เอาตัวรอด2.¹

"เคเคทได้ขับรถกลับถึงหอที่ตัวเองเช่าอยู่พอถึงได้ลงมือเปิดโน้ตบุ๊คพิมเปิดให้ใช้บริการจ้างนักสืบKได้อีกครั้งหลังจากหยุดไป3วัน พอผ่านไปได้ไม่กี่ชั่วโมง ก็มีคนมาโทรจ้างเคเคทจึงรับงานในนามนักสืบKหรือนัดสืบไรเดอร์K งานที่รับต่อวันคือ3งานต่อ1วันเท่านั้น ราคาที่จ่ายก็จะกำหนดขึ้นมาเองตามงานที่คิดว่าสมควรกับราคานั้น

จากนั้นเคเคทก็ทำงานเป็นนักสืบลึกลับที่ไม่มีคนเคยเห็นหน้าและที่มาที่ไปเป็นที่โด่งดังไปทั่วลอนดอนในปีที่4กำลังจะเรียนจบ ตอนนั้นได้ไขคดี

ไปมากมายไม่ว่าจะ คดีตามหาคนหาย

คดีห้องปิดตาย คดีอำพรางศพ

คดีฆ่าตัวตายที่ไม่ใช่การฆ่าตัวตาย คดีวางยาพิษ

คดีฆาตกรรมต่อเนื่อง และคดีที่บังเอิญไปร่วมมือไขคดีฆากรรมต่อเนื่องลอสเองเจลิสผ่านทางโน้ตบุ๊คด้วยการเขียนวิเคราะห์ ส่งไปแน่นอนก็แค่เขียนวิเคราะห์เฉพาะข้อมูลออกสื่อเกี่ยวกับฆาตกรต่อเนื่องคนนั้นเท่านั้น แต่มันดันทำให้คนที่ตามสืบอยู่ได้มาอ่านนำไปสืบทำตามหรือคิดออกได้หลังอ่านบทความที่เขียนทิ้งวิเคราะห์ไว้ แน่นอนว่า

ลงนามว่า จากนักสืบเค เคเคททำอย่างนั้นไปแค่หาอะไรทำเท่านั้น เพราะใกล้จบมหาวิทยาลัยแล้ว

แต่ก่อนวันจบมหาวิทยาลัย10กว่าวันได้ เคเคทได้เจอเหตุการณ์ที่ต้องเอาตัวรอด ขณะเอาเงินมาฝากธนาคาร"

หมอบลงไปซะ! อย่าเงยหน้าขึ้นมา!"หยิบปืนขึ้นมาชี้ไปทางผู้คน"โจรปล้นธนาคาร

ไม่งั้นฉันยิงแน่! หมอบลงไปให้หมดซะ!"ยิงปืนขึ้นข้างบน"โจรปล้นธนาคาร

"ปั้งๆ เสียงปืนดังสนั่นหลายนั้นผู้คนที่เห็นต่างก็นอนลงกับพื้นหมอบลงไป พนักงานก็พยายามโทรศัพท์แจ้งตำรวจ"

นี้แกคิดจะทำอะไร!? จะแจ้งตำรวจงั้นเหรอ!"โจรปล้นธนาคาร

"ปั้ง! โจรปล้นธนาคารมันยิงปืนใส่โทรศัพท์ที่พนักงานกำลังจะโทรออก"

กริ๊ดดด!?"พนังงานธนาคาร1

"พนักงานคนนั้นที่กำลังจะโทรศัพท์ออกแจ้งตำรวจตกใจเสียงปืนที่ยิงใส่โทรศัพท์จนพังตอนนี้เธอกำลังตัวสั่นล่ะรัว"

นัดต่อไปเป็นแกแน่ถ้าแกไม่เอาเงินใส่กระเป๋าให้ฉัน!"โจรปล้นธนาคาร

"โจรคนนั้นโยนกระเป๋าไปให้พวกพนักงานใส่เงิน"

รีบๆใส่มาซะ!"โจรปล้นธนาคาร

"พนักงานหญิงคนนั้นจึงรีบหยิบกระเป๋าหญิงเงินใส่กระเป๋าให้โจร"

เร็วๆหน่อยดิว่ะ!? คนที่เหลือก็ไปช่วยใส่ซะ!"โจรปล้นธนาคาร

"พนักงานอีก3คนก็มาช่วยหยิบเงินใส่กระเป๋าด้ววมือที่สั่น"

พวกที่เหลืออยู่ที่นี่ใครมีของมีค่าส่งมาให้หมด!"โจรปล้นธนาคาร

"โจรคนนั้นเดินไปหาผู้คนในธนาคารแล้วใช้ปืนขู่ให้ส่งของมีค่ามาทั้งหมดไม่งั้นจะโดนปืนยิง

โจรมันก็เดินมาเรื่อยๆจนถึง6คนๆนึงที่นั่งเขียนนิยานอยู่อย่างสบายใจ"

เฮ้ยตาแกแล้วส่งของมีค่ามาให้หมดซะ ก่อนที่ฉันจะให้ปืนนี้เป่าสมองแก"โจรปล้นธนาคาร

"คนที่เขียนนิยายอยู่ก็เขียนนิยายอยู่ไม่สนใจคนที่เดินเอามือมาจ่อตรงหน้าเลยสักนิด"

นี่ๆมีโจรมาปล้นแล้วปืนจ่อหน้าอยู่นะ"???

"มีคนๆนึงเข้านั่งข้างๆได้สะกิดไหล่และกระซิบเรียก"

อ่าโทษทีๆ พอดีกำลังเขียนนิยายอยู่น่ะ ตอนนี้สมองมันแล่นมากเลยต้องรีบเขียนไม่งั้นได้ลืมแน่"เคเคท

"ผู้หญิงผมสีน้ำยาวเลยบ่านิดหน่อยผมดูยุ่งตาสีฟ้าเงยหน้าขึ้นมามองโจรปล้นธนาคารจ่อปืนมาทางตนเอง"

นะนี่แก!? อย่ามาดูถูกกันนะเว้ย!?"ชักปืนเตรียมยิง"โจรปล้นธนาคาร

ห๊ะ!? เดี๋ยวสิๆฉันไม่ได้ทำอะไรเลยนะไม่ได้ดูถูกคุณสักหน่อย"ยกมือขึ้น"เคเคท

แล้วท่าทางนั้นของแกมันคืออะไร! ไม่กลัวฉันรึไง!

ฉันมีปืนนะเว้ย!"โจรปล้นธนาคาร

ไอ้กลัวก็กลัวอยู่หรอก แต่..."เคเคท

แต่อะไร!?"โจรปล้นธนาคาร

"โจรปล้นธนาคารพูดตะโกนออกมาด้วยความโกรธ"

สุดยอดนั้นปืนโตกาเรฟผลิตในปี1930ถึงปี1955

นี่น่า"เคเคท

เฮ้ยนี่แกรู้จักด้วยเรอะ"โจรปล้นธนาคาร

รู้สิอ่านมาน่ะอยากเจอของจริงมานานแล้วอยากลองสัมผัสและลองยิงสักครั้งด้วย ยิ่งกระสุนมันหายากด้วยแล้วเป็นของแรร์ที่นักสะสมเขาตามหากัน!?"เคเคท

หึแน่นอนฉันได้ครอบครองปืนนี้ได้เพราะมันเป็นมรดกตกทอดของพ่อทีาส่งมาให้ฉันไงล่ะ"โจรปล้นธนาคาร

ขอลองดูแบบละเอียดได้ไหม? อยากสัมผัสมันชะมัดว่ามันเป็นยังไง"เคเคท

ฉันจะเว้นแกให้คนนึงแล้วกัน เอ้าดูให้เต็มที่"โจรปล้นธนาคาร

"โจรนั้นก็โจรปืนมาทางเคเคท เคเคทก็ลับปืนมา"

ขอบคุณนะเดี๋ยวคืนให้หลังดูเสร็จ"เคเคท

นี้เป็นกรณีพิเศษล่ะนะ ฉันใจดีใช่ไหมล่ะ?"โจรปล้นธนาคาร

ใจดีมากเลย ขอบคุณนะ!"ยิ้มหน้าระรื่น"เคเคท

"ในระหว่างที่โจรปล้นธนาคารกับเคเคทคุยกันอยู่เรื่องปืนอย่างสนุกสนาน ในเวลานั้นเองพนักงานได้โอกาสใช้มือถือตัวเองโทรแจ้งตำรวจให้มาที่ธนาคารเพราะมีโจรมาปล้นธนาคาร"

ค่ะ ใช่ค่ะ ตอนนี้โจรกำลังคุยกับลูกค้าคนนึงอยู่ค่ะโปรดรีบมาด้วยนะคะ"พนักงาน1

"ได้ครับจะไปให้เร็วที่สุด"📞

ขอบคุณค่ะรีบมานะคะเหมือนจะคุยจบแล้วด้วย"พนักงาน1

"ตำรวจก็วางวายไปพนักงานได้ชโงกดูโจรปล้นธนาคาร"

"กลับมาที่เคเคท"

(ดีล่ะตอนนี้พนักงานโทรหาตำรวจได้แล้วทีนี้เราต้องยืดเวลาให้ได้มากที่สุด)"เคเคท

้เฮ้ยดูเสร็จรึยัง?"โจรปล้นธนาคาร

ดูเสร็จแล้วล่ะ มันสวยมากเลย"เคเคท

อืมก็ดีเอาคืนมาซะ"โจรปล้นธนาคาร

ขอถามหน่อยนะว่ามีปืนอื่นอีกไหมปืนที่หายากน่ะ"เคเคท

ปืนอื่น? อืม...."โจรปล้นธนาคาร

"โจรคนนั้นได้ทำหน้าครุ่นคิดไปมา"

มี"โจรปล้นธนาคาร

(ซวยแล้วมันมีอีกรึนี่?!)"เคเคท

แต่มันอยู่ที่บ้าน ฉันมาแค่ปืนที่แกถืออยู่ไงล่ะ"โจรปล้นธนาคาร

(เยี่ยม!ดีนะมันมีแค่ปืนเดียว)"เคเคท

เอามาได้ล่ะปืนของฉัน"โจรปล้นธนาคาร

นี่รู้อะไรรึเปล่า จากผู้ล่าเป็นผู้ถูกล่าได้นะ"ก้มจับปืน"เคเคท

แกหมายความว่าไง"โจรปล้นธนาคาร

ก็หมายความแบบนี้ไงล่ะ"เคเคท

"เคเคทยืนขึ้นเอาปืนจ่อไปทางโจรปล้นธนาคาร"

นะนี่แก!? แกหลอกเอาปืนฉันไป!?"โจรปล้นธนาคาร

จิๆ ไม่สินายให้มาเองไม่ใช่รึไงน่ะ?"เคเคท

ก็ฉันคิดว่าแกจะแค่ดูนี่!?"โจรปล้นธนาคาร

เอาล่ะทำตัวดีๆจนว่าตำรวจจะมาดีว่านะ"เคเคท

อ้ากกกแกนะแก!?"จะวิ่งเข้าใส่เคเคท"โจรปล้นธนาคาร

อ่ะ อย่าดีว่านะ ไม่เห็นรอนี้ปืนนะ ฉันสามารถยิงป้องกันตัวเองได้ด้วยนะ"ยังคงเล็งปืนอยู่"เคเคท

อึก...แก"กัดฟันดังกรอดด้วยความโกรธ"โจรปล้นธนาคาร

เอามือไว้บนหัวและคุกเข่าลงไปซะ"เคเคท

แกไอ้..."โจรปล้นธนาคาร

เร็วสิ"เคเคท

ชิ!?"คุกเข่าลงไปเอามือไว้บนหัว"โจรปล้นธนาคาร

คุณพนักงานตอนนี้ตำรวจใกล้มารึยัง?"หันไปถามพนักงานที่แอบดูอยู่"เคเคท

คะค่ะ!? ตอนกำลังมาแล้วค่ะ!"พนักงาน1

ตำรวจมาคุณจะโดนหลายข้อหาเลยล่ะ"เคเคท

แล้วก็ถ้าอยากออกจากคุกเร็วๆก็ทำตัวดีๆหน่อยล่ะ"เคเคท

"จากนั้นมีเสียง วี๊หว่อออออ วี๊หว่อออมีรถมาสามคันจอดหน้าธนาคารมีคนลงมาจากรถบุกเข้ามาในธนาคารอย่างรวดเร็ว"

คนที่คุกเข่าอยู่ค่ะ! เขาคือโจรปล้นธนาคารค่ะ!"ชี้ไปทางโจรปล้นธนาคาร"พนักงาน1

อยู่นิ่งๆซะ!"เก็บปืนแล้วเข้ามากดตัวโจรลงมากุญแจมือ"ตำรวจ1

ซวยเธอที่ถือปืนอยู่เอาปืนมาซะมันของกลาง"ตำรวจ2

ไม่อยากถือนานหรอกน่ากลัวจะตาย"ส่งปืนให้ตำรวจ2"เคเคท

ทุกคนโปรดอยู่ในความสงบตอนนี้เจ้าที่จับกุมผู้ร้ายได้แล้ว! โปรดสบายใจได้"ตำรวจ3

ไม่มีใครบาดเจ็บใช่ไหม!?"ตำรวจ3

(ในที่สุดก็มาสุดที่รอบที่เท่าไหร่แล้วนะที่โดยนปืนจ่อนี้)"เคเคท

เอาล่ะเรานำตัวเขาไปสถานีตำรวจ"ตำรวจ1

คนที่โดนเอาของไปที่อยู่ในนี้โปรดมารับคืนด้วยครับ!"ตำรวจ2

"ผู้คนที่โดนเอาของมีค่าไปเดินรุมเพื่อมาเอาของตัวเองคืน ทำให้เคเคทที่ยืนอยู่ใกล้ๆโดนดันออกไป"

(ขอไม่อยู่ต่อดีว่า เดี๋ยวไว้ไปฝากใส่ธนาคารอื่นก็ได้)"เคเคท

"เคเคทเดินออกมาจากธนาคารแบบเงียบโดยมีใครไม่รู้เดินตามมาด้วย"

ต้องขอบคุณคุณลูกค้าผู้หญิงคนเมื่อกี้ที่หลอกล่อเอาปืนมาจากโจรฉันจึงมีโอกาสโทรแจ้งตำรวจได้ค่ะ"พนักงาน1

เป็นเหมือนวัยรุ่นเลยล่ะครับ แล้วก็เธอไม่มีท่าทีกลัวโจรที่เอาปืนมาจ่อตรงหน้าเลยสักนิด!?"พนักงาน2

ใช่ไปเด็กคนนั้นกล้าหาญมากยายเห็นกับตาเลย"ยาย1

พูดอย่างใจเย็นไม่กลัวปืนแถมยังสามารถหลอกโจรได้อีกสุดยอดมากเลยเราต้องไปขอบคุณเด็กคนนั้น!"ตปกลุง1

แล้วตอนนี้เธออยู่ที่ไหนแล้ว"ตำรวจ3

อยู่..."มองไปรอบๆ"พนักงาน1

ไม่อยู่แล้วหายไปแล้ว..."พนักงาน1

ไม่เป็นไรหรอกครับจากคำให้การพวกคุณก็เพียงพอแล้ว"ตำรวจ3

หึๆในที่สุดผมก็ได้ข่าวดีๆสักที!?"นักข่าว

ตามใจของคุณจะทำข่าวก็ทำไปแต่อย่าเขียนข่าวปลอมๆก็แล้วกัน"ตำรวจ3

ตอนนี้ขอตัวนำโจรปล้นธนาคารไปก่อนล่ะครับ"ตำรวจ3

"ตำรวจทั้ง3คนก็พอนำตัวโจรปล้นธนาคารขึ้นรถไป"

ทุกคนที่อยู่ที่นี่ผมจะสัมภาษณ์เกี่ยวกับเหตุการณ์นี้และเด็กวัยรุ่นที่ช่วยพวกเราไว้นะครับ!"นักข่าว

"กลับมาด้านเคเคทที่เดินกำลังจะไปหารถตัวเองที่จอดไว้อยู่"

(เฮ้ยๆ ตามต้องนานแล้วนะเว้ย)"เคเคท

(หรือจะมาปล้น? แต่ตามมาจากธนาคารที่เราออกมานี่น่า)"เคเคท

(หรือเป็นนักข่าวกันที่ตามมาจะทำข่าว?)"เคเคท

(เอาล่ะไม่ว่ายังไงตอนนี้เราต้องเตรียมตัวไว้ก่อน)"เคเคท

(อาวุธก็ไม่มีมีแต่ดินสอแหลมอันนึง)"มองดินสอในมือ"เคเคท

(ต้องล่อให้เข้ามุม!)"เดินเร็วขึ้นแล้วเลี้ยวเข้ามุมตึก"เคเคท

(เข้าไปทำอะไรกันนะ?)"เดินตามเข้ามา"???

(อีกแค่3ก้าว!)"กำดินสอไว้แน่น"เคเคท

(1! 2! 3!)"เคเคท

"ฟึบ!หมับ!? เคเคทได้จับล็อคคอคนที่เดินมาแล้วเอาดินสอจี้คอเอาไว้"

บอกมาซะ ว่าทำไมถึงตามฉันมาน่ะ"เคเคท

รู้ตัวตั้งแต่เมื่อไหร่กัน?"???

แกไม่จำเป็นต้องรู้หรอกว่าฉันรู้ได้ไง"เคเคท

(แม่งตัวสูงโครตแต่งอขาไว้ด้วยอีกทำไปทำไม)"เคเคท

เมื่อกี้สุดยอดเลยนะ ที่ทำเมื่อกี้ในธนาคารหลอกโจรเอาปืนมาได้น่ะ"???

หาา? อะไรฉันไม่ถามเรื่องนั้นฉันถามว่าตามมาทำไม!?"เคเคท

ผมก็แค่อยากรู้จักกับเธอเท่านั้นเอง เธอน่าสนใจมากๆ"???

นั้นคือจุดประสงค์ของแกงั้นเหรอ(แต่จะว่าไปการแต่งตัวของเจ้านี่มันคุ้นตาชะมัด)"เคเคท

ปล่อยผมเถอะผมไม่ทำอันตรายอะไรต่อเธอแน่นอนเชื่อสิ"???

เอ่องั้นก็ได้ ถ้าทำอะไรขึ้นมาโดนแน่"ปล่อยตัวออก"เคเคท

ผมยังไม่แนะนำตัวสินะครับ"???

"เขาค่อยๆหันตัวมาและ"

ผมชื่อแอล แอล ลอว์ไลท์ครับยินดีที่ได้รู้จัก"เอามือใส่กระเป๋าแล้วงอตัวและยิ้มให้"แอล

(ไม่จริง!? คนที่ตามเรามาคือแอล!? แถมทำไมบอกชื่อจริงกันล่ะ!?)"เคเคท

ผมอยากรู้จักเธอน่ะ ช่วยบอกชื่อหน่อยสิ"ยิ้ม"แอล

ฉันไม่มีเวลาว่างต้องกลับแล้ว"หันหลังเดินออกไปอย่างเร็ว"เคเคท

(แอบมาอยู่ที่นี่ได้ไงว่ะเนี่ย!?)"เคเคท

(เราเคยคาดว่าน่าจะอยู่แทบเอเชียไม่ใช่ทางยุโรปนิ!?)"เคเคท

(แล้วตอนนี้มาอยู่อังกฤษได้ไง!? หรือว่าอยู่อังกฤษอยู่แล้ว)"เคเคท

นี่ๆเรามาทำความรู้จักกันเถอะนะ เธอชื่ออะไร?"เดินมาข้างๆ"แอล

(อ้ากกก ตามมาทำไมฟร่ะ!?)"เดินเร็วขึ้น"เคเคท

เดินเร็วจังนะ"เดินมาข้างเร็วตาม"แอล

(ตามไม่หยุดเลยแฮะงั้น วิ่งแม่งเลย!?)"วิ่งเต็มฝีเท้าของตัวเอง"เคเคท

(ต้องเอากุญแจรถออกมาแล้วก็ขับออกไปทันที!)"หยิบกุญแจรถไว้ในมือ"เคเคท

(รถเรา! ดีล่ะเท่านี้ก็หนีพ้นแล้ว!?)"วิ่งเข้าหารถแล้วไขรถเข้าไปนั่งปิดประตูรถ"เคเคท

ฮะฮะในที่สุดก็พ้นสักที"สตาร์ทรถ"เคเคท

พ้นอะไรเหรอ?"นั่งอยู่เบาะข้างๆ"แอล

มาตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่ย!?"เคเคท

เมื่อกี้วิ่งเร็วมากเลยนะ ฉันวิ่งตามเกือบไม่ทัน"แอล

ลงไปจากรถของฉันนะไม่งั้นจะแจ้งตำรวจ!"เคเคท

ฉันแค่อยากได้เธอ เพราะเก่งจากที่เห็นในธนาคาร"แอล

ไม่โว้ยยย ออกไปซะ!(ปล่อยตูไปเถอะแอล!)"เคเคท

รถนี้ซื้อมาเท่าไหร่เหรอ?"มองรอบๆรถเคเคท"แอล

ซื้อมา— ใครมันจะไปตอบคนแปลกหน้ากัน!?"เคเคท

วาตาริเคยบอกว่าหาผู้หญิงเก่งๆยากมากๆที่เก่งแบบเธอ ถึงจะมีหาได้ก็เข้ากันไม่ได้"แอล

ห๊ะอะไรล่ะนั้น(เดียวก่อนนะนี้มันโอกาสมองเลยนะไอ้เคเคท!? ที่จะได้รวมมือกับแอลที่พูดไปกับทุกคนน่ะ!?)เคเคท

มาอยู่กลับฉันสิ มีงานมีเงินให้ที่พักอาศัยอาหารก็ด้วยนะ"หันมายิ้มให้"แอล

หึๆ ฉันรู้นะนายกำลังเล่นละครน่ะแอล"เคเคท

เล่นละคร?"แอล

ไม่ต้องมาทำหน้าสงสัยหรอก ฉันรู้ว่านายรู้จักฉันแน่นอน"เคเคท

เก่งจริงๆด้วย สมที่คนรู้จักวาตาริบอกมา"แอล

หมายถึงคุณโรเจอร์สินะ ไม่รู้หรอกว่าบอกไปแบบไหนน่ะ"เคเคท

แต่ว่าเหตุผลที่เข้าหาฉันคืออะไรอยากรู้แค่นั้น"เคเคท

เหตุผลก็บอกไปหมดแล้วนะ"แอล

ห๊ะ? ไม่เชื่ออ่ะ บอกเหตุผลที่แท้จริงมาซะ"เคเคท

นั้นคือเหตุผลจริงๆที่บอกไปหมดแล้ว"แอล

นี่คงจะสืบเรื่องของฉันจนรู้ว่าฉันทำงานเป็นนักสืบด้วยใช่ไหมล่ะ"เคเคท

ใช่เธอก็คือนักสืบK หรือนักสืบไรเดอร์Kที่ลือกัน

แล้วเป็นคนเขียนวิเคราะห์คดีฆาตกรรมต่อเนื่องลอสแอนเจลิส"แอล

คงจะไม่เอาเรื่องที่รู้ตัวตนที่แท้จริงของฉันไปแบล็คเมล์หรอกใช่ไหม?"เคเคท

ไม่หรอกเธอก็สามารถแบล็คเมล์ผมได้เหมือนกัน

มีกล้องอยู่ในรถสำหรับกันขโมยด้วยนี่"แอล

สมเป็นแอล นักสืบอันดับ1ของโลกเลยนะเนี่ย"เคเคท

เอาซะนักสืบK ผู้นี้กระจอกไปเลย"เคเคท

เธอไม่ได้กระจอก เธอเก่งมากขนาดที่วิเคราะห์จุดคดีนั้นที่นั้นไม่ได้นึกถึงได้สุดยอดมาก"แอล

ก็แค่เป็นคนชอบจินตนาการไปเรื่อยเลยคิดออกก็เท่านั้น"เคเคท

สรุปจะไปอยู่กับผมเป็นคู่นักสืบกับผมไหม?"แอล

สัญญากับพวกนั้นไว้แล้วด้วยสิ แล้วอยากเห็นเจ้าเด็กปากดีนั้นพ่ายแพ้ยิ่งนักซะด้วยสิ"เคเคท

?"ทำหน้างุนงงสงสัย"แอล

เอาสิตกลง แต่ว่าตกรอสักหน่อยนะเดี๋ยวอีกไม่กี่วันก็จบมหาวิทยาลัยแล้ว"เคเคท

อีก10วันเธอจะจบมหาวิทยาลัยผมสืบมาแล้ว"แอล

แล้วก็รู้ด้วยว่าเธอต้องมาผมเลยเตรีนมการสำหรับเธอไว้แล้ว"แอล

ไม่ต้องเรียกเธอๆหรอกจะเรียกชื่อก็ได้นะฉันก็จะเรียกนายว่าแอลเหมือนกัน"เคเคท

งั้นเคทก็เตรียมตัวหลังจบมหาวิทยาลัยเสร็จเกือบข้าวของรอไว้วาตาริจะมารับ"แอล

เอ่อแล้วรถของเราล่ะจะไปฝากไว้ที่ไหนดีหรือจะไปฝ—"เคเคท

ไม่ต้องเป็นห่วงเดี๋ยววาตาริจัดการให้ทั้งหมด"แอล

เคทเอาแต่ตัวกับของตัวเองมาก็พอ"แอล

งั้นเหรอ....ว่าแต่แอลจะกลับยังไงให้คุณวาตาริมารับรึเปล่า?"เคเคท

เคทก็ไปส่งผมเดี๋ยวผมบอกทางให้"แอล

นี้ออกมาคนะเดี๋ยวเหรอ?"เคเคท

วาตาริมาส่งตอนนี้เขาอยู่ที่พักแล้ว"แอล

อ่าๆงั้นก็ได้ คาดเข็มขัดด้วยนะ"เคเคท

เข็มขัดอยู่ไหน?"แอล

อ่าลืมไปมันซุกอยู่ข้างหลังน่ะเดี๋ยวเอาออกมาให้"เคเคท

"เคเคทโน้มตัวไปทางแอลเอื้อมมือไปหยิบสายเข็มขัดนิรภัยออกมาใส่ให้แอล"

เท่านั้นรีบร้อย"เคเคท

รถนี้ไม่มีแอร์..."แอล

ใช่...ไม่มีแอร์ มันเป็นรถมือสองนี้เนอะ เปิดหน้าต่างรับลมขนาดขับรถดีที่สุด"เคเคท

"เคเคทก็เปิดหน้าต่างรถแล้วขับรถออกไป"

สอบใบขับขี่มันยากแต่สอบได้สินะเคทน่ะ"แอล

ยากจริงสอบหลายครั้งว่าจะได้"เคเคท

แต่ไม่ยากเกินความตั้งใจอยู่แล้ว"เคเคท

ความตั้งใจ?"แอล

ความตั้งใจในความพยายามอยากที่จะทำให้มันสำเร็จน่ะ"เคเคท

พยายาม..."มองไปที่หน้าปัดขับรถ"แอล

รูป..."แอล

รูปที่อยู่บนนั้นคือรูปที่ถ่ายกับเด็กๆทุกคนในตอนที่ออกมาจากบ้านควิลล์ แวมมี่น่ะ"เคเคท

คราวหลังจะกลับไปถ่ายกับทุกคนใหม่ตอนนี้มีเด็กๆมาเพิ่มขึ้นอีกด้วย"เคเคท

พอไปหาแล้วเจ้า3คนนั้นจะอยู่ไหมเนอะ?"เคเคท

สนิทกับพวกเขามากเลยสินะ"แอล

อืม! มากเลยล่ะ!"เคเคท

"เคเคทพูดออกไปด้วยน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยความสุขที่พูดถึงพวกเด็กๆ แล้วแอลก็หันหน้าออกไปทางหน้าต่างฝั่งตัวเองและแอบยิ้มอ่อนๆ"

"จากนั้นเคเคทก็ได้ขับรถมาส่งถึงที่ที่แอลบอกให้มาส่ง"

ที่นี่ใช่ไหม?"เคเคท

อ่าที่นี่แหละ ที่ๆผมอาศัยอยู่ชั่วคราว"แอล

งั้นก็ไปก่อนนะต้องกลับไปจัดการรายงานการบ้านล่ะ"เคเคท

อืม..."มองเคเคทขับรถออกไป"แอล

"ติ๊ดดดติ๊ดดดเสียงโทรศัพท์ดังในกระเป๋ากางเกงของแอล"

ฮาโหล"รับโทรศัพท์"แอล

"แอลสรุปคือเธอยอมเข้าร่วมสินะ"📞

ใช่ยอมเข้าร่วมแต่ต้องรอจบมหาวิทยาลัยก่อน"แอล

"งั้นถ้าเธอคนนั้นจบมหาวิทยาลัยแล้วจะไปรับทันที"📞

ฝากด้วยนะครับ"แอล

"แน่นอนจัดการเรื่องทุกอย่างได้อย่างดี จะว่าไปเธอคนนั้นคือนักสืบKไม่น่าเชื่อว่าจะปกปิดตัวตนได้ดีขนาดนี้ถ้าไม่ได้ข้อมูลจากบ้านควิลล์ แวมมี่น่ะ"📞

นั้นสิครับเดี๋ยวผมจะกลับเข้าไปแล้ว ขอเค้กและชาด้วยครับ"วางสายโทรศัพท์"แอล

ถ้าไม่มีข้อมูลที่เธอพูดที่บ้านควิลล์ แวมมี่ แล้วคุณโรเจอร์มาบอกล่ะก็"แอล

ไม่สามารถเชื่อมไปถึงตัวจริงได้แน่"แอล

วันนี้จะได้กินเค้กอะไร?"หันหลังเดินไปข้างหน้า"แอล

"10วันต่อมา...เคเคทได้เรียนจบมหาวิทยาลัย

คณะศิลปศาสตร์ ได้การสอบอันดับ2ของคณะ

หลังจากได้รับใบจบมหาวิทยาลัยปริญญาตรีไม่ได้ร่วมฉลองกับใครและไม่มีใครมาหาด้วย ไม่มีเพื่อนที่มหาลัยถึงจะสอบได้ที่2ของคณะก็ตามทีจากนั้น

ก็กลับมาแบบเงียบๆกลับมาหอพักที่ตัวเองเช่าอยู่ทันที"

ยังไม่ได้บอกทุกคนเลยว่าเราเรียนจบแล้วน่ะ"เคเคท

แต่เราก็ถ่ายรูปไว้แล้ว งั้นส่งจดหมายไปแทนก็แล้วกัน"ลากเก้าอีกมานั่งโต๊ะ"เคเคท

เขียนให้ป้าเมทุกคนที่บ้านควิลล์ แวมมี่และฝากจดหมายให้ป้าเมเอาจดหมายไปให้น้าๆด้วยก็แล้วกัน"หยิบกระดาษแล้วลงมือเขียน"เคเคท

"เคเคเคทได้เขียนจดหมายหลายฉนับจนเสร็จแล้วไปใส่ตู้จดหมายและกลับมาที่พักเพื่อทำการเก็บของที่เอาไปด้วย"

อย่างหลักๆก็ของพวกลุงน้าป้าให้มาเราต้องไปด้วย"เคเคท

เสื้อผ้าของตัวเอง รองเท้า ถุงเท้า เครื่องใช้ของเรา

โน้ตบุ๊กโทรศัพท์ หนังสือกับสมุดบันทึก"เคเคท

แล้วชุดออกปฎิบัติการสำหรับเป็นนักสืบของเรา"เคเคท

ของเรามีน้อยมากเลยแฮะ..."เคเคท

ทั้งที่ห้องออกใหญ่แท้ๆเนอะ"เคเคท

เก็บให้เสร็จส่วนเฟอร์นิเจอร์ที่เหลือให้คนที่มาอยู่ใหม่ใช้ไปก็แล้วกัน"เคเคท

มาเริ่มเก็บของกันเลย!'เคเคท

"เธอก็ได้เริ่มเก็บของตัวเองใส่กระเป๋าเริ่มจากของที่ได้มาจากน้าลุงป้าใส่เก็บอย่างดีแล้วเอาไปวาง

ไว้ริมกำแพง ต่อมาเสื้อผ้าก็พับใส่กระเป๋าไปมีเสื้อผ้ารวมกันมากว่า20ตัวถุงเท้าก็ด้วย

ส่วนรองเท้า7คู่ใส่กล่อง โน้ตบุ๊คใส่กระเป๋าสะพายที่ใส่เป็นประจำมีโทรศัพท์สมุดบันทึกและไลท์โน้ต

ไว้กลับตัวตลอดเวลาแล้วไม่ลืมที่จะเอาเอกสารส่วนตัวของตนเองติดตัวไปด้วย พอเก็บของทุกอย่างจนเสร็จเรียบร้อยก็เอาไปวางรวมกัน และยังต้องไปติดต่อเจ้าของที่พักว่าจะออก แน่นอนว่าไม่คิดค่าอะไรเพิ่มค่าไฟค่าน้ำก็จ่ายเรียบร้อย

จากนั้นเคเคทก็กลับมาที่ห้องแล้ว นอนบนเตียง"

ฟู่~ เสร็จทุกอย่างไปได้ด้วยดี"นอนมองเพดาน"เคเคท

ไม่คิดเลยว่าจะเรียนจนจบแล้วสอบได้ที่2ของคณะอีก~"เคเคท

คนที่สอบได้ที่1คงเป็นดาวคณะและที่3เดือนคณะ"เคเคท

เราดันมาอยู่คั่นกลางระหว่างพวกเขาซะได้"เคเคท

เอาเถอะก็เรามันเก่งอ่ะนะ..."เคเคท

อีกนิดก็จะได้ที่1อีกนิดก็ตกลงไปอยู่ที่3คนที่ได้ที่2

รู้สึกกันแบบนี้สินะ"เคเคท

เมลโล่ก็รู้สึกแบบนี้ที่ได้ที่2มาตลอกหลังเนียร์มา"เคเคท

นั่นสินะเราไม่สามารถเข้าใจความรู้สึกของใครได้ถ้าไม่เจอกับตัวเอง"เคเคท

แต่ก็ดีที่ได้ที่2 คนจะให้ความสนใจกับที่1และที่3มากกว่าอยู่แล้ว"เคเคท

แต่ก็อยากลองเป็นอันดับ1ดูนะ"ยกมือขึ้นมาเหมือนทำท่าคว้าอะไรบ้างอย่าง"เคเคท

เลเวล5อันดับ1สุดแกร่งแห่งเมืองการศึกษาน่ะ!"เคเคท

เบียวเป็นแอคเซลาเรเตอร์ซะได้นะเรา"เคเคท

ค่อยดูเถอะอันดับ1ฉันเคเคท มิเตอร์ ผู้นี้จะคว้ามาทุกรายการให้จงได้!"เคเคท

ไม่ว่าจะด้านกีฬา ดนตรี อาหาร ความรู้"เคเคท

แต่ไว้ในทามไลน์อื่นก็แล้วกันเนอะ ตอนนี้ก็"เคเคท

นอนดีว่าเรา ราตรีสวัสดิ์นะตัวเรา..."เคเคท

"เคเคทก็พลอยหลับไปแล้วเวลาล่วงเลยมาถึงตอนมีคนโทรศัพท์มาหา"

เดี๋ยวนะใครมันโทรมาตอนตี4กัน"ตื่นมาแบบงัวเงีย"เคเคท

เอาเถอะ รับสักหน่อยแล้วกัน..."เอื้อมมือไปรับโทรศัพท์"เคเคท

ฮาโหล..."เคเคท

"เคทลงมาได้เลยครับ มารับแล้ว"📞

หะห๊ะ?! เอ่ออ่าโอเคเดียวยกของขึ้นลงไป"เคเคท

"ผมจพนอก็แล้วกัน"จากนั้นก็วางสายไป"📞

ตี4เลยนี่นะชังเถอะรีบยกของลงไปดีว่า"เคเคท

ดีนะเราอยู่ชั้น3ไม่งั้นได้เดินขึ้นลงหลายรอบแน่"เคเคท

"เคเคทก็ได้ใส่เสื้อผ้าที่เตรียมไว้แล้วผูกรองเท้า

เดินมาหยิบกระเป๋าใบแรกสะพายหลังแล้วกระเป๋าเสื้อผ้าสะพายไหล่ข้างซ้ายและอีก2กระเป๋าสะพายข้างไหล่ขวากระเป๋าของสำคัญผ้าพันคอ

มือถือกล่องสองใบแล้วเดินออกไปแน่นอนสะพายกระเป๋าประจำไว้ด้วยแล้ว เคเคถือลงมารุงรังเต็มตัวเดินลงมาจากชั้น3เพื่อไปหน้าหอตึก"

(แม่งเอ้ยรู้งี้ เอามาแค่3อย่างก่อนก็ดี!?)"เคเคท

(ไม่น่าเหมาแม่งมาหมดเลย! หนักโครตๆ!)"เคเคท

อ่ะคุณเคเคท มิเตอร์สินะครับ"เดินมาหา"???

หืม?ใครเหรอ? พอดีมองไม่เห็นรอแป๊บนึงนะ"วางกล่องลงบนพื้น"เคเคท

ผมวาตาริ ผู้ช่วยของแอลครับ"วาตาริ

คุณตาเองสินะที่แอลบอก ไม่ต้องเรียกหนูว่าคุณหรือพวกสุภาพกับหนูหรอกนะ เคเคทก็ได้"เคเคท

หึๆ นิดสินะหนูเคเคทฉันมาช่วยยกของของหนู"วาตาริ

ของที่ทั้งหมดที่อยู่หมดตัวนี้แหละเอามาหมดแล้ว"เคเคท

ดูท่าจะหนักมากยกมาทีเดียวไม่หนักรึ?"วาตาริ

หนักสิหนักโครตๆเลยล่ะ ไม่น่ายกมาที่ทั้งหมดเลย"เคเคท

เดี้ยววางของไว้ตรงนี้หมดเลยจะยกไปให้"วาตาริ

ไม่ได้นะจะให้คุณตาที่แก่ๆยกของหนักๆหมดนี้ไม่ได้หรอก!"เคเคท

ไม่เป็นไรมีคนช่วยอยู่แล้วแน่นอน แล้วเอากุญแจรถมาเดี๋ยวจะนำไปเก็บฝากให้"วาตาริ

งั้นเหรอถ้าคุณตาว่างั้นก็กรุณารบกวนด้วยนะคะ"เคเคท

"เคเคทวางของทุกอย่างลงหมดยกเว้นกระเป๋าที่อยู่ข้างหลังแล้วกระเป๋าสะพายที่มีของประจำตัวอยู่"

แอลอยู่ในรถคันนั้นเดี๋ยวเขาเปิดประตูรับ"ชี้ไปทางรถตู้สีดำที่จอดติดเครื่องอยู่"วาตาริ

ฝากรบกวนเรื่องรถด้วยนะคุณตา"ก้มหัวให้แล้วหันหลังเดินไปที่รถตู้สีดำ"เคเคท

ชังเป็นเด็กที่สุภาพมากเลย แบบที่โรเจอร์บอกมา"วาตาริ

"วาตาริเป็นชายแก่สูงผมหงอกมีหนวดเคราใส่แว่นตาและใส่ชุดสูทสีดำเสื้อเชิตสีขาว"

"เคเคทที่ตอนนี้เข้ามาในรถตู้นั่งกลับแอลไม่เคเคทเลือกที่นั่งแล้วแอลจึงขยับเดินมานั่งข้างๆตาม"

ว่าแต่นะที่มันมีต้องเยอะ ทำไมถึงมานั่งข้างฉันล่ะ"เคเคท

ผมก็แค่อยากนั่งใกล้ๆเคทก็เท่านั้นครับ"นั่งยองบนเบาะ"แอล

งั้นเหรอ....(อะไรกันครับเนี่ย!? ตอบตรงไปไหมถึงแอลจะเป็นคนพูดตรงๆอยู่แล้วก็เถอะ)"หันหน้าออกมองทางหน้าต่าง"เคเคท

กระเป๋านั้นใส่อะไรมาบ้างเหรอ?"แอล

กระเป๋านี้ใส่ของสำคัญที่คนสำคัญให้มาน่ะ"เคเคท

คนสำคัญ?"แอล

อืมใช่พวกลุงป้าน้าเขาเป็นคนให้มาน่ะ เลยต้องเก็บรักษาไว้ให้ดีที่สุด"เคเคท

พวกลุงๆป้าๆน้าๆสินะอย่างนี่เองสินะครับ"แอล

ว่าแต่เราจะไปที่ไหนกันเหรอ?"เคเคท

นั้นสิครับ ผมลืมบอกไปจะไปแทบเอเชียในประเทศสักที่กัน"แอล

ทำไมต้องประเทศสักทีด้วยล่ะนั้น?"เคเคท

เพื่อหาคดีที่น่าสนใจทำก็เท่านั้น"แอล

โห้ งั้นเหรอฉันก็จะทำเหมือนกันจะไปถ้าท้ายความสามารถตัวเองสักหน่อย"เคเคท

นั้นสินะครับเป็นการท้าทายความสามารถแบบนักสืบพวกเรา"ยิ้มกว้างอย่างสบายใจให้"แอล

(อีกแค่1ปีก็จะเจอคดีน่าสนใจแล้ว คดีคิระยังไงล่ะ)"พยักหน้าเล็กน้อยให้แล้วยิ้มกลับหันหน้าออกทางหน้าต่างอีกครั้ง"เคเคท

"เป็นเวลาไม่นานที่รถได้ออกตัวขับไป เคเคทกับแอลนั่งข้างกัน เคเคทที่มองดูวิวผ่านไปเรื่อยๆ กับแอลที่จ้องเคเคท แต่ก็ละสายไปมองอย่างอื่นบ้าง

จากนั้นก็ขับรถมาที่สนามบินที่มีเครื่องบินเหมือนเป็นเครื่องบินส่วนตัว ลงมาจากรถมีคุณวาตาริ

ยืนรออยู่ด้านหน้าเครื่องบิน"

เครื่องบินส่วนตัวเลยสินะ..."เงยหน้ามองเครื่องบินตรงหน้าตัวเอง"เคเคท

ผมไม่อยากนั่งเครื่องกับคนไม่รู้จัก เลยต้องนั่งเครื่องบินส่วนตัวไป"แอล

"แอลก็ยืนในท่าทางประจำตัวที่งอหลังไปข้างหน้า

ย่อเข่านิดหน่อยเอามือใส่กระเป๋า"

ขึ้นมาได้เลย แล้วของหนูเคเคทฉันเอาขึ้นมาเรียบร้อยแล้ว"วาตาริ

ผมหิวแล้วเตรียมขนมไว้แล้วใช่ไหมครับ?"แอล

เตรียมไว้เรียบร้อยมาทานกันได้เลย หนูเคเคทก็มาทานกันได้"วาตาริ

ไปกันเถอะเคทเธอก็ยังไม่ได้กินอะไรมาตั้งนานแล้วผมก็เหมือนกัน"แอล

อะโอ้โอเค...ว่าแต่ให้จับมืองั้นเหรอ?"มองมือแอลที่ยื่นมาทางตนเอง"เคเคท

ครับจับมือกัน..."แอล

อ่า...งั้นก็ได้ไปกันเถอะ!"เคเคท

"แอลชะงักเล็กน้อยกับท่าทางของคนที่เอามือมาจับมือเขา โดยที่เขาคิดว่าเธอจะปฎิเสธ แต่กลับยอมรับซะงั้น ทำให้เขานั้นระบายยิ้มออกมาและก่อนจะก้าวเดินไปข้างหน้าโดยจับมือของเธอไว้

ขึ้นเครื่องบินไป"

ไม่ค่อยได้เห็นแอลยิ้มบ่อยขนาดนี้มาก่อน"วาตาริ

ต้องเป็นหนูเคเคทเท่านั้นที่แอลยอมรับแล้วสินะ"แอบระยายยิ้มเล็กๆ"วาตาริ

"วาตาริได้ปิดประตูเครื่องบินแล้วหันเดินกลับมาในเครื่องบิน เขาเดินไปเข็นรถเข็นมามันเต็มไปด้วย

ขนมมากซะส่วนใหญ่แต่ก็มีอาหารคาวที่เป็นสเต็กให้กินอยู่"

เลือกกันทานได้ตามใจชอบเลยนะ ฉันขอตัวไปทำงานตัวเองต่อก่อน"หันหลังเดินไปข้างหน้าที่คนขับเครื่องบิน"วาตาริ

ขอเดานะคุณตาเขาขับเครื่องบินลำนี้เองสินะ"เคเคท

อืม ใช่แล้วครับวาตาริขับเองกับมือ"แอล

"แอบเอื้อมมือหยิบขนมมาแล้วตักเข้าปากกินเคี้ยวตุ้ยๆ โดยมีเคเคทมองตาปริบๆ"

ไม่กินของคาวขก่อนของหวานเหรอ?"เคเคท

ไม่ล่ะผมต้องใช้พลังานเลยจะกินของหวานก่อน

งับ เค้กนี้อร่อยนะ เคทหรอกกินไหม?"แอล

ยังก่อน ขอกินของคาวแล้วตามด้วยของหวานดีว่าน่ะ"เคเคท

"เคเคทพูดจบเอื้อมไปหยิบจานสเต็กมาและเริ่มกิน

และโดยมีแอลกินเค้กมองอยู่ใกล้ๆ"

(ทำไมเวลากินเค้กไม่โฟกัสเค้กมาจ้องเราล่ะเนี่ย)"หันสเต็กแล้วกิน"เคเคท

"แอลก็ยังคงจ้องเคเคทอยู่ต่อไปจนเคเคทกินสเต็กหมดจาน พอจะต่อของหวานแอลก็ตักเค้กยื่นจ่อที่ปากให้เหมือนบอกว่ากินซะสิ"

เอ่อคือฉันกินเองได้นะแอล"มองหน้าแอล"เคเคท

"แอลที่เคี้ยวเค้กอยู่ในปากจ้องหน้าเคเคทแล้วถือช้อนตักเค้กจ่อปากไม่ลดมือลงเลย"

ก็ได้ๆ"เคเคท

"เคเคทแสดงสีหน้าครุ่นคิดสักพักก็ยอมกินเค้กที่ถูกป้อนโดยแอล"

(ตั้งแต่เจ้าพวกนั้นแล้วที่ เอาแต่ป้อนเรา

เฟตี้ตื้อเราจนเรายอมกินของที่ป้อน)"เคเคท

(แม็ตต์ที่แรกๆตื้อๆพอไม่ได้เลยแกล้งร้องไห้เราเลยต้องกินของที่ป้อน)"เคเคท

(และเมลโล่ที่ จ้องเราซะจนแบบว่าจงกินซะเลยต้องกิน มีอยู่บ่อยครั้งเหลือเกินเลยตัดปัญหาด้วยข้ออ้างว่าอิ่มแล้วตลอด ถึงแม้ตอนนั้นท้องจะร้องก็ตาม)"เคเคท

"แอลก็ป้อนเค้กให้เคเคทกินจนหมดจาน เคเคทก็บอกว่า"

ขอบคุณมากแต่พอแล้วล่ะ อิ่มแล้วน่ะ"เคเคท

งั้นเหรออิ่มแล้วสินะ..."แอล

"แอลหันกลับไปด้วยใบหน้านิ่งๆแล้วหยิบขนมอย่างอื่นมากินต่อ"

(ค่อยดีหน่อย เขินชะมัดเวลามีคนมาป้อนให้แบบนี้

ยิ่งเป็นคนที่อาจถูกใจเราจนรู้สึกหวั่นไหวยิ่งแล้วใหญ่เข้าไปอีก)"เคเคท

(แต่ดีเราเป็นพวกเก็บทรงอยู่ไม่หลุดไปการที่ทำให้

เราคนนี้เสียอาการออกนอกหน้าได้ล่ะก็)"เคเคท

(คงเป็นเรื่องที่ไม่ดีสุดแน่ๆ!? เชื่อเลยว่าจะไม่มีวันนั้นแน่นอน! แล้วเราต้องระวังตัวไว้อย่าให้ผู้หญิงผู้ชายมาอ่อยมายั่วได้!)"เคเคท

(ภูมิต้านทานเรามีเยอะ พอต้านได้แต่กับคนที่รู้สึก

หวั่นไหวต้องหนีและแถให้เร็ว ทำไงก็ได้ให้

ไม่หลุดน่ะ!?)"เคเคท

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***