ตอนที่ 5 วังวน

หลังจากจบม. 6 ณิชาได้เข้าเรียนมหาลัยแห่งหนึ่ง เธอตั้งความหวังที่ชัดเจน ว่าจะรีบเรียนให้จบและดูแลครอบครัวของเธอให้ได้

แต่ชีวิตของเธอก็ไม่ได้ง่ายไปซะหมด แม่ของเธอป่วยหนักและทรุดลงเรื่อยๆ

"พี่ณิชาคะ รีบมาดูคุณแม่ก่อนนะ ทิชาว่า คุณแม่เริ่มแย่ลงเรื่อยๆแล้ว" ทิชาโทรหาพี่สาวพร้อมกับเราเรื่องของแม่ให้ฟัง

ณิชากลับบ้านไปหาคุณแม่ เหมือนแม่ของเธอก็กำลังรอเธออยู่เหมือนกัน

"แม่ขอโทษพวกหนูนะลูกแม่เป็นแม่ที่ไม่ดีเลย กว่าแม่จะคิดได้ก็จะสายไปแล้ว ขอบคุณลูกๆที่ไม่เคยทิ้งแม่ไปไหนนะ ขอบคุณจริงๆ"

คุณแม่พูดไปพลางร้องไห้ไปพราง เพราะว่าเธอรู้สึกผิด ที่ปล่อยให้ลูกๆเผชิญปัญหาเพียงลำพัง ตลอดเวลาที่ผ่านมา

"คุณแม่ดูแลพวกเราดีมากตั้งแต่เด็กๆค่ะ ไม่ต้องห่วงอะไรนะคะ พวกหนูเต็มใจค่ะ"

ณิชาพูดกับคุณแม่เพื่อให้คุณแม่หมดห่วงพวกเธอเพราะเธอก็พอดูออกแล้วว่าคุณแม่อาจจะอยู่ได้ไม่นาน หลังจากนั้น 2 คนพี่น้องก็มากอดคอกันร้องไห้

เช้าวันต่อมา

ณิชาและทิชาก็ไปเยี่ยมคุณแม่ในห้องนอนของเธอ แล้วได้พบว่าคุณแม่ของเธอได้จากไปแล้ว ถึงจะพอทราบล่วงหน้า แต่เธอทั้งสองคนก็เสียใจไม่น้อยเลย ตอนนี้ทั้งสองไม่มีทั้งพ่อและแม่เหลือเพียงสองพี่น้องเท่านั้น

ณิชาย้อนคิดถึงตอนที่ตัวเองยังเด็กมากๆคิดถึงทั้งคุณพ่อและคุณแม่ที่สุดเลย เราเป็นครอบครัวที่สมบูรณ์แบบมาก แต่โลกไม่มีอะไรแน่นอน

"พี่ต้องกลับไปเรียนแล้วทิชาอยู่ได้ใช่ไหม จะย้ายไปอยู่กับพี่ก่อนไหม" ณิชาพูดชวนน้องสาวเพราะเธอเป็นห่วงน้องสาวมาก

"ไม่ต้องห่วงทิชานะคะ หนูโตแล้วอยู่ได้"

ทิชาบอกกับพี่สาว

ในที่สุดเวลาก็เดินผ่านไป

ณิชาเรียนดีมากในที่สุดเธอก็เรียนจนจบปริญญาตรีภายใน 2 ปีเท่านั้น เธอได้รับเกียรตินิยมอันดับ 1 พร้อมคอนเนคชั่นในการดำเนินชีวิตต่ออีกมากมาย

และได้ทำงานตามที่ตัวเองใฝ่ฝัน

"ฮัลโหล ทิชาวันศุกร์นี้มางานรับปริญญาพี่ด้วยนะ แล้วเดี๋ยวเราไปเที่ยวทะเลกันต่อดีมั้ย เตรียมชุดมาด้วยนะ" ณิชาโทรบอกน้องสาวพร้อมกับชวนกันไปเที่ยวเพราะทั้งสองไม่เคยได้เที่ยวด้วยกันเลย เพราะทั้งคู่ต้องดูแลตัวเองมาตลอด

"เย่ดีใจจังเลยเดี๋ยววันศุกร์หนูจะรีบไปนะคะ"

น้องสาวตอบกลับพี่สาวด้วยความตื่นเต้นดีใจ รอให้ถึงวันศุกร์แทบจะไม่ไหวแล้ว

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***







บทที่แล้ว

ตอนที่ 4 สักคนที่เข้าใจ