เวลาผ่านไปหลายนาทีได้มีคนนึงเดินผ่านมาพร้อมร่มในมือสีฟ้า"
เด็กที่ไหนมานอนอยู่ตรงนี้ได้ไงกัน?"???
พาไปส่งตำรวจก็แล้วกัน แต่ถ้าเป็นพวกเอาเด็กมาหากินต้มตุ๋น ฉัน สเวน มิเตอร์ คนนี้จะไม่มีวันยกโทษให้พวกมัน"ย่อตัวลงวางร่มและอุ้มเด็กขึ้นมา"สเวน
ทำไม...เด็กคนนี้ถึงได้หน้าเหมือนโรล่า โรเซลล่า
ภรรยาของเรากัน..."มองเด็กในมือตัวเอง"สเวน
ถ้าตาเป็นสีฟ้า คงไม่หรอกน่า"เอามือมาเปิดตาข้างนึงของ💙"สเวน
มะไม่จริงแค่บังเอิญเด็กหน้าเหมือนสีตาเหมือน
ก็เท่านั้น"สเวน
อึก"ค่อยลืมตาปรับสายตามอง"💙
(เราสลบไปซะนานได้ต้องรีบ)"มองเห็นชัดขึ้น"💙
อ้ากกก!?"ดิ้นไปมาและตีนถีบหน้า"💙
แค่ก! อยู่นิ่งๆเดี๋ยวจะไปส่งตำรวจให้"จับหน้าตัวเองที่โดนถีบ"สเวน
มะไม่ไป! ไม่ไป!(ต้องทำท่าทีเป็นเด็กไว้ก่อน!)"💙
เป็นเด็กที่ฟังรู้เรื่องอยู่สินะ"สเวน
ใครมันจะไปคนอย่างลุงกัน!"💙
คนอย่างมันทำไมไอ้เจ้าหูนนี่นิ"สเวน
ไม่เอาด้วยหรอกจะให้ไปอยู่บ้านเด็กกำพร้าไม่เอา!"💙
หา? ฉันจะเอาแกไปส่งตำรวจตามหาพ่อกับแม่แกต่างห่าง"สเวน
ไม่มีพ่อแม่จะไปหาพ่อแม่ได้ไง...(ถ้าพวกมันรู้ว่าเรามีชีวิตอยู่จบเห่แน่)"💙
ไอ้หนูนี่แกไม่มีพ่อแม่? แล้วมาอยู่ที่นี่ได้ไง?"สเวน
(เราบอกความจริงบ้างส่วนและโกหกบ้างส่วน)"💙
ตอนมาที่นี่ไม่รู้มาได้ยังไง แต่ออกมาจากกล่องนั้นและวิ่งมาตรงนี้"ชี้ก่อนและชี้ตรงที่ตัวเองยืนอยู่"💙
เห็นคนที่พามาไหม?(เด็กนี่มันเหมือนไม่ใช่เด็กทั่วไป เด็กอายุแค่นี้พูดคุยด้วยรู้เรื่องมันหายากและเข้าใจที่พูดทุกคำ)"สเวน
ไม่เห็นพอรู้ตัวอีกทีก็อยู่ในกล่องและเปิดกล่องออกมาก็อยู่ที่นี่อีกแล้ว"💙
ก่อนหน้านั้นเคยอยู่ที่ไหนมาก่อน?"สเวน
ไม่รู้ก็อยู่มาตั้งแต่2ขวบแล้วส่วนตอน1ขวบจำไม่ได้
ตอนนี้อายุ3ขวบก็เคยอยู่ที่นั้นแต่ไม่รู้ที่นั้นที่ไหน"💙
งั้นเหรอ...(เด็กนี่เข้าพูดและฉลาดมากทีเดียว)"สเวน
งั้นขอไปอยู่กับลุงได้ไหม? ไม่ได้ขออยู่ฟรีๆแน่นอน
ถ้าร่างกายสามารถวิ่งได้มีพละกำลังมากล่ะก็จะทำงานหาเงินมาใช้คืนให้"💙
ห๊ะ?อะไรนะ?(เด็กคนนี้มันขอมาอยู่เองก่อนที่เราจะพูดว่ารับมาเลี้ยงซะอีก)"สเวน
ลุงว่าไง? ไม่หนีหรอกน่า ขอสาบานเลย"ชูสามนิ้วขึ้นฟ้า"💙
เอางั้นก็ได้ฉันจะเลี้ยงแกไปจนถึงอายุ12และไปฝากไว้ที่เลี้ยงเด็กกำพร้าควิลล์ แวมมี่มี่จนถึงอายุ16
แกต้องออกจากที่นั้นเพื่อหาเงินมาคืนฉันทั้งหมดสำหรับค่าเลี้ยงดู"สเวน
หืม?ทำไมต้องไปสถานเลี้ยงเด็กกำพร้าด้วยและต้องออกไปตอนอายุ16อีก?"💙
ตามไหนตามนั้นแต่ต้องหาคืนฉันก่อนที่แกจะอายุ30เข้าใจไหม?"สเวน
แล้วต้องหามาเท่าไหร่ล่ะ?"💙
เดี๋ยวฉันไว้คิดตอนที่แกเอาไปฝากบ้านเด็กพร้า
ควิลล์ แวมมี่ก็แล้วกัน"สเวน
อ่า...เข้าใจแล้ว"💙
ก่อนอื่นเลยมีชื่อไหม? ถ้าไม่มีชื่อฉ—"สเวน
มี! (ฉันคนนี้ไม่ยอมใครมาตั้งชื่อให้เด็ดขาด!?)"💙
มีได้ไง? เป็นเด็กกำพร้าไม่ใช่รึไง?"สเวน
บอกว่ามีก็คือมีไง"💙
ถ้ามีก็พูดมาเร็วๆจะได้เอาชื่อไปใส่ลงทะเบียนใช้นามสกุล"สเวน
ขอเวลานึกหน่อยนะ(เชี่ยล่ะไม่ได้คิดชื่อตัวเองเอาไงดีวะ)"ก้มหน้าเหลือบตามองไปมา"💙
(คิดสิๆ ไม่เอาตัวอักษรนำเหมือนไอ้พวกอลิสัน!)"💙
คิดนานไปไหมให้ฉันตั้งให้แล—"สเวน
เค! เคเคท! ชื่อเคเคท!"เคเคท
เคเคท? ชื่ออะไรล่ะนั้น ไม่มีความหมายด้วย"สเวน
ชังเถอะน่า(ดีนะไปเห็นหนังสือพิมพ์ที่มีชื่อเคลวินและเป็นตัวเคไม่เหมือนไอ้พวกนั้นด้วย)"เคเคท
เราอีกอย่างเป็นผู้หญิงหรือผู้ชายแกน่ะ?"สเวน
เป็นผู้หญิงอายุ3ขวบเกิดวันที่19เดือน10ปี1983"เคเคท
โอเคข้อมูลได้ครบแล้วฉันจะได้ทำเรื่องได้ "สเวน
จะว่าไปฉันยังไม่แนะนำตัวเลยนิ ฉันสเวน มิเตอร์
เป็นทหารลับของรัฐบาลแบบลับๆ"สเวน
เอาความลับมาบอกกับเด็ก3ขวบ
งี้เลยเหรอจะดีรึ"เคเคท
อย่างแกตัวเป็นเด็กสมองเป็นผู้ใหญ่ซะมากว่านะ"สเวน
ถึงตัวจะเป็นเด็กแต่สมองก็เป็นผู้ใหญ่ชื่อของเขาก็คือเคเคทนั้นเอง!"เคเคท
ฉันขอถอนคำพูดแกก็เป็นเด็กอยู่ดี"สเวน
เอ้า!? ลุงอย่าพูดงั้นสิหนูเป็น1ในพันล้านเลยนะ
ที่เป็นแบบนี้น่ะ"เคเคท
ใช่ๆไอ้หนูอย่างแกมีแค่1ในพันล้านที่ฉันจะเจอแบบแกสักคน"สเวน
ชมหรือหลอกด่าล่ะนั้น ว่าแต่ลุงไม่ตกใจบ้างหรอว่าเด็กอายุ3ขวบพูดจาได้ฉะฉานชัดถ้อยชัดคำ
เรียงคำพูดเข้าใจทุกคำพูดน่ะ แถมคิดวิเคราะห์ได้อีกลุงไม่ตกใจโทรหาตำรวจหรอ?"เคเคท
ตกใจน่ะสิแต่ถ้าฉันไปบอกคนอื่นนักวิทยาศาสตร์รู้โดนจับไปทดลองแน่"สเวน
นี่โชคดีรึเปล่าที่มาเจอลุงก่อนที่ไปเจอคนอื่นน่ะ"เคเคท
ก็ต้องโชคดีไม่ใช่รึไง เอาล่ะไปกันได้แล้ว"อุ้ม
เคเคทขึ้นมา"สเวน
ไปไหน?"เคเคท
ไปบ้านฉันไง บ้านฉันอยู่ไม่ไกลจากนี่"สเวน
แล้วต่อไปนี้ฉันจะเรียกแกว่าเค และแกก็มีนามสกุลมิเตอร์ เคเคท มิเตอร์ ที่เป็นลูกบุญธรรม"สเวน
งั้นหนูเรียกลุงว่าลุงเวนก็แล้วกัน ไม่เรียกพ่อหรอกนะ"เคเคท
เอาที่สบายใจเค งั้นไปบ้านใหม่ของแกเถอะเค"สเวน
อืม!"เคเคท
(เหมือนโชคเราจะดีนะเนี่ย แต่จะว่าไป
บ้านเด็กกำพร้าควิลล์ แวมมี่งั้นเหรอ...ทำไมคุ้นชื่อนี่จังหรือจะแค่เดจาวูไปเอง เราน่าจะเดจาวูนั้นแหละนะ)"เคเคท
"และหลังจากนั้นก็ได้มาอยู่กับ สเวน มิเตอร์ ผู้เป็นหัวหน้าหน่วยลับของรัฐบาลอังกฤษ ที่ถูกก่อตั้งขึ้นเพื่อช่วยเหลือผู้คนจากผู้ก่อการร้ายทั้งในและนอกประเทศยังไม่หมดต้องไปกู้ระเบิดจับสายลับ และชื่อหน่วยแบบย่อ D.DPH ย่อมาจาก
Dispel darkness protect help แปลว่าปัดเป่าความมืดมิด ปกป้องช่วยเหลือ หน่วยนี้มีอยู่5คน
เรื่องราวพวกรู้หลังได้มาอยู่กับ สเวน มิเตอร์
ได้3ปี เขาได้พา เคเคท มิเตอร์ ไปแนะนำตัวกับคนในหน่วยอีก6คน"
หายไปตั้งนาน3ปีนายมีลูกแล้ว—"???
บาร์เร็ตต์หยุดพล่ามที่กำลังจะพูดออกมาจากปากนั้นซะเด็กนี่ฉันรับมาเลี้ยงเป็นลูกบุญธรรม"สเวน
ฮ่ะๆฮ่าๆๆรู้แล้วน่าๆ ฉันรู้ว่านายไม่มีทางรักใครอีกนอกจากโรเซลล่านี้"บาร์เร็ตต์
(เอาจริงดิคนที่อยู่หน่วยลับของอังกฤษอ่ะนะ!?)"เคเคท
เคแนะนำตัวไปสิ"ดันตัวไปข้างหน้า"สเวน
เอ่อ...(แนะนำตัวไงดีวะไม่เคยแนะนำตัวนอกจาก3ปีที่แล้วด้วย!?)"เคเคท
น้าชื่อบาร์เร็ตต์ เดนนิสและหนูชื่ออะไร?"บาร์เร็ตต์
ชื่อ เคเคท มิเตอร์ อายุ6ปี เกิดวันที่19เดือน10ปีค.ศ1983 ค่ะ!"ยืนพูดตัวตรง"เคท
อุบฮะฮ่าๆ!? แนะนำตัวละเอียดไปไหมสาวน้อย"กุมท้องหัวเราะ"บาร์เร็ตต์
เส้นตื้นเกินไปไหมนั้นใช่เรื่องที่หัวเราะรึไง?"เคเคท
อ่ะ เอ่อแฮะๆ ขอตัวที่เสียมารยาทไปนะสาวน้อย"บาร์เร็ตต์
เหอะ สมน้ำหน้า"ยิ้มแยะเย้ย"สเวน
นิสัยเหมือนคนเลี้ยงเลยนี่น่า เอาเถอะแต่จะว่าอีก4คนที่เหลือจะแอบไปถึงเมื่อไรเอ้ย~"หันไปตะโกนข้างหลัง"บาร์เร็ตต์
(แอบอยู่งั้นเหรอ!? ทำไมไม่รู้สึกเลยล่ะ!?)"เปิดตา
กว้างมองคนที่ออกมาจากที่ซ่อน"เคเคท
ชื่อเคจังสินะน่ารักจังใครตั้งให้เนี่ยหรือหัวหน้าตั้งให้ครับเนี่ย~"???1
เป็นชื่อที่เจ้าตัวตั้งเองนั่นแหละ"สเวน
(คนๆนี้ลงท้ายชื่อเราด้วยจังเป็นคนญี่ปุ่น
เรอะ?)"เคท
ถ้าเป็นแถวบ้านฉันคงเป็นพวกบ้าแน่คนอะไรตั้งชื่อตัวเองน่ะนะ"???2
เด็กคนนี้ฉลาดหลักแหลมมากสามารถตั้งชื่อตัวเองได้น่ะ!?"???3
ไม่ใช่แค่นั้นเหมือนพูดขึ้นเองโดยไม่มีใครสอนด้วย
คุณหัวหน้าก็ไม่ได้สอนแน่นอน"???4
(มีแต่คนกล้ามบึกบึนทั้งนั้น! รู้ว่าไม่ใช่คนไม่ดีแต่ก็น่ากลัวอยู่ดีอ่ะ!)"เคเคท
เอ้ามาครบแล้วแนะนำตัวกันใหม่ซะสิ"สเวน
น้าคนแรก น้าชื่อ บาร์เร็ตต์ เดนนิส เป็น1ในหน่วยDDPH จะเรียกน้าว่าเร็ตก็ได้นะ"บาร์เร็ตต์
น้าเป็นคนญี่ปุ่นลูกเซี้ยวอังกฤษชื่อว่า
ฮิเดโอะ ซาโตะ หรือจะซานก็ได้หรือจะเรียกแบบญี่ปุ่นก็ได้น้าไม่ถือ"ซาโตะ
ส่วนลุงชื่อ บุช อัลวา เป็นคนอังกฤษลูกครึ่งไทยที่เกิดที่ไทยโตที่ไทยและมาอยู่อังกฤษ หนูจะเรียกลุงว่าลุงบุชก็ได้"บุช
(ลูกครึ่งไทยงั้นสินะสุดยอด!)"มองด้วยตาเป็นประกาย"เคเคท
ส่วนน้าๆคนนี้ชื่อชาร์ลส์ เมย์นาร์ด นะ! จะเรียกว่าน้าชาลส์ก็ได้"ชาลส์
บีธาส ฟัวร์เบอิส เป็นคนสกอตแลนด์ทำงานในหน่วยลับDDPH อาชีพรองเป็นอาจารย์สอนวิทยาศาสตร์ฟิสิกส์เคมีคณิตศาสตร์ จะเรียกว่าบีธาสหรืออาจารย์ก็ได้"บีธาส
(เป็นถึงอาจารย์เลยสินะโครตเจ๋ง)"เคเคท
หายหน้าหายตาไม่มารวมตัวกันแบบนี้มา3ปีเลยนะเนี่ย หัวหน้าก็หายหน้าไม่ติดต่อกันมาเลยนะ"ซาโตะ
ก็นะมัวแต่ยุ่งๆเรื่องยัยเด็กนี่อยู่ล่ะนะ"สเวน
เลี้ยงยากขนาดนั้นเลยงั้นเหรอแปลว่าเป็นเด็กดื้อน่ะสิ"มองมาทางเคท"บาร์เร็ตต์
ไม่ได้เรื่องยากแค่เข้าใจในตัวเด็กนี่มันยากนิดหน่อย"สเวน
ไหนว่ามาว่าหนูเคเธอเข้าใจยากตรงไหน?"บุช
(เอาเฮ้ย เรามันเข้าใจยากตรงไหนหน่ะไม่เคยขอให้ซื้อของเล่นหรือเรียกร้องอะไรสักอย่างเลยนะ!?)"เคเคท
อย่างแรกเคอ่านหนังสือได้ตั้งแต่3ขวบอ่านภาษาไทยออกฟังภาษาไทยออก ตอนนี้ก็พูดได้2ภาษา
และภาษาที่3ที่กำลังเรียนอยู่ญี่ปุ่น"สเวน
สุดยอดไปเลยเคเคทเป็นเด็กอัจฉริยะนิครับ!"ชาลส์
หนูเคยฟังภาษาออกด้วยเหรอ?"หันหน้ามาทางเคเคท"บุช
ฟังออกทุกคำแน่นอนจะทดสอบก็ได้"เคเคท
งั้นลุงจะพูดให้ฟังแล้วแปลมาเป็นอังกฤษนะ"บุช
แค่นั้นสินะจะให้ทดสอบมากว่านี้ก็ได้"ยิ้มเฉ้ง"เคเคท
เริ่มล่ะ *ยักษ์ใหญ่ไล่ยักษ์เล็กยักษ์เล็กไล่ยักษ์ใหญ่*"พูดเป็นภาษาไทย"บุช
ยักษ์ใหญ่ไล่ยักษ์เล็กยักษ์เล็กไล่ยักษ์ใหญ่"พูดตอบกลับเป็นภาษาอังกฤษตอนนี้ก็พูดอังกฤษกันอยู่ล่ะนะ"เคเคท
ยังไม่จบ พูดตามให้ถูกเป็นภาษาไทยโอเคไหม?"บุช
มาเลยพร้อมแล้ว!"เคเคท
*กินมันติดเหงือก กินเผือกติดฟัน กินทั้งมันกินทั้งเผือก ติดทั้งเหงือกติดทั้งฟัน*"บุช
กินมันติดเหงือก กินเผือกติดฟัน กินทั้งมันกินทั้งเผือก ติดทั้งเหงือกติดทั้งฟัน"พูดภาษาไทย"เคเคท
*ทหารถือปืน แบกปูน ไปโบกตึก
ชามเขียวคว่ำเช้า ชามขาวคว่ำค่ำ*"บุช
ทหารถือปืน แบกปูน ไปโบกตึก
ชามเขียวคว่ำเช้า ชามขาวคว่ำค่ำ"พูดภาษาไทย"เคเคท
*หมาหันมา หาหมู เห็นหูหมา
หูหมาหนา หมูหนี หมีเห็นหมู
เห็นหมูหัน หูหนี หมีหันดู
หมีหมาหา เห็นหมู หันหูดี
หาหมีเห็น เหม็นหู หมีหูเหม็น
หาหมีหาย หมาเห็น เหม็นหูหมี
หมาหนีหาย หมายหมู หูหันหนี
หมายหาหมู หมาหนี หมีหายตัว*"บุช
หมาหันมา หาหมู เห็นหูหมา
หูหมาหนา หมูหนี หมีเห็นหมู
เห็นหมูหัน หูหนี หมีหันดู
หมีหมาหา เห็นหมู หันหูดี
หาหมีเห็น เหม็นหู หมีหูเหม็น
หาหมีหาย หมาเห็น เหม็นหูหมี
หมาหนีหาย หมายหมู หูหันหนี
หมายหาหมู หมาหนี หมีหายตัว"พูดภาษาไทย"เคเคท
*หนูเป็นคนไทยกับมาเกิดแน่ๆเลย!*"จับมือเคเคท"บุช
อยู่แล้วลุงหนูน่ะมันลูกพระเจ้าตากไม่ใช่ลูกพระเจ้าพระเยซู!"พูดภาษาไทยและจับมือ"เคเคท
ฉันไม่เข้าใจที่พูดหรอกนะ แต่กลับมาพูดภาษาอังกฤษได้ล่ะเจ้าเคนี่นิ"ขยี้หัวเคเคท"สเวน
ลุง!มือหนักไปไหมกะน้ำหนักลงดีๆหน่อยสิแรงอย่างกะวัวกะควาย"เคเคท
เอาเจ้าเคแกพูดอย่างงี้ได้ไงห๊ะ เอาเถอะอย่างที่รู้ฉันเรียกรวมตัวในครั้งนี้เพราะเรามีภารกิจจากรัฐบาลมา"สเวน
(เดี๋ยวคุยงานที่สำคัญตรงนี้เลยรึ!?)"เคเคท
ฉันเตรียมสถานที่คุยไว้แล้วตามมาได้"บีธาส
สมเป็นคุณเช่นเคยเลยนะ!"ชาลส์
ต้องให้นายเป็นคนหาที่แทนฉันขอโทษด้วยนะบีธาส"บุช
ก็นะคุณไปมีงานเยอะว่าผมมากผมที่มีเวลาว่างเลยสามารถทำได้"บีธาส
จะว่าไปจะให้เคจังเข้าร่วมฟังด้วยรอ?
เด็กอายุ6ขวบมาฟังอะไรแบบนี้น่ะ..."ซาโตะ
นายอย่าดูถูกเด็กคนที่นายว่าจะดีว่านะ เป็นเด็กที่ไม่เหมือนเด็กทั่วไป สามารถเข้าใจอะไรยากๆได้
ยกเว้นพวกเรื่องตัวเลขเกินประถมศึกษา
ล่ะนะ"สเวน
โห้~ อย่างงี้ก็ไม่ร้องงอแงหรือเบื่อสินะเนี่ย"บาร์
เร็ตต์
ร้องเพื่ออะไร? แล้วไปประชุมเรื่องภารกิจกัน
เหรอ?"เคเคท
นั้นสินะไปกันได้แล้ว นายก็เงียบปากสักแป๊บนึงนะบาร์เร็ตต์"เดินไปข้างหน้าจูงมือเคเคทไปด้วย"สเวน
(ภารกิจมันต้องลับสุดยอดมากแน่ๆ)"เคเคท
"ผู้ใหญ่6คนกับเด็ก6ขวบ1คนที่นั่งรอบวงอยู่รอบๆโต๊ะ เข้ามาในที่ๆมืดมีแสงสว่างแค่ตรงโต๊ะเท่านั้น
ทุกคนที่นั่งกันอยู่ก็ทำสีหน้าจริงจังมากขึ้นเพราะจะได้รับรู้ภารกิจที่ตัวเองต้องทำ"
(โห้ตอนนี้กำลังจริงจังสุดๆ เราห้ามพูดแทรกจนว่าจะจบเลยดีว่า นั่งเงียบๆฟังเฉยก็แล้วกัน)"นั่งนิ่งตัวตรงใกล้กับสเวน"เคเคท
จะอธิบายงานที่รับมาในรอบ3ปีนะครับ
แล้วก็คุณบาร์เร็ตต์กรุณาห้ามถามอะไรนอกเรื่องจนว่าจะจบนะครับ"บีธาส
ทิ้งห่างมาตั้ง3ปีไอ้พวกนั้นนี่ไม่ใช่หน่วยอื่นกันรึไง?"ซาโตะ
เริ่มล่ะนะครับ ภารกิจคือ ช่วยเหลือตัวประกันที่ปากีสถานรวมถึงช่วยทหารที่เข้าไปช่วยแล้วถูกจับอีกตัวประกันคือคนในใหญ่คนโตที่ไม่ระบุชื่อตัวตน
พวกผู้ก่อการร้ายมีขีปนาวุธและระเบิดปืนมากพอควร ข้อมูลของผู้ก่อการร้าย มีแค่เป็นคนของมาเฟียที่ออกมาเพื่อสร้างผลงานเพื่อให้รับตัวเองเข้ากลุ่ม ข้อมูลทั้งหมดก็มีเพียงเท่านี้"บีธาส
(อะไรว่ะนั้น ใช้วิธีแสดงตัวแบบนั้นพวกกลุ่มมาเฟียนั้นก็ไม่รับเข้ากลุ่มพอดีน่ะสิ)"เคเคท
มาเฟีย? มันยังมีอยู่อีกสินะ ซ่อนตัวกันเก่งจริงๆ"สเวน
เจ้าพวกนั้นเพียงเพราะจะเข้ากลุ่มมาเฟียถึงต้องจับคนบริสุทธิ์มาเป็นตัวประกันอีกแล้วงั้นเหรอ!?"ใช้มือทุบโต๊ะ"ชาลส์
!?(เชี่ยตกใจหมดเลย)"สะดุ้งเพราะว่ามีคนทุบโต๊ะ"เคเคท
ชาลส์นายจะทุบโต๊ะทำไม? เคตกใจดีที่ไม่ได้เป็นโรคหัวใจไม่งั้นได้ส่งโรงพยาบาลแน่"หันไปพูดด้วยน้ำเสียงแข็งปนโกรธ"สเวน
ขะขอโทษครับขอโทษด้วยนะเคเคทน้าขอโทษจริงๆ"ชาลส์
ไม่เป็นไรหนูเข้าใจว่าโกรธน่ะ แล้วถ้าลุงเซนไปปฎิบัติภารกิจกับพวกน้าๆ แล้วหนูจะอยู่กับใครล่ะ
"เคเคท
เอาไปฝากกับภรรยาฉันก็ได้พวกเราไปกันเกือบเดือน"บีธาส
หรือจะเอาเคเคทไปฝากพี่สาวผมก็ได้นะครับ"ชาลส์
หรือๆจะไปลอนดอนฝากกับน้องสาวผมได้นะ!"ซาโตะ
หรือจะไปอยู่กับป้าฉันก็ได้น้า~"บาร์เร็ตต์
จะไปอยู่กับแม่ฉันก็ได้เหมือนกัน"บุช
(ว้าวเราจะไป—)"เคเคท
ฉันจะเอาเคไปกับพวกเราด้วย"จุดบุหรี่และสูบ"สเวน
ห๊ะ?!"ชาลส์
อะไรนะ?!"บุช
ว่าไงนะ!?"บาร์เร็ตต์
พูดเป็นเล่นน่า!?"ซาโตะ
คุณพูดจริงหรอครับ!?"บีธาส
"ทุกคนพูดออกมาไม่เหมือนกันแต่ปฎิกริยาตกใจเหมือนกันหมดทุกคนที่สเวนพูดออกมาว่าจะพาเคเคทไปทำภารกิจด้วย"
เดี๋ยวลุง! เอาหนูไปเป็นตัวถ่วงและภาระรึไง!?"เคเคท
ให้คอยอยู่กับบีธาสในระหว่างทำภารกิจก็แล้วกัน"ลุกขึ้นยืน"สเวน
เตรียมตัวกันไปอีก3วันแล้วไม่ใช่รึไง? พวกนายก็ไปเตรียมตัวซะ"สเวน
และแกเจ้าหนูเคเตรียมตัวเตรียมของไปด้วยซะล่ะ
วันนี้จะไปหาซื้อของที่จำเป็นทุกอย่าง"ก้าวเดินออกไป"สเวน
เดี๋ยวสิลุง! หนูไปเข้าใจว่าทำไมต้องเอาเด็กผู้หญิงอายุ6ขวบให้ไปเป็นภาระด้วยเหล่า!?"รีบวิ่งตามไป"เคเคท
เฮ้อรู้แล้วล่ะ ชังเป็นหัวหน้าเอาแต่ใจอยู่เหมือนกันสินะ"ส่ายหัว"บุช
เฮ้ออ เอาเถอะจะทำอะไรก็ทำขัดไม่ได้แล้ว"บีธาส
เอ๋!? ทำไมคุณสองคนถึงยังสบายใจอยู่อีกล่ะครับ!? เดี๋ยวเคจังไปด้วยถูกจับเป็นตัวประกันด้วยขึ้นมาทำไงล่ะครับ!?"ซาโตะ
นั้นสิครับ!"ชาลส์
พวกนายสองคนพึ่งเข้ามาได้ไม่ถึงสิบปีคงไม่รู้สินะ
ก็สเวนเข้าคิดจะให้บททดสอบกับเคที่ตอนนี้ไงล่ะ
แบบลงสนามจริงน่ะ"บาร์เร็ตต์
นั้นเด็กผู้หญิงอายุ6ขวบนะครับ?!"ซาโตะ
ใช่ๆเคเคทยังเป็นเด็กอยู่เลยนะครับ!"ชาลส์
เด็กคนนั้นไม่ใช่เด็กทั่วไป ดูจากคำพูดคำจาที่พูดเหมือนวิเคราะห์ออกมา ไม่ใช่ที่เด็กอายุ6ขวบทำได้ เด็กที่ใช้เหตุผลแบบนี้น่ะ แถมไม่พูดแทรกตอนที่ฉันพูดข้อมูลภารกิจอีกด้วย"บีธาส
แถมหนูเคเธอยังตั้งใจฟังอีกด้วย"บุช
ฉันได้ยินเรื่องนี้มาจากสเวนว่าเคเป็นเด็กที่เจอสลบอยู่ข้างถังขยะตอนอายุ3ขวบ ตอนนั้นยังไม่มีชื่อแต่พอถามชื่อก็ติดตั้งชื่อตัวเองขึ้นมา ชื่อ เคเคท"บาร์เร็ตต์
แถมให้ข้อเสนอว่าถ้ารับไปเลี้ยงในอนาคตจะทำงานใช้หนี้ให้น่ะ คิดว่าเด็กอายุ3ขวบสามารถพูดได้ขนาดนั้นไหมล่ะ?"บาร์เร็ตต์
ตอนผม3ขวบผมพูดได้ไม่ถึง10ประโยคเลยแต่
เคจังกับ คิดข้อเสนอและตั้งชื่อตัวเองได้น่ะมันสุดยอดเกินไปแล้ว!?"ซาโตะ
(เด็กคนนั้นเป็นอัจฉริยะถ้าได้สอนเพิ่มจะเป็นอัจฉริยะที่ถูกบันทึกในประวัติศาสตร์ก็เป็นได้)"บีธาส
"หลังจากนั้นผ่านมา3วันเคเคทได้ถูกสเวนพาไปซื้อของใช้จำเป็นต่างๆในการเอาชีวิตรอด แน่นอนให้เลือกทุกอย่างเองด้วย เคเคทก็เลือกมาจากที่ตัวเองรู้จากหนังสือ ที่เลือกมามี
-กระเป๋าเป้เดินป่า
-ถุงนอน
-ไฟแช็ค
-ไฟฉายชาร์จพลังแสงอาทิตย์
-นกวีด
- ชุดประถมพยาบาล
-เข็มทิศ
-ไม้ขีดไฟกันน้ำ
-กล้องส่องทางไกล
-กล้องส่องทางไกลตอนกลางคืน
-เชือก
-ที่จุดไฟแมกนีเซียม
-เสื้อคลุมกันฝน
-แว่นขยาย
-เต้นพกพาสำหรับนอนคนเดียว
-มีดพก
-ไฟฉายคาดหัว
-ขวาน
-ชุดหม้อทำอาหาร
ทั้งหมด18อย่างใส่ในกระเป๋าเป้อันเดียวแน่นอนว่า
แบกไม่ไหวได้แต่ลากไป พอซื้อเสร็จก็กลับบ้านมาเก็บเสื้อผ้าอีก และทุกอย่างก็เสร็จเรียบร้อยจนมาถึงวันที่ไป ปากีสถาน"
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 41
Comments