ผ่านมานานแล้วนะที่ไม่ได้เจอกัน

4-5 ปีต่อมา

ฝั่งของเจฟ

นี่ก็ผ่านมา 4-5 ปีแล้วหลังจากที่ฉันฆ่าทุกคนในบ้านมันเป็นอะไรที่ทำให้ฉัน....ไม่ฉันขอไม่พูดถึงมันดีกว่าแต่ถึงยังไงฉันก็ยังคิดถึงเขาอยู่ฉันยังคิดถึงพี่ชายกับฉันอยู่ตั้งแต่ตอนที่ฉันอายุ 13 นั้นฉันตอนนี้ที่ฉันอายุ 17-18 ฉันก็ยังไม่รู้เพราะเสียงที่มันบอกให้ฉันฆ่าไอ้พวก 3 ตัวนั่นมันคือเสียงของฉันแต่ฉันไม่รู้ว่ามันคือใครเพราะฉันไม่เคยคิดที่จะฆ่าใครฉันไม่เคยคิดแบบนั้นแต่จู่ๆเบนก็มาเรียกฉันในขณะที่ฉันกำลังจะตอบเบนไปนั้นจู่ๆเสียงมีหัวของฉันมันก็กลับมาอีกครั้งและบอกกับฉันว่ามันต้องการเลือดอีกฉันจึงถามมันไปว่า"แกเป็นใครทำไมฉันถึงได้ยินเสียงของแกเป็นเสียงของฉัน"เมื่อฉันได้คุยกับมันมันได้ตอบฉันมาว่า"ฉันคือสิ่งที่อยู่กับนายมาตั้งแต่เด็กแล้วไงล่ะฉันน่ะคอยมองดูเหตุการณ์อะไรตลอดเลยนะตั้งแต่ 4 5 ปีที่แล้วนายกับพี่ชายคนได้เนี่ยดูรักกันมากเลยนะและฉันก็คือตัวตนอีกตัวหนึ่งของนายไงล่ะ"ฉันไม่ได้สนใจสิ่งที่เขาบอกว่าเขาคือตัวตนอีกตัวหนึ่งของฉันแต่ฉันรู้สึกไม่ชอบตรงที่มันพูดว่าฉันและพี่ชายของฉันดูรักกันมากเพราะมันตอกย้ำฉันเพราะฉันเองเป็นคนฆ่าพี่ชายของตัวเองมันทำให้ฉันรู้สึกโกรธเมื่อมันรู้ว่าฉันกำลังโกรธนั้นมันจึงบอกฉันว่า"ถ้าร้ายกำลังโกรธแล้วก็ฉันว่านายควรไปหาฆ่าคนดีไหมล่ะต้องการฆ่าคนน่ะมันช่วยผ่อนคลายนะ"เมื่อฉันได้ยินอย่างนั้นถึงฉันจะรู้ว่ามันแค่อยากได้เลือดแต่มันก็จริงที่ว่าเวลาฉันฆ่าคนแล้วมันทำให้ฉันรู้สึกผ่อนคลายมากขึ้นฉันจึงออกจากคฤหาสน์ของสเลนเดอร์และเดินตามหาผู้คนเมื่อฉันเห็นคนที่เขาอยู่คนเดียวแล้วฉันจึงค่อยๆเข้าไปฆ่าเขาให้ฉันฆ่าคนคนนั้นเสร็จแล้วฉันได้เหลือบไปเห็นบ้านหลังหนึ่งที่มันดูเก่ามากฉันจึงเดินเข้าไปในบ้านหลังนั้นและฉันได้ยินเสียงคุณหลับอยู่ในห้องนึงฉันจึงเดินเข้าไปในห้องนั้นอย่างช้าๆแล้วเปิดประตูห้องนั้นแบบเงียบที่สุดและฉันได้เห็นเด็กผู้ชายคนหนึ่งกำลังนอนอยู่ฉันเห็นว่าเขามันเหมือนพี่ชายของฉันมากแต่จากรูปร่างของเขาแล้วนั้นเขาไม่ใช่ว่าฉันเห็นเด็กคนนั้นแล้วมันทำให้ฉันนึกถึงพี่ชายแต่ไอ้เจ้าอีกตัวตนของฉันมันบอกให้ฉันฆ่าเด็กคนนั้นซะฉันจึงได้หยิบมีของตัวเองแทงลงไปที่เด็กคนนั้นแล้วค่อยๆกรีดตามร่างกายของเด็กคนนั้นและเมื่อฉันเกลียดที่ร่างกายของเขาเสร็จแล้วฉันได้เอามีดกรีดที่ปากของเขาให้เป็นรอยยิ้มทั้งสองฝั่งมันทำให้ฉันสนุกสนานกับการฆ่าคนฉันจึงตามหาคนไปเรื่อยๆจนฉันพอใจและฉันก็พูดออกมาว่า"วันนี้ฉันพอใจมากเลยฉันได้ฆ่าคุณไปตั้ง18 คนแหนะมันทำให้ฉันรู้สึกพอใจเหลือเกิน"เมื่อฉันพูดจบฉันก็ได้เหลือบไปเห็นผู้ชายคนหนึ่งที่ใส่เชิ้ตสีดำฉันจึงแอบมองเขาอยู่ห่างๆฉันได้เห็นว่าเขากำลังฆ่าคนอยู่ว่าเขาฆ่าเสร็จเขาก็ได้พูดขึ้นมาว่าฉันเกลียดแกซัลลี่แต่เหมือนว่าไหวพริบเขาดีเขาได้หันมาหาฉันอย่างรวดเร็วและวิ่งเข้ามาหาฉันโดยที่ฉันยังไม่ทันตั้งตัวเขาจับฉันขึ้นด้านบนและถามว่า"แกเป็นใครมาอยู่ที่นี่ได้ยังไง"หลังจากนั้นฉันก็ได้พูดว่า"บะ....ปล่อยฉันกะ....ก่อนสิ"แต่เมื่อชายคนนั้นได้ยินเสียงของฉันชายคนนั้นก็ขว้างฉันกับพื้นด้วยความแรงของเขาฉันจึงถามเขาว่า"วางฉันเบาๆไม่ได้หรือไงทำไมต้องขว้างฉันลงแบบนี้ด้วยมันเจ็บนะรู้ไหม"เมื่อฉันได้บ่นเขาเสร็จแล้วเขาก็ได้จับขาฉันขึ้นมาแล้วพูดว่าจำฉันได้ไหมน้องชายมันทำให้ฉันตกใจมากและเขาได้เปิดผ้าพันคอของเขาลงทำให้เห็นหน้าของเขาที่เต็มไปด้วยรอยเย็บเขาบอกฉันว่า"นายยังจำรอยที่นายทำฉันไว้ได้หรือเปล่าตอนนี้มันถูกเย็บทั้งหมดและทั้งหมดนี้มันเกิดขึ้นเพราะนายทั้งพ่อและแม่ที่ตายไปแถมฉันก็เกือบตาย!!"เขาตะคอกใส่ฉันมันทำให้ฉันแน่ใจว่าไม่ใช่เขาคนเดิมอีกต่อไปเพราะเขาไม่เคยตะคอกใส่ฉันนั่นทำให้ฉันน้ำตาไหลออกมาโดยที่ไม่รู้ตัวฉันไม่รู้ตัวอีกทีก็ตอนที่เขาบอกว่า"ฉะ..ฉันขอโทษที่ทำให้นายร้องไห้"ฉันจึงผลักเขาออกและเช็ดน้ำตาที่อยู่บนใบหน้าพร้อมกับจะวิ่งหนีแต่เขาจับมือฉันไว้ไปดึงฉันเข้ามาฉันกำลังจะพูดอะไรบางอย่างแต่เขาเอามือปิดปากของฉันไว้ก่อนทำให้ฉันนั้นตกใจมากแต่จริงๆฉันก็ได้ยินเสียงหนึ่งพูดว่า"มีคนตายอยู่ที่นี่งั้นแสดงว่าเขาคงหนีไปได้ไม่ไกล"ซึ่งเป็นเสียงที่ฉันคุ้นเคยนั่นก็คือเสียงของสเลนเดอร์แมนฉันจึงรีบเอามือของพี่ชายออกแล้ววิ่งออกไปหาสเลนเดอร์แมนนั่นทำให้พี่ชายของฉันตกใจมากที่เห็นฉันวิ่งเข้าไปก่อนชายไร้หน้าที่ตัวสูงยาวสเลนเดอร์บอกกับฉันว่า"นายหนีออกมาทำไม"ฉันจึงตอบเขาไปว่าฉันได้ยินเสียงในหัวบอกกับฉันว่าเขาต้องการเลือดมากกว่านี้ฉันจึงหนีนายออกมาเพื่อกักเก็บเลือด"แล้วฉันก็ยกขวด1 ขวดที่ใหญ่มากและที่มีเลือดอยู่ข้างในสเลนเดอร์แมนบอกฉันว่า"คราวหลังก็บอกฉันก่อนรู้ไหมทุกคนตามหานาย"ฉันจึงหันไปที่ที่พี่ทางฉันอยู่จึงทำให้ slender man หันตามฉันจึงบอกกับพี่ชายของฉันว่า"ออกมาได้แล้วเขาไม่ทำร้ายนายหรอก"หลังสิ้นสุดเสียงของฉันพี่ชายของฉันก็ได้เดินออกมาจากป่าทำให้สเลนเดอร์แมนถามฉันว่าผู้ชายคนนี้คือใครฉันจึงตอบเขาไปว่าผู้ชายคนนี้เป็นพี่ชายของฉันฉันเจอเขาฆ่าคนอยู่และฉัน...ฉันจึงเงียบไปสักพักslender man จึงบอกว่าไม่เป็นไรแต่ฉันจะพาพี่ของนายและนายกลับไปที่คฤหาสน์ของเราก่อนฉันพยักหน้าและจับมือของพี่ชายและslender man ก็พาพวกเราวาร์ปไปที่คฤหาสน์ทุกคนต่างมองมาที่ฉันและถามว่าผู้ชายคนนั้นคือใครและนายไปไหนมาฉันจึงบอกคนว่านี่คือพี่ชายของฉันแต่ระหว่างที่ฉันกำลังจะบอกว่าฉันไปไหนมาเบนก็บอกฉันว่าพี่ชายที่ไหนเคยบอกว่าตายไปแล้วนะหรอฉันจะตอบว่าใช่ก็ฉันไม่คิดว่าเขาจะยังอยู่แล้วที่ฉันหนีออกไปข้างนอกเพราะว่าฉันไปฆ่าคนมาน่ะเบนก็ได้บอกกับฉันว่าหลักฐานชัดเจนขนาดนั้นไม่จำเป็นต้องถามก็ได้นะแล้วเบนก็ชี้มาที่เสื้อของฉันเพราะที่เสื้อของฉันนั้นมีคราบเลือดติดเต็มไปหมดฉันเลยบอกว่างั้นฉันขอขึ้นไปเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนนะในระหว่างที่ฉันอาบน้ำอยู่เบนก็เดินเข้ามาในห้องของฉันและบอกฉันผ่านประตูห้องน้ำว่าหัวหน้าให้มาบอกว่าเขาจะให้นายพาพี่ของนายชมคฤหาสน์นะฉันจึงตอบกลับเบนไปว่างั้นบอกนายด้วยว่าฉันกำลังอาบน้ำอยู่หลังจากนั้นเบนก็เลยเดินออกจากห้องของฉันเมื่อฉันอาบน้ำแต่งตัวเสร็จฉันจึงเดินออกมาข้างนอกและลงไปชั้นล่างเพื่อพาพี่ชายของฉันทัวร์คฤหาสน์ทุกที่และฉันก็ไปถามหัวหน้าว่าห้องของที่ใช้ฉันอยู่ตรงไหนคำตอบที่ฉันได้มานั้นก็คือ"ก็ห้องของนายนั่นแหละ"หัวหน้าบอกกับฉันฉันจึงบอกว่า"ฉันไม่อยากนอนกับมันช่วยเปลี่ยนห้องให้หน่อยได้ไหมข้างฉันก็ได้หรือไปไกลๆฉันก็ได้"หลังจากที่ฉันพูดจบ slender man จึงบอกว่างั้นให้อยู่ห้องทางขวาของนายเพราะหลายๆทางซ้ายก็เป็นห้องของโทบี้อยู่แล้วหลังจากนั้นฉันจึงพาหลิวไปที่ห้องนอนของเขาและอธิบายให้ฟังทุกอย่างว่าประตูของห้องนั้นจะเก็บเสียงทุกๆห้องไม่ว่าจะอยู่ห้องไหนและห้ามอยู่กับพี่ชายของสเลนเดอร์แมนตามลำพังไม่งั้นนายจะโดน....นั่นแหละนะฉันอธิบายทุกๆอย่างเพื่อให้พี่ชายของฉันเข้าใจหลังจากอธิบายเสร็จฉันก็เข้าไปในห้องของฉันและล้มตัวลงนอนบนเตียงของฉันฉันได้หยิบผ้าปิดตามาปิดและหลับไป

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***