รักครั้งสุดท้ายของฉันและคุณ

พบกันครั้งแลก

ครั้งหนึ่งมีเด็กชายคนนึงนั่งร้องไห้อยู่ที่สนามเด็กเล่นแต่แล้วก็มีคนๆนึงยื่นมือมาให้เค้าจับเเล้วเด็กคนนั้นก็ปลอบเค้าว่าอย่าร้องเป็นผู้ชายห้ามร้องให้ใครเห็นนะเดี๋ยวเค้าว่า อ่อนแอ แล้วเด็กขายคนนั้นก็ได้เล่นกับผมจนมืดผมถามชื่อเด็กชายคนนั้นเค้าชื่อว่าแพรไหม ผมจะจำชื่อนี้ตอนชีวิตเลย แพรไหมถาม แล้วนายชื่ออะไรเราชื่อ นิโค อ๋อนิโคคุณหนูกับบ้านได้แล้วค่ะครับ!งั้นนิโคกับแล้วนะแพรไหมโอเคแพรไหมก็กับแล้วเหมือนกันพรุ่งนี้มาเจอกันอีกนะได้เลยพรุ่งนี้เราจะมาแพรไหมตอบ กับมาแล้วหรอลูกใช่คับแม่หนูกับมาแล้วแพรไหมวันมะรืนนี้เราต้องไปต้องไปอยู่กับคุณพ่อที่ต่างประเทศนะคะแม่แพรไหมไม่อยากไปเลยไม่ได้ค่ะแพรไหมต้องไปเรียนที่นั้นกับคุณพ่อค่ะเข้าใจแล้วคับแพรไหนนั้นเศร้ามากเพราะเค้าพึ่งได้เจอนิโคแค่พรุ่งนี้อีกวันเดียวแล้วเค้าทั้งสองก็จะไม่ได้เจอกันอีก วันถัดมาแพรไหมนิโคมาแล้วมาเล่นกันทั้งสองได้เล่นกันอย่างสนุกสนานแต่ในใจของแพรไหมนั้นได้เศร้ามากเค้าไม่รู้จะบอกนิโคอย่างไรเพราะในใจของเค้ารู้ดีทุกอย่างแค่เจอกันแค่วันเดียวนิโคก็ทำให้แพรไหมรู้สึกหวั่นไหวแต่ตอนนั้นแพรไหมยังเด็กเลยไม่รู้ว่าความรู้สึกนี้มันคืออะไรแต่ในใจเค้าไม่อยากจากนิโคไปเลยแม้แต่เสี้ยววินาทีเดียวตกเย็นนิโคแพรไหมมีเรื่องอยากจะบอกนิโคหันมามองหน้าแพรไหมมีอะไรหรอแพรไหมคือแพรไหมจะต้องไปเรียนที่ต่างประเทศกับคุณพ่อเลยจะมาลานิโคนะนิโคสตั้นในใจของผมผมไม่อยากจะจากแพรไหมไปสักวินาทีตั่งแต่เจอกกันครั้งแลกหัวใจของผมก็สั่นไหวกับรอยยิ้มนี้ความอบอุ่นนี้มันทำให้เค้ารู้สึกถึงแม่ที่จากเค้าไปเพราะอุบัติเหตุทางรถยนต์เค้าเสียใจมากกับเหตุการณ์ครั้งนั้นเรื่องราวในครั้งนั้นมันทำให้เค้ากลายเป็นเด็กที่ไม่สู้คนวันนั้นพ่อด่าว่าเขาเลยทำให้นิโคกลายเป็นเด็กไม่สู้คนเเต่ก็มีมืออันเล็กนุ่มนิ่มยื่นมาเขาได้จับมือนั้นไว้แล้วเจ้าของมือนั้นก็คือแพรไหมงั้นนิโคจะให้สร้อยนี้ไว้ถ้าแพรไหมกับมาพวกเราจะได้จำกันได้อยู่ดีๆน้ำตาจองแพรไหมก็ไหลออกมานิโคก็ได้เข้าไปปลอบไม่ต้องร้องนะนิโคอยู่นี่แล้วมันทำให้แพรไหมหยุดร้องแล้วแม่แพรไหมก็มารับแพรไหมไปสนามบินนิโคตะโกนบอกแพรไหมว่าถ้ากับมาเจอกันนิโคจะขอแพรไหมแต่งงานได้สิแพรไหมจะแต่งกับนิโคลาก่อนไว้เจอกัน(นิโคกับแพรไหมตอนั้นอายุ10ขวบ)

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***





novel PDF download

บทต่อไป

ได้เจอกันอีกครั้ง

