ทามไลน์ ถึง ทักษะต่อสู้

ทามไลน์1️⃣ถึง3️⃣ทักษะต่อสู้

"บอกไว้ก่อนว่าแต่ล่ะทามไลน์มันจะไปเร็วมากเพื่อให้ถึงจุดที่เราวางไว้ แน่นอนว่าดำเนินเรื่องแบบวนลูปที่เนื้อหาทั้งเหมือนกันหมด แต่ก็ไม่เหมือนกันซะทั้งหมดหรอก เช่นเหตุการณ์มีเปลี่ยนแปลงไปบ้างคำพูด บริบท การพัฒนาของเคเคททุกครั้งที่ตายมาจะมีทักษะที่มากขึ้นจากที่เล่นเครื่องดนตรีไม่เป็นต่อสู้ไม่ค่อยเก่งมาก ก็ยิ่งจะเก่งขึ้นไปอีกจนชำนาญ แล้วก็จะมีความรู้สึกที่ว่าเคยทำสิ่งนี้มาแล้วก่อนได้สมุดไลฟ์โน้ต"

"และก็เราจะเขียนสรุปเป็นบรรยายแบบนี้ให้เพื่อความรวดเร็วในการเขียน อาจจะมีเป็นประโยคคำพูดมาด้วยในบ้างฉาก แล้วแต่บ้างฉากที่เราคิดว่าจะอยากเขียนลงไป แล้วก็นะถ้าทุกคนสับสนกลับตัวละครแอร์ในเรื่องที่เราสร้างขึ้นมาจะใส่ประวัติไว้ให้นะ จะได้กลับมาดูว่าคนนี้คือใครหน้าตาเป็นยังไงด้วย"

"โปรดอดทนรอไม่เกิดในปีหน้ากลางปีแน่นอน

เอาล่ะมาอ่านบทสรุปทามไลน์ด้านทักษะต่อกัน

บอกไว้ก่อนว่าจะ ใช้ชื่อเคเคทในการบรรยายเลยแล้วกันหรือจะใช้เป็น💙แทน"

"เปิดมาด้วยการที่💙ไม่สามารถมองเห็นอะไรขยับตัวไม่ได้ แต่ไม่กี่วิก็เห็นแสง พยาบาลอุ้ม💙ส่งให้แอนนิก้า อลิสัน ผู้เป็นคนคลอด💙ออกมาตามเดิมแอนนิก้าพูดว่าสีตาของ💙สีอะไรพยาบาลบอกว่ารอจนว่าจะอายุ3ขวบถึงจะเห็นสีตาจากนั้นก็พูดแบบเดิมที่ว่าจะไม่ตั้งชื่อให้คนว่าจะเห็นสีตาตอนอายุ3ขวบ จากนั้นก็ตามเนื้อเรื่องเลยเป๊ะๆที่พวกอีริคและลูกของมันมา"

"ตัดไปผ่านมา3ปี ตามเดิม💙ที่เกิดมาได้กินน้ำและเศษอาหารเหลือๆตอนเกิดจนถึง1ขวบได้กินนมพอสองขวบก็กินเศษอาหารเหลือๆจากพวกอลิสัน

แล้วก็ไม่สามารถออกไปไหนอยู่แต่ในห้องเท่านั้น

ก็ตามแบบเดิมมีความคิดที่จะไปหาความรู้เพิ่มเติมคือไปอ่านหนังสือที่หยิบได้แค่ชั้นสุดท้ายและชั้นที่2เท่านั้น พออ่านเสร็จก็กลับไปนอนที่ห้องครัว

ทำทุกอย่างให้เป็นแบบเดิมโดยไม่ให้ใครสงสัยว่ามีอะไรเปลี่ยนไป"

"แล้วตัดมาตอนครบ3ขวบวันที่ตัดสินว่าจะอยู่หรือไป คือการดูสีตาของ💙 พอรู้ว่าเป็นสีฟ้าก็จัดการวิธีจะฆ่า แต่ซีโน่ลูกมันเสนอให้เอาใส่กล่องไปทิ้งที่เมืองวินเชสเตอร์ ด้วยบอกว่าถ้าฆ่ามันนักสืบพวกนั้นเล่นงานแน่ แล้วก็ถูกจับใส่กล่องมามาปล่อยที่

เมืองวินเชสเตอร์ มาปล่อยไว้แล้วขับรถกลับไป"

"💙ที่อยู่ในกล่องรู้ว่าถูกทิ้งเป็นที่เรียบร้อยก็ออกมาจากกล่อง แต่ตอนนี้มันฝนตกอยู่เลยต้องวิ่งหลบฝนไปซอกตึกข้างหน้า พอวิ่งมาถึงก็เกิดอาการเหนื่อยล้าแล้วล้มสลบลงไป"

"แล้วก็มีคนเดินผ่านมาเจอ💙ที่นอนสลบอยู่เข้ามาดูหวังจะช่วยนำส่งตำรวจแต่💙ก็ตื่นขึ้นมาสะดุ้งตีนถีบหน้าสเวน แล้วแกล้งโวยวายทำตัวเหมือนเด็ก แต่สเวนรู้ว่าพูดคุยฟังกันรู้เรื่อง จากนั้นก็ถามว่ามาอยู่ที่นี่ได้ไงเป็นเด็กกำพร้าสินะจะแล้ว💙ตอบไปว่าไม่รู้ว่าอยู่ที่นี่ได้ไงก่อนหน้านี้อยู่อีกที่นึงสเวนก็ถามแบบว่าจำคนที่พาที่นี่หรือเห็นได้ไหม💙ก็บอกประมานว่าไม่เห็น"

"แล้วจากนั้น💙ก็เสนอขอไปอยู่ด้วยตามแบบในเนื้อเรื่องเลยขอข้ามไปจนถึงการฝึกเลยแล้วกัน

ในส่วนต่างๆจะเหมือนกับเนื้อเรื่องที่เราเขียนสร้างปูเนื้อเรื่องมาก่อนหน้าแล้ว"

"ต่อในเรื่องการฝึกที่เคเคทจะได้ฝึกนั้นก็ฝึกไปตามเดิม เช่นการ

ฝึกร่างกายกับสเวน

ฝึกระเบียบวินัยกับบีธาส

ฝึกในด้านจิตในกับบาร์เร็ตต์

ฝึกการต่อสู้กับซาโตะและชาลส์

สุดท้ายฝึกสุดท้ายฝึกอาวุธยุทธโธปกรณ์

เรียนเรื่องอาวุธต่างๆ ทั้งหมดนี้เหล่าหน่วยลับทั้ง6คนเป็นคนแบ่งกันสอน แบ่งกันเป็นเวลาไม่ใช่เป็นวัน 1 ช่วงเวลา

ฝึกร่างกายกับสเวน 5:30 — 7:00

ฝึกระเบียบวินัยกับบีธาส 7:30 — 8:30

ฝึกจิตใจกับบาร์เร็ตต์ 9:00 — 10:00

ฝึกการต่อสู้กับชาลส์และซาโตะ 10:30 — 11:30

ฝึกอาวุธยุทโธปกรณ์กับลุงบุช 13:00 — 14:30

เรียนเรื่องอาวุธต่างๆกับลุงบุชเช่นเคย

14:30 —15:30 "

"ทั้งหมดนี้จะเรียนไปแบบเดิมแต่ที่เปลี่ยนไปก็คือ

จากซาโตะสอนศิลปะการต่อสู้มีคาราเต้ เคนโด ยูโด ไอกิโด ชาลส์สอนศิลปะการต่อสู้มวยสากล แต่มีบ้างครั้งที่เรียนฝึกการต่อสู้กับลุงบุช เรียนมวยไทยด้วย

นั้นจะเปลี่ยนมาสอนศิลปะการต่อสู้อื่นก็คือ

กาโปเอย์ราปันจักสีลัต,โววีนัมหวิงชุน,(MMA) เทควันโดมาเพิ่มเติมอีกหน่อยด้วยในตอนนี้จะเทเวลาให้การฝึกต่อสู้ไปซะส่วนมากคนที่เน้นต่อสู้ช่วยกันสอนศิลปะการต่อสู้ที่เขียนไปข้างต้นนั้นแบ่งกันช่วยสอน เคเคทีก็เริ่มมาปรับใช้ได้กลับศิลปะการต่อสู้ที่เคยฝึกฝนเมื่อทามไลน์ที่แล้วแต่เจ้าตัวไม่รู้ว่าทำได้ไง จนสามารถโจมตีซาโตะที่เป็นคู่ซ้อมเกือบโดนล่ะนะ นั้นทำให้ซาโตะทึ่งมากเลย"

"แล้วก็นะการเจอกับไรเนอร์ อูเวอนั้นเป็นตามเนื้อเรื่องด้วย ทุกอย่างจะเป็นไปตามเนื้อเกือบหมดจะมีเปลี่ยนแปลงนิดหน่อยเท่านั้น'

"ทุกอย่างเป็นแบบเดิมเกือบทั้งหมดในเนื้อเรื่องทามไลน์นี่ แต่มีเปลี่ยนนิดหน่อยในด้านตอนใช้ชีวิตในลอนดอนน่ะ ไปต่อยตีมากขึ้นว่าเก่าที่เป็นนักสืบน่ะนะ แต่ก็ไม่อะไรมากก็ชนะมาได้"

"เนื้อเรื่องทุกอย่างก็ดำเนินไปเหมือนเดิมเกือบทุกอย่างจนถึงช่วงหน้าหลุมศพของ สเวน มิเตอร์"

"ในขณะที่เคเคทน้ำตาคลอเบ้าจนไหลหยดบนแขนเสื้อตัวเองหยดลงมาเรื่อยๆมีเสียงสะอื้นที่เล็กน้อยกับไหล่ที่สั่นเทา"

ของที่ลุงให้มาเสื้อของป้าโรเซลล่าหนูเอามาใส่แล้ว ดูเป็นนักสืบย้อนยุคไหมล่ะ"ยิ้มขณะที่น้ำตายังไม่หยุดไหล"เคเคท

หนูไม่อยากร้องไห้หรอกนะ แต่มันกลั่นไว้ไม่อยู่

ถึงหนูจะแกล้งบอกว่าฝุ่นเข้าตาก็คงไม่ได้ด้วย

หรือฝนตก..."เคเคท

ทำไมพวกมันถึงได้เลวขนาดนั้นกัน ไอ้พวกชั่วนั้น

สักวันหนูจะทำในมันติดคุกตลอดชีวิต"เคเคท

ด้วยอำนาจแห่งความยุติธรรม ถ้ามันใช้ความยุติธรรมไม่ได้ หนูจะเป็นคนฆ่าพวกมันด้วยมือของหนูเอง"มองลงมายังมือของตัวเองที่กำแน่น"เคเคท

การมีอยู่ของพวกมันทำให้คนบริสุทธิ์ต้องตายเยอะ

จะปล่อยให้มีชีวิตอยู่ต่อไปไม่ได้!"เคเคท

ขอสัญญาเลยว่าจะทำให้พวกมันรับผลกรรม

ทุกอย่างที่มันทำให้ได้!!?"เคเคท

"ตุบแปะ มีเสียงของตกลงมาตรงหน้าเคเคท"

อะไรน่ะสมุดมันตกมาจากต้นไม้เหรอ?"มองขึ้นไปบนต้นไม้"เคเคท

แล้วใครมันจะปีนขึ้นไปบนต้นไม้เอาสมุดไปวางไว้ว่ะ? หรือมันถูกลมพัดขึ้นไป?"เคเคท

ไอ้เคเคทจะบ้ารึไง มันไม่มีพายุด้วยจะพัดขึ้นไปได้ไง?"เคเคท

หืม? LIFE Note บันทึกชีวิต"หยิบขึ้นมา"เคเคท

เฮ้ๆ คงไม่ใช่แบบเดธโน้ตหรอกมั้ง คงจะมีใครถ่ายคลิปตลกเอาลง...เดียวนะสมัยนี้มันจะไปมีได้ไง..."เคเคท

ยังไม่สามารถสัมผัสว่ามีคนมาแถวนี้ด้วย..."เคเคท

เดี๋ยวกลับไปอ่านเป็นรถก็แล้วกัน"เคเคท

ลุงป้าหนูกลับก่อนนะไว้จะมาหาใหม่"ก้มหัวให้หลุมศพแล้วก็เดินไป"เคเคท

มันคงไม่ใช่แบบเดธโน้ตหรอกนะชื่อไลท์โน้ต เป็นของพวกเทพไม่กระพระเจ้า ไม่ใช่ของพวกยมทูตที่เป็นเดธโน้ต"เปิดขึ้นรถ"เคเคท

มันจะมีกฎรึเปล่านะ แต่ว่าถอดถุงมือออกก่อนดีว่า"วางสมุดลงถอดถุงมือออก"เคเคท

เอาล่ะมาดูกัน"หยิบสมุดขึ้นมา"เคเคท

"พอเคเคทหยิบสมุดขึ้นมาด้วยมือตัวเองที่ถอดถุงมืออก ก็ชะงักไปครู่นึงและกลับมาทำหน้านิ่ง"

งั้นเหรอ...แบบนี้เองสินะ ความจำนี้ตอนคุยกับเจ้าสิ่งนั้นโลกนี้เลือกพร..."เคเคท

และเราก็ตามมาครั้งนึงแล้วด้วยสินะ..."เคเคท

จับทางได้แล้วว่าทุกสิ่งทุกอย่างที่ทำไป

จะวนอยู่แบบเดิมผลลัพธ์จะแตกต่างสินะ"เคเคท

ในตอนสุดท้ายไลท์ไปร่วมมือกับไอ้เวรนนั้น

ได้ไงกันวะเนี่ย?"เคเคท

ไลท์บอกว่าจะพิพากษาคนชั่วแต่ไม่รู้

ไอ้เวรนั้นเป็นคนชั่วรึไง?"เคเคท

ขนาดไลท์ที่ว่าฉลาดก็แพ้ให้กลับมันสินะ"เคเคท

มึงฉลาดกูขอยอมรับในเรื่องนั้นเลย"เคเคท

แต่ถึงกูจะไม่ฉลาดเท่ามึงแต่ถ้ามีพลังพวกไสยเวทย์จักรนะเมื่อไหร่กูก็ฉลาดมึงได้ไอ้เวรเศษสวะที่สมควรตายยิ่งกว่าใคร เป็นคนที่สมโดนกระทืบมากว่าสุคุนะหรือมาฮิโตะอีก"เคเคท

"พอเคเคทพูดสัธยายเสร็จก็เปิดอ่านสมุดโน้ต"

เฮ้ยๆ ไม่คิดว่าจะมาด้วยนะเนี่ย ที่เราเขียนคำนวนว่าตัวเองควรตายประมาณไหนถึงจะดีน่ะ"เคเคท

"มองดูตัวหนังสือที่อยู่ในสมุดโน้ตแล้วไล่อ่านดู"

สรุปได้เลยว่าสมุดโน้ตนี่มันอยู่เหนือกาลเวลาสินะ

สิ่งที่เขียนลงในนี้จะคงอยู่ตลอดไปไที่สามารถ

ทำลายได้แต่ก็ลบได้ล่ะนะ"เคเคท

"เคเคทก็เปิดสมุดไปเรื่อยจนมาถึงหน้านึง"

นี่มันอะไรกันเราไม่ใช่คนเขียนนี้เป็นภาษาญี่ปุ่น

หรือไลท์มันเขียนตอนเราตายงั้นเหรอ?"เคเคท

ไหนดูสิว่าเขียนว่าอะไร?

คำด่าคำดูถูกเหยียดยาม"เคเคท

"ก็ได้เริ่มไล่สายตาอ่านตัวหนังสือที่เขียนด้วยลายมือบ้างคนที่เป็นภาษาญี่ปุ่นในนั้นมีเนื้อหาอยู่ว่า"

"เคนี่คือสิ่งสุดท้ายที่ฉันสามารถทำได้

ตอนนี้ในตอนที่เธอตายไปเดธโน้ตไปอยู่กับไอ้เวรนั้นคนที่ฉันร่วมมือด้วย ตอนนี้มันใช้เดธโน้ตฆ่าคนอื่นไปหมดแล้ว ทั้งเนียร์เมลโล่ หน่วยSPK คนรู้จักของเธอที่เป็นหน่วยลับในอังกฤษก็โดนฆ่าหมด

ตอนนี้โลกถูกควบคุมโดยมันสมบูรณ์แบบโดยที่ฉันก็ทำอะไรไม่ได้ แต่อีกไม่นานฉันก็จะโดนฆ่าเหมือนกัน การเขียนลงสมุดโน้ตนี้มันจะช่วยอะไรรึเปล่าก็ไม่รู้จะ ส่งไปถึงเธอที่กลับมาเริ่มต้นใหม่อีกครั้งไหมฉันก็ไม่รู้ ดูเหมือนฉันจะทำผิดพลาดไปช่วยมาเตือนความจำนั้นให้ฉันอีกครั้งทีเถอะ โลกในตอนที่เธอตายไปแล้วนั้น แย่มากทุกคนถูกกดขี่ด้วยระบบเผด็จการ

ใครขัดคำสั่งถูกฆ่าด้วยอาวุธหรือไม่ก็เดธโน้ต

ขอร้องล่ะเคเคท มิเตอร์!"

นะนี่มันอะไรกันตอนที่เราตายแล้วมันยังมีต่อไปได้อีกงั้นเหรอ..."เคเคท

โธ่เอ้ย ไม่ต้องเขียนฉันเคเคทผู้นี้ก็ทำอยู่แล้วล่ะ"เคเคท

แม้แต่เนียร์เมลโล่รวมกันกับคนอื่นก็

ทำอะไรไม่ได้เลยสินะ"เคเคท

มึงบังมากนะที่มาฆ่าพวกเขาน่ะไอ้เวรซีโน่"เคเคท

รอก่อนเถอะมึงได้เจอดีแน่"เคเคท

"เคเคทกัดฟันเสียงดังเอี๊ยดอ๊าดมันกัดไป

โดนปากด้วยเลือดเลยค่อยๆไหลหยุดลงมา"

เหอะ จะยอมเสียศักดิ์ศรีเพื่อยอมมึงฆ่าก็ได้"เคเคท

แต่ถ้ามันไว้ชีวิตเราล่ะก็เราต้องหาทุกวิถีทางฆ่า

ตัวตายก่อนที่มันจะได้สัมผัสสมุด"เคเคท

เอาเป็นว่าเป็นการสะสมการตายใน

หลากหลายรูปแบบล่ะนะ"เคเคท

เอาเถอะตอนที่เราพูดตอนนี้จะถูกบันทึก

ลงไปเรียบร้อยแล้ว"เคเคท

ต้องฝึกในด้านการต่อสู้อีกทักษะการต่อสู้130,005,220,000 เราอยู่ในทักษะนี้แล้วลบไป1 เหลือจะต้องตายอีก130,005,219,999ครั้ง"เคเคท

อ่างั้นก็ทำตามแบบเดิมแล้วกันค่อยไปเปลี่ยน

เอาตอนทักษะอื่นว่าเส้นทางชีวิตในช่วงนี้เรา

จะไปทางไหน"เคเคท

แล้วเรื่องที่ไอ้เวรนั่นได้จับสมุดนี้แล้ว

ได้ความทรงจำไปอย่างเดียวแต่ก็ใช้สมุดเรา

ไม่ได้"เคเคท

ดีชะมัดที่ตั้งกฎไปแบบนั้นน่ะ"เคเคท

เอาเถอะถึงเวลากลับแล้ว อีก2ปีก็จะเจอแอลด้วย"เคเคท

"เริ่มสตาร์ทเครื่องยนต์แล้วขับออกไปจากสุสานโดยไม่รู้ว่ามีตัวอะไรอยู่บนต้นไม้ที่มองมาอยู่ก่อนขับรถออกไปไกล"

อีกแล้วสินะ เหมือนจะเป็นความจริงที่ว่าตายแล้วย้อนกลับมาเริ่มใหม่"???

สมุดโน้ตนั้นเป็นสิ่งที่อยู่เหนือกาลเวลาด้วยสินะ"???

อยากรู้จังว่าถ้าเจ้าได้เดธโน้ตไป

เจ้าจะใช้มันยัง?"???

อยากรู้เรื่องราวให้กระจ่างเราคงต้อง

เข้าใกล้สมุดโน้ตนั้นให้ได้"???

เหมือนจะออกมานานแล้วรีบกลับดีว่า

ราชายมทูตนั้นจะสงสัยเอา"???

"???ก็ได้กางปีกบินขึ้นท้องฟ้าไป"

ชังเป็นมนุษย์ที่น่าสนใจยิ่งนักคิกๆ"หัวเราะในลำคอ

"???

"เวลาผ่านไปสองปีจนมาถึงในตอนที่โจรปล้นธนาคาร"

หมอบลงไปซะ! อย่าเงยหน้าขึ้นมา!"หยิบปืนขึ้นมาชี้ไปทางผู้คน"โจรปล้นธนาคาร

ไม่งั้นฉันยิงแน่! หมอบลงไปให้หมดซะ!"ยิงปืนขึ้นข้างบน"โจรปล้นธนาคาร

"ปั้งๆ เสียงปืนดังสนั่นหลายนั้นผู้คนที่เห็นต่างก็นอนลงกับพื้นหมอบลงไป พนักงานก็พยายามโทรศัพท์แจ้งตำรวจ"

(มาแล้วเริ่มแล้วสินะ)"มองเหลือบมองโจร"เคเคท

นี้แกคิดจะทำอะไร!? จะแจ้งตำรวจงั้นเหรอ!"โจรปล้นธนาคาร

"ปั้ง! โจรปล้นธนาคารมันยิงปืนใส่โทรศัพท์

ที่พนักงานกำลังจะโทรออก"

กริ๊ดดด!?"พนังงานธนาคาร1

"พนักงานคนนั้นที่กำลังจะโทรศัพท์ออกแจ้งตำรวจตกใจเสียงปืนที่ยิงใส่โทรศัพท์จนพังตอนนี้

เธอกำลังตัวสั่นล่ะรัว"

นัดต่อไปเป็นแกแน่ถ้าแก

ไม่เอาเงินใส่กระเป๋าให้ฉัน!"โจรปล้นธนาคาร

"โจรคนนั้นโยนกระเป๋าไปให้พวกพนักงานใส่เงิน"

รีบๆใส่มาซะ!"โจรปล้นธนาคาร

"พนักงานหญิงคนนั้นจึงรีบหยิบ

กระเป๋ามาเงินใส่กระเป๋าให้โจร"

เร็วๆหน่อยดิว่ะ!? คนที่เหลือก็ไปช่วยใส่ซะ!"โจรปล้นธนาคาร

"พนักงานอีก3คนก็มาช่วยหยิบเงินใส่

กระเป๋าด้วยมือที่สั่นระริก"

พวกที่เหลืออยู่ที่นี่ใครมีของมีค่าส่งมาให้หมด!"โจรปล้นธนาคาร

"โจรคนนั้นเดินไปหาผู้คนในธนาคารแล้วใช้ปืนขู่ให้ส่งของมีค่ามาทั้งหมดไม่งั้นจะโดนปืนยิงโจรมันก็เดินมาเรื่อยๆจนถึง6คนๆนึงที่นั่งเขียนนิยายอยู่อย่างสบายใจ"

เฮ้ยตาแกแล้วส่งของมีค่ามาให้หมดซะ

ก่อนที่ฉันจะให้ปืนนี้เป่าสมองแก"โจรปล้นธนาคาร

"คนที่เขียนนิยายอยู่ก็เขียนนิยายอยู่

ไม่สนใจคนที่เดินเอามือมาจ่อตรงหน้าเลยสักนิด"

(จากนั้นคนที่นั่งข้างเราก็สะกิดเราคนนั้นคือแอล)"ก้มหน้าเขียนนิยายอยู่"เคเคท

นี่ๆมีโจรมาปล้นแล้วปืนจ่อหน้าอยู่นะ"???

"มีคนๆนึงเข้านั่งข้างๆได้สะกิดไหล่และกระซิบเรียก"

อ่าโทษทีๆ พอดีกำลังเขียนนิยายอยู่น่ะ

ตอนนี้สมองมันแล่นมากเลยต้องรีบเขียน

ไม่งั้นได้ลืมแน่"เคเคท

"ผู้หญิงผมสีน้ำยาวเลยบ่านิดหน่อยผมดูยุ่งตาสีฟ้าเงยหน้าขึ้นมามองโจรปล้นธนาคารจ่อปืนมาทางตนเอง"

(จากนั้นก็นะนี่แก!?)"เคเคท

นะนี่แก!? อย่ามาดูถูกกันนะเว้ย!?"ชักปืนเตรียมยิง"โจรปล้นธนาคาร

(321!)ห๊ะ!? เดี๋ยวสิๆฉันไม่ได้ทำอะไรเลยนะ

ไม่ได้ดูถูกคุณสักหน่อย"ยกมือขึ้น"เคเคท

แล้วท่าทางนั้นของแกมันคืออะไร!

ไม่กลัวฉันรึไง!ฉันมีปืนนะเว้ย!"โจรปล้นธนาคาร

ไอ้กลัวก็กลัวอยู่หรอก แต่...(แต่เดี๋ยวจะหลอกแม่งเหมือนเดิมอีกครั้งไงล่ะ)"เคเคท

แต่อะไร!?"โจรปล้นธนาคาร

"โจรปล้นธนาคารพูดตะโกนออกมาด้วยความโกรธ"

สุดยอดนั้นปืนโตกาเรฟผลิตในปี1930ถึงปี1955

นี่น่า(คำพูดเดิมเป๊ะเลยเรา)"เคเคท

เฮ้ยนี่แกรู้จักด้วยเรอะ"โจรปล้นธนาคาร

รู้สิอ่านมาน่ะอยากเจอของจริงมานานแล้วอยากลองสัมผัสและลองยิงสักครั้งด้วย ยิ่งกระสุนมันหายากด้วยแล้วเป็นของแรร์ที่นักสะสมเขาตามหากัน!?"เคเคท

(หลงกลแน่นอนอีกตามเคย)"เคเคท

หึแน่นอนฉันได้ครอบครองปืนนี้ได้เพราะมันเป็นมรดกตกทอดของพ่อที่ส่งมาให้ฉันไงล่ะ"โจรปล้นธนาคาร

ขอลองดูแบบละเอียดได้ไหม? อยากสัมผัสมันชะมัดว่ามันเป็นยังไง(ส่งมาเสร็จโจรล่ะ)"เคเคท

ฉันจะเว้นแกให้คนนึงแล้วกัน

เอ้าดูให้เต็มที่"โจรปล้นธนาคาร

"โจรนั้นก็โยนปืนมาทางเคเคท เคเคทก็รับปืนมา"

ขอบคุณนะเดี๋ยวคืนให้หลังดูเสร็จ(สวยพี่สวยสุดๆ)"เคเคท

นี้เป็นกรณีพิเศษล่ะนะ ฉันใจดีใช่ไหมล่ะ?"โจรปล้นธนาคาร

ใจดีมากเลย ขอบคุณนะ!"ยิ้มหน้าระรื่น"เคเคท

(ดีที่มันไม่ได้มีอาการเดจาวูเราคง

ต้องเปลี่ยนแผนแน่)"เคเคท

"ในระหว่างที่โจรปล้นธนาคารกับเคเคทคุยกันอยู่เรื่องปืนอย่างสนุกสนาน ในเวลานั้นเองพนักงานได้โอกาสใช้มือถือตัวเองโทรแจ้งตำรวจให้มาที่ธนาคารเพราะมีโจรมาปล้นธนาคาร"

ค่ะ ใช่ค่ะ ตอนนี้โจรกำลังคุยกับลูกค้า

คนนึงอยู่ค่ะโปรดรีบมาด้วยนะคะ"พนักงาน1

"ได้ครับจะไปให้เร็วที่สุด"📞

ขอบคุณค่ะรีบมานะคะเหมือน

จะคุยจบแล้วด้วย"พนักงาน1

"ตำรวจก็วางวายไปพนักงาน

ได้ชโงกดูโจรปล้นธนาคาร"

"กลับมาที่เคเคท"

(โอเคตอนนี้โทรหาตำรวจได้เรียบร้อยเหลือแค่)"เคเคท

้เฮ้ยดูเสร็จรึยัง?"โจรปล้นธนาคาร

ดูเสร็จแล้วล่ะ มันสวยมากเลย"เคเคท

อืมก็ดีเอาคืนมาซะ"โจรปล้นธนาคาร

นี่รู้อะไรรึเปล่า จากผู้ล่าเป็นผู้ถูกล่าได้นะ"ก้มจับปืน"เคเคท

แกหมายความว่าไง"โจรปล้นธนาคาร

ก็หมายความแบบนี้ไงล่ะ"เคเคท

"เคเคทยืนขึ้นเอาปืนจ่อไปทางโจรปล้นธนาคาร"

(เสร็จโจรล่ะครับทีนี้)"ยืนยิ้มขณะเล็งปืนใส่โจร"เคเคท

นะนี่แก!? แกหลอกเอาปืนฉันไป!?"โจรปล้นธนาคาร

อย่าพูดแบบนั้นสิเป็นคนให้มาเองไม่ใช่รึไง?"เคเคท

ก็ฉันคิดว่าแกจะแค่ดูนี่!?"โจรปล้นธนาคาร

เอาล่ะทำตัวดีๆจนว่าตำรวจจะมาดีว่านะ"เคเคท

อ้ากกกแกนะแก!?"จะวิ่งเข้าใส่เคเคท"โจรปล้นธนาคาร

อ่ะ อย่าดีว่านะ ไม่เห็นหรอนี้ปืนนะ ฉันสามารถยิงป้องกันตัวเองได้ด้วยนะ"ยังคงเล็งปืนอยู่"เคเคท

อึก...แก"กัดฟันดังกรอดด้วยความโกรธ"โจรปล้นธนาคาร

เอามือไว้บนหัวและคุกเข่าลงไปซะ"เคเคท

แกไอ้..."โจรปล้นธนาคาร

เร็วสิ(เยี่ยมเป็นแบบเดิมเลย!?)"เคเคท

ชิ!?"คุกเข่าลงไปเอามือไว้บนหัว"โจรปล้นธนาคาร

คุณพนักงานตอนนี้ตำรวจใกล้มารึยัง?"หันไปถามพนักงานที่แอบดูอยู่"เคเคท

คะค่ะ!? ตอนกำลังมาแล้วค่ะ!"พนักงาน1

ตำรวจมาคุณจะโดนหลายข้อหาเลยล่ะ"เคเคท

แล้วก็ถ้าอยากออกจากคุกเร็วๆ

ก็ทำตัวดีๆหน่อยล่ะ"เคเคท

"จากนั้นมีเสียง วี๊หว่อออออ วี๊หว่อออมีรถมาสามคันจอดหน้าธนาคารมีคนลงมาจากรถบุกเข้ามาในธนาคารอย่างรวดเร็ว"

คนที่คุกเข่าอยู่ค่ะ! เขาคือโจรปล้นธนาคารค่ะ!

"ชี้ไปทางโจรปล้นธนาคาร"พนักงาน1

อยู่นิ่งๆซะ!"เก็บปืนแล้วเข้ามากดตัวโจรลงมากุญแจมือ"ตำรวจ1

ซวยเธอที่ถือปืนอยู่เอาปืนมาซะมันของกลาง"ตำรวจ2

ไม่อยากถือนานหรอกน่ากลัวจะตาย

(อยากได้ปืนนี้จังโว้ย!)"ส่งปืนให้ตำรวจ2"เคเคท

ทุกคนโปรดอยู่ในความสงบตอนนี้เจ้าที่จับกุม

ผู้ร้ายได้แล้ว! โปรดสบายใจได้"ตำรวจ3

ไม่มีใครบาดเจ็บใช่ไหม!?"ตำรวจ3

(แปลกชะมัดเจอเรื่องอะไรแบบนี้เรา

โดนปืนจ่อใส่อยู่เรื่อยเลย)"เคเคท

เอาล่ะเรานำตัวเขาไปสถานีตำรวจ"ตำรวจ1

คนที่โดนเอาของไปที่อยู่ในนี้

โปรดมารับคืนด้วยครับ!"ตำรวจ2

"ผู้คนที่โดนเอาของมีค่าไปเดินรุมเพื่อมาเอาของตัวเองคืน ทำให้เคเคทที่ยืนอยู่ใกล้ๆโดนดันออกไป"

(รีบเดินออกตรงนี้ไปเข้าซอยแล้วค่อย

ทำแบบเดิมที่เคยทำ)"เคเคท

"เคเคทเดินออกมาจากธนาคารแบบเงียบโดย

มีคนที่เคเคทรู้ว่าต้องตามมาด้วยแน่นอน"

ต้องขอบคุณคุณลูกค้าผู้หญิงคนเมื่อกี้ที่หลอกล่อเอาปืนมาจากโจรฉันจึงมีโอกาสโทรแจ้งตำรวจได้ค่ะ"พนักงาน1

เป็นเหมือนวัยรุ่นเลยล่ะครับ แล้วก็เธอไม่มีท่าทีกลัวโจรที่เอาปืนมาจ่อตรงหน้าเลยสักนิด!?"พนักงาน2

ใช่ไปเด็กคนนั้นกล้าหาญมากยายเห็นกับตาเลย"ยาย1

พูดอย่างใจเย็นไม่กลัวปืนแถมยังสามารถหลอกโจรได้อีกสุดยอดมากเลยเราต้องไปขอบคุณเด็กคนนั้น!"ตปกลุง1

แล้วตอนนี้เธออยู่ที่ไหนแล้ว"ตำรวจ3

อยู่..."มองไปรอบๆ"พนักงาน1

ไม่อยู่แล้วหายไปแล้ว..."พนักงาน1

ไม่เป็นไรหรอกครับจากคำให้การพวก

คุณก็เพียงพอแล้ว"ตำรวจ3

หึๆในที่สุดผมก็ได้ข่าวดีๆสักที!?"นักข่าว

ตามใจของคุณจะทำข่าวก็ทำไป

แต่อย่าเขียนข่าวปลอมๆก็แล้วกัน"ตำรวจ3

ตอนนี้ขอตัวนำโจรปล้นธนาคารไปก่อนล่ะครับ"ตำรวจ3

"ตำรวจทั้ง3คนก็พอนำตัวโจรปล้นธนาคารขึ้นรถไป"

ทุกคนที่อยู่ที่นี่ผมจะสัมภาษณ์เกี่ยวกับเหตุการณ์นี้และเด็กวัยรุ่นที่ช่วยพวกเราไว้นะครับ!"นักข่าว

"กลับมาด้านเคเคทที่เดินกำลัง

จะไปหารถตัวเองที่จอดไว้อยู่"

(เอาล่ะ54321!)"วิ่งเข้าซอกตึกฝั่งซ้ายมือไป"เคเคท

(เอ๊ะ วิ่งเข้าไปทำไมในนั้นกัน?)"???

"จากนั้น???ก็เดินเข้ามาทางที่เคเคทเข้ามา"

(นับ1นับ2นับ3!)"พู่งออกมาจากมุมและล็อคคอไว้โดยมีดินสอจ่อคออยู่ด้วย"เคเคท

(บทที่เราพูดก่อนหน้าเปลี่ยนนิดหน่อยแล้วกัน)"เคเคท

นี่แกเป็นใครแล้วตามฉันมาทำไมไม่ทราบ?"เคเคท

รู้ตัวตามมาตั้งแต่เมื่อไหร่กัน?"???

ก็ตั้งแต่ก้าวเดินออกจากธนาคารนั้นแหละ"เคเคท

นี่ช่วยปล่อยผมก่อนได้ไหม ผมไม่ทำอะไรหรอกอีกอย่างตัวผมไม่มีอาวุธด้วย"???

(เหมือนจะสวมบทได้ดีเกินเรา เอาทำตามต่อแล้วกัน) ถ้าคิดจะเล่นตุกติกอะไรแกตายแน่"เคเคท

"ปล่อยมือที่ล็อคคอออกจาก???"

(เราแค่ต้องทำไปแบบตามเดิมล่ะนะ ชักไม่อยากได้ความทรงจำกลับทุกรอบแล้วสิเรา อยากได้ตอนใกล้ตายมากว่า)"เคเคท

"เคเคทก็ยืนเหม่อลอยจนคนที่อยู่ใกล้ต้องเรียก"

เอ่อนี่..."???

อ่ะว่าไง(เข้าสู่ห้วงความคิดซะได้เรา)"เคเคท

เมื่อกี้สุดยอดเลยนะ ที่ทำเมื่อกี้ในธนาคารหลอกโจรเอาปืนมาได้น่ะ"???

รู้ตัวไม่ต้องบอกหรอกน่า

เฮ้ยไม่ใช่ประเด็นนายน่ะตามฉันมาทำไม?!"เคเคท

(หลงตัวเองชะมัดเราพูดไปได้)"เคเคท

ผมก็แค่อยากรู้จักกับเธอเท่านั้นเอง เธอน่าสนใจมากๆ"???

นั้นคือจุดประสงค์ของนายงั้นเหรอ(ก่อนหน้านั้นเราไม่รู้ว่าคือแอลแต่ตอนนี้รู้แล้ว)"เคเคท

จะว่าไปผมยังไม่แนะนำตัวสินะครับ"???

ผมชื่อแอล แอล ลอว์ไลท์ครับยินดีที่ได้รู้จัก"เอามือใส่กระเป๋าแล้วงอตัวและยิ้มให้"แอล

(บอกชื่อจริงให้กลับเราอีกตามเคย)"เคเคท

ผมอยากรู้จักเธอน่ะ ช่วยบอกชื่อหน่อยสิ"ยิ้ม"แอล

ฉันไม่มีเวลาเพราะงั้นบายล่ะ"เดินหนีออกมา"เคเคท

(จะว่าไปแอลมาอยู่ที่นี่ได้ไงกันนะ?)"เคเคท

(เราจำจากในอนิเมะมังงะได้

น่าจะอยู่ทวีปเอเชียแต่มาอยู่ทวีปยุโรปได้)"เคเคท

(หรือเพราะรู้ชื่อเสียงนักสืบของเราสินะ)"เคเคท

นี่ๆเรามาทำความรู้จักกันเถอะนะ

เธอชื่ออะไร?"เดินมาข้างๆ"แอล

(ตามมาเร็วตามคาดเหมือนตอนนั้นเลย)"เดินเร็วขึ้น"เคเคท

เดินเร็วจังนะ"เดินมาข้างเร็วตาม"แอล

(คราวนี้จะวิ่งไปเลยรถแล้วค่อยวิ่งกลับมาก็แล้วกัน)"วิ่งเต็มฝีเท้าของตัวเอง"เคเคท

(เห็นรถตัวเองแล้ววิ่งต่อดิรอไร!)"หยิบกุญแจรถไว้ในมือ"เคเคท

(แอลนั้นในอนาคตมีมวลกล้ามเนื้อน้อยว่าเราซะอีกด้วยความอึดก็น่าจะน้อยว่าเราแน่นอน)"เคเคท

(แล้วก็วิ่งกลับไปที่รถ แน่นอนรู้ว่าต้องเข้ามาในรถได้เช่นเคย รถเราเป็นแบบที่ไขแล้วเปิดทุกประตูเลย)"วิ่งมาที่รถตัวเอง"เคเคท

"เคเคทหยิบกุญแจรถขึ้นมาและไขเข้าไป

และจากนั้นก็ขอตัดไปตอนนี้ก็เป็นแบบในเนื้อเรื่อง

ของเราแล้ว"

"ทุกอย่างเป็นแบบเดิมเกือบหมดแต่คำพูดจะอาจเปลี่ยนไม่สิเปลี่ยนไปแน่นอน เหตุการณ์บางส่วนก็ด้วย"

"จะขอไปตอนท้ายสุดเลยแล้วกัน"

"ตัดมาที่กลางๆเรื่อง ตอนนี้แอลนั่งอยู่หน้าจอมอนิเตอร์หลายจอโดยมีไลท์ยืนอยู่ข้างหลังเคเคทที่อยู่ด้วยก็หันซ้ายหันขวาไปมาเพื่อหายมทูตเรม แต่ไม่เจอเลยวิ่งออกไปหา คนในแถวนั้นก็ตกใจทำไมเคเคทวิ่งทำไม เคเคทได้วิ่งเร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้เพื่อหาเรม เคเคทตะโกนเรียกชื่อเรมแล้วพูดว่า"

เรม!?"เคเคท

นายถูกมันหลอกเข้าใจไหม!?"เคเคท

(อยู่ห้องไหนกัน แม่งเอ้ยจำไม่ได้ห้องมันเหมือนกันไปหมด!)"เคเคท

มันไม่มีทางที่จะฆ่ามิสะแน่นอนเดี๋ยว

จะไม่มีดวงตายมทูตให้!"เคเคท

ไลท์มันหลอกให้นายเขียนชื่อ!?"เคเคท

(อยากจะลองเปลี่ยนอะไรดูเพื่อจะพลิกได้!)"เคเคท

"เคเคทวิ่งมาแล้วเปิดประตูห้องนึงแล้วเห็น

เรมที่กำลังสลายเป็นเถ้าธุลี"

มาไม่ทันอีกแล้วสินะ..."เคเคท

เรื่องที่เจ้าพูดอ่านเป็นเรื่องจริง

ที่ไลท์ไม่ฆ่ามิสะแน่นอน"เรม

แต่ข้าก็ยอมทำอยู่ดีเพราะมิสะนั้น

เป็นมนุษย์อีกเดี๋ยวก็ได้ตายเพราะอายุไข"เรม

ข้าไม่อยากเห็นเธอตายข้าเลยจะต้อง

ไม่เห็นตอนมิสะตาย"เรม

เจ้าคงจะเข้าใจแค่สินะ

เพื่อแบบนั้นแล้วยอมตายก็ย่อมได้..."เรม

"เรมก็สลายเป็นเถ้าธุลีไป"

พูดเหมือนเดิมเป๊ะเลยแฮะ"เคเคท

เอาล่ะลองตายด้วยปืนตัวเองอีก

สักแสนล้านครั้งสินะเรา"เคเคท

"จากทามไลน์ก่อนที่ทุกคนก็ตะโกนกันว่าแอลตายแล้วเคเคทนั้นที่ตอนนี้ทำอะไรไม่ถูกก็ได้วิ่งลงมาเพื่อไปหยิบกระเป๋าตัวเองที่อยู่ชั้นที่พวกไลท์ตำรวจอยู่รีบวิ่งลงจนสดุดขาตัวเองร่วงจากบันไดมา จนขาหักแต่ขาหักก็วิ่งขาที่หักนี้ไปที่กระเป๋าตัวเองกำลังจะถึงแต่

แล้วไลท์ก็มาคว้ากระเป๋าไป"

"แต่เปลี่ยนเป็นเคเคทหยิบปืนตัวเองมาด้วยแล้วขึ้นไปชั้นดาดฟ้าของตึกส่วนไลท์ที่รือกระเป๋าเคเคทจนเจอกับสมุดโน้ตสีขาวที่เขียนว่าไลฟ์โน้ตเขาได้หยิบขึ้นมา"

สมุดนี้มัน....!?"ไลท์

"ยางามิ ไลท์ยืนนิ่งไปครู่นึง"

เฮ้คุณคิระ ทำอะไรอยู่เราต้องไป

จับยัยนั้นยัยน้องสาวฉันนะ?"ซีโน่

"ไลท์กับมามีสติแล้ววิ่งออกไป"

เฮ้ยนี่จะไปไหนว่ะ!?"วิ่งตามไลท์ไป"ซีโน่

"ณ ด้านเคเคท"

ถึงสักที จะว่าไปฝนก็ยังตกอยู่สินะเนี่ย"เคเคท

วิธีฆ่าตัวตายก็ไม่ยาก ยิงหัวในขนาดหงายหลังร่วงลงไปด้วย"เคเคท

มาจบทามไลน์ที่2กันดีว่า"ชักปืนเตรียมกระสุน"เคเคท

"ปัก!โครม!? เสียงเปิดประตูอย่างแรงเสียงดังทามกลางสายฝนแล้วมีคนหันซ้ายหันขวาแล้วเห็นเคเคทและวิ่งเข้ามาหาทันที"

เค!? อย่าพึ่ง!"ไลท์

โอ้ว่าไงไลท์ ที่มือนั้นคงได้ความจำมาแล้วสิท่า"มองสมุดสีขาวในมือไลท์"เคเคท

นี่เธอกะจะตายอีกกี่รอบจะพอใจเคเคท มิเตอร์"ไลท์

อืมมมก็เจ็ดแสนล้านห้าหมื่นรอบไ

ฉันคำนวณไว้เรียบร้อยตายเท่านี้ก็น่าจะพอ"เคเคท

ซีโน่ อลิสัน กำลังตามมาที่นี่ด้วย

จะรีบฆ่าตัวตายก็ฆ่าซะก่อนจะถูกขัดขวาง"ไลท์

รู้แล้วล่ะน่า ไม่อยากจะเชื่อนะเนี่ยว่า

นายก็โดนมันหลอกได้"เคเคท

เงียบน่าไม่ได้อยากได้ยินคำนี้จากเธอหรอก"ไลท์

อัจฉริยะโดนอัจฉริยะที่เหนือว่าหลอกเข้าให้เสียท่า

เพราะอีโก้นายมันสูงลิ่วเลย ตอนนี้เลยตกลงมาเจ็บโคตรๆเลยล่ะสิ"เคเคท

นี่คือทามไลน์ที่2เองมันก็นานขนาดนี้แต่ต้องตายอีกเจ็ดแสนล้านห้าหมื่น..."ไลท์

ไม่เป็นไรจะนานแค่ไหนฉันก็จะทำต่อไปอยู่ดี"เคเคท

"เคเคทค่อยๆยกมือที่มีปืนเตรียมกระสุนยิงอยู่แล้วเดินถอยหลังไปสุดขอบตึกชั้นดาดฟ้าก่อนจะ

หันมามองที่ไลท์"

ถ้าไม่อยากเห็นภาพติดต่ออีก หลบไปก็นะ"เคเคท

คิดว่าแค่นี้จะทำให้ฉันกลัวรึไง

กับกะแค่เห็นคนฆ่าตัวตายเป็นแสนล้านรอบ"ไลท์

หึ แล้วแต่ต่อไปสภาพการตาย

ฉันอาจจะสยองว่าในหนังสยองขวัญอีกนะ"เคเคท

ไม่ว่าเมื่อไหร่ฉันจะก้าวต่อไปข้างหน้าเสมอ

แม้จะไม่มีหวังแล้วก็ตาม"เคเคท

บายนะแล้วจะกันนะพวก!"เคเคท

"ปั้ง! เสียงปืนดังสนั่นปืนนั้นถูกยิงเข้าหัวอย่างจัง

ในขณะเดียวกันก็มีอีกคนขึ้นมาถึงพอดีได้เห็นเรื่องทั้งหมด"

"ไลท์ก็มองร่างคนที่ยิงปืนเข้าหัวตัวเองหงายหลังตามแรงโน้มถ่วงของโลกร่วงรนลงไปจากตึก50กว่าชั้น"

"และภาพก็ตัดไป..."

"ทุกอย่างในทักษะการต่อสู้ก็วนไปแบบเดิมจนครบที่กำหนดไว้ที่ต้องตาย130,005,220,000ครั้งจากนั้นก็สำเร็จวิชาต่อสู้ที่ไม่มีใครต่อสู้เทียบเคียงได้อีก"

"ทักษะต่อไปการขับเคลื่อนยานพาหนะ"

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***