บทที่4 รสสัมผัส NC

   รสสัมมผัสจูบของเขานั้นทั้งรุนแรงและอ่อนโยนในเวลาเดียวกัน ความทรงจำคืนนั้นค่อยๆกลับมาหลอกหลอนเธออีกครั้งเธอใช้มือผลักเขาให้ออกไปแต่ก็ไม่เป็นผลเขายิ่งบดจูบและดูดลิ้นเธอรุนแรงยิ่งกว่าเดิม แอนดรูวยกร่างบางขึ้นมมาแนบอกแล้วเดินไปที่โซฟา ค่อยๆวางเธอลงบนโซฟา เขาจูบเธออย่างดูดดื่มมือหนาปลดกระดุมมเสื้อเธอออกทีละเม็ดแล้วถอดออกเผยให้เห็นหน้าอกขาวและอวบเสียยิ่งกว่าตอนที่เขาเห็นครั้งแรกเด่นหราอยู่ตรงหน้า เขาอดไม่ได้จนต้องก้มมลงไปจูบไล้ทั่วอกสาว ไอรินรู้สึกร้อนวูบวาบทุกครั้งที่เขาไล่จูบบนร่างกายของเธอ ใจอยากจะผลักเขาให้ออกไปแต่ร่างกายกลับไม่ยอมฟัง

“อ๊ะ..” ร่างบางร้องครางเมื่อชายหนุ่มก้มลงดูดที่ยอดปทุมถัน มืออีกข้างของเขาสอดเข้าไปหยอกล้อกับเนินสาวที่กำลังเอ่อล้นด้วยน้ำผึ่ง เธอนั้นไม่อยากจะยอมรับว่าเธอนั้นรู้สึกดีมือบางที่พยายามจะดึงมือเขาออกแต่กลับกดมือของเขาให้ต่ำลงไปอีก มันช่างหน้าอายยิ่งนัก

“อ๊า..อ๊ะ..”เสียงร้องครางของเธอทำให้เขานั้นพอใจอย่างมาก เขานั้นคิดถูกแล้วล่ะที่เก็บเธอไว้ นิ้วเรียวสอดเข้าไปในทางรักของเธอที่แฉะไปด้วยน้ำผึ้งหวาน ร่างกระตุกพร้อมกับเอ่อล้นออกมาเขาถอนนิ้วออกแล้วเลียน้ำของเธอที่อยู่บนนิ้ว ยิ่งทำให้ไอรินหน้าแดงเพราะความอาย

“ปะ..ปล่อยฉันไปเถอะค่ะ”เธอร้องขอเขา

“หึ..”

“แฉะขนาดนี้เธอยังจะหยุดอีกเหรอ”เขากระซิบเบาๆที่ใบหูของเธอ ร่างหนาลุกขึ้นแล้วถอดชุดคลุมอาบน้ำออก เผยให้เห็นเจ้ามังกรยักษ์ของเขาที่ทั้งใหญ่มหึมาแถมยาวอีก คืนนั้นยังไม่ใหญ่ขนาดนี้เลย หรือเป็นเพราะเธอเมาจึงไม่ค่อยรู้สึกเจ็บเท่าไหร่ แต่ตอนนี้เธอมีสติครบ เธอเริ่มรู้สึกกลัวขึ้นมาชายหนุ่มจับมือเล็กขึ้นมาจับที่มังกรยักษ์ของเขา ไอรินสะดุ้งพยายามจะเอามมือออกแต่เขาดันจับมือเธอไว้แน่นพร้อมกับรูดแท่งนั้นขึ้นลงช้าๆ

“ทีคืนนั้นเธอยังมันเล่นอยู่เลย”

“ก็..ตอนนั้นฉันเมานี่..”ไอรินพูดเสียงเบาในตอนท้าย แอนดรูวยิ้มที่มุมมปาก

“เธอคงจำฉันได้แล้วสินะ”

“นี่คุณ..”ไอรินหน้าแดงด้วยความมเขินอายมือของเธอกำดุ้นใหญ่ของเขาชักขึ้นลงโดยไม่รู้ตัว

“งั้นก็ทำให้ฉันพอใจเหมมือนอย่างคืนนั้นหน่อยสิ”

“ฉันไม่ใช่ผู้หญิงอย่างว่านะ……พอกันทีฉันจะกลับแล้วค่ะ”ไอรินลุกขึ้นแต่ไม่ทันคนตัวใหญ่ เขาจับเธอกดลงบนโซฟาอีกครั้งแต่ในครั้งนี้เขานั้นรุนแรงพร้อมกับจ่อดุ้นตรงทางรักของเธอ

“คิดจะออกไปตอนนี้มันก็สายไปแล้วล่ะ” เขาจับมันยัดเข้าไปจนสุดลำ แล้วชักเข้าออกอย่างเร็วและรัว 

“กรี๊ด……อย่านะ หยุดก่อน”ไอรินปัดป้องเพราะความเจ็บที่แกนกลาง เขากระหน่ำแททงราวกับปลดปล่อยสัญชาตญาณดิบเถื่อนไม่ยั้ง ภายใต้ความเจ็บนั้นก็มีความรู้สึกประหลาดที่เธอนั้นไม่อยากจะยอมรับมันเลย ในทุกครั้งที่เขาเร่งจังหวะมันยิ่งทำให้เธอรู้สึกดี

“อ๊าๆๆๆ”

“ร้องครางให้ดังกว่านี้สิ”

“อ๊ะๆ..ไม่นะ.อ๊า”เสียงร้องครางของเธอนั้นทำให้เขาพึงพอใจ เร่งจังหวะให้เร็งขึ้นอีกโดยไม่รู้จักเหนื่อย เขาถอดมันออกแล้วพลิกตััวเธอให้นั่งทับเจ้ามมังกรของเขาที่ตั้งโด่อยู่ ไอรินหน้าแดงก่ำเธอไม่เคยมีประสบการณ์จึงทำตัวไม่ถูก เขาจับมันสอดใส่ที่รูสวาทจนสุดโดยที่เธออยู่ข้างบน เอวสอบขยับขึ้นลง

“อ๊าๆๆๆท่านี้มัน……อ๊าๆๆๆ”เธอกระแทกเอวรับเขาอย่างไมม่ประสีประสานั่นยิ่งทำให้เขานั้นมีอารมณ์ยิ่งขึ้น เอวหนากระเด้งรับกับเอวบางรุนแรงไม่นานเขาก็ปล่อยน้ำออกมาคารูของเธอ

“อ่า…ฉันปล่อยมมันออกมาเต็มเลย”แอนดรูวเอ่ยด้วยใบหน้าที่ผ่อนคลาย น้ำของเขานั้นไหลเอ่อล้นออกมา ไอรินฟุบลงที่อกแกร่งอย่างเหนื่อยหอบโดยที่ดุ้นของเขายังเสียบคาอยู่..

“แฮ่กๆๆ..”หญิงสาวหอบหายใจรดต้นคอของเขา

“นี่เธอยั่วฉันเหรอ”เขากระซิบ 

“มะ..ไม่ใช่นะ” ใบหน้าหวานบิดเบี้ยวด้วยความเสียวเมื่อเขานั้นเริ่มเคลื่นเอวอีกครั้ง 

“อ๊าๆๆ..เดี๋ยว..”เขากระแทบเข้าออกโดยที่เธอยังนอนอยู่บนตัวเขา ท่านี้ยิ่งทำให้เธอนั้นรู้สึกเสียวมาก

“ละ..ลึกจังอ๊าๆๆๆ”เขากระแทกจนสุดอย่างรุนแรงโดยไม่ปล่อยให้เธอได้พักหายใจ มือทั้งสองข้างบีบแก้มก้นขาวของเธอให้ผงะออกพร้อมกับกระแทบไม่ยั้ง มือเรียวเล็กจิกลงบนหลังของชายหนุ่มใบหน้าเล็กซุกลงที่ซอกคอของเขา 

“อ๊าๆๆ..อ๊ะๆๆๆ”เธอร้องครางอย่างไม่อายพรางจิกไหล่กว้างเพราะความเสียว ความเจ็บในตอนแรกหายไปความเสียวซ่านได้เข้ามมาแทนที่ เขาและเธอถึงจุดสุดยอดไม่รู้กี่ครั้งต่อกี่ครั้งแต่กระนั้นเขาก็ไม่ยอมหยุด ร่างบางสลบและฟุบลงที่อกแกร่งเขามองเธอก่อนที่จะกระแทกหนักๆสี่ทีพร้อมกับน้ำขาวขุ่นพรั่งพรูออกมา เขาถอนเจ้ามังกรษ์ที่หลับไหลอยู่ออกจากร่างของเธอแล้วเดินตัวเปล่าเข้าห้องน้ำไป

    ตลอดหนึ่งอาทิตย์ที่เขาพักอยู่ที่นี่ชายหนุ่มได้ร่วมรักกับเธอทั้งคืนทั้งวัน ไอรินรู้สึกเหมือนจะตายให้ได้พยายามหนีออกไปแต่ก็ไม่เป็นผลเพราะเขานั้นอยู่กับเธอตลอดเวลา เธอพยายามร้องขอความช่วยเหลือจากคนเสิร์ฟอาหารของโรงแรมแต่ก็ไม่มีใครช่วยเธอแม้แต่คนเดียว ร่างบางซูปผอมอยู่ในชุดสายเดี่ยวสีครีมยืนเหม่ออยู่หน้ากระจก ตามลำตัวมีรอยช้ำที่เกิดจากชายหนุ่มนั้นฝากไว้เต็มไปหมดไม่เว้นแม้แต่ช่วงล่าง..เขาทั้งโหดและเถื่อนทำกับเธอราวกับเป็นตุ๊กตาที่ไม่มีผิด ป่านนี้ตากับยายของเธอคงเป็นห่วงมากที่เธอหายไปโดยไม่บอกกล่าวอะไร เธอแปลกใจเธอขาดงานตั้งแต่มาเจอกับเขาแต่ทำไมไม่มีคนเอะใจหรือออกมาตามหาเธอ แล้วเธอก็ได้รู้ความจริงที่ว่าผู้ชายใจร้ายที่รังแกเธอนั้นเป็นหุ้นส่วนของที่นี่และเขาก็ได้ซื้อเธอในราคาที่สูงริ่ว ไอรินได้รู้ความจริงจากปากของเขาในขณะที่กำลังร่วมรักกันบนเตียง เธอนั้นหมดหนทางที่จะหนีแล้ว..เทาเล็กก้าวมาหยุดอยู่ที่หน้ากระจกใสมองเห็นวิวของเมืองหลวงทั่วทุกทิศน้ำตาก็ไหลออกมา เธอสะอื้นเล็กน้อย ฟ้าช่างกลั่นแกล้งเธอยิ่งนัก ให้มีชีวิตอยู่ก็เหมือนกับตายทั้งเป็นแบบนี้ เธอตักพ้อกับตัวเอง 

แกร๊ก..

   ประตูถูกเปิดออกร่างบางสะดุ้งโหยงเมื่อชายหนุ่มเดินเข้ามาพร้อมกับลูกน้องคนสนิท ไอรินรีบจ้ำเข้าห้องนอนทันทีด้วยความกลัว ร่างบางนอนลงบนเตียงแล้วกอดตัวเองใต้ผ้าห่ม เมื่อไรเธอจะหนีออกไปจากที่นี่ได้เสียทีนะ

   แอนดรูวหันไปมองที่ประตูห้องนอนแล้วก็หันกลับมาตามเดิม 

“วันนี้เราจะกลับกันเตรียมฮอล์ให้พร้อมด้วย” เขาสั่งลูกน้องแล้วนั่งลงบนโซฟาตัวยาวยื่นมือไปหยิบเอกสารบนโต๊ะขึ้นมาอ่าน 

“รับทราบครับ”ลูกน้องโค้งตัวแล้วเดินออกไป 

เมื่อไล่อ่านเอกสารสักพักเขาก็ฉุกคิดขึ้นมา กระตุกยิ้มที่มุมปาก แล้วเอนหลังพิงพนักโซฟาอย่างใจเย็น

“ใช่……เราจะกลับันวันนี้” เขายิ้มอย่างมีเลิศนัยแล้วปลายตาไปที่ห้องนอน..

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***