ตอนที่ 5

"อืม...แต่แค่ลูกพี่ลูกน้องน่ะ" อลันตอบนิน่า

"อ้อ งั้นพวกเราขอตัวไปซื้อของก่อนนะ" นิน่าพูดพร้อมเดินจับมือเพื่อนๆออกไป เพื่อพวกเธอจะได้ไปซื้อของกันต่อ เพราะยืนคุยกับอลันและพี่กัปตันมาสักพักแล้ว

ตอนนี้เหลือกัปตันกับอลันสองคน ขณะที่อลันจะเดินแยกออกไป กัปตันได้พูดขึ้นว่า "หึ...สนใจสาวคนนี้รึไง" อลันได้ยินสิ่งที่กัปตันพูด แต่กำลังจะเดินออกไป เพราะความสัมพันธ์ของพวกเขาสองคนไม่ค่อยจะลงรอยกันสักเท่าไหร่

"คอยดู กูจะเอาผู้หญิงคนนี้มาให้ได้ เหมือนที่มึงเคยแย่งความรักไปจากกู" เมื่ออลันได้ยินแบบนั้นจึงรีบตอบกลับทันที "จะทำอะไรก็คิดให้ดี สิ่งที่มันเคยเกิดขึ้นมันมีเหตุผลของมัน แต่มึงไม่เคยที่จะฟังเหตุผลเลย" และอลันก็รีบเดินออกมาทันที หากเขายืนอยู่ตรงนั้นเขากับกัปตันอาจจะทะเลาะกันมากขึ้นก็ได้

"ก็กูรู้อยู่ว่าทำไมมันถึงเกิดขึ้นไง!!" เสียงกัปตันตะโกนตอบกลับ แล้วเขาก็รีบเดินไปทำธุระของเขาทันที เพราะเรื่องที่เกิดขึ้น...เมื่อเขายิ่งคิดเขาก็ยิ่งเสียใจ

ด้านกลุ่มของสาวๆ

"เป็นไงล่ะรถไฟชนกันเลย"

"คิดมั่วล่ะยัยหวาน" นิน่าตอบกลับทันควัน

นินิวเป็นคนที่อยู่ในเหตุการณ์ตั้งแต่แรกเหมือนกัน จึงบอกนิน่าว่า "ช่วยมองให้ออกบ้างค่ะะ หนุ่มคนหนึ่งเข้ามาทักทาย ส่วนอีกคนก็เข้ามาทักทำเหมือนสนิทกันอ่ะ"

"ถ้าแกรู้สึกกับใครก็ชัดเจนหน่อยนะ เพราะพวกฉันก็แอบเชียร์อลันนะ"

"พวกแกนี่นะ"

"แต่ตอนนี้ฉันยังไม่พร้อมที่จะรู้สึกกับใครอ่ะ แต่จะลองเปิดใจดูบ้างล่ะกัน"

"ดีจ้ะสาว ความรู้สึกบังคับกันไม่ได้หรอก แต่ลองเปิดใจดูบ้าง" นินิวพูดสนับสนุนทันที

"พวกเรารีบช็อปกันต่อดีกว่า จะได้กลับบ้านไปพักผ่อนกัน" น้ำหวานพูดขึ้น

"โอเคค่าาา...มามี๊" เสียงของนิน่าและนินิวพูดพร้อมกับหัวเราะ

@บ้านนิน่า

นิน่านอนอยู่บนที่นอน ก็มีเสียงแจ้งเตือนของมือถือดังขึ้นมา

ติ้งๆ

"กลับถึงบ้านรึยังครับ"

"วันนี้เป็นไงบ้าง"

เมื่อนิน่าเปิดอ่านก็เห็นว่า เป็นข้อความจาก 'อลัน'ส่งมา

นับตั้งแต่วันแรกที่อลันทักข้อความมาหาเธอ จนวันนี้อลันก็ยังทักมาหาเธออยู่ มักจะทักทาถามเรื่องงานของม.เป็นบางครั้ง แต่ส่วนใหญ่ก็จะถามเกี่ยวกับเธอเสียมากกว่า

"ถึงแล้ว วันนี้ก็เหมือนจะโอเคอยู่นะ อลันล่ะ"

"อ้าว ทำไมล่ะ วันนี้ดีนะ คงเพราะได้เจอเธอนี่แหล่ะ"

"ก็อีกสองอาทิตย์ อาจารย์บอกว่าจะสอบน่ะ"

"อ๋อ นิน่าทำได้อยู่แล้ว"

"ขอบคุณนะอลัน"

และอลันก็มักจะคอยให้กำลังใจนิน่าอยู่เสมอด้วย

ติ้ง

เสียงการแจ้งเตือนดังขึ้นอีกครั้ง

"วันอาทิตย์นี้ไปกินข้าวกับพี่ได้ไหม"

"ได้ค่ะ" นิน่าตอบตกลงและวางโทรศัพท์เพื่อไปอาบน้ำ ที่เธอตกลงเพราะเธอจะได้เลี้ยงข้าวพี่กัปตันเป็นการไถ่โทษ เธอไม่อยากที่จะติดสัญญากับใครไว้นานๆ ถ้าในมุมมองเธอ 'พี่กัปตันเหมือนเป็นคนเจ้าเล่ห์นิดนึง และหวังอะไรบางอย่างจากตัวเธอ' ถึงเธอจะมองซื่อ แต่เธอก็พอมองออกว่าใครเป็นยังไง เพียงแต่เธอไม่อยากพูดออกไป เพราะคนนั้นอาจมีบุคลิกภายนอกกับนิสัยที่ต่างกันก็ได้

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***







บทที่แล้ว

ตอนที่ 4

บทต่อไป

ตอนที่ 6

