3(แก้คำผิดแล้ว)

ณ ห้องทำงานของอัครมหาเสนาบดี

"คำนับท่านอ๋องขอรับ"

"ท่านมหาเสนาบดีไม่ต้องมากพิธีตามสบายเถิด"

"ขอรับ"

"ที่ท่านนัดข้ามาวันนี้มีเรื่องอะไรหรือ"

"เรื่องของตระกูลเจ้าขอรับ"

"ตระกูลจ้าวทำไม"

"ตระกูลจ้าวมาสู่ขอลูกของข้าเจตนาไม่ดีเลยสักนิดแม้แต่เด็กยังรู้ว่าคิดจะใช้หรงเอ๋อร์เป็นเครื่องมือเพื่อเเผนบ้างอย่าง"

"ท่านอยากให้ข้าช่วยอะไรว่ามาเถิด"

"ข้าอยากให้ท่านช่วยคุ้มครองลูกชายข้าหน่อย"

"ได้ถือว่าขอบคุณที่ช่วยข้าหาหลักฐานคดีกบฏ"

"ขอบพระทัยขอรับ"

แล้วก็อยู่พูดคุยถามไถ่สารทุขสุขดิบกันอีกสักพักแล้วจึงเดินทางกลับ'กล้าดีอย่างไรมาสู่ขอตัดหน้าข้าไอ้เศษสวะจ้าวหลงหยวนข้าเฝ้าดูของข้ามาเป็นปีเจ้าถือสิทธิอะไรบังอาจนัก'

"ท่านอ๋องขอรับเก็บจิตสังหารของท่านก่อนเถิดบ่าวรับใช้คนอื่นกลัวหมดแล้วขอรับ"

'เห้อจ้าวหลงหยวนเอ๋ยเตรียมตัวได้เลยเจ้าหลงหยวนเจ้าโดนท่านอ๋องหมายหัวเเล้วละ'

ณ เช้าอีกวัน

จวนนายน้อยสาม

"นายน้อยเจ้าค่ะตื่นเถิดเจ้าคะมีแขกมาขอพบเจ้าคะ"

"อืม~เจ้าไปบอกเขารอข้าสักครู่"

"เจ้าคะ"

"รีบนักหรืออย่างไรนี้พึ่งจะยามเฉินเองนะ"

หลังจากอ่าบนํ้าแต่งตัวเสร็จนายน้อยสามก็ตกใจเป็นอย่างมากเพราะคนที่มาไม่ใช่จ้าวหลงหยวนเเต่เป็น'ผิดขาดเลยนะเนี่ยเหตุถึงเป็นท่านอ๋องไปได้'

"คำนับท่านอ๋อง"

"ทำตัวตามสบายเถิด"

"ขอรับ"

"แล้วท่านอ๋องมาพบข้ามีธุระอะไรหรือขอรับ"

"ข้าจะมาชวนเจ้าไปตลาดด้วยกันไปหรือไม่"

"จะว่าไปข้าเองก็ไม่ได้ออกไปไหนนานแล้วเหมือนกันนะ"

ข้าลองอ่านใจเขาหน่อยดีกว่าคนอย่างหยางอ๋องเนี่ยนะจะชวนใครไปเดินตลาดด้วยแปลกเกินไปแล้ว

แต่เมื่อได้ลองแล้วกับช๊อกหนักกว่าเดิมอีก'จ้าวหลงหยวนข้าขอนำเจ้าไปก้าวหนึ่งแล้วกันนะหึข้าจะไม่มีวันยอมให้เจ้าแต่งงานกับเขาเป็นอันขาดสวีหยางหลงเป็นของข้าผู้ด้วยเท่านั้น'

เดี๋ยวนะเมื่อครู่นี้มันเรืองจริงหรือนี้ข้าฝันอยู่หรือป่าวนะ

"คุณชายสามเจ้าเป็นอะไรไปไม่สบายตรงไหนหรือไม่"

"มะ ไม่เป็นไรขอรับงะ งั้นเราไปกันเถิดขอรับ"

"เดี๋ยวสิท่านอ๋องท่านคงไม่คิดจะแย่งคู่หมั่นข้าใช่หรือไม่ขอรับ"

'ไอ้เศษสวะนี้มันน่ารำคาญยิ่งนักขัดจังหวะดีๆของข้าตลอด'

'นี้มันเป็นวันอะไรของข้าเนี่ยข้าก้าวขาไหนออกจากบ้านกันนะ'

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***







บทที่แล้ว

2(แก้คำผิดแล้ว)