การเฝ้ารออันเป็นนิรันดร์

การพบกันครั้งแรกของผมกับคุณผมยังจำมันได้ดี

ณ คฤหาสน์หลังใหญ่ของหนึ่งในตระกูลนักฆ่าที่มีชื่อเสียงได้มีเด็กผู้ชายคนหนึ่งนั่งอ่านหนังสือใต้ต้นไม้ใหญ่อยู่ๆก็ได้ยินเสียงจากด้านหลังเรียกเขา " นี้ไม่เบื่อเหรออ่านแต่หนังสือทั้งวันทั้งคืน " เมื่อเขาหันไปมองก็เจอเด็กชายคนหนึ่งยืนมองด้วยความไร้เดียงสาเขาก็ไม่ได้ตอบอะไรไปพอเด็กชายคนนั้นเห็นเขาไม่ตอบก็เลยเดินไปก่อกวนเขาเข้ามาดึงสมุดมาจิ้มตามตัวมาดึงเส้นผมเขาเลยได้ไล่เด็กคนนั้นไปและเมื่อถึงเวลากลับพ่อของเขาก็ได้พาเขากลับ วันต่อมา เขาที่ไม่ได้อยากมาที่นี่อีกก็จำใจต้องมาแต่พอเขามาถึงก็ไม่ได้เจอเด็กชายคนนั้นเขาก็ได้ไปนั่งที่เดิมอยู่ๆก็ได้มีเสียงเรียกขึ้นพอเขาหันไปก็เป็นเด็กคนอื่นแต่ก็คุยไปเพราะไม่ได้สนใจอะไรพอเขามองไปอีกทางก็เจอเด็กคนนั้นอีกครั้งแต่เด็กคนนั้นก็ไม่ได้เข้ามาก่อกวนเขาเหมือนปกติแต่หลบหน้าหลบตาเขาแทนพอเขาได้อยู่ลำพังแต่เขาก็ได้รู้สึกถึงสายตาที่เหมือนจะฆ่าเขาเลยรีบหันไปมองแต่สิ่งที่เขาเจอนั้นคือเด็กชายที่ชอบเข้ามาก่อกวนเขาบ่อยๆดวงตาของเด็กชายคนนั้นมีสีเหลืองทองประกายเหมือนพระจันทร์ในตอนกลางคืนที่มืดสนิทไม่มีผิดตามตัวของเด็กชายคนนั้นได้มีกลิ่นคาวเลือดและเลือดที่เปื้อนชุดสีขาวเด็กชายคนนั้นได้มองมาและยิ้มให้เหมือนเด็กที่ไร้เดียงสา

เด็กชายคนนั้นได้ค่อยๆเดินเข้ามาใกล้และพูดว่า " นายคิดถึงฉันไหม " เด็กชายคนนั้นได้พูดด้วยน้ำเสียงที่เยือกเย็นในตาที่ไร้ชีวิตลอยยิ้มที่น่ากลัวเขาไม่ได้ตอบอะไรแต่ได้เอาผ้าเช็ดหน้าออกมาเช็ดเลือดให้เด็กชายคนนั้นเด็กชายคนนั้นก็ไม่ได้พูดอะไรก่อนเขาจะถามขึ้นมาว่า " นายชื่ออะไรเหรอ " เด็กชายคนนั้นเงียบไม่ได้ตอบอะไรแต่ก็พูดขึ้นมาว่า " ฉันชื่อเซล " เด็กชายคนนั้นได้ตอบอย่างหงุดหงิดแต่ก็ได้ถามกลับอีกฝ่ายเช่นกัน " ผมชื่อไวน์ " พอเด็กชายคนนั้นได้ยินชื่อของอีกฝ่ายก็หัวเราะออกมาด้วยความพอใจเขาท่อนหายใจด้วยความท้อใจที่เจอเด็กชายคนนั้นแต่อยู่ๆเด็กชายคนนั้นก็ได้ปีนขึ้นต้นไม้ด้วยความสนุกสนานพร้อมหัวเราะไปด้วยเขาจึงหลุดหัวเราะตามเพราะความสดใสของเด็กชายคนนั้นก่อนจะตั้งตัวได้และรีบเดินหนีออกมาแต่เด็กชายคนนั้นก็เดินตามมาเขาได้บอกเด็กชายคนนั้นว่า " อย่าตามผมมานะ " แต่เด็กชายคนนั้นก็ยังตามจนสุดท้ายต้องยอมมาเล่นด้วยพอเล่นๆด้วยกันไปก็ถึงเวลาที่เขาต้องกลับเด็กชายคนนัันเดินมาถามว่า " จะกลับแล้วเหรอ " เด็กชายคนนั้นได้ทำหน้าเศร้าเขาเลยได้พูดขึ้นมาว่า " ผมจะมาอีกแล้วมาเล่นด้วยกัน " เด็กชายคนนั้นยิ้มอย่างมีความสุข " สัญญานะ " เด็กชายคนนั้นได้พูดขึ้นเขาเลยตอบไปว่า " ผมสัญญา "

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***





novel PDF download

บทต่อไป

ผมหึงเด็กคนนัันหรอ...

