าม๊าขายหนูให้เขาหรอคะ​  ป๊าม๊าขาย

ลูกกินหรอคะ​  ทำแบบนี้กับลูกตัวเองได้ไง"

อังซินยืนร้องไห้เช็ดน้ำตาที่กำลังไหลอาบ

แก้มขาว​ เธอมองหน้าพ่อแม่ก่อนจะเดิน

ออกไปยังหน้าบ้านซึ่งตอนนี้มีรถตู้สีดำจอด

รออยู่แล้ว

บนรถอลันที่รออยู่นานแล้วเขาจึงสั่ง

ให้ลูกน้องจัดการอุ้มร่างอังซินขึ้นรถ

​​​​​​" อาผิง​ ไปจัดการสิ​  เอาตัวขึ้นรถเลย

ร่ำลากันไม่จบไม่สิ้นสักที​  ฉันรอมาจะ

ชั่วโมง​หนึ่งแล้วน​ะ​  น่ารำคาญ​ชะมัด" 

อาผิงลูกน้องมือซ้ายคนสนิทก้มหัวรับ

คำสั่งแล้วเดินไปจจัดการอุ้มร่างบาง

ขึ้นรถทันที

บนรถอังซินนั่งหันหน้าเผชิญหน้า​กัน

เป็นครั้งแรกกับอลัน​ เธอสังเกต​เห็นว่า

อลันนั้นดูทรงแล้วจะไม่ชอบหน้าเธอเลย

​​​​​​" นาย........ จะพาฉันไปไหนหรอ​  ป๊าม๊า

ขายฉันให้พวกนายเท่าไหร่​  แล้วเจ้านาย

ของพวกนายเป็นใคร​ ชื่ออะไรหรอ" 

อังซินเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงที่แผ่วเบา​

แล้วจ้องมองไปที่ใบหน้าสวยราวกับ

ใบหน้าหญิงสาว​ที่ทรงเสน่ห์​

"นายเป็นผู้หญิงหรือ... " 

อังซินเอ่ยปากพูดอีกได้เพียงไม่กี่คำ

อลันก็สั่งให้หุบปาก​

​​​​​​" เธอช่วยหุบปากหน่อยจะได้มั้ย​  เธอทำ

ฉันเสียเวลาเป็นชาติ​ กับการร่ำลากัน​" 

อังซินเมื่อโดนสั่งเธอจึงตะโกนยิงคำถาม​

ใส่อลันรัวๆโดยไม่สนคำสั่งนั้นๆเลย

"นายมี​สิทธิ์​อะไรมาสั่งให้ฉันหุบปาก​ห๊ะ

ฉันต้องการรู้​  ว่าป๊าม๊าฉันขายฉันเท่าไหร่

นายก็แค่ตอบฉันมาก็แค่นั้นเอง​  ตอบคำถาม

แค่​เนี้ยะ​  มันจะตายรึไงวะ!!! "

อลันเมื่อเจอตะโกนตอกหน้ากลับ​ เขาจึง

ลุกขึ้นจู่โจม​อังซินแบบไม่รีรอ

"ถ้าขืนเธอแหกปากอีกแม้นแต่คำเดียว

ฉันจะให้เด็กพวกนั้น​ จับเธอไปถ่วงน้ำซะ

คราวเนี้ยะ​ เธอได้หุบปาก​แบบถาวร​แน่ๆ"

อลันใช้มือใหญ่จับที่ใบหน้าเล็กเรียว

แล้วออกแรงนิดๆบีบปากของอังซิน

เมื่อเป็นเช่นนั้นอังซินก็ยิ่งโมโห​ เธอใช้

แรงทั้งหมดที่มีผลักตัวเขาออกให้ห่าง

แล้วกัดไปที่ต้นแขนของอลันสุดแรง

​​​​​​" นายคงจะเป็นพวกบ้าอำนาจ​ล่ะสินะ

ดี!!  งั้นก็เจอฤทธิ์​ฉันบ้าง​ ดูสิว่าใครจะ

แน่กว่าใคร​ ฉันจะกัดนายให้พรุนเลย" 

"เอ้ยยยยยยย!!!!  เป็นหมาหรอถึงได้

เที่ยวกัดคนเขาไปทั่วแบบเนี้ย​  ห๊ะ!!" 

อลันสุดทนกับพฤติกรรม​ของอังซิน

เขาจับเธอกดลงนอนที่เบาะแล้วทำ

สิ่งที่อังซินหรือใครๆก็ไม่คาดคิด

​​​​​​" ได้​  ชอบให้ใช้ความรุนแรงใช่มั้ย

วันนี้ฉันจะทำให้เธอรู้​  ว่านรกมันมีไป

ตั้งแต่บนดินยันใต้ดินเลย​ เธอจะต้องร้อง

ขอความตายจากฉัน​  อาผิงสั่งทุกคนบน

รถหลับตา!!  อ้อ​  ปิดหูด้วยล่ะ" 

อลันจับเสื้อของอันซินฉีกจนขาด​ เขาจับ

เธอถอดเสื้อผ้าทั้งๆที่มีคนอยู่บนรถมากมาย

เขาออกแรงจับแขนอังซินตรึงไว้ด้วยมือแค่

ข้างเดียว​ ส่วนมืออีกข้างของเขาใช้โอบเอว

บางๆไว้ให้แนบชิดกับตัวเขา

​​​​​​" ไอ้บ้าา!!!  ปล่อยฉันนะ​  ไอ้เลว​ ทำบ้าอะไร

เนี่ย​ นายทำกับฉันแบบนี้ไม่ได้นะ​  อ๊ายยย!!" 

เสียงอังซินกรีดร้องเสียงดังอยู่บนรถ

เธอโดนอลันลวนลาม​ไปทั้งร่างกาย

อลันทั้งจูบทั้งไซร้​ ทั้งจับขยี้​ไปทั่วทั้งร่าง

อังซินที่ตัวก็บางร่างก็เล็กจึงทำได้เพียง

กรีดร้องขอความช่วยเหลือจากผู้คนที่นั่ง

นิ่งเหมือนท่อนไม้ที่ตายแล้ว

​​​​​​" ไม่นะ  อย่าทำแบบนี้​  ช่วยด้วย!!! 

ช่วยฉันที​  ฮืออออออ" 

"ชอบให้ออกแรง​ ฮ่าๆๆ​  ทีนี้จะหุบปาก

ได้รึยังล่ะ​ อาผิง​ เร่งเครื่องให้ถึงบ้านให้เร็ว

ที่สุด​ ฉันว่าฉันได้ของเล่นใหม่แล้วล่ะ" 

อลันยิ้มยั่วโมโหอังซินที่ตอนนี้นอนแน่นิ่ง

เพราะไม่มีแรงจะสู้​  เธอเหลือแค่ชุดชั้นใน

บนล่างอย่างละชิ้น​ เพราะส่วนที่เหลือ

อลันฉีกขาดไปหมดแล้ว

ลอันก้มลงไปชิมริมฝีปาก​ปากบางอีกครั้ง

ส่วนอังซินที่ดิ้นได้ไม่ถึงหนึ่งเปอร์เซ็นต์​

ก็พยามจะร้องให้สุดเสียง​ แต่ก็เสียแรง

เปล่าเพราะอะไรใช้ปากงับปากเล็กไว้

อังซินเริ่มหายใจแรงขึ้นแรงขึ้นเมื่ออลัน

ดูดดื่มริมฝีปาก​ของเธอนานเกินไปจนเธอ

เกือบจะหายใจไม่ออก  ขาเล็กๆที่เรียวขาว

ดิ้นไปมาเพื่อแสดงว่าตอนนี้เธอเริ่มจะขาด

อากาศ​หายใจเต็มที่แล้ว​ แต่อลันก็ไม่ยอม

ลดแรงจูบที่ตอนนี้กำลังเมามัน​ ไม่นานอังซิน

ก็สลบไปอย่างง่ายดาย​ 

เมื่อถึงบ้านอลันใช้ผ้าห่มบางๆผืนเล็ก​ 

ห่อหุ้ม​ร่างที่เปลือยเปล่าของอังซิน

เดินเข้าไปในบ้าน​ มีสายตาหลายสิบคู่

จ้องมองมาที่อลันและอังซิน​ สายตานั้น

คงมีความสงสัยอยู่มากว่าทำไมเธอถึง

มาในสภาพ​แบบนี้

"คุณ​หนู​คะ​  มันเกิดอะไรขึ้นคะเนี่ย​

ทำไมเธอถึงมาในสภาพ​แบบนี้ล่ะคะ" 

.

.

.

.

.

โปรดติดตาม​ตอน​ต่อไป​

​​​​​

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***