แผนการ

ตัดไปที่ห้องของคิน เขากำลังจัดของพวกเสื้อผ้าของใช้ต่างๆ แต่ในใจเขานั้นนึกถึงแต่รอยยิ้มของชิน "คนอะไรน่ารักจังว่ะ" คินเก็บของไปคิดในใจไปพลางๆ "ไอคินเอ๋ยเสร็จรึยังว่ะ" ลุงดินตะโกนถามหลานชาย เวลาต่อมาคินเก็บของเสร็จและเดินไปหาลุงของเขา ลุงดินได้วางแผลการเดินทางออกไปข้างนอกเมือง แผนคือการที่เราจะไปอีกเมืองนึงที่อยู่แถบชนบท ที่นั้นมีซอมบี้ค่อนค้างน้อยและน่าจะมีที่เพาะปลูกพืชผักไว้กินได้ พอตกลงกันเสร็จเขาก็ได้เริ่มออกนอกเมืองแห่งนี้ ที่นี้มีแต่คนระดับสูง (แต่) ที่ลุงดินรู้จากหลานชายนั้นไม่ใช่ความจริงทุกอย่าง หลานชายเขานั้นคือผู้ที่อยู่จุดสูงสุดของที่พักนี้ ที่เขานั้นไปอยู่ที่ชั้นนั้นเพื่อตบตาคนที่มากับลุงดินนั้นเองเขายังไม่วางใจกับชิน เพราะเขาเห็นชินเป็นคนแปลกหน้า หลังจากที่พวกของลุงดินเริ่มออกมาได้นอกเมืองพวกเขาก็ต้องเดินเท้าไปต่ออีก แต่ที่เขาไม่รู้คือข้างนอกมันแถมจะไม่เหลือซอมบี้แล้ว เพราะ..? เขาคือใครยังไม่แน่ชัด แต่มันก็คงจะดีสำหรับลุงดิน ระหว่างทางที่เขาเดินกันนั้นมีลำธารไหลเป็นสายน้ำใส่ และดูถ้าจะเย็นน่าดู "นี้เด็กๆเราพักเล่นน้ำตรงนี้ดีมั้ย นี่ก็เที่ยงแล้วนะ" เสียงของลุงดินพูดพร้อมกับวางสัมภาระ ชินตาเป็นประกายเมื่อได้ยินดังนั้นเขารีบถอดเสื้อออก เผยให้เห็นผิวที่ขาวเนียน และชินก็พึงตัวลงไปในลำธารอย่างไว เขาดูมีความสุขมากกว่าตอนที่อยู่ในเมืองเสียอีกเขาทั้งสาดน้ำและยิ้มอย่างมีความสุข คินกับลุงดินก็ยิ้มอ่อนๆและเดินลงไปเล่นน้ำกับชิน พวกเขาเล่นกันไปสักพักแล้วก็ขึ้นมา "สดชื่นจัง" ชินพูดก่อนจะขึ้นจากน้ำและใส่เสื้อพร้อมกับถอดกางเกงออก เสื้อของชินมันค่อยค่างยาวถึงกางขาเกือบๆหัวเข่า ลุงดินรีบไปปิดตาหลานชายของเขา ดีที่เขาปิดทัน "ลุงมาปิดตาผมทำไหมเนี่ย" พูดจบชายหนุ่มก็เขามือคนเป็นลุงออกทำให้เขาเห็นชินที่กำลังจะใส่กางเกง เลือดกำเดาเขาก็ค่อยๆไหลลงมา ลุงดินก็ยืนกุมขมับกับพฤติกรรมของหลานชาย ลุงดินเลยไปก่อกองไฟรอทั้ง 2 คน ที่กำลังเปลี่ยนเสื้อผ้าลุงดินบอกพวกเขาว่าวันนี้จะค้างกันที่นี่ จากจุดที่เขาอยู่มันใกล้กับกำแพงเมืองจึงไม่ค่อยอันตราย พวกเขาก็กินข้าวและเข้านอนกันเพราะต้องออกกันแต่เช้ามืด

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***







บทที่แล้ว

ตามหาอาหาร