ตอนที่2

“อ๊ะ!!...บะ..เบาๆสิครับ”

ใครจะไปเบาได้ละวะ อารมย์มาขนาดนี้แล้ว ผมสัมผัสได้ถึงความนูนขึ้นมาของแกนกลางที่อยู่ใต้ผ้านั้นทันที นี่ขนาดแค่เริ่มต้นนะ ยังมีอารมย์ขนาดนี้เชียว ก่อนที่ผมจะค่อยๆเลื่อนมือลงไปสัมผัสมันแล้วลูบไล้ไปมาผ่านกางเกงยีนนั้น

“อ๊ะ!! อื้อออ ยะ..อย่าไปจับตรงนั้นเลยนะครับ”

ผมยิ้มมุมปากออกมาเล็กน้อย อย่าจับหมายถึงให้จับ นั้นคือความคิดของผม ผมค่อยๆใช้มือปลดกระดุมกางเกงนั้น แล้วถอนกางเกงของเขาออกทันที ก่อนจะเควี้ยงมันให้ไปอยู่ไกลๆ แล้วหันมาสบตากับชายหนุ่มที่ใช้มือปิดหน้าเอาไว้เพราะความเขินอาย

“อืม...ดีนะที่ฉันเป็นคนใส่ของฉันเข้าไป ไม่งั้นฉันคงรับกับขนาดของนายไม่ไหวแน่ๆ”

ผมพูดออกมาแล้วใช้มือกำไปที่แกนกลางใหญ่โตนั้น แล้วรูดขึ้นลงช้าๆ

“อือออ....คุณ ยะ อย่าทำแบบนั้น ครับ ผมจะไม่ไหว”

“อืมม...ถ้าไม่ไหว นายก็ปลดปล่อยออกมาสิ ฉันไม่หักเงินหรอกนะถ้านายจะเสร็จก่อน”

“อื้ออ...ยะ..อย่าครับ บอกว่าอย่าไง!!”

ควับ!!!

ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น ทุกอย่างมันเกิดขึ้นเร็วมาก และตอนนี้กลับกลายเป็นผมที่โดนเหวี่ยงให้ลงมานอนอยู่ใต้ร่างเขาแทน

“ดะ...เดี๋ยว!! นะ..นายจะทำอะไร!!”

“ผมบอกให้คุณหยุดเเล้ว แต่คุณไม่ฟังเองนะครับ งั้นก็ช่วยไม่ได้!!”

เหี้ย!!! ผมร้องเหี้ยออกมาในใจ เมื่อเขากระชากเสื้อและกางเกงของผมออกเเล้วโยนมันทิ้งไป ก่อนที่จะกำแกนกลางอันเบอเริ่มนั้นมาจ่อที่ช่องทางของผม

“ดะ..เดี๋ยว!!! ฉันว่านายกำลังเข้าใจอะไรผิดไปนะ ฉันต้องเป็นคนใส่สิ!!! ไม่ใช่ อื้อออ!!!!!”

เหมือนฟ้าลงโทษที่ผม เคยใส่ลูกรักของผมเข้าไปในร่างกายของคนอื่น วันนี้ ผมกลับโดนมันซะเอง เเล้วดันมาโดนอันเท่าเเขนด้วยเนี่ยสิ!!

“อือ....อย่าเกร็งสิครับ..”

“อะ...อ่าา...เจ็บ..ฉันว่านายกำลังเข้าใจผิดอยู่นะ!! อ๊ะ!! อย่าใส่เข้ามาแบบนี้สิเว้ย!!”

ผมก็อยากจะพูดให้จบๆไปเหมือนกัน แต่ทุกครั้งที่ผมพยายามจะพูดไอ่เจ้าบ้านั้นมันก็ยิ่งดันเข้ามาเรื่อยๆ แถมมันยังจับมือผมล๊อคเอาไว้ไม่ให้ดิ้นอีก

“อะ..อ่าา บะ...เบาๆสิโว๊ย อึก!!!”

เหมือนไอ่บ้านี่จะหูหนวกไปชั่วขณะยิ่งผมบอกให้มันเบา มันยิ่งกดเขามาเเรงๆจนสุด สร้างความเจ็บปวด และจุกช่วงท้องไปหมดให้กับผม นี่สินะ อาการของคนที่โดนกระทำมันเป็นแบบนี้นี่เอง

“จะ..ขยับ แล้วนะครับ”

“ถ้านายจะกดฉันไว้ขนาดนั้นนี้นะ!! ไม่ต้องมาขออนุญาติกันแล้วละ!!!!”

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***







บทที่แล้ว

เข้าใจผิด

บทต่อไป

ตอนที่3

