โดนมอมเข้าแล้วไง!

//ผมถูกองรัชทายาทดึงตัวเข้ามาหาเขาก่อนที่เขาจะบีบแก้มผมแล้วยกแก้วเหล้ากำลังจะเทลงมา// ดะ..เดี๋ยว! //ผมพูดไม่ทันขาดคำองรัชทายาทก็เทเหล้าใส่ปากผมแล้วไอผมมันก็พวกเสียดายของกระเดือกจนหมด// อ้า!...อึก...//ผมน้ำตาคลอหน้าแดงเพราะร่างนี้ดันเมาง่ายผมอาจจะทำอะไรสิ้นคิด//-หึ...แค่นี้ก็เมาสะแล้วหรอลูกแมวน้อย- อุ...อุแหวะ! อึก...ฮรื้อ!!!!! //ผมร้องไห้แหกปากออกมาเพราะเมาจนทำให้องรัชทายาทต้องเข้ามาโอ๋// -เฮ้ยเดี๋ยวแค่แกล้งนิดเดียวเองทำไมร้องหนักขนาดนี้ละ เฮ้ยๆ!!! อย่าอ้วกนะ! //เขาเอามือปิดปากผมแน่นร่างกายผมได้กลิ่นฟีโรโมนเขามันแรงมากเหมือนกับว่าเขาไม่ใช่แค่อัลฟ่าแต่เพราะอะไรบางอย่างหรือสัญชาติยาน?ร่างกายผมได้ปล่อยกลิ่นฟีโรโมนออกมา// เฮ้ย! แก....กลิ่นฟีโรโมนแกแม่ง! ให้ตายสิ! (กลิ่นฟีโรโมนเขาเหมือนกลิ่นแยมสตอเบอรี่เลยแถมยังมีกลิ่นคล้ายไวน์แดงด้วยท่าทางเขายัง...ดูยั่วยวนมาก) ไม่ๆ!! ฉันคิดอะไรอยู่เนี่ยทำให้หลับก่อนละกัน //ผมโดนฝ่ามือสัปเข้าที่คอแล้วก็หลับไป//

.......

อืม....//ผมลืมตาตื่นขึ้นมาเจอกับเตียงใหญ่และหรูหราเสื้อผ้ายังถูกถอดออกหันไปข้างๆก็เจอกับองรัชทายาท!!!!// กรี๊ดดด!!! เฮ้ยอะไรเนี้ย! เกิดไรขึ้น! ฉันเสียตัวแล้วหรอ //ผมแตกตื่นหนักมาก// -อืม..หนวกหูโว้ยยยย!!! - อ้ากกกกกก!!!! สิงโตหลุด!!!! - สิงโตกับผีนะสิ!ไอเจ้าบ้าพอช่วยเช็ดตัวให้ก็ตอบแทนแบบนี้หรอ! - แต่ท่านเป็นคนมอมเหล้าผมนะ! - อะ...ก็ถูกแค่อยากแกล้งเล่นเฉยๆคิดว่าพวกโอเมก้าจะชอบแบบนี้ทุกคนสะอีก -ใช่คำว่าพวกเองเรอะ!!! เห็นโอเมก้าแปปผมเป็นอะไรหะ!!!! - ข้าขอโทษละกัน... - แค่ขอโทษเองหรอแล้วที่ผมอยู่ในสภาพนี้นี้!...โดนพรากความบริสุทไปแล้วสินะตัวฉัน - เฮ้ย! ฉันยังไม่ได้เล่นกับร่างกายนายเลยสักนิดนะอย่าเข้าใจผิดสิ!!! - ต้องรับผิดชอบท่านต้องรับผิดชอบ!!!!! - เออๆ!!! รู้แล้วช่วยเงียบปากก่อนสิใจเย็นๆ!!! อย่าพึ่วแตกตื่น! เฮ้ๆนี้ //เขาหยิงกล่องใส่เพรชออกมา// เอานี้รับไปสะถือว่าเป็นคำขอโทษนะ! แต่ว่าข้ายังไม่ได้ทำอะไรเจ้าจริฝๆนะสาบานเลย! - ฉันจะเชื่อท่านได้ไงละว่าท่านไม่ได้โกหก!...

...(โปรดติดตามตอนต่อไป)...

......ขอบคุณที่อ่านตอนที่5จบ......

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***







บทที่แล้ว

การเจอกันอย่างเลี่ยงไม่ได้