สองหัวใจต้องสาป
ในวันที่สงบสุขในโรงเรียนแห่งหนึ่ง
"วิเวีย"ไปอ่านหนังสือกันมั้ย
อ่ะ. ไป....ไปสิ"ริสา"
หญิงสาวทั้งสองเดินไปที่ห้องสมุดอันกว้างใหญ่หนังสือหลากหลายประเภท
เอองั้นเดี๋ยวจะไปอ่านหนังสือทำอาหารนะ
อืม....ได้แล้วเจอกัน
อ่ะนิยามเรื่องนี้ไม่เคยอ่านเลยแหะ
กาลครั้งหนึ่ง
ได้มีหญิงสาวนาม"พิมพิกา จิตชญา "
รูปร่างเล็กเรือนผมสีดำประกายม่วงอ่อนๆดวงตาสีม่วงดูลึกลับน่าค้นหา
ซึ่งเป็นหญิงสาวที่สวยงามและมีพลังที่ลึกลับ
เป็นที่หมายตาของพญานาคและพญาครุฑ
พญานาคสีเขียวราวมรกตและพญาครุฑสีแดงที่ส่องประกาย
พญานาคได้มอบกำไลให้นาง
พญาครุฑได้มอบแหวนให้
หลังจากนั้นไม่นานเธอก็หายตัวไป
ทำมั้ยหน้ากระดาษยังเหลืออยู่ล่ะแถมชื่อตัวเอกยังเหมือนเราอีกลักณะต่างๆ
วิเวียไปได้แล้ว
อ่ะ...อืม
**ตอนที่2ที่นี้ที่ไหนกันเนี้ย**
ได้แค่คิดและทบทวนทำมั้ยกันนะ
หนังสือเล่มนั้นกำไลหรอฉันเองก็มีแหวนก็มีของที่อยู่กับฉันตั้งแต่เกิด
อ่ะเสียง.....อะไร...กัน
ตุบ
เสียงกระทบลงบนโต๊ะ
เสียงคลื่นและเสียงสัตว์ต่างๆร้องกันอย่างมีความสุข
อ่ะที่นี้มันดินน้ำหรอ
ทะเลสาบหรอ
อ่ะ. หญิงสาวมองไปรอบๆพบทะเลสาบที่มีดอกบัวและผู้คนที่มีหางแหวกว่ายในน้ำ
สาวน้อยแบบเธอมาทำอะไรงั้นหรอเสียงผู้ชายที่อ่อนโยนถามเธอ
เออคือว่า....ฉัน...(ใครว่ะหล่อจัง)
นี้"กฤติเดช"ทำอะไรอยู่เสียงผู้หญิงอ่อนโยนถาม
แค่ถามเธอเอง"นิมมิต"
(อ่ะเจ้าตัวเล็กบินได้)
อ๋อข้าขอแนะนำตัวข้ามีนามว่า"กฤติเดช"เป็นพญานาคผู้เฝ้าเขตนี้ส่วนนี้นิมมิตเป็นภูตดอกไม้
แล้วเจ้าล่ะ
เออ...ฉันชื่อวิเวีย
วะ วิ เรีย เวียน ชายหนุ่มฝึกพูดชื่อเล่นของวิเวีย
เออเรียกเวียก็ได้นะ
เวียนสนใจไปเดินเล่นแถวนี้มั้ยแต่
อ่ะเธอ!คือมนุษย์ภูตน้อยแทรกด้วยความตกใจ
มนุษย์!มาทำอะไรที่นี้
(เมื่อกี่ยังดีๆ)
แค่หลงมานะพอตื่นมาก็มาอยู่นี้แล้ว
นัยตาสีม่วงหรือว่าพิมพิกางั้นหรอ
ใช่รู้ชื่อฉันได้ไง!
ชายหนุ่มมองไปที่แขนของหญิงสาว(กำไล!)
งั้นหรอพิมพิกาในที่สุดก็ได้พบกันแต่ช่วยถอดแหวนหน่อยได้มั้ย ข้าเองอยากดูหน่อย
ได้สิ กำลังจะถอดแหวนออก
ฟึบฟึบ
อย่าถอดออกนะ!!
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
กกาวน์โหลดทันที
ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
Comments