Love Sick [ม่านหมอก x ไพนต์] | ตอนที่ 2

"ปรึกษา?"

เอ้ะ หรือฉันจะช่วยเชียร์อัพนีนด้วยอีกแรงดีล่ะ

"อืม เดินไปคุยไปก็ได้นะ"

"เดี๋ยวนะคะ พอดีฉันต้องแวะไปให้อาหารแมวตรงสวนก่อนน่ะค่ะ ไม่ทราบว่า.."

"เอาสิ เดี๋ยวพี่ไปด้วย"

"แฮะๆ ได้ค่ะ" 

รอยยิ้มแป้นของฉันเบิกกว้างให้คนตัวสูง ก่อนจะเดินนำเขาไปยังจุดที่คุ้นเคย

"ชอบแมวเหรอ"

"รักเลยล่ะค่ะ"

"น่ารักดีนะ" พี่องศาพูดพร้อมกับยิ้มให้ฉัน

"คะ?"

"เอ่อ..ก็แมวพวกนี้ไง น่ารักดีนะ"

"ใช่มั้ยล่ะคะ ฉันชอบเวลาอยู่กับพวกมันมากเลยค่ะ" พูดไปมือของฉันก็ลูบเจ้าเหมียวไปช้าๆ

"แล้วทำไมไม่รับไปเลี้ยงเลยล่ะ"

"ลำพังตัวเองก็จะเลี้ยงไม่ไหวแล้วค่ะ แต่ฉันโพสต์หาบ้านให้แล้วนะคะ อีกไม่กี่วันเดี๋ยวก็คงมีคนมารับไป"

"แล้วไม่คิดถึงพวกมันแย่เหรอ"

"คิดถึงสิคะ แต่ก็ดีซะอีกที่พวกมันจะได้กินอยู่ในที่ดีๆ" 

ฉันที่อุ้มแมวมากอดรู้สึกได้ว่าคนตัวใหญ่ข้างๆกำลังมองมาที่ฉันเป็นจังหวะเดียวกับที่ฉันหันไปมองใบหน้าของเขา

ตึกตัก ตึกตัก 

ไม่สิ! อย่าได้หวั่นไหวเชียวนะ ของนีน ท่องไว้ ของนีน!!!

"กลับกันเถอะ มืดมากแล้ว"

"ค่ะ"

เราทั้งสองคนเดินคุยกันไปเรื่อยๆ  โดยเนื้อหาส่วนมากก็คงจะเป็นเรื่องที่นีนชอบ สลับกับความสนิทสนมของฉันกับนีน

ไม่คิดว่าคนที่ดูนิ่งๆแบบเขาจะมีมุมอะไรแบบนี้เหมือนกัน

"งั้นไว้พี่ทักไปหานะ"

"ได้เลยค่ะ ยินดีเสมอ" ฉันตอบเขากลับไปหลังแลกคอนแท็กต์กัน

โดยพี่องศาให้เหตุผลว่าอยากจะเซอร์ไพรส์นีนเรื่องของขวัญวาเลนไทน์ที่จะถึงนี้

แบบนี้เพื่อนฉันก็มีโอกาสมากแล้วสินะ! ตื่นเต้นชะมัด

หลายวันต่อมา

ในแต่ละวันคุณเหนือจะคอยเอาดอกไม้มาส่งให้ฉันที่ร้านพร้อมกับของขวัญเล็กๆน้อยๆ แทบจะทุกวันจนฉันรู้สึกเกรงใจ 

"ฉันเกรงใจจริงๆนะคะ ไม่ต้องซื้อมาแล้วค่ะ" 

"ฉันเต็มใจให้ รับเอาไว้เถอะ"

"แต่ของพวกนี้มันมีราคานะคะ"

"ไม่เป็นไร ฉันไม่ได้มีปัญหาการเงิน"

เหอะ ยอมใจจริงๆเลยลูกคนรวยพวกนี้นี่ 

กรุ๊งกริ๊ง~

เสียงประตูร้านถูกเปิดเข้ามาพร้อมกับร่างสูงของผู้ชายคนหนึ่ง ท่าทางของเขาดูดีในชุดสูทเรียบร้อยสีสุภาพ 

"สวัสดีค่ะ" ฉันกล่าวทักทายลูกค้าที่มาใหม่

"สวัสดีครับ"

เขายกยิ้มแววตาเป็นประกายดูน่าเข้าหา บวกกับรอยยิ้มหวานที่สามารถทำให้สาวๆตกหลุมรักได้ง่ายๆ

"รับอะไรดีคะ หรือจะนั่งที่โต๊ะก่อนก็ได้นะคะ"

"พอดีอยากจะดื่มกาแฟ มีอะไรแนะนำมั้ยครับ"

"อเมริกาโน่ส้มมั้ยคะ ที่ร้านเป็นน้ำส้มคั้นสดเลยนะคะ"

"ก็น่าสนใจดีนะครับ เอาแก้วหนึ่งแล้วกันครับ"

"ได้ค่ะ สักครู่นะคะ" 

"เขามองมึงแปลกๆนะ" นีนเดินมากระซิบ

"แปลกอะไร ก็ปกตินี่"

"ไม่มั้ง"

"คิดมาก กูไม่รู้จักเขาเลยนะ เหมือนเขาจะเพิ่งเคยมาด้วย"

"นี่ไม่ใช่ว่ามีหนุ่มๆมาแอบปิ๊งมึงอีกเหรอเนี่ย"

"บ้า ใครมันจะไปเสน่ห์แรงขนาดนั้น มึงก็พูดไป"

"ไม่รู้สิ เห็นใครมาก็ชอบถามหาแต่มึง"

"ไม่หรอก"

(1ข้อความ)

องศา : ไปกินข้าวกันมั้ย พี่มีเรื่องนีนอยากจะถาม

นี่พี่องศาเขาชอบนีนมากเลยนะเนี่ย แต่ทำไมถึงไม่ยอมพัฒนาความสัมพันธ์กันสักทีนะ หรือรอวาเลนไทน์ที่จะถึงนี้

หลังเลิกงานฉันเลยมารอพี่องศาที่ตลาดเหมือนเดิม เพราะเขาบอกว่าจะมารอที่นี่ พอเจอกันเขาก็พาฉันมานั่งกินข้าวร้านร้านหนึ่ง

"พี่องศาได้ของขวัญหรือยังคะ"

"พี่ก็ดูไว้แล้วล่ะ แล้วเราล่ะ มีอะไรที่ชอบมั้ย"

"ฉันเหรอคะ?"

ทำไมจู่ๆ พี่องศาถึงถามนะ

"อืม พี่ถามเผื่อจะได้มีไอเดียหลายๆแนว"

"อ๋อ ฉันชอบดอกกุหลาบค่ะ กุหลาบแดง"

"แล้วนี่ที่ร้านเป็นยังไงบ้าง"

"ก็เรื่อยๆค่ะ ปัญหาเดิมๆ แต่นีนเขาเข้าได้กับทุกคนแหละค่ะ ไม่มีปัญหาอะไรน่าห่วงค่ะ"

"แล้วเราล่ะ"

"หึ ก็มีแต่ฉันนี่แหละค่ะที่ปัญหาเยอะแยะไปหมด อะไรๆก็หมอก จุกจิกไปหมด เหนื่อยจะแย่ อุ้ย ตายเลย เผลอบ่นไปซะได้" ฉันรีบยิ้มเจือนก่อนจะหันไปทางอื่น

"มีอะไรก็เล่าให้พี่ฟังได้"

"ขอบคุณนะคะ ถ้าพี่คบกับนีนคงจะดีมากๆเลย" 

"งั้นเหรอ"

"ใช่ค่ะ นีนชอบพี่องศามากเลยนะคะ"

"ครับ" เขายิ้มตอบ

Morning cafe & Cuisine 

 ฉันเดินเข้าร้านมาตามปกติแต่ทว่าสายตาเพื่อนร่วมงานกลับดูแปลกไป ทุกคนมองฉันด้วยสายตาที่เหมือนจะไม่พอใจพร้อมกับคำซุบซิบที่ฟังไม่ค่อยได้ศัพท์

"สวัสดีค่ะพี่หมอก" เสียงบางกลุ่มหันมายกมือไหว้

"สวัสดีค่ะ"

 วันนี้เป็นวันวาเลนไทน์ที่ทางร้านมีกิจกรรมแจกช็อกโกแลต รวมไปถึงมีการตกแต่งร้านให้เข้ากับฤดูกาลแห่งความรัก

กรุ๊งกริ๊ง~

"สวัสดีค่ะ"

"ครับ เอาเหมือนเดิมครับ"

"ได้ค่ะ" นีนรับออเดอร์พี่องศาเรียบร้อยก่อนจะหันมาหาฉัน "หมอก" 

"ว่า?" 

"กูถามอะไรมึงหน่อยดิ"

"อะไร?"

"ถ้าสมมติพี่องศาเขาขอมึงเป็นแฟน มึงจะคบกับเขามั้ย"

"เหอะ จู่ๆ มาถามอะไรเนี่ย"

"ตอบมาก่อน แค่สมมติ"

"เขาเป็นคนที่มึงชอบนะ กูจะไปคบกับเขาได้ยังไง"

"แล้วถ้าเขาชอบมึงล่ะ"

"ต่อให้เขาชอบกู แต่ถ้ามึงชอบเขา ยังไงกูก็ไม่ยุ่งหรอกนะ"

"มึงฟังกูนะหมอก ถ้าเขาจะจีบมึงจริงๆ มึงไม่ต้องมาแคร์หรอกว่ากูชอบหรือไม่ชอบเขา เพราะถ้าเขาชอบมึง กูก็ทำอะไรไม่ได้"

"หื้ม?"

"อย่ารู้สึกผิดเพียงเพราะกูเป็นเพื่อนมึง ทำตามหัวใจตัวเองก็พอ"

"มึงนี่เลอะเทอะไปใหญ่แล้วนะนีน ช่วงนี้ฝันแปลกๆหรือไง?"

"นี่เข้าใจที่กูจะสื่อมั้ยเนี่ย!"

"เข้าใจแหละน่า ไปเสิร์ฟไป" 

แล้วทำไมนีนถึงถามจริงจังแบบนั้นนะ

ช่วงพักเที่ยงฉันหลบออกมาหลังร้านคนเดียวเพราะกำลังนึกคิดวกวนกับสิ่งที่นีนถาม ถึงนีนจะชอบตั้งตำถามแปลกๆบ่อยๆ แต่เรื่องนี้ฉันเองก็มองว่ามันแปลก

"พี่หมอก มีคนมาหาน่ะค่ะ รออยู่ที่โรงจอดรถ" เสียงพนักงานสาวรุ่นน้องเดินเข้ามาบอก

"ใคร?"

"คนที่เอาดอกไม้มาให้พี่บ่อยๆไง จำได้มั้ยคะ"

"อ่า โอเคจ้ะ"

ฉันเดินออกมายังบริเวณโรงจอดรถที่สามารถเดินออกจากหลังร้านได้

พอมาถึงก็เห็นรถสปอร์ตคันหรูสีแดงโดดเด่นกับเจ้าตัวที่กำลังยืนพิงรถอยู่

"ตามฉันมาเหรอคะ?"

"ใช่ ฉันมีอะไรจะให้น่ะ" เขายกยิ้มสีหน้าดูภูมิใจสุดๆ

"อะไรเหรอคะ"

คุณเหนือเดินมายังหลังรถก่อนจะเปิดมันออกเผยให้เห็นดอกกุหลาบจำนวนมากที่ถูกจัดวางอยู่ท้ายรถของเขา ไหนจะกล่องของขวัญสุดหรูที่ตั้งอยู่ท่ามกลางดอกไม้อีก

"นี่มัน..อะไรกันคะ?" 

"Happy Valentines" 

"เอ่อ..มันไม่มากไปหน่อยเหรอคะคุณเหนือ"

"ไม่หรอก ถ้าเธอเปิดใจให้ฉัน มากกว่านี้ หรืออะไรฉันก็ให้ได้ทั้งนั้น" 

เอิ่ม..ยังไงดีล่ะ

ฉันหันไปมองรอบๆก็เห็นนีนกับน้องๆที่กำลังยืนมองกันด้วยความสนใจ

จะยังไงดีล่ะ ถ้าไม่รับเขาจะหน้าแตกมั้ย แต่ถ้ารับ ฉันจะกลายเป็นคนเห็นแก่ของพวกนี้หรือเปล่า

"ฉันรับไว้ไม่ได้หรอกค่ะ"

"ทำไมล่ะ?"

"ของที่คุณให้มันราคาสูงเกินไป ฉันรับไว้ไม่ได้จริงๆค่ะ"

"แต่ฉันเต็มใจให้เธอนะ"

"เอางี้มั้ยคะ ฉันขอรับไว้แค่ดอกไม้ ส่วนกล่องของขวัญนั่น คุณเก็บไว้เถอะค่ะ"

"แต่เธอยังไม่ได้เปิดมันเลยนะ"

"ก็นั่นแหละค่ะ ฉันไม่เปิดมันก็ถูกแล้วค่ะ คุณเก็บไว้ให้คนอื่นเถอะนะคะ"

"ใจร้ายจังเลยนะครับ" ใบหนัาหล่อดูหมดหวังไปนิดหน่อย

"ขอโทษจริงๆนะคะ"

"งั้นช่วยรับอันนี้ไปก็ได้ครับ" เขาเปิดกล่องของขวัญออกแล้วแกะสร้อยเส้นหนึ่งมาให้ฉัน มันเป็นสร้อยเพชรรูปหัวใจเล็กๆ ก่อนจะหยิบดอกกุหลาบออกมายื่นให้ฉัน

"เอ่อ..ก็ได้ค่ะ" เธอตัดสินใจรับมันจากเขาเพื่อเลี่ยงการหวาดล้อมในระดับขั้นต่อไป 

ทำไงได้ล่ะ ฉันปฏิเสธใครเป็นที่ไหน

"แล้วเจอกันนะครับ ผมไปทำงานก่อนล่ะ"

"ค่ะ ขอบคุณนะคะ"

ฉันยืนมองรถสปอร์ตคันสีแดงขับเคลื่อนออกไปจนพ้นก่อนจะถอนหายใจเฮือกใหญ่พาตัวเองกลับเข้าที่ทำงาน 

"แหม มีผู้ชายมาเซอร์ไพรส์ถึงที่ทำงานเลยนะ" นีนพูดพร้อมกับในมือที่ถือดอกกุหลาบกับช็อกโกแลตมาด้วย

"มึงก็มีนี่ อย่าบอกนะว่าพี่องศาให้มาน่ะ!" ฉันกะแซวกลับ

"อืม" นีนพยักหน้าพร้อมยิ้มออกมา

"แล้วเขาขอมึงเป็นแฟนยัง"

"ยัง อะ" นีนยื่นช่อกุหลาบแดงให้ฉัน

"อะไร?"

"พี่องศาฝากมาให้"

"ให้กูน่ะนะ ให้ทำไม?"

"สงสารกลัวไม่มีคนให้ดอกไม้มึงมั้ง"

"ใจดีขนาดนั้นเลย?"

"เออ"

"ฝากขอบคุณด้วยละกัน"

"เออตะกี้มีคนมาถามหาแกด้วย"

"ใครอีก?"

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***