ตอนเดียวจบ จบ แบบงงๆ

...นับดาว:วันนี้พวกเราไปทำงานที่คาเฟ่กันไหม...

หมวย:ได้สิ อยากไปพอดีจะไปถ่ายรูปเล่น

อั้ม:ใช่ๆอยากไปเหมือนกัน ตะวัน:งั้นไปกันเลยสิ

นับดาว:ฮะโหลว่าไงตะวัน มีอะไรหรือเปล่าว

นับดาวเดินไปตรงถนนเพื่อนที่จะข้ามถนน

แก๊งบิ๊คไบค์:หึ้ยมึงไปแข่งตรงถนนใหญ่กันดีไหมวะหนึ่งในกลุ่มบิ๊คไบค์:ไปเลยดิ่รอไรวะ ชักช้าว่ะ

บรึ้นๆๆ! เห้ยยย!คนๆๆ! ตู้ม หมอ:ฮัลโหลครับ นี่ใช่ญาติคุณนับดาวใช่ไหมครับ ตะวัน:ใช่ครับ แล้วนี่ใครครับ หมอ:เอ่อนี่คือสายจากโรงพยาบาลนะครับคือตอนนี้คุณนับดาวประสบอุบัติเหตุรถชนอาการสาหัสเลยครับ ตะวัน:แล้วตอนนี้นับดาวเป็นยังไงบ้างครับ หมอ:เอิ่ม...คุณทำใจดีๆนะครับ ตอนนี้ คุณนับดาวเสียชีวิตแล้วครับ หมอ:ฮัลโหลครับ คุณครับ ฮัลโหลครับ

1ปีต่อมา

มีนักเรียนใหม่เข้ามา~~`

หึ้ยๆครูมาแล้วๆ ครู:อ่านักเรียนใหม่แนะนำตัวได้เลยครับ แพรวา:สัวดดีทุกคนเราชื่อแพรวานะ ยินดีที่ได้รู้ตักกับทุกคนเลยนะ เสียงตบมือ เพื่อนผู้ชายในห้อง หึ้ยๆเด็กใหม่น่ารักว่ะๆ ตะวัน:ขออนุญาติเข้าห้องครับ อั้ม:อ้าวตะวันพึ่งมาถึงร.รเหรอ แพรวา:เราไปกันเถอะหิวแล้วอ่ะ ตะวัน:อืมจะไปไหนกันอ่ะอั้ม:ออจะไปกินข้าวกันไปป่ะล่ะ แพรวา:เอ่อคือเรามีเรื่องจะถามพวกแกอ่ะ อั้ม:หือมีเรื่องอะไรเหรอ แพรวา:คือเราจะถามพวกแกว่าคนที่นั่งข้างหลังเราคือใครเหรอ แว่น:อ๋อ คนนั้นอ่ะชื่อตะวันนะ แต่ที่ตะวันชอบนั่งอยู่คนเดียวอ่ะ หมวย:เปิดรูปให้แพรวาดูสิ อั้ม:คนนี้อ่ะนะชื่อนับดาวเป็นแฟนของตะวัน แต่ตอนเนี้ยได้เสียชีวิตไปแล้วเค้าประสบอุบัติเหตุรถชน แต่ ตะวันก็คิดว่าเป็นความผิดของตัวเอง เพราะเรื่องนี้แหละเลยทำให้ตะวันต้องเป็นแบบนี้น่ะ แพรวา:อ๋อ แบบนี้นี่เองสินะ อั้ม:ป่ะงั้นพวกเราไปขึ้นชั้นเรียนกันเถอะ แพรวา:เอ้ยแกไปก่อนเลยเดี๋ยวเราขอไปเข้าห้องน้ำก่อน หมวยโอ้วเคร๊ๆ นับดาว: หวัดดี้ๆๆแพรวานับดาว:หึ้ยหน่อยแน่ ชั้นรู้นะว่าเธอเห็นชั้นน่ะ แต่ทำไมเธอต้องทำเป็นไม่เห็นชั้นด้วยยย! นับดาว:แพรวา! แต่ชั้นมีเรื่องเดือดร้อนตริงๆนะ แพรวา! นับดาว:เอ้าแพรวา แพรว๊าๆ แพรวาเธอจะไม่ช่วยชั้นจริงๆเหรอ แพรวา:หึ้ยเธอต้องการอะไรจากเราเนี่ยย! นับดาว:นี่แง เธอเห็นเราแล้วจริงๆด้วยย แพรวา:อืมๆ นับดาว:เธอช่วยเรื่องเรากับตะวันหน่อยได้ไหม อ่ะน้าาขอร้องล่ะพลีชๆ แพรวา: อืม! ได้ๆ นับดาว:หึ้ยจริงอ๋อแพรวาน่ารักที่สุดเลยแล้วก็สวยมาด้วยอ่าา~~`♡ แพรวา:หึ้ยกี่โมงแล้วเนี่ยหึ้ยเลยแล้ว! เห้ยรถไปแล้ว! ตะวัน:แพรวาเป็นอะไรอ่ะ แพรวา:ก็รถประจำเราไปแล้วอ่ะดิ่ ตะวัน:อ้าวแล้วแพรวาจะกลับยังไงอ่ะ แพรวา:ก็ไม่รู้อ่ะดิ่ ตะวัน:งั้นให้เราไปส่งมั้ย แพรวาก็ได้แต่ว่าเราต้องไปให้อาหารปลาก่อนนะ งั้นไปให้อาหารปลากันมั้ย แพรวา:ตะวัน รู้จักนับดาวไหมอ่ะ ขอโทษที่ถามนะ คือเรารู้แล้วอ่ะว่ามันเกิดอะไรขึ้นน่ะ เราคุยกับนับดาวได้จริงๆนะ ตะวัน:อืม ถ้ารู้แล้วแพรวาจะเอามาพูดทำไมล่ะ แพรวา:หึ้ย ตะวันรอด้วยๆ ตะว้านนน ตะวัน:เดี๋ยวเราไปส่งบ้าน แพรวา:ตะวันจอดตรงนี้ก็ได้ เดี๋ยวเราลงตรงนี้ หมวย:นี่พวกเธอเรามาทำงานกลุ่มที่ครูส่งให้ดีกว่า แพรวา:อื้มไปดิ่ อั้ม:แต่จะไปกันวันไหนดี แพรวา:อืม วันเสาร์ดีมั้ย ตะวัน:ได้นะๆ อั้ม:ตะวันๆ ตะวัน:ห๊ะ อั้ม:เป็นไรเนี่ยตะวันมองแต่แพรวาอย่างเดียวเลย ตะวัน:ก็ไม่ได้เป็นอะไรนะ อั้ม:หึ้ยแพรวาไปไหนอ่ะ โทรหาแพรวาดิ้ หมวย:อืมได้ๆ หึ้ยโทรไม่ติดอ่ะ! อั้ม: ตะวัน ไปไหนอ่ะ! ตะวัน: แพรวา แพรวา:เอ้าตะวัน เราพึ่งมาอ่ะ อ่ะงั้นเราไปกันเลย ตะวัน:โอเคร หมวย:หึ้ยนั่นไงแพรวามาแล้ว! อั้ม:หึ้ยจริงด้วย! แพรวา:ป่ะถ่ายงานกัน ตะวัน:แพรวา แล้วนี่แพรวาได้เห็นนับดาวบ้างไหม แพรวา:ก็นี่นับดาวนั่งข้างเราอยู่ ตะวัน:ภามนับดาวให้หน่อยสิว่านับดาวสบายดีไหม แพรวา:อืมได้สิๆ เอ่อนับดาวช่วงนี้เป็นไงบ้างสบายดีไหม นับดาว:อึ้ม สบายดี😊 ตะวัน:ออ แค่นับดาวสบายดีเราก็ดีใจแล้วหล่ะ😊

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***