ลมพัดผ่านเย็นๆพาทำให้อัลฟ่าร่างสูงที่อยู่ใต้ต้นไม้เผลอหลับได้ในไม่กี่เวลาเด็กๆที่เห็นคนเป็นพี่หลับต่างพากันไปนอนซุกไซร้นอนไปตามกันก่อนที่จะ...
"ลูกพี่ๆ!!!"
"ไอเดวิดมันใกล้ตายเเล้วพี่!!!"
"ห้ะ!!!"
เคียร่าที่ตอนเเรกง่วงนอนอยู่ตอนนี้กับตื่นเต็มตาเพราะลูกน้องมาบอกว่าคนสนิทของตนใกล้ตาย ร่างสูงรีบลุกวิ่งตามหลังลูกน้องที่มาบอกเรื่องให้ตนฟัง สถานการณ์ในบ้านตอนนี้ไม่สู้ดีนักเดวิดไปเจอกับพวกกรมการวังที่จ้องจะเล่นงานพวกเขาทุกครั้งที่มีโอกาสพวกนั้นไม่ปล่อยให้เดวิดหนีไปเขาจึงกลับมาในสภาพที่ซีกขวาหายไป รีไทร์เรียกหมอเผื่อจะช่วยยื้อชีวิตของเดวิดได้ก่อนที่เคียร่าจะมาเห็น เเต่ก็ต้องศูนย์เปล่าเขาหายใจเฮือกสุดท้ายก็จะสิ้นลมหายใจ
"เดวิด!!!.....ไม่ๆ"
"อย่าตายนะ!!!"
ดวงวิญญาณของเดวิดได้หลุดออกจากร่างกายเเล้วตอนนี้ไม่สามารถทำอะไรได้ เคียร่าที่ยังไม่สามารถรับได้กับเรื่องนี้คนสนิทของตนต้องมาตายต่อหน้าอีกเเล้วงั้นหรอ น้ำตาเริ่มเอ่อน้องมันเยอะขึ้นเรื่อยๆจนไหลเป็นสาย ภายในใจเต็มไปด้วยภาพของคนที่สนิทตายต่อหน้าของเธอ เคียร่าไม่อาจยอมรับได้ ทำได้เเต่วิงวอนต่อพระผู้เป็นเจ้าขอให้ดวงวิญญาณของเดวิดกลับมาเธอนั่งภาวนาอยู่นานเเต่เหมือนพระผู้เป็นเจ้าจะไม่รับฟังคำวิงวอนของเธอเเม้เเต่นิดเคียร่าค่อยๆหมดความหวังเธอนั่งร้องไห้อยู่เเบบนี้จนรีไทร์ต้องเดินเข้ามาปลอบ
"พอเถอะเคียร่า"
"เดวิดไปสบายแล้วนะ"
"ไม่...ไม่ๆ!!"
เคียร่ากุมมือของเดวิดเอาไว้เธอจะลองใช้เวทมนตร์ของตนเพื่อนำวิญญาณของเขากลับคืนมาตอนนี้เคียร่าไม่เชื่ออะไรทั้งนั้นเเล้วตอนนี้ต้องเชื่อตัวเองรีไทร์ไม่ได้ห้ามเพราะการจะฟื้นคืนชีพคนตายนั้นเป็นไปไม่ได้ รีไทร์ได้เเต่มองอยู่ห่างๆ ทันได้นั้นก็มีนกประหลาดบินออกมาจากไหนไม่รู้มันมาเกาะที่เเขนของอัลฟ่าร่างสูง เคียร่ารู้ได้ทันทีว่านี่คือดวงวิญญาณของเดวิด ทำไมเคียร่าถึงรู้อะหรอเรื่องนี้ก็ไม่สามารถตอบได้ เเต่ว่ากันว่าเมื่อมีคนตายดวงวิญญาณจะเปลี่ยนเป็นนกที่ดูคล้ายนกฟินิกซ์สีขาว จากนกตัวนั้นกลายเป็นลูกพลังงานนั้นก็คือดวงวิญญาณสมบูรณ์ ร่างกายที่ได้ดวงวิญญาณกลับคืนมา ร่างกายด้านขวาที่หายไปมันเริ่มซ่อมแซมตัวเองเซลล์เเต่ละเซลล์เริ่มเชื่อมต่อกันเส้นเลือดเเล้วเส้นประสาทหลอมรวมกับเนื้อเยื่อเเละกระดูกที่ถูกสร้างขึ้นใหม่ปอดเริ่มทำงานหัวใจกลับมาเต้นอีกครั้ง เดวิดฟื้นคืนชีพขึ้นมา ทุกคนต่างตื่นตกใจเพราะไม่มีใครบนโลกนี้ที่จะฟื้นคืนชีพคนตายกลับมาได้อย่าง 100% เคียร่าไม่รู้ตัวว่าตัวเองใช้พลังเพื่อเปลี่ยนโชคชะตาของคนอื่นอยู่
"เวทมนตร์ดำงั้นหรอ!!"
"ฉันไม่รู้!"
เคียร่าตื่นตะหนกกับสิ่งที่ตัวเองทำลงไปเเต่คนที่ตกใจมากกว่าคือรีไทร์ เหล่าลูกน้องรีบเข้าไปดูเเล้วถามอาการเดวิด ความทรงจำยังอยู่เหมือนเดิมทั้งตอนก่อนตายเเละความรู้สึกตอนตายได้อย่างดี
"ลูกพี่เคียร่า"
"เจ็บตรงไหนมั้ย ลองขยับเเขนขวาดูนะ"
.......
.......
.......
ปราสาทที่เพลอเซียร์ห้องกำเนิดของชีวิต เครื่องทอผ้าขนาดใหญ่ตั้งอยู่ใจกลางห้องดูเหมือนจะมีผ้าผืนหนึ่งที่ยังทอไม่เสร็จเเละไม่มีทีท่าว่าจะเสร็จด้วยผ้าผืนนั้นเรียกว่าผ้าต้นกำเนิดสิ่งต่าง ที่ตรงนั้นมันเคยเป็นของใครบ้างคนตอนนี้คนตรงนั้นไม่อยู่มาหลายพันล้านปีเเล้วเหลือเพียงคนที่สร้างใยไหมในการถักทอ คนผู้นั้นเฝ้ารอคอยการกลับมาอีกครั้งเขาได้เเต่ยืนมองเครื่องทอผ้านั้นอยู่ทุกวัน อยู่ๆเครื่องทอผ้าก็ทำงานมันเริ่มขยับเหมือนตอนที่ผู้เป็นนายเคยใช้ ผู้ที่ยืนดูเหมือนจะเข้าใจความหมายของมันมันเป็นอย่างดี
กลับมาที่เมนอส โนวา ออฟเดอะคิง วัย 20 ปีทำงานอยู่ในวังตำเเหน่งขุนนางชั้นสูง เป็นอีกวันที่ต้องทำงานในวังตอนนี้กำลังคิดว่าวันนี้ใกล้จะจบเเล้วเขาเบื่อหน่ายกับการทำงานเเละความคิดลบๆของขุนนางคนอื่นเรื่องที่จะกำจัดคนที่มีเวทมนตร์ไม่อยู่ใต้ คำสั่งของกษัตริย์เเละเหล่าขุนนางโนวาก็เป็นขุนนางที่มีพลังเวทย์เช่นเดียวกันครอบครัว เขาจำเป็นต้องทำตามที่กษัตริย์สั่งหากไม่ทำก็อาจจะถูกกำจัดเหมือนกับญาติคนอื่นๆ โนวาเดินตามโถงทางเดินเพื่อไปหาพ่อที่เป็นขุนนางเช่นเดียวกัน เเต่สายตาไม่รักดีเหลือบไปเห็นคนที่ยืนอยู่ใกล้ๆสระน้ำเก่า ดวงตาสีทองที่เหมือนในตามังกรทั้งสามสามารถสะกดสายตาของโนวาไว้ร่างกายขยับเดินเข้าไปหาเเต่ไม่ทันได้เข้าใกล้ก็ได้ยินเสียงคนเรียกเขาหันไปทางต้นตอของเสียงพอหันกลับมาอีกครั้งชายคนนั้นก็หายไปซะเเล้วโนวาจึงรีบเดินไปหาพ่อ
"พ่อ"
"มาแล้วหรอ กลับกันเถอะ"
"ครับ"
สองพ่อลูกรีบเดินออกจากวังโนวาที่ยังไม่รู้ตัวว่ากำลังมีใครอีกคนที่อยู่ในเงาของเขากำลังตามไปอย่างไม่ระวังตัว
คฤหาสน์ของตระกูลออฟเดอะคิงที่มีมาช้านานว่ากันว่าเคยเป็นกษัตริย์ที่ปกครองเมืองนี้เเต่มันก็เป็นเเค่ตำนานเท่านั้นไม่มีใครเชื่อว่าเรื่องเล่าจะเป็นความจริงหรือไม่ ตอนนี้ตระกูลของเขาเป็นเพียงเบี้ยหมากของกษัตริย์
"ยินดีต้อนรับกลับนะ"
หญิงสาวอัลฟ่าพูดตอนรับสามีเเละลูกที่พึ่งกลับมาถึงบ้านด้วยความอบอุ่น เขาเป็นเเม่ของโนวาเเล้วเป็นคุณหญิงของตระกูล
"ดีนละครับ"
"ยังนอนอยู่จ๊ะ"
คนเป็นเเม่รีบตอบลูกโดยทันที ดูเหมือนว่าจะเป็นคนสำคัญของโนวา ช่วงนี้สองพ่อลูกต้องเข้าไปทำงานในวังอยู่บ่อยครั้งเพราะเรื่องที่มีคนลักพาตัวคนที่มีพลังเวทย์ไปอยู่บ่อยๆจึงทำให้ครอบครัวไม่ค่อยได้พูดหากันเท่าที่ควรถึงจะเป็นเเบบนั้นเเต่ตอนนี้ครอบครัวของเขากำลังจะมีข่าวดีในเร็วๆนี้ ต่างคนพาพูดคุยอย่างเป็นกันเอง บรรยากาศกำลังอบอุ่นผ่อนคลายจากเรื่องเครียดๆ
"สวัสดี"
เสียงไม่ได้มาจากพวกเขาทั้ง 3คนเเต่มาจากบุคคลที่ 4 ห้องนั่งเล่นในตอนนี้มีเพียงพวกเขา 3 คนเเล้วคนที่ 4 มาจากไหน!
...****************...
พิมพ์ผิดตรงไหนต้องขออภัยด้วยนะครับ
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
Comments