Love Sick [ม่านหมอก x ไพนต์] | ตอนที่ 3

"ใครอีก?"

"ก็คนที่เป็นสัตวแพทย์ไง"

"อ้อ คุณภูเมฆอะนะ"

"ใช่ วันๆ มีแต่คนมาถามหามึง ชักหมั่นไส้แล้วนะ"

"มึงก็ว่าไป เดี๋ยวกูเข้าไปดูในร้านก่อน"

หลายสัปดาห์ผ่านไปชีวิตของฉันก็ยังคงวนเวียนอยู่ในร้านกับคุณเหนือที่ขยันมาส่งดอกไม้ให้แทบทุกวัน คุณหมอภูเมฆที่แวะมาบ่อยๆ กับพี่องศาที่ชอบมานั่งจิบกาแฟอยู่เป็นครั้งคราว

แต่สิ่งที่เริ่มแปลกไปคือเพื่อนสนิทของฉันที่ดูเงียบไป พอถามก็ไม่ค่อยจะได้คำตอบ ทั้งๆที่เราทั้งสองเคยคุยกันมากกว่านี้

"เหนื่อยมั้ย" เสียงผู้ชายคนหนึ่งพูดพร้อมกับโอบไหล่นีน

ผู้ชายเจ้าของร่างสูงใบหน้าหล่อเจ้าเล่ห์ที่ดูไม่คุ้นเคยทำฉันเกิดคำถามมากมายขึ้นในหัว 

ผู้ชายคนนั้นคือใคร!?

"ไปรอที่รถไป" นีนพูดทำให้เขาพยักหน้าให้แล้วเดินออกมาสวนกับฉันที่กำลังเดินลงไป

เขาหันมากระตุกยิ้มให้เล็กน้อยก่อนจะเดินตรงออกไป

หมอนั่นยิ้มอะไร!?

"คนนั้นใครอะ ทำไมมึงไม่บอกอะไรกูเลย" ฉันเดินไปถามนีน

"เพื่อน"

"เพื่อนอะไรทำไม.."

"กูกลับก่อนนะ" นีนไม่ตอบแต่ตัดบทชิ่งออกไป

ทำไมไม่ยอมบอกอะไรเลยล่ะ

"ใครเหรอ" พี่องศาเดินมาถามฉันที่กำลังมองตามนีนออกไป

"นีนบอกว่าเพื่อนนะคะ"

ภาพข้างนอกเป็นภาพของสองหนุ่มสาวที่กำลังสวมหมวกกันน็อคให้กันท่าทางดูสนิทสนมกันเอามากๆ จนไม่คิดว่าสองคนนั้นจะเป็นแค่เพื่อน

"เขาดูสนิทสนมกันดีนะ"

"พี่องศาลองถามนีนก่อนสิคะ มันอาจจะไม่มีอะไรก็ได้ค่ะ"

"ไม่เป็นไรหรอก" องศาหันมายิ้มให้

วันต่อมา

"นีน มาคุยกันเลยนะ" ฉันรีบเดินไปลากแขนนีนมาคุย

"มีอะไร?"

"คนเมื่อวานเป็นใครกันแน่ ไหนเล่ามาเลยนะ มึงรู้มั้ยพี่องศาเขาหน้าเสียแค่ไหนตอนมึงสนิทสนมกับหมอนั่นอะ"

"หึ อีตานั่นเป็นแฟนกูเองอะ"

"ห้ะ? ได้ยังไง ตั้งแต่ตอนไหน?"

"สักพักแล้วล่ะ"

"แล้วทำไมไม่ยอมบอกกันเลย"

"ก็ไม่อยากหน้าแตก ก็ต้องคุยก่อนป้ะ"

"แล้วพี่องศาล่ะ" 

"กูคุยแล้วไม่โอเคอะ"

"เอ้า!?" 

จู่ๆเพื่อนตัวดีก็เปิดตัวกับใครก็ไม่รู้แถมยังโผล่มาแบบไม่มีข่าวคราวอะไรเลยด้วย แบบนี้แผนการเป็นแม่สื่อก็ล่มน่ะสิ ทำไมถึงกลายเป็นแบบนี้ไปได้นะ

พอเลิกงานฉันก็เลยนัดพี่องศาออกมานั่งเล่นริมแม่น้ำที่ประจำ

"ขอโทษด้วยนะคะ ดันเป็นแม่สื่อที่แย่เลย"

"ขอโทษทำไม มันไม่ได้สำคัญขนาดนั้นนี่"

"ไม่เคยเห็นนีนเปิดตัวคบใครแบบนี้เลยค่ะ ปกตินีนไม่ค่อยเปิดใจให้ใครเลย" 

"หมอก.."

"คะ?"

"จริงๆแล้วพี่ไม่ได้ชอบนีน"

"อะไรนะคะ?"

ประโยคนั้นทำฉันเหวอไปพักหนึ่ง

"พี่ชอบหมอก"

"นี่ล้อกันเล่นหรือเปล่าคะเนี่ย" ฉันหัวเราะแก้สถานการณ์ที่มันดูจะตึงขึ้นมานิดหน่อย

"จริงๆนีนเองก็รู้เรื่องนี้ คงไม่แปลกถ้านีนจะเปิดตัวคบกับคนอื่น"

"นี่นีนรู้เรื่องมาโดยตลอดเหรอคะ?"

เพราะแบบนั้นเลยถามคำถามนั่นออกมาสินะ

"อืม" พี่องศาพยักหน้าก่อนจะเลื่อนมือหนามาจับมือฉันทั้งสองข้าง "พี่ขอโอกาสได้มั้ย ถ้าเกิดมันไม่ได้พี่ยินดีจะถอยให้"

"เอ่อ..ฉันขอคิดดูก่อนได้มั้ยคะ" 

มันยากสำหรับฉันที่ต้องมาตอบอะไรแบบนี้ แถมมันยังกะทันหันเอามากๆ

ยอมรับว่าเธอเองก็รู้สึกดีตั้งแต่แรกที่เจอองศา แต่ในเมื่อฉันรับปากนีนไปแล้วว่าจะไม่แย่งคนที่เพื่อนชอบ ฉันจะกลับคำนั้นได้จริงๆน่ะเหรอ 

ฉันกลับมานั่งคิดวนเวียนกับสิ่งที่เกิดขึ้นอีกครั้ง ความรู้สึกตอนนี้มันอึดอัดจนคิดอะไรไม่ออก แต่ประโยคหนึ่งจากนีนกลับผุดขึ้นมาในหัวอีกครั้ง

'อย่ารู้สึกผิดเพียงเพราะฉันเป็นเพื่อนแก ทำตามหัวใจตัวเองก็พอ'

มันจะดีจริงๆ ใช่มั้ย 

'ฉันตกลงค่ะ'

Morning cafe & Cuisine 

"นีน"

"ว่าไง"

"พี่องศาเขาขอกูเป็นแฟนแล้วนะ"

"หึ เขาขอแล้วเหรอ" นีนหันมายิ้มให้ แต่สายตาของนีนกลับว่างเปล่าจนมองไม่ออกว่าจริงๆแล้วเธอคิดยังไง "มึงตกลงมั้ย"

"อืม"

"ดีแล้วล่ะ ไม่ต้องรู้สึกผิด เพราะพี่องศาเขาชอบมึงตั้งแต่แรกอยู่แล้ว"

"มึงไม่โกรธกูจริงๆใช่มั้ยนีน"

"โกรธอะไร มึงคิดมากอีกแล้วเหรอ"

"ก็.."

"กูไม่โกรธอะไรมึงหรอกนะ ไม่ต้องห่วง" นีนตบบ่าเบาๆพร้อมกับยิ้มให้

หลังเลิกงานฉันเตรียมล้างเครื่องชงกาแฟตามปกติ ส่วนนีนต้องไปทำความสะอาดชั้นบนเลยทำให้ต้องแยกกัน 

กรุ๊งกริ๊ง~

เดี๋ยวนะ ร้านปิดแล้ว ทำไมยังมีคนเข้ามาล่ะ

ร่างสูงในชุดเสื้อยืดสีดำกับแจ็คเก็ทหนังสีเข้ม ขายาวสาวเท้าก้าวเข้ามานั่งตรงหน้าเคาน์เตอร์พร้อมกับรอยยิ้มร้ายของเขา

เขาเองสินะที่เป็นแฟนนีน

ฉันได้แต่มองเขานิ่งๆพร้อมกับขมวดคิ้วเป็นปมเพราะรู้สึกไม่ชอบใจในสิ่งที่เขาแสดงออกมา แถมหมอนี่ยังหน้าตากวนประสาทชะมัด 

"เป็นเพื่อนนีนเหรอ"

"อืม" ฉันตอบไปก็เช็ดเครื่องทำกาแฟไป ในใจนึกสงสัยว่าทำไมเขาถึงได้ดูสนใจฉันขนาดนั้น

"รู้จักกันนานหรือยัง"

"นานแล้ว"

นี่เขาคิดว่าตัวเองมาสัมภาษณ์งานฉันหรือไง

"นี่ขนาดคบกันมานานนะ ยังทำกับเพื่อนได้ลงอีก"

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***