จุดจบ

วันที่ 19 กันยายน พ.ศ 2561

...ติ๊ด ติ๊ด ติ๊ด ติ๊ด ติ๊ด...

ท่ามกลางความเงียบได้มีเสียงนาฬิกาปลุกของชายหนุ่มที่ปลุกเขาขึ้นในคืนที่มีฝนตกกะทบบนหลังคาห้องเช่าเขาที่อาศัยอยู่

..."หืม? กี่โมงแล้วเนี้ย"...

ชายหนุ่มคว้าโทรศัพท์มือถือขึ้นมาเพื่อดูเวลาว่าตอนนี้กี่โมงแล้ว

..."ตอนนี้เวลา 22:39น.แล้วหรอจะสายแล้ว!?"...

ด้วยความตกใจชายหนุ่มรีบอาบน้ำและใส่เสื้อผ้าอย่างไว ก่อนจะวิ่งไปตรงยังร้านสะดวกซื้อที่ชายหนุ่มทำงานอยู่

ณ ร้านสะดวกซื้อ

..."นี่สมชายคราวหน้าก็อย่าสายอีกนะ ถ้ายังจะสายอีกก็เตรียมตัวย้ายก้นแกออกไปจากร้านนี้ได้เลย"...

หัวหน้าตะโกนใส่สมชายด้วยความโมโห สมชายได้แต่เงียบและขอโทษพรางแอบด่าหัวหน้าไปในใจ

ไอ*วย ไอหัว*วย ให้กูมาทำงานทุกวันแบบไม่มีวันพักใครมันจะตื่นทัน

ณ เวลาตี 3:45น. สมชายยังคงต้องทำงานกะดึกจนถึง 9:00โมงเช้า สมชายยังทำงานอย่างตั้งใจถึงแม้จะยังไม่มีลูกค้าเข้าร้าน สมชายรอลูกค้าอย่างตั้งใจพร้อมฟังเพลงที่ร้านสะดวกซื้อเปิดสมชายฟังเพลงนี้ทุกๆวันวันละหลายชั่วโมงฟังวนไปวนมาเป็น100เป็น1000ครั้งจนในที่สุดลูกค้ารายแรกเข้ามา

"ยินต้อนรับค้าบฟู่ว"

สมชายกล่าวทักทายด้วยรอยยิ้ม👹 พรางคิดขึ้นมาว่า

ลูกค้าคนนี้แปลกจัง

ิ

ลูกค้าแต่งตัวใส่เสื้อแจ็คเก็ตสีดำปกปิดหน้าตามิดชิด ยืนหยุดนิ่งอยู่หน้าแคชเชียร์และเหมือนพยายามมองหาอะไรบางอย่าง

..."กำลังมองหาอะไรอยู่รึป่าวครับ"...

สมชายถามด้วยท่าทีสงสัย ไมทันสิ้นเสียงของสมชาย

เสียงปืนดัง ปัง! ปัง! ปัง!

เสียงปืนดังสนั่นลั่นร้านเสียงภายในร้านเริ่มเงียบลงดวงตาของสมชายเริ่มพร่ามัวและค่อยๆมืดสนิท

สมชายรู้สึกตัวอีกครั้งเบื้องหน้าของเขาพบกับ..อะไรวะเนี้ย??ยืนจ้องมาทางเขาก่อนจะกล่าวว่า

"ข้าเฝ้าดูเจ้ามานานแสนนาน เป็นอย่างไรบ้างหละ สนุกไหม ไอสิ่งที่เรียกว่า "ชีวิต"

..."คุณคือ.."...

..."ก็คือสิ่งที่แกเรียกว่าพระเจ้าไง ตลกเป็นบ้า ข้าลงไปหาอะไรที่โลกที่ข้าบังเอิญสร้างมันขึ้นมา แล้วก็ดันเผลอทำสายไฟผ่าใส่ต้นไม้ พวกแกหรือสิ่งที่พวกแกเรียกว่าอะไรนะ มนุษย์ยุคหิน ก็เข้ามากราบไว้บูชาข้า ตอนแรกก็ว่าทำลายให้มันจบๆไปแต่ไม่ดีกว่ามันน่าสนุกดี555 เอาหละมีคำถามอะไรไหมก่อนที่เจ้า จะหายไปตลอดกาล"...

..."งั้นหรอ แล้วทำไมรูปร่างของท่าน.."...

..."อ่อ ไอก้อน4เหลี่ยมนี่หรอ ก็นะสิ่งมีชีวิตชั้นต่ำแบบพวกเจ้าไม่มีทางมองเห็นข้าที่เป็นนามธรรมได้แล้ว ข้อก็เลยต้องใช้ร่างนี้ไง"...

..."งั้นหรอ ท่านใช่เป็นคนกำหนดโชคชะตาไหม?"...

..."ช่ายยยแล้วยังไงหละ"...

..."รู้อยู่แล้วใช่ไหม ว่าผมต้องมาที่นี่"...

..."ช่ายยยไมอะ"...

..."งั้นแล้วทำไมมรึงถึงได้กำหนดโชคชะตาของกูได้เฮงซวยขนาดนี้วะ!"...

..."555แล้วมันจะทำไม?"...

ในขณะที่สมชายกำลังโกรธแค้นพระเจ้า ก็มีบางสิ่งเริ่มปกคลุมไปทั่วร่างกายของสมชาย

..."เดี๋ยวอะไรมันอยู่รอบๆตัวเจ้าหนะ?"...

เมื่อสิ้นเสียงของเทพเจ้า ได้มีสายฟ้าสีม่วงผ่าลงมาบนพื้นอย่างรุนแรง พื้นที่โดยรอบถูกทำลายเละไม่เป็น

แต่เมื่อสายฟ้าหายไป