เขา(ไม่เคย)รัก
''เราคุยๆกันมานานแล้วนะ แปดเดือนแล้วอ่ะ'' ไม่รู้ว่่าอะไรดลใจให้เธอเอ่ยพูดอะไรทำนองนี้ออกมา เสียงเซ็งแซ่ของผู้คนในโรงอาหารข งโรงพยาบาลเอกชนแห่งหนึ่งนั้นไม่ได้รบกวนสิ่งที่ได้ยินเลยสักนิด ธา แพทย์หนุ่มวัยสาบสิบปีหมาดๆ นี้ได้แต่นั่งอึ้งกับคำเปรบของผู้หญิงตรงหน้า
''มัด จะพูดอะไรหรอ'' แม้นจะรู้ว่าอีกฝ่ายนั้นต้องการอะไร แต่ก็ภาวนาในใจว่าไม่อยากให้หล่อนเอ่ยพูดมันออกมา
''คือว่ามัดเองก็ไม่อยากพูดมันออกมาหรอกนะ แต่ว่ามันก็อายุไม่ใช่น้อยๆ แล้ว เราจะมาคุยกันเล่นๆ แบบนี้ไม่ได้แล้ว'' เธอพูดเสียงอ้อมแอ้มไม่เต็มเสียงมากนัก หวั่นใจ กลัวคำตอบของเขามากที่สุด เธอใช้เวลารวบรวมความกล้ามากเลยทีเดียว ไม่ใช่อยู่ๆ จะมาพูดอะไรทำนองนี้
''\_''เขาเงียบ
'' อีกอย่างนะ เราไม่ได้แค่คุยด้วย เรามีอะไรกันไม่รู้กี่ครั้งตั้งแต่เริ่มคุยกันมา''
''\_''
''ตอนนี้มัดสับสนมากๆเหมือนว่าธาไม่อยากพัฒนาความสัมพันธ์ของเราเลย ธาก็ไม่ขอมัดเป็นแฟนสักที
''ก็นี่ไง เราคุยกัน..ก็เดี๋ยวมันจะพัฒนาควา สัมพันธ์ไง" ว่าเสียงเรียบโดยไม่รู้ว่าสิ่งที่ตนพูดนี่เหละที่แปลว่าไม่อยากพัฒนาความสัมพันธ์ "เราก็คุยๆกันนี่มัด คิดว่าเรายอมแลกเวรออกมาเจอมัดนี่เราไม่อยากพัฒนาความสัมพันธ์เหรอ"
"พัฒนายังไงหรอ คือคุยๆกัน มีอะไรแทบทุกครั้งที่เจอหน้า แต่ไม่มีสถานะเนี่ยเรียกว่าคุยๆกันกันหรอ"
"เสียงดังไปแล้วมัด"***ยิ่งพูดอารมณ์ยิ่งขึ้นมัดไหม*** ไม่รู้ตัวเสียต้วยซ้ำว่าขึ้นเสียงออกมาดัง แต่พอเลื่อนสายตามองรอบๆกายก็เห็นว่ามีหลายคนมองมาที่เธอกับเขาอยู่
" พูดก็พูดเถอะ ทุกวันนี้มัดอดคิดไม่ได้จริงๆ ว่าธาแค่หลอกฝันมัดแค่นั้น" เธอพูดเสียงเบาลง แต่คำพูดก็ยังคงแรงต่อเนื่อง มัดอัดอั้นตั้นใจมานาน พอได้เริ่มพูดก็ไม่ต่างจากเริ่งจุดไฟ ค่อยๆลามและรุนแรงมากยิ่งขึ้น
"ไม่ใช่ ถ้าหลอกฝันคิดว่าเราจะมาหลอกฝันมัดทำไม มีผู้หญิงตั้งมากมายที่รอ...ให้เรา แต่ที่คุยกับมัดเพราะว่ามัดดี มัดมีหลายอย่างที่เราชอบ อยากที่จะพัฒนาความสัมพันธ์กับมัดนั่นแหละ"
''ไม่ใช่ เรายังไม่มีเมีย ไม่มีแฟน"เพียงแต่รอใครคนนั้นอยู่
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 2
Comments