บทที่หนึ่ง : บุตรองค์แรกของสวรรค์

...⚠️!Warning!⚠️...

...เนื้อหาต่อไปนี้ แต่งตามเนื้อเรื่องหลักไม่ได้มีเจตนาที่จะทำให้ตัวละครเสียหายแต่อย่างใด ตัวละครHazbin Hotel มี OOC เยอะพอสมควร โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านด้วยค่ะ Vulgar words , Splash of blood , violence , Talking about sex งดดราม่าและติชมกันอย่างสุภาพด้วยนะ~...

.......

.......

.......

...****************...

...กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้วหลายศตวรรษ บนสรวงสวรรค์สีขาวบริสุทธิ์สะอาดตามีทูตสวรรค์ตนหนึ่งที่เกิดมาจากพระผู้เป็นเจ้า นามว่า ลูซิเฟอร์ มอร์นิ่งสตาร์ ทูตสวรรค์องค์นี้นั้นถูกสร้างมามีใบหน้าที่สวยราวกับเทพธิดาก็มิปาณและยังมีร่างกายสัดส่วนงามพอเหมาะให้ดูเหมาะสมแก่ทูตสวรรค์องค์นี้นักเป็นเทพที่ถูกสร้างขึ้นมาองค์แรกเพื่อติดตามและรับใช้พระเจ้าที่สวรรค์ชั้นเอกอย่าง เซราฟิม เป็นสวรรค์ชั้นสูงสุดของแดนสวรรค์แห่งนี้...

...ลูซิเฟอร์นั้นคอยรับใช้พระเจ้ามานานอย่างที่เคยเป็นและนับถือท่านเป็นบิดาของตนจนกระทั่งพระเจ้าสร้างเหล่าพี่น้องขึ้นมาอีก7องค์ นามว่า มิคาเอล กาเบรียล ราฟาเอล อูรีเอล ซารีเกล เรมีเอล และองค์สุดท้าย ราเกล ซึ่งถึงทั้ง7พระองค์นี้จะถูกสร้างมาในภายหลังของลูซิเฟอร์เขานั้นจึงต้องทำเคารพกับเหล่าพี่ๆของตนถึงแม้ว่าตนจะเกิดก่อนก็ตามแต่ยกเว้นแต่ มีคาเอลที่ต้องทำเคารพตนเพราะเขานั้นถือว่าโตสุดกว่ามีคาเอลนั้นเอง...

...แต่ทว่าทั้ง7พระองค์นี้ไปสวรรค์ชั้นตรี อย่างชั้นปกครองเทพ ซึ่งทั้ง7พระองค์นั้นต้องไปดูแลยัง อัครทูตสวรรค์เป็นเขตที่ตนนั้นจะได้เป็นหัวหน้าคุมเหล่าทูตสวรรค์นั้นเอง...

.......

... ....

ไม่กี่วันก็ผ่านมาได้ในไม่นานแดนสวรรค์นั้นสงบสุขรื่นเริงเป็นอย่างดีไม่มีสิ่งใดที่ต้องกังวลว่าจะเกิดขึ้นเสียแต่...

"ท่านพี่ขอรับ"เสียงทุ้มนุ่มเอ่ยเรียกถามอีกฝ่ายในขณะที่ตนนั้นกำลังเดินไปยังข้างหน้าที่ห้องรับประทานอาหารก็เอ่ยเรียกถามเสียงแจ๋วจนคนเป็นพี่จนคนที่ถูกเอ่ยถามนั้นใจเหลวทันทีเป็นใคร ใครก็แพ้น้ำเสียงนั้น

"มีกระไรหรือลูซิเฟอร์ เจ้าจักถามอันใดกับข้าอีก?"น้ำเสียงติดเล่นเอ่ยเสียงทุ้มออกมาถามดักก่อนเพราะเค้ารู้อย่างแน่นอนว่าคนน้องนั้นจะถามอันใดก็เตรียมรับคำถามนั้นที

.....

"ข้าอยากรู้ว่า..เหตุอันใดท่านพ่อจึงมิสร้างแดนนรกหรือขอรับท่านพี่..?"เอ่ยจบก็หันมามองด้วยความอยากรู้อยากเห็นของเหล่าทูตสวรรค์ตัวน้อยทำกันก็เงยหน้าขึ้นมามองคนเป็นพี่อย่างกาเบรียลทันทีด้วยสายตาสงสัย

"......"

"ลูซิเฟอร์น้องข้า"กาเบรียลยังคงไม่ตอบคำถามของน้ำชายผู้เป็นที่รักแต่หันหน้ามาทางเขาและย่อตัวลงมาแล้วนำมือทั้ง2ข้างนั้นมาจับไหล่เขาไม่แน่นไว้หลวมๆแล้วจ้องมายังงตาของน้องชายที่ส่งสายตาสงสัยที่พอเขาเห็นก็รู้ได้เลยว่าน้องชายกำลังสงสัยเรื่องนี้อยู่ใบหน้าขาวหน้ามืดไปกว่าครึ่ง

"เหตุใดเจ้าจึงอยากรู้ว่าท่านพ่อจึงมิสร้างนรกใช่หรือไม่?"เขาหันมองหน้าน้องชายที่ไม่ได้ตอบอะไรแต่เพียงพยักหน้าให้แทนคำตอบถึงแม้ว่ามันจะดูเสียมารยาทแต่เขาเองก็ไม่ได้ว่าอันใดแก่ลูซิเเฟอร์

...

ถ้าให้เขาเล่าก็จะนานเสียคงหมดเวลารับประทานอาหาร ไม่ใช่ว่าเขากลัวตัวเองไม่ได้กินแต่เขากลัวว่าน้องชายสัดที่รักจะหิวเสียก่อนเพราะเรื่องพวกนี้นั้น....

"ถ้าท่านพี่จะกังวลก็มิต้องเล่าให้ข้าฟังก็ได้ขอรับเพราะเรื่องนี้ข้าเองก็มิควรถามแบบนี้..."เหตุที่เขาต้องเอ่ยปากว่ากล่าวเช่นนี้เพราะดูทางหน้าที่มองแล้วดูรู้ทันทีว่าคิดอันใดอยู่จึงห้ามเสียก่อนเพราะอาจจะเป็นเรื่องที่...เขาไม่อาจควรรู้ก็เป็นได้

"...."

"ไปกันเถอะขอรับท่านพี่เพราะอีกไม่กี่นาทีก็จะถึงเวลาประชุมแล้ว"

"ข้าทราบแล้ว..ไปกันน้องรักข้า"

...****************...

ห้องรับประทานอาหาร

.

.

"เหตุใดพวกท่านทั้งสองจึงมาช้าเสียนานละท่าน?"เสียงทุ้มเอ่ยถามทั้ง2องค์ทูตสวรรค์ที่เดินมาพร้อมกันโดยมีเหล่าท่านพี่5รวมข้าด้วยก็เป็น6เสียเพราะยังไม่เริ่มรับประทานอาหารเพราะต้องรอคนให้ครบเสียก่อนซึ่งเขาเองก็ไม่ค่อยรู้เหมือนกันว่าทำๆไม?ทั้งที่ๆเมื่อก่อนหน้านี้ท้องข้าร้องเสียจะทนไม่ไหวกับอาหารหลากหลายที่ทยอยๆเข้ามาวางตอนแรกข้ากะจะหยิบกินเสียแต่เสียดายทีโดนท่านพี่ราฟาเอลเอ่ยห้ามเสียก่อน

เฮ้อ...

"...."

"ข้าขออภัยที่พวกข้าทั้งสองนั้นมาช้าโปรดว่าพวกท่านจะให้อภัย"ร่างโปร่งบางที่ยังพอมีความเป็นบุรุษอยู่ออกมาพลางนำมือมาทาบกับอกบางข้างซ้ายและนำมืออีกข้างไขว้หลังโค้งตัวลงเล็กน้อยอย่างสำนึกผิดจริงมิได้แสแสร้ง

"มิเป็นไรๆมาเถอะมานั่งเสียอีกไม่กี่นาทีก็จะเริ่มการประชุมมิใช่รึลูซิเฟอร์น้องข้า"

"ขอรับท่านพี่ราฟาเอล"

พอเอ่ยถามเอ่ยตอบกันเสร็จก็จะเริ่มทานอาหารแต่ทว่า...

"พวกท่านทั้งสองกำลังมีสิ่งใดปิดบังข้ารึ"เสียงมีคาเอลเอ่ยออกมาพลางจ้องไปทางลูซิเฟอร์อย่างเสียมายาท

"..."

"หมายความเช่นไรรึมิคาเอล แล้วเหตุใดข้าจึงต้องปิดบังเจ้า?"เสียงนุ่มทุ้มเอ่ยถามพลางมองไปที่ตาของอีกฝ่ายที่ถือสิทธิ์เป็นน้องชายอย่างมิอาจละสายตาเพราะหากมองดีๆเสมือนว่าคนตรงหน้าอาจจะต้องการสื่ออะไร

ตึกๆๆๆ

"ท่านมอร์นิ่งสตาร์ขอรับ"เสียงเหล่าทหารเอ่ยออกมาพลางก้มลงไปกระซิบที่ข้างหูของเจ้าของชื่อแล้วกลับมายืนตรงอีกครั้งเมื่อบอกในสิ่งที่ได้รับมาแล้วจบ

"เข้าใจแล้ว...แล้วข้าจะตามไปหรือท่านพ่อให้ไปเสียตอนนี้?"

"ตอนนี้ขอรับ!"

...

อา...เขาจะได้เห็นเสียที..ชักตื่นเต้นแล้วสิลูซิเฟอร์

กรึก

"ข้าขอตัวขอรับ ขออภัยด้วยที่ครั้งนี้มิอาจทานอาหารมื้อนี้ร่วมกับพวกท่านได้"พูดจบก็ทำท่าทางเช่นเดิมแล้วโค้งตัวให้เพียงนิดก่อนจะขอลาออกไปด้านนอก

"...."

"ท่านพี่คิดว่าลูซิเฟอร์จะไปคุยอันใดกับท่านพ่อหรือ?"

ฟรึบ!

อึก!?...

"ท่านพี่ลูซิเฟอร์จะไปคุยอันใดกับท่านพ่อหรือขอรับท่านพี่..."น้ำเสียงที่เอ่ยออกมาก็สามารถเดาได้ออกเลยว่าอีกฝ่ายนั้นเป็นอะไร

"ข้าเองก็มิรู้...มิคาเอล เจ้าควรเก็บอาการอยากรู้ยากเห็นของเจ้าไปเสียก็รู้ว่ามันมิเหมาะมิควร"ราเกลเอ่ยออกมาพลางใช้แรงกดดันเพียงน้อยนิดให้อีกฝ่ายนั้นรับรู้

....

"ขอรับ ข้าขออภัยด้วยท่านพี่"

"เจ้าสำนึกก็ดีแล้ว...เอาละมาเริ่มทานกันเสียเถอะอีกประเดี๋ยวก็จะเริมการประชุมที่ศาลแล้ว"เสียงทรงพลังอำนาจแต่ก็มิอาจสู้ลูซิเฟอร์ มอร์นิ่งสตาร์ได้ พี่ใหญ่สุดอย่าง กาเบรียล เอ่ยออกมาพลางตบมือเบาๆสองครั้งเพื่อเป็นสัณญาณว่าเริ่มทานได้

สวรรค์ชั้น เสราฟิม

"ท่านพ่อท่านเรียกข้ามามีอันใดหรือขอรับ"เอ่ยจบก็คุกเข้าลงเล็กน้อยแล้วนำมือมาทาบไว้ที่อกด้านซ้ายและอีกมือไขว้หลังไว้แสดงกิริยานอบน้อมจนเทพสวรรค์สร้างผู้ที่เป็นเสมือนบิดาก็อดไม่ได้ที่จะยิ้มเอ็นดูอีกฝ่าย

"ลุกขึ้นเถิดหนามอร์นิ่งสตาร์แสงดาวดวงน้อยลูกรัก ข้าเพียงแค่จะให้เจ้าช่วยอะไรเสียหน่อย"Godเอ่ยออกมาอย่างใจเย็นน้ำเสียงลื่นฟังแล้วสเดาะหูราวกับกำลังฟังเสียงดนตรีก็มิปาน

"ว่าแต่...ท่านพ่อมีกระไรให้ลูกรับใช้รึขอรับ"

"ข้าจะ..."

??

"จะอะไรหรือขอรับท่านพ่อ?"เสียงนุ่มทุ้มเอ่ยออกมาด้วยความสงสัยปนอย่างรู้ซึ่งสิ่งนี้ก็ชี้แน่ชัดแล้วว่าคนเป็นบิดานั้นเอ็นดูคนที่ตัวเล็กกว่าพี่น้องคนอื่นๆด้วยความเอ็นดู

หึๆ

"ข้าคิดว่าข้าจะสร้าง..."

"มนุษย์"

?!

...----------------...

จบ ตอนที่ 1

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***