กลับหมู่บ้าน

  เมื่อเวลาเช้ามาถึงชายหนุ่มได้ตื่นขึ้น " หาววว~ ฉันหลับไปนานเลยนะนี่ " ชายหนุ่มหันไปรอบตัวเห็นว่าตนเองอยู่ในหมู่บ้านบ้านก็อบลินที่ไม่เหลือแม้สักตัวเดียว " ฉันเริ่มหิวแล้วหล่ะสินี่ " ชายหนุ่มท้องร้องและออกจากบ้านก็อบลินแล้วไปเก็บหลักฐานเพื่อส่งภารกิจ และเก็บแก่นมานาเพื่อเพิ่มพลังให้ตกเอง เมื่อทุกอย่างเสร็จเรียบร้อย ชายหนุ่มจึงเดินทางกลับไปยังหมู่บ้านและไปหาผู้ใหญ่บ้าน " ผู้ใหญ่บ้าน!! อยู่รึเปล่า!! " ชายหนุ่มตะโกน จากนั้นมีชายแก่คนนึงออกมาจากบ้าน " เจ้าจะตะโกนบ้าอะไร!! เจ้าต้องการอะไรขายหญ้ารึไง " ชายหนุ่มตอบกลับ " ข้าไม่ใช่คนขายหญ้าซะหน่อย ข้ามาส่งภารกิจต่างหาก!! " ชายแก่บอก " โทษทีๆ ฉันชื่อ มาลาคัส เป็นผู้ใหญ่บ้าน นายมาส่งภารกิจงั้นหรอ ภารกิจอะไรกันหล่ะ ส่งนมรึเปล่า " ชายหนุ่มตอบ " ป่าว ผมมาส่งภารกิจกำจัดก็อบลิน " ชายแก่ถามด้วยความตกใจ " เจ้ากำจัดก็อบลินงั้นรึ แล้วเจ้าฆ่าไปเท่าไหร่หล่ะ " ชายหนุ่มเอาถุงที่เต็มไปด้วยหูของก็อบลินและกล่าว " ทั้งหมู่บ้านก็อบลิน " ชายแก่ตกใจขึ้นไปอีก " ท-ทั้งหมู่บ้าน!! เป็นไปไม่ได้ มันมีทั้ง 3 ก็อบลินนักรบและก็อบลินลอร์ดเลยน่ะ " ชายหนุ่มตอบ " ถ้าต้องการหลักฐานของพวกนั้นผมก็มีน่ะ " ชายหนุ่มหยิบอาวุธของ 3 ก็อบลินนักรบและคฑาก็อบลินลอร์ดออกมา " เรื่องจริงสินะนี่ . . ก็ได้ งั้นนายไปที่กิลด์ฟอร์เรสเทลละกัน " ชายหนุ่มตอบ " โอเคร ว่าแต่ที่มันอยู่ไหน แต่ก่อนหน้านั้นผมของกินหน่อยสิ ไม่ได้กินอาหารมาหลายวันล่ะ " ชายแก่ตอบแบบเฉื่อยๆ " ก็ . . ได้ . . เห้อ . . " ชายแก่ให้ขนมปังเนยและบอกทางไปยังกิลด์

หลังจากชายหนุ่มกินขนมปังเสร็จและเดินไปยังกิลด์ตามเส้นทางที่ตาแก่บอก หลังจากเดินมาจนถึงก็เจอกิลด์ฟอร์เรสเทลขนาดใหญ่ 2 ชั้นท่ามกลางป่าใหญ่ ชายหนุ่มเข้าไป ภายในกิลด์เงียบและไม่มีใครสักคน จากนั้นหนุ่มเริ่มทักทาย " สวัสดีครับ ผมมาส่งภารกิจก็อบลินครับ " แต่ก็ยังคงเงียบ ชายหนุ่มเริ่มตะโกน " สวัสดีครับ!!!!!!!!!!!!!! " และแล้วก็มีเสียงตอบกลับจากชายคนหนึ่งที่ลงมาจากชั้น 2 เป็นชายวัยกลางคนที่มีผมเงินยาว ร่างกายใหญ่และสูงกว่าคนปกติ ชายคนนั้นกล่าว " อย่าตะโกนดังนักสิ ทำงานคนเดียวมันเหนื่อยนะนี่ " ชายหนุ่มมองไปชายคนนั้น " สวัสดีครับ ผมมาส่งภารกิจก็อบลิน " ชายวัยกลางถาม " โอ้งั้นหรอ งั้นฉันขอบัตรสมาชิกกิลด์หน่อยได้ไหม " ชายหนุ่มตอบ " ไม่มีครับ " ชายวัยกลางถาม " งั้นนายต้องสมัครสมาชิก นายอยากสมัครแบบไหนหล่ะ เป็นสมาชิกกิลด์ฉัน นายจะรับสวัสดิการมากมายแต่ต้องทำงานแต่ภายในเขตเท่านั้น แต่ถ้าหากเป็นนักผจญภัยจะสามารถใช้งานบัตรได้กับทุกกิลด์ แต่ไม่มีสวัสดิการใดๆทั้งนั้น " ชายหนุ่มตอบทันที " งั้นผมขอทำบัตรนักผจญภัยละกัน " ชายวัยกลางถาม " ก็ได้ เจ้าไม่แม้นึกเลยสักนิด งั้นฉันขอชื่อเจ้าด้วย " ชายหนุ่มครุ่นคิดจึงบอกชื่อตกเองแก่ชายวัยกลาง " พิ้งก์ . . พิ้งก์ เอทบีสต์ " ชายวัยกลางไปหยิบเอกสารมาให้พิงก์ " ยินดีด้วย เจ้าได้เป็นนักผจญภัยแล้วหล่ะ ถ้าอยากทำแรงค์ละก็ไปที่อาณาจักหลวงละกัน และฉันชื่อ มิวซิกัส เบรเทอร์ หัวหน้ากิลด์ฟอร์เรสเทล ยินดีที่ได้รู้ พิงค์ เอทบีสต์ " มิวซิกัสจับมือพิ้งก์ และพิ้งก์กล่าวตอบ " เช่นกันครับ "

" เอาหล่ะเข้าเรื่องจริงๆเหอะ ไหนขอหลักฐานกำจัดก็อบลินหน่อยสิ " เมื่อพิ้งก์ได้ยินเช่นนั้นก็นำหูก็อบลินและอาวุธของ 3 นักรบออกมา " โอ้ว! เจ้าสามารถกำจัดก็อบลินได้หมดเลยรึนี่ ทำเพียงแค่นี้ก็ดูเป็นพรสวรรค์จริงๆ " มิวซิกัสชื่มชม แต่พิ้งก์ได้หยิบคฑาของก็อบลินลอร์ดออกมา ทำให้มิสซิกัสตกใจและกล่าว " น-นี่ เจ้ากำจัดก็อบลินลอร์ดระดับพิเศษได้งั้นรึน่าเหลือเชื่อ เจ้าจะขายให้ได้ไหม!? " ชายหนุ่มตอบ " คงไม่ได้หรอกครับ เพราะผมคงต้องใช้ของพวกนี้ในการต่อสู้อีกเยอะ ผมขอสำเร็จภารกิจด้วยหูก็อบลินพวกนี้แทนละกัน " มิวซิกัสตอบด้วยความเสียดาย " เห้อ . . ถ้ารู้ว่าเจ้ามีความสามารถขนาดนี้ข้าจะหาทุกวิธีทางเพื่อเอาเจ้ามาเป็นคนของกิลด์ข้าให้ " พิ้งก์ตอบกลับ " คงไม่ได้หรอก ผมยังไงมีอีกหลายอย่างในชีวิตที่ต้องทำ " มิวซิกัสกล่าวชื่นชมอีกครั้ง " แหม่ . . ข้าอิจฉาวัยหนุ่มอย่างพวกเจ้าจริงๆ ดูกระตือรือล้นเหลือเกิน เอาหล่ะเดียวจัดการให้ " มิวซิกัสเอาหลักฐานการกำจัดก็อบลินไปคำนวนและเอาเงินมาให้พิงก์ [ 24 ทอง ] " รวมหักภาษีเรียบร้อย รับเงินไปสิ แล้วจะไปที่ไหนต่อหล่ะ? " พิงก์ตอบ " ไม่รู้หรอกครับ ผมเดินทางไปเรื่อยแต่จริงๆผมก็อยากเรียนรู้เกี่ยวกับเวทย์มนต์อยู่บ้างเพราะตอนนี้ความสามารถผมยังไม่เพียงพอ " มิวซิกัสคิดและกล่าว " มีนักเวทย์ประหลาดๆคนหนึ่งที่ทรงพลังมากๆ ที่มหาสุสานดาร์กโพเลนัส ทางทิศใต้ของหมู่บ้าน แต่อย่าไปขอให้เขาได้สอนเวทย์มืดเชียวหล่ะ ไม่งั้นเธออาจจะเจอภัยพิบัติในอนาคตแน่ " พิ้งก์ตอบกลับ " ได้ครับ ตอนนี้ผมต้องไปโรงตีเหล็กแล้วหล่ะ โชคดีครับ " มิวซิกัสตอบ " โชคดี เจ้าหนุ่มหัวชมพู "

พิ้งก์ได้เดินทางจากกิลด์มายังโรงตีเหล็ก " ลุงครับ!! ผมมาเอาแซ่!! " พิ้งก์เปิดประตูดังสะนั่น ช่างตีเหล็กเดินมาและตอบ " หนวกหูชะมัด เจ้าทำได้งั้นรึ แข็งแกร่งซะจริง ดูเหมือนออร่าเจ้าแข็งแกร่งขึ้นอีกด้วยนะนี่ " พิ้งก์ตอบ " แน่นอนครับ ผมเก่งอยู่แล้ว หุๆ ว่าแต่แซ่ผมเสร็จรึยัง? " พิ้งก์เบ่งกล้ามเล็กๆโชว์ " น่าเกลียดสุดๆกล้ามโง่ๆของเจ้านี่ แซ่ของเจ้าเสร็จแล้ว ตามข้ามา " ช่างตีเหล็กนำพาพิ้งก์ไปเจอผลงานชิ้นเอกและทรงพลังมาก " นี่ไง แซ่ของเจ้า ข้าไม่รู้ทำไมมันถึงเปลี่ยนไปขนาดนี้ ข้าเพียงแค่ผสานพลังแต่ไม่ได้เปลี่ยนแปรงรูปร่างมันแม้แต่น้อย " ช่างตีเหล็กนำ [ แซ่แมงมุม ] มาให้พิ้งก์ " ว้าว มันดูทรงขึ้นและเหวี่ยงได้คล่องขึ้นเยอะเลย ขอบคุณมากลุงช่างตีเหล็ก " ช่างตีเหล็กยิ้มและกล่าว " ฉันขอคำขอบคุณเป็น 15 ทอง ละกัน " พิ้งก์ตอบ " อารมณ์ผมก่อยทันที แต่อาวุธทรงพลังแบบนี้มันก็สมราคาดีหล่ะน่ะ " ชายหนุ่มได้จ่ายเงินให้ช่างตีเหล็ก

\=โปรดติดตามตอนต่อไป\=

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***