รักที่ไม่ต้องร้องขอ
" สวัสดีค่ะฉันชื่อ พีช อายุ 25 ปีค่ะ เป็นเด็กกำพร้าที่เติบโตมาจากบ้านเด็กกำพร้า ฉันอยู่ที่นั่นก็มีความสุขดีค่ะแต่ตอนนี้ฉันออกมาอยู่คอนโดที่พึ่งซื้อด้วยการทำงานและความพยายามอย่างหนักเพื่อให้ได้มีทุกอย่าง เพราะฉันไม่มีที่พึ่งและไม่มีญาติที่ไหนนอกจากบ้านมีรักค่ะ "
ณ บริษัทเอลพี พีชเดินเข้ามาก็มีพนักงานคอยต้อนรับและทักทายเธอเป็นอย่างดีเพราะที่นี่คือบริษัทที่พึ่งเกิดใหม่ได้ไม่นานของเธอ "สวัสดีค่ะท่านประธาน.." เมย์เลขาคนสวยของเธอทักทายทันทีที่เจอเธอ "วันนี้มีงานอะไรบ้างคะคุณเมย์" เธอถามพลางก็เดินเข้าไปในห้องที่มีโต๊ะทำงานของเธอพร้อมกับนั่งลงที่เก้าอี้ตัวประจำ "วันนี้มีแค่เซ็นเอกสารค่ะ" พีชยิ้ม "ดีค่ะเพราะพีชมีธุระต่อ" พูดจบเมย์ก็เดินออกไปเอาเอกสารที่เธอเตรียมไว้แล้วมาให้เจ้านายของเธอเซ็นพร้อมทั้งอธิบายเอกสารทั้งหมดให้เธอด้วย ไม่นานนักเอกสารกองโตก็เสร็จพีชหยิบกระเป๋าใบโปรดเดินออกไป "คุณเมย์เอกสารเสร็จแล้วนะพีชออกไปข้างนอกคงไม่กลับเข้ามาแล้ว" ........"ค่ะท่านประธาน" จบบทสนทนาพีชก็เดินออกไปธุระที่ว่าของเธอคือธุระที่ไม่ดีนักก่อนจะก่อตั้งบริษัทเอลพี พีชได้ตกหลุมรักชายคนนึงแรกๆทั้งคู่ก็รักกันมากจนกระทั่งได้แต่งงานกันแต่อยู่มาวันนึงเคน คนรักของพีชก็เริ่มเปลี่ยนไป "พี่เคนคะวันนี้จะกลับหรือเปล่า" เมื่อปลายสายรับโทรศัพท์จากเธอเขาก็มีน้ำเสียงไม่ค่อยพอใจ "ไม่กลับ!!และก็ไม่ต้องโทรมาอีก" พีชก็ได้แต่เงียบไม่พูดอะไรต่อจนสายตัดเธอชินกับการที่ต้องอยู่แบบนี้ไปแล้ว เพราะตั้งแต่แต่งงานกันได้ 2 วันเคนก็เริ่มเปลี่ยนไปจนวันนึงเคนก็พาผู้หญิงเข้ามาเธอชื่อโรส "พีช!!" ได้ยินเสียงที่คุ้นเคยพีชก็รีบวิ่งลงมาจากชั้น 2 ของบ้าน "พี่กลับมาแล้...แล้ว" เธอตกใจเล็กน้อยที่เห็นมีผู้หญิงยืนข้างเขา "นี่โรสเธอจะมาอยู่ที่นี่ในฐานะผู้หญิงของฉัน" ได้ยินแบบนั้นเธอก็ยิ่งตกใจ "หมายความว่าไงคะ" โรสยิ้มเยาะก่อนพูดออกมา "ก็หมายความว่าฉันเป็นเมียพี่เคนอีกคนไง" พีชได้แต่กำมือแน่น "ได้ถ้าจะอยู่ก็ช่วยเซ็นใบหย่าให้ด้วยนะคะ" พูดจบเธอก็เดินขึ้นห้องเธอไป.......
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 30
Comments