

พิชิตรักน้องรหัส

 

บทที่ห้า

ณ ปราสาท

ใครบางคนเดินเข้ามาในนี้พร้อมกับทหารมากมาย หญิงสาวเดินลงมาพอดีแต่ดันบังเอิญไปสบตากับเขา หัวใจของหล่อนนั้นเต้นแรง

" คุณเป็นใคร"

" ผมเป็นรัชทายาท"

" ห๊ะ"

" ใช่"

ใครบางคนกำลังเดินเข้ามาในปราสาท คู่หมั้นของเธอกำลังจะมา

แล้วเขานั้นก็เดินเข้ามาพอดี

" ใครมา"

" รัชทายาท"

" นึกว่าคนที่ชอบซะอีก"

" ไม่ใช่นะ"

วันต่อมา

ณ ปราสาท

ทันใดนั้นเองใครบางคนก็ได้เดินเข้ามาในนี้

คนนั้นคือเจแปนแต่รูปร่างภายนอกเขานั้นดูเปลี่ยนไป. แจแปนดูสูงมากกว่าครั้งแรกที่พวกเขานั้นเคยเจออีก. เขาดูผิวขาวขึ้นแถมตายังเปลี่ยนเป็นสีแดงอีก. เวลาเขายิ้มจะมีเขี้ยวด้วยเขาน่าจะกลายเป็นแวมไพร์ไปแล้ว

" คนสวยนี้เอง"

" แจแปน. เหรอ"

" ใช่"

วันต่อมา

ณ มหาลัย

ชายหนุ่มเดินเข้ามาในนี้เพียงลำพัง. แต่เขาดูมีสง่าราศรีขึ้น. แถมยังดูหล่อขึ้นราวกับเป็นคนละคนกัน. แต่งตัวดูดีมากสาวเห็นสาวหลงตั้งแต่ครั้งแรกที่เจอกัน

" รามยอนเหรอ"

"ใช่นะสิ"

" หล่อขึ้นมากเลย"

ณ โรงอาหาร

มีนักเรียนมากมาย. เดินเข้ามาในโรงอาหารส่วนมากจะเป็นนักเรียนหน้าใหม่ที่ไม่คุ้นหน้า. หญิงสาวหันไปมองพวกเขา. หัวใจเธอเต้นแรงมากราวกับจะระเบิดออกมา

" คนนั้นสวย"

" เจ้าที่แรงนะ"

" กุแค่แซวเล่น"

" ให้มันจริงเถอะ"

วันต่อมา

ณ ปราสาท

ชายหนุ่มเดินเข้ามาในที่นี้. พร้อมกับสาวใช้ของราชินีคนใหม่. สาวใช้นั่งรอเธออยู่ที่ห้องรับรอง

หญิงสาวเดินไปที่ห้องนั้นในทันที

" ราชินีคนใหม่. มีธุระอะไรกับเราหรือเปล่า"

" มีคะ. แต่ว่าขอคุยข้างนอกนะ"

หลายชั่วโมงต่อมา

ณ ปราสาท

" ง่วงนอน"

" ก็ไปนอน"

วันต่อมา

ณ ปราสาท

ชายหนุ่มเดินเข้ามาในปราสาทพร้อมกับสาวใช้เพียงหนึ่งคน. สาวใช้คนนั้นเดินขึ้นมาหาเธอที่นอน.

" มีเรื่องที่คุณต้องทราบ"

" คะ. เดี๋ยวจะลงไปคะ"

สิบนาทีต่อมา

ณ ปราสาท

" มีเรื่องอะไร"

" ราชินีคนใหม่มีเรื่องให้ท่านช่วย"

" เมื่อไหร่"

" ท่านต้องไปตอนนี้"

หลายชั่วโมงต่อมา

ณ เมืองหลวง

ชายหนุ่มเดินเข้ามาในปราสาท. พร้อมกับทหารของราชินี. หล่อนแสดงสีหน้าสงสัยว่าพวกเขานัเนมาทำอะไรที่นี้

" รัชทายาท"

" คนกันเอง"

" แต่ว่า"

" เราไม่ถือ"

วันต่อมา

ณ มหาลัย

อาจารย์ใหญ่และรองผู้อำนวยการกำลังเดินมาผทางนี้. มาทางที่พวกเธออยู่ในคลาสปกติแล้วนั้นผู้อำนวยการจะมาเยี่ยมบ่อยๆ

" เรียนช่วงนี้เป็นไงบ้าง"

" ก็ดีคะ"

" ชอบหลักสูตรไหม"

" ชอบ"

ณ โรงอาหาร

" เห็นว่าตอนเย็นมีปาร์ตี้ด้วยนะ"

" ก็ดีนะ"

หลายชั่วโมงต่อมา

ณ อาคารประชุม

ทุกคนที่มางานวันนี้สวมชุดเข้ากับธีมงานวันนี้หล่อนเลือกสวมชุดแมวสีดำ. มีแต่คนมาขอถ่ายรูปด้วย. เพราะวันนี้แต่งตัวสวยมากมีใครบางคนกำลังหึงอยู่

" มีแต่ผู้ชายมาขอพี่ถ่ายรูปอะ"

" ผมหึงแล้วนะ"

" ชอบพี่เหรอ"

" ชอบ"

หลายชั่วโมงต่อมา

ณ ปราสาท

ชายหนุ่มเดินเข้ามาหาเธอ. ในขณะที่หล่อนกำลังล้างจานอยู่ในห้องครัว. สายตาของหล่อนเหลือบไปมองเขา. หัวใจของเธอเต้นแรง

" เขินผมเหรอ"

" ป่าว"

" ไม่เชื่อ"

" แล้วแต่"

ณ ห้องนั่งเล่น

" เป็นไร"

" หิวข้าวครับ"

หลายชั่วโมงต่อมา

ณ ปราสาท

สาวใช้รับเดินกลับเข้ามา. เดินสวนกับหล่อนผู้หญิงคนนั้นเดินเข้าไปในห้องครัว. แล้วทำอาหารให้หล่อนกิน. สาวใช้เดินขึ้นไปตามหล่อนมากินข้าว

" มีแต่ของโปรด"

" เห็นว่าอยากกินคะ"

" คะ"

วันต่อมา

ณ ปราสาท

ชายหนุ่มเดินเข้ามาในปราสาทพร้อมกับชายหนุ่มอีกคน ตอนนี้พวกเขาเป็นบัดดี้กัน เป็นคู่บัดดี้ที่สาวทั้งมหาลัยจับจิ้นมากที่สุดเพราะพวกเขาตัวติดกันแทบจะตลอดเวลา

" แจแปน"

" ครับ"

" ตัวติดกันมากเลยนะ"

" พวกเราไปก่อนนะ"

หลายชั่วโมงต่อมา

ณ ปราสาท

ชายหนุ่มเดินเข้ามาในปราสาทพร้อมกับหล่อน สาวใช้เดินออกไปนอกปราสาท ตอนนี้พวกเขาอยู่กันแค่สองคน

" ไผ่"

" ครับ พี่"

" พี่หิวข้าวแล้ว"

" ครับ เดี๋ยวผมไปทำอาหารนะครับ"

วันต่อมา

ณ มหาลัย

ชายหนุ่มเดินเข้ามาในนี้พร้อมกับหล่อน สาวใช้กำลังทำอาหารอยู่ในครัว หญิงสาวเดินเข้าไปดูแล้วพาเขาไปที่ห้องรับแขก

" วันนี้อาหารทำเสร็จช้า"

" ครับ ผมหิวแล้ว"

สิบนาทีต่อมา

ณ ห้องอาหาร

" อาหารอร่อย"

" ไปเดินเล่นกันไหม"

" ไปคะ"

ณ สวนสาธาราณะ

" อากาศดีมาก"

" เดินเล่นกัน"

วันต่อมา

ณ มหาลัย

ผู้อำนวยการเดินเข้ามาในรั้วแห่งนี้

นักเรียนแลกเปลี่ยนหันมามองแล้วรีบเดินเข้าคลาสเรียน

" วันนี้อาจารย์ปล่อยช้าหน่อยนะ"

" ทำไมเหรอคะ"

" มีกิจกรรม"

" อ๋อคะ"

ณ อาคารรวม

" วันนี้ทุกคนจะได้รู้ว่าพี่รหัสของตัวเองเป็นใคร"

" แล้วฉันจะได้ใครเป็นน้องรหัสเนี้ย"

" แจแปน มั้ง"

" อ๋อ"

หลายชั่วโมงต่อมา

ณ ปราสาท

ชายหนุ่มทั้งสองคนเดินเข้ามาในปราสาท พวกเขาเดินมาหาหล่อนที่ห้องรับแขก นั่งลงข้างซ้ายและขวาของหล่อน

ณ ห้องนั่งเล่น

" พวกผมมีเรื่องอยากให้พี่ช่วย"

" พูดมาเลย"

" ขอเข้าชมรมด้วยได้ไหมครับ"

" คะ"

วันต่อมา

ณ มหาลัย

รองผู้อำนวยการลางานวันนี้ ที่คณะเลยวุ่นวายกับการหาคนมาแทนเพราะต้องเป็นคนที่มีความสามารถพอกันและตำแหน่งไล่กัน นักเรียนแลกเปลี่ยนจึงได้เข้าเรียนช้ากว่าปกติ

ณ คลาส

" นักเรียนอาจารย์จะเริ่มสอนแล้วนะ"

" คะ/ครับ"

ณ โรงอาหาร

" วันนี้งานเยอะ"

" ครับ"

" ให้ผมช่วยทำไหม"

" ก็ได้นะ"

ณ ปราสาท

" มาช่วยกันทำการบ้านหน่อย"

" ครับ"

วันต่อมา