เช้าที่สดใส โต๊ะกินข้าวหน้าบ้านที่อบอุ่น มีพ่อแม่มานั่งกินอาหารเช้าพร้อมหน้าพร้อมตาเป็นที่อิจฉาของใครหลายๆคน เพราะครอบครัวนี้อบอุ่นมาก คนเดินผ่านไปมาก็ต่างชม ว่าเป็นครอบครัวที่อบอุ่น
"คุณหนูแพรคะ ได้เวลาไปโรงเรียนเเล้วคะ" เสียงของแม่เลี้ยงบอกแพรด้วยความอ่อนโยน
"เข้าใจแล้วคะ" แพรตอบด้วยความอบอุ่นใจ และน้ำเสียงเล็กแหลม ของเด็กสาว
"ไปโรงเรียนก่อนนะคะ คุณพ่อ คุณแม่ สวัสดีคะ" แพรบอกกล่าวก่อนเดินทางไปโรงเรียน
" จ้ะ...ลูก ไปดีมาดีนะ" แม่พูดบอกแพร
" ตั้งใจเรียนนะ " ผู้เป็นพ่อบอกให้กำลังใจ
ค่าาา รักพ่อรักแม่นะคะ แพรพูดพร้อมกับวิ่งไปที่รถ
เมื่อขึ้นรถแพรก็เปลี่ยนสีหน้า เป็นใบหน้าเย็นชา เเละ เบื่อหน่าย พร้อมกับสั่งคนขับรถว่า
" อออกรถ สิ! " แพรพูดด้วยน้ำเสียงเกรี้ยวกราด และโมโหร้าย คนขับรถตกใจจึงรีบตอบ
"ครับๆ" บรื้นนนนนน(เสียงรถ)
เมื่อถึงโรงเรียน มีเพื่อนๆมากมายทั้งผู้หญิงแและผู้ชาย มารอรับแพรเนื่องจากแพรเป็นที่ชื่นชอบของทั้งโรงเรียน
แต่คนที่แพรสนิทที่สุดคือ ใหม โบว์ และ เนม แพรมีเพื่อนที่สนิทที่สุดสามคนเป็นหญิง 2 ชาย 1 นอกจากนี้แพรก็ไม่ไว้ใจใครอีกแล้ว
"อ้าววว...มาแล้วหรอ แพร" โบว์ถามแพรแบบหยอกล้อ
"ก็มาแล้วน่ะสิ ยัยแก้มเยอะ" แพรพูดพร้อมกับเข้าไปดึงแก้มโบว์
"โอ้ยยยๆ เจ็บนะ T-T" (โบว์)
เสียงเข้าเรียนใกล้ดังเเล้วป่ะเถอะ" เลียงเนมบอก
เออ ว่ะ"ใหมบอก
งั้นไปกันเถอะ"
'ห้องเรียน'8.30 น.
เสียงร้องเท้าส้นสูง พร้อมกับเสียง เปิดประตู ครืดดดดดดด
"นักเรียนคะนั่งที่คะ" เสียงคุณครูพราว พูด กับนักเรียนทั้งห้อง
"วันนี้ีเรามีนักเรียนเข้ามาใหม่"
พอพูดจบครูก็สั่งให้นักเรียนใหม่เข้ามาเเนะนำตัว
"สวัสดี ชื่อ คิมยุนมิน เป็นคนเกาหลี ฝากเนื่องฝากตัวด้วยนะ"
แพรกำลังคุยกับโบว์
จึงไม่ได้ยินที่คิมยุนมินเเนะนำตัว
"งั้นเธอมาใหม่ไปนั่งข้าวหลังแพรแล้วกันนะ มีที่ว่างพอดีเลย"
จู่ๆ เขาก็เดินเข้าไปนั่งโดยไม่พูดอะไร เเละ ไม่คุยกับใครเลย
หญิงสาวหลายคนมองเขาตาไม่กระพริบ เพราะเข้าทั้ง หล่อ รูปร่างดี จมูกโด่ง ปากอวบอิ่ม เขาสมบูรณ์ทุกอย่าง
แพรเห็นจึงหันไปถามว่า "หวัดดีนายชื่ออะไรหรอ ?"
คิมยุนมินเห็นจึงบอกเธอไปว่า " ฉันเเนะนำตัวไปแล้วเธอไม่ตั้งใจฟังก็ไปถามเพื่อนคนอื่นเอาเอง " เขาตอกด้วน้ำเสียงเย็นชาราวกับน้ำแข็ง ด้วยความเย้อ หยิ่ง
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
กกาวน์โหลดทันที
ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
Comments