คำพูดที่จะไม่มีวันลืม

ตั้งแต่แม่เสียไปพ่อก็เริ่มกินเหล้าทั้งๆที่ท่านไม่เคยกินเหล้าหรือสูบบุหรี่แต่หลังจากที่แม่เสียไปอะไรๆก็เปลี่ยน

แต่ว่าสาเหตุที่แม่ฉันเสียไปเหตุการตอนนั้น

"แม่คะ!"

"แม่รัก..ลูก"

นั้นคือคำพูดสุดท้ายที่ฉันได้ยินจากแม่ก่อนท่านจะจากไปและไม่มีวันกลับมา

เท่าที่ฉันจำได้ตอนนั้นมีเพียงดวงตาสีเขียวที่มองฉันด้วยความ"โกรธ?"

หรือเธอคนนั้นอาจจะเป็นคนที่ทำให้ฉันต้องเสียแม่ไป

แต่ทำไมเขาถึงทำแบบนั้นหละแม่ฉันไปทำอะไรให้หรอ?

ฉันเองก็ได้แต่นั่งคิดเรื่องนี้และคำพูดของแม่

ไม่ว่ายังไงฉันจะต้องรู้ให้ได้ว่าใครเป็นคนที่ทำให้แม่ฉันจากไป

ติ๊งง ติ๊งง

เสียงข้อความดังขึ้น

ฉันเดินไปหยิบมือถือที่วางอยู่บนโต๊ะ

นั้นคือข้อความจากคุณยายที่เขียนว่า

"หลานรักของยาย"

"ยายว่าหนูควรมาอยู่กับยายดีกว่านะ"

"พ่อเองก็กินเหล้าเมาไปถึงไหนแล้วก็ไม่รู้"

"ไม่น่าเลย"

"แต่ว่าจะมาอยู่กับยายมั้ย"

ฉันรีบตอบกลับข้อความนั้นไปทันทีว่า

"ไม่เป็นไรค่ะคุณยาย"

"หนูอยู่ที่นี่ก็มีความสุขดี"

"ส่วนคุณพ่อไม่ต้องเป็นห่วง"

"หนูว่ายังไงพ่อก็กลับมาเป็นเหมือนเดิมได้แน่"

"แล้วแต่หลานเลย"

"แต่ท่าอยากมาก็มาได้ทุกเมื่อเลยนะ"

"ขอบคุณค่ะ"

หลังจากนั้นฉันก็หลับไปนานแค่ไหนก็ไม่รู้ฉันตื่นขึ้นมาดูเวลาก็ 2 ทุ่มแล้วพ่อยังไม่กลับมาเลยวันนี้พ่อคงเมาอยู่บ้านเพื่อนอีกเช่นเคย

หลังจากนั้นฉันก็หลับไปอีกครั้งฉันตื่นมาตอนตี 2 เพราะได้ยินเสียงคนเปิดประตูบ้าน

"คุณพ่อหรอคะ"

"ใช่พ่อเอง"

"พ่อรักลูก"

ประโยคนี้เหมือนกับของแม่ฉันเลย...

ฉันตื่นมาในเช้าของอีกวันฉันเห็นเด็ก 2 คนวิ่งเล่นอยู่ที่ชั้นหนึ่งและมีผู้หญิงคนนึงนั่งอยู่ที่โซฟากำลังดูเด็ก 2 คนนั้นและมีพ่อของฉันนั่งอยู่ข้างผู้หญิงคนนั้น

"เดี๋ยวคุณพ่อนี่ใครคะ"

"อ๋อแม่หนูไงลูก"

เดี๋ยวผู้หญิงคนนี้คือแม่เลี้ยงฉันหรอ

"ไม่แม่หนูตายไปนานแล้ว"

ฉันตะโกนออกไปด้วยความโกรธ

และปิดประตูห้องเสียงดัง

เห้อฉันพูดอะไรลงไปเนี่ยพ่อคงเสียใจแย่เลย

แม่คะหนูขอโทษ

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***





novel PDF download