ผมเป็นคนรู้จัก(เมีย)ของพ่อครูทั้งสอง °ผมเป็นคนรู้จัก(เมีย)ของพ่อครูทั้งสอง°

°ผมเป็นคนรู้จัก(เมีย)ของพ่อครูทั้งสอง°

ต่อ

ไอ้ผิง

ไอ้ผิง เปิดประตูดิ

ไม่เปิดกูพังเข้าไปนะ

ปัง!!!

อยู่ๆได้มีเสียงพังประตูเข้ามาอย่างจัง ผีตนนั้นได้หันมามองคนที่พังเข้ามาด้วยสายตาที่อาฆาต

ไชยา.เพื่อนผิง

หึ กูนึกว่าใคร

ไชยา.เพื่อนผิง

ที่แท้ก็ผีอีมาลัย

ผี

มึงจะยุ่งทำไหม

ไชยา.เพื่อนผิง

ก็กูอย่างเสือกจะทำไม

ผี

หึ ไม่เปลี่ยนไปสินะ

ผี

ไอ้ขุนวัณเดชน์

ไชยา.เพื่อนผิง

เสือก แล้วมึงมายุ่งไรกับเพื่อนกู

ไชยา.เพื่อนผิง

ผีก็อยู่ส่วนผีดิ

ไชยา.เพื่อนผิง

มายุ่งอะไรกับมนุษย์

ผี

กูก็ไม่อย่ายุ่ง

ผี

แต่อีนี้. บีบแรงขึ้น

ผิงผิง

อึก!! .หายใจไม่ออก

ผี

มันแย่งคนของกู .บีบสุดริด

ผิงผิง

อะ...อึก

ไชยา.เพื่อนผิง

ผีก็อยู่ส่วนผีดิ

ไชยา.เพื่อนผิง

มึงอย่ามากร้าวกายเรื่องของมนุษย์

ไชยา.เพื่อนผิง

มิงั้น ท่านผู้นั้นมิปล่อยมึงเป็นแน่

ผี

หึ ก็ท่านผู้นั้นผัวกู

ไชยา.เพื่อนผิง

พูดมาได้เต็มปากเต็มคำ

ไชยา.เพื่อนผิง

เค้าไม่เอามึงหรอก

ผี

มึง .บีบคอผิงๆ

ผิงผิง

อะ.... .สลบ

ไชยา.เพื่อนผิง

ไอ้ผิง!!!

ผี

ฮ่าาา ถ้าวันนี้ไม่ตายให้มันรู้กันไปข้างหนึ่ง

ไชยา.เพื่อนผิง

ได้.พนมมือ

ไชยา.เพื่อนผิง

. สวดบทสวด

ไชยา.เพื่อนผิง

อาคาอิตัง อาหาอิตัง อายะอิตัง อาพาอิตัง หาอิติตัง ธรรมมัง มะโฆอิตัง

ผี

อะ...อร๊ายยยยย

ผี

อร๊ายย

ไชยา.เพื่อนผิง

. สวดบทสวด

ปาตะอิตัง ยาปะนะอิตัง เยยๆอิตัง ข้าน้อย ขอสาปให้ท่านมิได้รักใครอีกเลย

ไชยา.เพื่อนผิง

.หันไปมอง

ไชยา.เพื่อนผิง

ทะ....ท่าน.ทำเคารพ

？？？

อืม กูเอง

？？？

ไปเตรียมรถ ไอ้ยา

？？？

พาแม่นางไปหาหมอเถอะ

ไชยา.เพื่อนผิง

แต่____

？？？

กูไม่พูดซํ้า .ย.ช

ไชยา.เพื่อนผิง

ครับ .เคารพก่อนอุ้มผิงออกไป

เมื่อยาได้พาร่างเล็กออกไปนะจุดๆนั้นตอนนี้ในห้องที่มืดสนิทได้เหลือเพียงแค่ บุคคลปริศนากับผีอีมาลัย

？？？

มึงคิดจะทำอันได๋อีมาลัย

ผี

หึ ท่านคเชนทร์

ผี

ท่านก็รู้ว่าฉันจะทำอย่างที่ถูกต้อง

คเชนทร์

ถูกต้องของเอ็งคือทำร้ายผู้บริสุทธิ์งั้นหรือ

ผี

ใช่ ก็อีผิงมันเคยแย่งท่านไปจากฉัน

คเชนทร์

มึงก็รู้คนกับผีมันรักกันมิได้

คเชนทร์

แล้วก็กูไม่ได้รักมึง มึงมันคิดไปเอง

ผี

อร๊ายยย

ผี

ฉันไม่ยอม ฉันจะฆ่าอีผิง

ผี

อีผิงมึงต้องตาย ฮ่าๆๆ

คเชนทร์

ถ้ามึงได้ตายดีๆแล้วไม่ชอบกูก็จะให้ตายอีครั้ง

เปรียง!!

จากท้องฟ้าที่สดใสไร้วี่แว่วว่าฝนจะตก ต้องนี้กลายเป็นฟ้าสีดำ ที่แปลก คนที่อยู่ด้านนอกได้สงสัยว่าเกิดอะไรขึ้น

ผี

นะ...นี้มันอะไร

คเชนทร์

หึ ยันทุนนิมิตตัง อะวะมังคะลัญจะ โลจามะนาโปลี สะกุณัสสะ สัทโท

ผี

อะ...อร๊ายยยย

ผี

อร๊ายยย

ในห้องของผิงผิงได้มีแต่เสียงกรีดร้องดังอยู่เรื่อยๆๆ

ผี

อึก...ท่าน .มอง

หญิงสาวผู้ที่ได้ขึ้นชื่อว่าผีอีมาลัยได้หันมามองคเชนทร์หรือพ่อครูอย่างอาไรอาวอน แต่ในตาของท่านคเชนทร์กับมีแต่ผิงผิง

มิได้มีมาลัยอยู่ในตาดวงนั้นสักนิด เหมือนหญิงสาวเห็นเช่นนั้น ก็ได้สาบานก่อนตายว่า

ผี

แม้ฉันจะตาย...อึก...อีรอบ

ผี

ท่านก็จำไว้ ว่าคนที่ท่านรัก..อึก..คนที่ท่านห่วงดังที่สุดของใจ ฉันจะตามไป"ฆ่า"มันกับมือของฉัน

คเชนทร์

นี้...มึง

เมื่อมาลัยได้เห็นเช่นนั้นก็ได้ยกยิ้มอย่างสะใจ เมื่อได้เห็นในตาที่กะวนกะวายของพ่อครูที่มีต่อคนที่รัก แต่ผีมาลัยก็แอบเศร้าๆเพราะในตานั้นมิไม่มีนางอยู่เลย มีแต่อีผิงผิง เมื่อเห็นเช่นนั้น ในใจก็มีแต่ความโกรธแค้นผิงผิง และได้ให้คำหมั้นสัญญาไว้ว่า "แม้กูจะตาย มึงก็ต้องตายเมื่อกัน"

จบ



