ตอนที่ 1 สองพี่น้อง

Yoko & Tsuki (พระอาทิตย์&พระจันทร์)

นานมาแล้วได้มีสองพี่น้องคู่นึง

อีกคนเป็นชาย ส่วนอีกคนเป็นหญิง

คนพี่เกิดตอนกลางวัน ส่วนคนน้องเกิดตอนกลางคืน ทั้งคู่เกิดมาในฐานะที่ยากจน ....

เวลาผ่านไปแม่ของทั้งสองเกิดล้มป่วย

โยโกะผู้เป็นพี่จึงต้องแบกรับหน้าที่ต่อจากผู้เป็นแม่

และดูแลน้องชายที่อายุเพียงแค่7ขวบเท่านั้น

นางทำงาน ช่วยทุกคนรอบหมู่บ้านและะวกเค้าก็ให้ของตอบแทนนางมาเล็กน้อยและข้าวปั้น พอตกเย็น

//

ได้มีอันธพาลเข้ามาหาเรื่อง

โยโกะ โดยพยายามจะทำร้ายนางและขโมยของที่นางหา นางพยายามสู้แต่ร่างกายของนางไม่สามารถสู้กับอันธพาลพวกนั้นได้เลย นางโดนตบเข้าที่หน้าจังๆ แล้วพวกอันธพาลก็หยิบของๆนางไป เหลือแค่เพียงข้าวปั้น2ก้อนเท่านั้น นางรู้สึกเสียใจมากที่ตัวเองไม่สามารถทำอะไรเพื่อหยุดพวกนั้นได้เลย จึงต้องกลับบ้านไป

//.

พอถึงบ้านคนพี่ก็บอกว่า//

-โยโกะ* นี่พี่หามาได้เท่านี้นะเจ้ากินให้หมดเลยก็ได้ไม่ต้องเหลือให้พี่หรอก*

-สึกิ* ทำไมล่ะพี่ไม่หิวหรอ? *

-โยโกะ*ไม่หรอก รีบกินเถอะเดี๋ยวไม่อิ่มพอดีจ้องพี่อยู่ได้ หน้าพี่มีอะไรติดเหรอไง ฮ่าฮ่า.. *//คนพี่พูดติดตลกกลบเกลื่อน

-สึกิ*//กิน ง่ำๆ*

-สึกิ*??// เห็นรอยที่หน้าพี่สาว*

-สึกิ*หน้าพี่..ไปโดนอะไรมา..เหรอ?.. *

-โยโกะ* ..... *

-สึกิ*ใครทำพี่?

-โยโกะ* ...ไม่มีหรอกพี่ แค่ซุ่มซ่ามล้มแค่นั้นเอง ไม่มีอะไรหรอก *

-สึกิ*แต่มันเหมือน... รอยตบ..นะ?*

-โยโกะ*นี่! ไม่ต้องรู้หรอกน่า เจ้านอนได้แล้ว..*

-สึกิ*!!!...ก็..ได้..คับ*

-โยโกะ*ดี มาเดี๋ยวพี่นอนเล่านิทานให้ฟังอยากฟังมั้ย*

-สึกิ*!! อยากคับ!*

-โยโกะ*ฮิฮิ~ เหมือนเดิมเลยนะ*

//โยโกะได้เล่านิทานให้น้องฟังโดยแต่งจากเรื่องที่นางไปเจอมาทุกวัน แล้ว สึกิก็หลับไป..

.

.

รุ่งเช้า

โยโกะก็ได้ออกไปทำงานช่วยชาวบ้านเหมือนทุกวัน.. แต่วันนี้..มันต่างออกไป ?

-โยโกะ*ทำถึงเงียบแบบนี้ล่ะ??*

-หญิงชรา*เพราะว่ามีเหตุการณ์ที่น่ากลัวเกิดขึ้นน่ะ ยัยหนูไม่รู้เหรอ*

-โยโกะ*เหตุการณ์น่ากลัว? คืออะไรเหรอคะคุณยาย หนูไม่เห็นรู้เลย*

-หญิงชรา*... ตอนเช้ามีคนพบศพของเจ้า

'โทริบะ'กับพักพวกของมัน..ในสภาพร่าง

"เหวอะหว่ะ"บนใบหน้ามีรอยเหมือนรอยโดนฉีกจนเนื้อหลุด ตายกันอยู่ท้ายหมู่บ้าน สภาพการตายของพวกมันน่ากลัวมาเลย..* เมื่อหญิงชราเล่าจบ//

-โยโกะ*ช็อก... จริงเหรอคะ.. *

-หญิงชรา*พยักหน้า*

-หญิงชรา*ตอนนี้ชาวบ้านกำลังจัดพิธีศพให้พวกมันอยู่ แต่ก็ทำให้ชาวบ้านบางคนกลัวจนไม่กล้าออกจากบ้านเลยก็มี..*

-โยโกะ* งั้น..มีอะไรที่หนูพอช่วยคุณยายได้บ้างมั้ยคะ?*

-หญิงชรา*ทำไมเหรอจ๊ะ?*

-โยโกะ*หนูต้องทำงานเลี้ยงน้องน่ะคะต้องเอาข้าวไปให้น้องกิน..*

-หญิงชรา* อืม..งั้นมาช่วยยายถูบ้านหน่อยละกันนะจ๊ะ *

-โยโกะ* ค่ะ!(⁠☆^☆⁠) *//

.

เมื่อช่วยถูกบ้านให้หญิงชราเสร็จ**

-หญิงชรา*นี่จ่ะ ค่าตอบแทน *

-โยโกะ*ขอบคุณค่ะ! ถ้ามีอะไรให้หนูช่วยก็บอกนะคะ!หนูจะช่วยให้เต็มที่เลย!*

-หญิงชรา*จ่ะ"

//โยโกะเดินจากไป..

-หญิงชรา*.....*

-หญิงชรา*เป็นเด็กที่อบอุ่นเหมือน

ดวงสุริยันต์เสียจริง..*

.

.

//โยโกะ เดินมาที่ร้านขาย"ข้าวปั้น"

//

-โยโกะ* ขอซื้อข้าวปั้นสี่ก้อนค่ะ! *

-ลุงขายข้าวปั้น* ได้จ่ะหนู แต่ต้องรอลุงปั้นก่อนนะ หนู มาทันสี่ลูกพอดี *

-โยโกะ*??ทำไมหมดเร็วจังล่ะคะ เพิ่งเที่ยงเอง?*

-ลุงขายข้าวปั้น*ลุงต้องรีบไปช่วยพิธีบูชา เทพเจ้า น่ะ..*

-โยโกะ*บูชา?*

-ลุง*หนูคงยังไม่รู้สินะ.. พอเกิดโศกนาฏกรรมที่น่ากลัวแบบนั้น ชาวบ้านจึงช่วยกันทำพิธีไล่สิ่งชั่วร้าย และบูชาเทพเจ้าให้เขาช่วยปกปักษ์รักษาหมู่บ้านน่ะ*

-โยโกะ*...งั้นเหรอคะ..*

-ลุง* เอ้า! ข้าวปั้นของหนูลุงทำเสร็จล่ะ *

-โยโกะ*ขอบคุณค่ะ!*

//

//

หลังเดินออกมาจากร้านข้าวปั้น//

-โยโกะ* ทำไมถึงเกิดเรื่องแบบนี้ได้นะ.. บางทีเราก็ควรไปร่วมพิธีด้วย .. พอเกิดเรื่องแบบนี้..ก็อดเป็นห่วงน้องไม่ได้เลย...*

..

เมื่อตกเย็น//

-โยโกะ* พี่กลับมาแล้วว!*

(เงียบ)..

-โยโกะ* สึกิ?..เอ๋?(ปกติน้องเราจะขานตอบตลอดทำไมวันนี้ถึงเงียบล่ะ???... หรือว่า!!)

-โยโกะ*รีบวิ่งไปดูน้อง!!!*

-โยโกะ* สึกิ!! สึกิ!! เจ้าอยู่ไหน!!*

//โยโกะหาทุกห้องแล้วก็ไม่เจอวี่แววของน้องชายเลย/

-โยโกะ*น้องพี่...อยู่ไหนกัน?//นึกถึงเรื่องเมื่อเช้าที่หญิงชราพูด//

-โยโกะ* คง..ไม่ใช่นะ...//น้ำตาไหล..//*

//

-สึกิ*?? พี่..?*

-โยโกะ*!!! สึกิ!*

-สึกิ*??พี่ร้องไห้ทำไม..ใครทำอะไรพี่?*( ! )

//โยโกะรีบพุ่งไปกอดน้องชายของตนเองทันที

-โยโกะ*..ข้าคิดว่าเจ้าตายไปแล้ว..*

-สึกิ*ข้าแค่ออกไปเดินเล่นเอง.. ทำไมถึงคิดแบบนั้นล่ะท่านพี่?*

-โยโกะ*เมื่อเช้า..ชาวบ้านเขาลือว่า มีคนตายอยู่ท้ายหมู่บ้าน...*

-โยโกะ*ข้ากลัวว่ารายต่อไปจะเป็นเจ้า...*

-สึกิ* ... *

-สึกิ*ท่านพี่ห่วงตัวเองบ้างเถอะ..ผมไม่เป็นไรหรอก!<⁠(⁠￣⁠︶⁠￣⁠)⁠>*

-โยโกะ*ไม่ได้..เจ้าต้องอยู่แต่ในบ้านห้ามออกไปไหนตอนตกเย็นเด็ดขาด!*

-สึกิ*ก็ได้..ท่านพี่*

-โยโกะ*แล้วหิวหรือเปล่าวันนี้ข้าได้ข้าวปั้นมาเยอะเลยนะ!*

-สึกิ*อืม..คับ*

-โยโกะ*กินเยอะๆเลยนะไม่ต้องห่วงพี่ พี่กินแล้ว*

-สึกิ*คับ!(⁠*⁠´⁠ω⁠｀⁠*⁠)*

.

สองพี่น้องได้อยู่ด้วยกันเหมือนทุกวันและทุกๆคืนที่ทั้งสองนอนกอดกัน พวกเขาจะรู้สึกถึงกันไม่ว่าจะแยกจากกันในทุกๆวัน แต่พวกเขาก็ไม่ได้รู้สึกเหงาหรือโดดเดี่ยว.. แต่..ตอนนี้ชะตาของทั้งสองกำลังต่างออกไป.. แต่จะแตกต่างอย่างไร พวกเราไม่อาจรู้ได้ ได้แต่รอให้ฟ้าลิขิตเท่านั้น...

//จบตอนที่1)

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***